Xenophontis opera, ed. G.H. Schaefer

101쪽

πρέσβεις ες σκεδα μονα απωτων Ἐλληνίδων πόλεων

ἀφιέναι αυτονόμους τὰς Ἐλληνιδας πύλεις ει δυνκακως πύοχοι Λαρψα ενθαπερ ὁ πισσαφέρνους οἶ

a5ραπλεῖν. O με - ταυτ' ἐποχουν. 'Erὐγχανε δε κατὰ τουτον τυν χρόνον και Φαρνὰβαζος πρὸς πισσαφέρνην ἀφιγμένος, αμα μεν τι στρατηγος των πὰντων ἀπεδέδεικet Tισσαφέρνης, αμα δἐ διαμαρτυρύμενος, τι τοιμος εῖ κοινῆ πολεμεῖν, και ξυμμύχωθαι, και σωνεκβάλλειν τοις Ελληνας κτης βασιλέως ' αλλως τε γαρ πεφθίνει χης στρωτηγία τω ωσαφέρνει, καὶ ης ιολίδος χαλεπως εφερεν ἀπεστερημένος ' ακcυων, Πρωzoν μεν τοίνυν, εφη, διάβηθι συν μοι επι Καρίαν,14επειτα ὁ και περ τουεων βουλετσύμεθα. Ἐπει ἐκεῖ σαν, δοξεν αὐτοῖς, ἱκανῶς φυλακας ἐς etἀερίματα καzαστήσαντας, διαβαίνειν πάλιν ἐπιτὴν γωνίαν Ἐς δ' ηκουσεν ο Λερκυλλωας, τι πάλιν πεπερακότες εισὶ ὁ Μαιανδρον, ειπών τω

Φάρακι, ς τι ὀκνοίη μη δ ισσαφέρνης καὶ ὁ Φαρνουβαζος ρημην οἶσαν καταθέοντες φέρωσι καὶ πωσι τρο χῶραν, διόβαινε και αὐτόδε Πορευύμενοι ὁ κω obro ουειν τι συντεταλμένω του τρα-

102쪽

Βερκουλλίδας, τῶ με ταξιάρχοις και τοις λπα- ῶς εἶπε παρατάττεσθαι, την ταχίστην ἐς κτλτους δε πελταστὰς ἐπὶ τὰ κράσπεδα κατέρωθεν μεν καθίστασθαι, καὶ τους ἱππέας, σοος γε δη καὶολυς ετ χανεν χων αυτὁ δεεθωεeto Oσον μεν 1 7δ ην κ Πελοποννήσο στράτευμα, συχίαν εῖν, - παρεσκευώ τ ῶς μαχούμενον ' σοι δε σαναπ Πριήνης τε καὶ χιλλείου, και απο νησων,

τε ε τι σίτω τὰ πλα ἀπεδίδρασκον, και γαρην βαθυς ὁ σιτος εν ω Μαιάνδρου πεδίω' οσοι

ουν Φαρνάβαζον ἐξηγγέλλετο μύχεσθαι κελεύει

ὁ ἐντοι ισσαφέρνης, τύ τε Κυρειον στράτευμω καταλογιζόμενος, ως ἐπολέμησεν αυzοῖς, και τούτω πάντας νομίζων ὁμοιοlς εἰναι τοῖς Ελληνας, Ουκ

103쪽

96 HELLENI CORVM ἀφικέσθαι και ὁ Βερκυλλίδας, λαβὼν τοῖς κρα-tἱστους τὰ εῖδη των περ αυτον ιππέων καὶ πεζων, προηλθε προς του ἀγγέλους, και εἱπεπι Ψλλὰ παρεσκευασἁμην με εγωγε μάχεσθαι, ἄς ὁρατε ἐπειμέντοι εκεῖνος βούλεται ἐς λύγους ἀφικεσθαι Ουδ'εγλαντιλέγω - - μέντοι ταυτα δέη ποιεῖν πιστἀ 19ὁμηρον δοτέον κα ληπτέον Λύξαντα δἐ ταυτα καὶ περανθέντα, τῶ με στατε,ατα πηλθε, τωμεν

πιον, και λίμνη πλιον η σταδίου, πύφαμμος, ἀένναος ποτίμου και θερμου δατος. και τουτε μεν ταυτα ἐπρήχθη- ιν υστεραία ἐς το ξωγκείμενον χωρίον λθον, και εJoξεν αυτῶ πιθέσθαι,λλη-

λων , ἐπι τίσιν αν την ειρηνην ποιησαιντο χ μεν

τευμα ἐκ της βασιλiως χώρας, και οι ακεδαιμονίων ἁρμοσταὶ ἐκ των πύλεων. Tuuτα δἐ εἰπύντες ἀλληλοι σπονδὰς ἐποιησαντο , εως ἀπαγγελθε- τὰ λεχθέντα, ερκτῖλἰδα μεν ἐς Αακεδαιμονα, πισσαφέρνει δἐ επὶ βασιλέα. α τούτων ὁ πραιτομένων ἐν τῆ υσία υπο Λερκυλλίδα, Λακεδαιμινιοι κατὰ τον αὐτον χρόνον, πώλαιδργι μενοι τοις Ἀλείοις, και οr ἐποιησαντ ξυμμαχέα προςAθηναῖον πάι γείους και Μαντινέας, και τι, δικην φάσκοντες καταδεδικάοθα αυτων,

