Poëme allégorique de Meliténiote d'apres un manuscrit grec de la Bibliothèque impériale par M. E. Miller

131쪽

Περι των τεοσάρων ποδον τοὐ Θρόνου καὶ τῶν τεσσάρων άρπων.

132쪽

Προς τούτοις μίτραν, κουλειν, φαρέτραν, τοξον, βέλη, Καὶ τ λλα τὰ προσήκοντα τοla wρατηλάταις ὁπλα, ii,' ἔχοιεν οι βλεποεύες υπύδειγμα κυρος οτι τον φέρειν μέλλοντα τινῶν τὰς a metas 16αο λυδρεῖον εἶναι καὶ eρρον πάντα καθωπλισμένον, Καὶ κτεινειν μὲν τούς ἀφανεῖς ἐχθρούς καὶ πολεμίους,

Φέρειν δὲ καὶ τὰ τμ eχθρῶν γενναιοφρύνως ρ βέλη

133쪽

οἶμαι γὰρ ούτω συνετῶς ουτω κατασκευάσαι Προς πλείονα καταρτισμιν τού Θρηνου της κυρίας α6bo ος συνεχῶς προσελέπουσα τὰς ἀρετὰς εν τούτω,

134쪽

Το κριτικῶ του λογισμου πάντοτε ταλαντεύειν 'εγγις τὸν ἡήλην ἔχουσα τὸν τῆς Δικαιοσύνης Κά του τεσσάρων αδελς 1 φαίνεται διφρηλάτης .Oύτως κατωχυρώσατο τὴν τίχνην ο τεχνίτης,,66o M ἡ ποτε ταύτην η πληθύς των εὐφρανῶν κινή - Καὶ χαυνωθη ταῖς ηδοναῖς Θως καὶ παρεκκλίνη.

Ακουσον τί σοφιζεται καὶ τι κατασκευάζει. Περι τῶν ιἀαμένων δύο ληλῶν εἰς τον δρειον αὐτης, Θουν ζωῆς καὶ Θανάτου.

16 o Καὶ τὴν μορφὸν ασύγκριτον καὶ ξήνον χαρακτηρα, εν αμφοτέραις ταῖς χερσὶν λαμπρὰν φιάλην' ἔχονMοίλην, χρυσοχάλκευτον, ωφυρηλατισμένην, ν θ προσῆσαν' τὰ τερπνὰ πάντα τοὐ βίου τούτου,

136쪽

1 1Ο Δι'ῶν καταφω7ίωνται καὶ σώζονται κυρίως.

138쪽

Oυ γὰρ Θνηταὶ πεφύκασιν, οὐδε φθαρτά την φυσιν Ai του αφθαρτου γὰρ πατρος εφθαρτοι Θυγατέρες.

139쪽

Καὶ τῶν ορνίθων τὰς φωνὰς τῶν λιγυροφθογγούντων, Καi τοὐ λουτροὐ ' τὰς χάριτας κά τι τοὐ Θρύνου κάλλος.