104쪽

εκωχυον και του ἱππικονκαι τονγτμνικου γωνος καὶ οὐ μόνον ταυτ ρκει, αλλὰ και, ει α παραδύντος ωηβαίοις λαρμα, ἐπει κηρύττοντο νικων- τες, οr εισηλθε ειχας στεφανώσων Οὐηνίοχον, μαστιγουντες αντον, ωνδρα γέροντα, ἐξηλασα τοὐτων δ' ἴστερον, και Αγιδος πεμφθέντος θυσαια 2 τῶ ΛΩ κατὰ μαντείαν τινὰ, κώλυον οι πιλεῖοι,

μη προσευροσθαι νίκην πολέμου, λεγονrες, ῶς καὶ τὸ ἀρχαῖον - οἱ τω νύμιμον, μὴ χρηστηριώζεσθαι τους χλληνας ἐφ Ἐλλήνων πολεμω ἄστε ἄθυτος ἀπηχθεν εὐτούτων οὐ πάντων ὀργιζομένοις εδοξεα 5

τοῖς φύροις κα τῆ ἐκκλησι σωφρονέσαι, υτοὐς. Πέμφαντες ιν πρέσβεις ἐς γ λιν, εἶπον οτι τῶ τελεσι των Αακεδαιμονίων δίκαιον δοκοι εἶναι, ἀφιέναι αὐτους - περιοικίδας πόλεις αυτονομους. 'Aποκριναμενων δε-ωνιλείων οτι οὐ ποιήσοιεν ταυτα επι -

105쪽

α ροῖς τῆ Πελοποννησω. πεὶ δ αφικετο προς τηνηδλιν, τὰ μεν προάστεια καὶ τὰ γυμνάσια, καλὰ υντα, λυμαινετο την δε πόλιν ατείχιοτος γἀ ην ενωισα αυτὸν, βουλεσθαι μαλλον η μη δυνα- σθαι λεῖν. φουμένης δε τῆς χώρας, καὶ ἴσης της στρατιας περι πιλλήνην, βοωλύμενοι οι περὶ δε- νων τον λεγόμενον μεδίμνω ἀπομετρησασθαι τοπαρὰ

του πατρὸς ἀργυριον, δι αυτων προσχωρησαι τοῖς Αακεδαιμονιοις, ἐκπεσδντες ἐξ οἰκίας ιν εχοντες

σφαγὰς ποιουσι , καὶ ωλλους τέ τινας ἀποκτεινουσι, και δμοιόν τινα θρασυδαί ἀποκτείναντες , του του δήμου προστάτη, οπι Θρασυδαῖον ἀπεκτονέναι',

106쪽

Ι. IS. III. CAP. II. 99 ἐς την ποράν. αδλωρασυδαῖος ετι καθεύδων ετυ- χανεν , οὐπερ μεθυσθη Ἐς δ ίσθετο ὁ δημος, ἔτι οὐ τέθνηκεν ὁ Θρασυδάῖος, περιεπλήσθη φοικία

μών. Ἐπειδὴ δε η ῖτο ὁ Θρασυδαῖος, ἀναλαβών 9τον δημον γενομένης μάχης κράτησεν - δημος Ἐξ

ταῖς σφαγαῖς Ἐπει δ' αἶ ὁ Ἀγις ἀπιὼν διέβη πώλιν

αδ υλφειὸν φρουροὐ καταλιπών εν Ἐπιταλίω, πλησίον του Ἀλφειου, καὶ υσιππον αρμοστὴν καιτουλιξ Πλιδος φυγάδας, ὁ με στράτευμα διηκεν, αυτὁ δε-ῖκαδε ἀnhλθε. και τὁ με λοιπον θέρος5ς καὶ τω ἐπιδνταχε ρωνα υπὁ του Λυσίππου καὶ των περναυτον φέρετο καὶ ηγtro ων - ίων χώρα. Tου επιωτος θέρους πέμφας Θρασυδῶος ες κεδαίμονα ξυνεχώρησε, σφας τε τ4 τεῖχος περιελειν, καὶ Κυλληνην καὶ τὰς ριφυλίδας πύλεις ἀφεῖναι, Φρίξαν, καὶ Ἐπιτάλιον, καὶ Αετρωαν, καὶ ' τι- δύλους, καὶ Μαργανεῖς προς ὁ ταύταις καὶ 'Aκρωρίους, καὶ Αασίωνα, ὀν πυρκάδων αντιλεγύμενον ' Ἀπειον μέντοι, την μεταξ ndλιν Ἀραίας καὶ Μακίστου, ξίουν οἱ λεῖοι χειν πρίασθαι

107쪽

ἀληθεστανος λεγύμενος χρόνος εἰναι', οὐ γαρ τοι ἔπιγε, και οὐκ ἐς ἁν ε τω θαλάμου, δεκάτω

108쪽

ιπε της πόλεως. εἶπεν ὁ μειτα, υτ επιβουληντιν των δεινοτMων φαίνοιεν οι θεοί. πει δἐ πἀ- λιν ἔθυεν, ἔτι δεινότερα ἔφη τλιερὰ φιατεσθαι. οτρθον ηδη θυοντος, εῖπεν Ἀγησίλαε, σπερ εἰ --τοῖς εἷημεν τοις πολεμίοις, δε σημαίνεται. δἐ Οὐτου θύοντες καιτῶς ἀποτροπαίοις και τοῖς τηρσι, και μόλις καλλιερήσαντες, ἐπαύσαaeto broh δἐ τὴς θυσίας , εντῖς πέν μημερων καταρορρία τις πρὁ τους ἐφύροος ἐπιβουλὴν, και ον ἀρχηγὸν του πράγματος κινάδωνα ουτος δ' η καια εἶδος νεανίσκος και την ψην ευροστολου μέντοι των μοίων χρομένων δ των φόρων, πῶς φαίη την πραξιν ἔσεσθαι, λεν ὁ εἰσαγγειλας, ὁτι ὁ Λινω- αγαγών αυτον επὶ τ εσχατον της

109쪽

λέα τε, και εφύροους, καὶ γέροντας, καὶ ἄλλο- ῶς τετταρήκοντα, θύμην ροίη με τουτους, ω κινάδων, κέλευσας ριθμησαι; χ δἐ εἶπε ' οὐτους, εφη, νωις σοι πολεμίους εἶναι, τους δ αλλους πάνetας ξ μ ον πλέον η τετρακισχιλίοvς οντας τους εν ῆ ἀγορα Ἐπιδεικνύναι δ αυτον φη ἐν ταῖς ὁδῶ ενθα μεν ἔνα, νθα δε ἡ πολεμίους παντωντας, τους δ' ἄλλους παντας ξυμ- μήχονς. και σοι δἐ εν τοῖς χωρίοις Σπαρτιατῶν τυοιεν δντες, εν με πολέμων τον δεσπότην,

ξυμμάχους δ' εν ἐκ τω πολλους Ἐρωτώντων ἐτων εφύρων, πόσους φαιη και τους ξυνειδδτας την πραξιν εἶναι, λεγειν και περὶ τουτου πη αυτδ' ς

σφίσι μεν τοις προσταetευουσιν οὐ πάνυ πολλοὶ, αξιδ- πιστοι δἐ συνειδεῖεν αυτοὶ μέντοι πασιν εφασαν συν

πολλὰς με μαχαίρας, πολλὰ ὁ ξίφη, πολλοῖς διοβελίσκους, πολλοῖς ἡ πελέκεις και ἀξίνας , καὶ πολλῶ δρέπανα. ἐγειν δ' αυτὐν εφη, ἔτι και ταυ- τα ἄπλα πάντα εῖ', ὁπόσοις ἄνθρωποι και η καο

110쪽

LIB. III. CAR III.

ξολα και ἰθους εργάζονται, και ων αλλων δε τεχνων τὰ πλείστας τέ πανα ἔπλα εχειν ἀρκουντα, αλλως τε καὶ προς αδπλους Πύλιν οἶν ἐρ-ώμενος, ἐν τίνι χρόνω ταῖὶ μέλλει πράττεσθαι, εἶπεν, τοεπιδημεῖν οι παρηγγελμένον - 'Aκούσανrες ταυτα οι φοροι, ἐσκεμμένα τε λέγειν γησαντο αυτον καιεξεπλάγησαν και οὐδἐ την μικρῶν καλουμένην επι- κλησίαν ξυλλέξαντες, αλλὰ ξυλλεγόμενοι των γερόντων αλλος ἄλλο θεν, ἐμνλείσαντο πέμφα etd Kι νάδωνα ες υλωνα συνυλλοις των νεωτέρων, και

των ειλώτων του ἐν τῆ σκυτάλη γεγραμμένους. γεῖν δε κέλευον καὶ την γυναῖκα, η καλλωτη μενελέγετο λύθι ἔναι, λυμαίνεσθαι δ' ἐωκει τους αφικνουμένους Λακεδαιμονίων καὶ πρεσβυτέρους καὶ νεωτέρους ' ηρετήκει δέ κα αλ ηδη λα- νάδων τοις φύροις τοιαυτα και ὁτε δ εδοσαν την σκυτάλην αυτω ἐν η γεγραμμένοι σαν, οῖς ἔδει ξιλληφθηναι χρομένου δῶ, τένας αγο μεσαυτο των νέων, μι εἶπον, και τον πρεσβύτατον των ἱππαγρεχων κέλευέ σοι ξυμπέμψαι εξ η ἐπτὰ, Τυν ὐχωσι παρύντες ' εμεληκε δε αὐτῶς, πως ἱππαγρέτης ειδείη, ους αν δέοι πέμnειν, και οἶπροπύμενοι ειδεῖεν, τι Κινάδωνα δέοι συλλαβεῖν.