Xenophontis opera, ed. G.H. Schaefer

291쪽

ώς ὁδρυ οπισθεν ης φάλαγγος γεῖσθαι προς αὐ-

292쪽

μάλα ὀψίζων, βουλύμενος ἀπαγαγών ους ὁπλίrας, πριν καὶ τὰ πυρὰ ων πολεμίων δεῖν, ινα μη τις εἷπη, ς φευγων ἀποδεοι , χἀρτης προσθεν θυμίας δοκε τι ἀνειληφέναι την πύλιν, τι καὶ ἐμβεβληκε εις την Αρκαδίαν καὶ δηουντι την χώραν Ουλις ηθεληκε μὰχεσθαι Ἀπεὶ δ' ἐν η ακωνικη γένετο, τους μεῖν Σπαρτιάτας ἀπέλυσεν ῖκαδε, τους δε περιοίκους ἀφηκεν επὲ τα;

293쪽

γοντο εις την Μαντίνειαν, ουτως ἀπαλλώττονται αab της Ἀραίας - συμμιγνὐουσι τοῖς Θηβαίοις. Ἐς δε ὁμου γίνοντο, οι με Θηβαῖοι καλως σφωινέον-τ εχειν, πε εβεβοηθηκεσαν μεν, πολέμιον δεουδένα τι ἐώρων ν τῆ κώρα, και ἀπιεναι παρεσκευώχoo' ο δε Ἀρκάδες, και Αργεῖοι, και Πλεῖοι, πειθον αυτοῖς γεῖσθαι ως τάχιστα κ

ηκολούθουν δ υτῶς και Φωκεῖς, πηκοοι γεγενημένοι, και υμεῖς ἀπὸ πασων των πόλεων, καὶ -κροι αμφύτεροι, και Ἀκαρνανες, και πρααλεπαι, και Μαλιεῖς ηκολουθουν αυτοῖς και ἔκ Οετταλίας ἱππεῖς τε καὶ πελτασrαI TM- συνεμ

δόμενοι, και την ενυακεδαίμονι ρημίαν λέγcντες, ἱκέτευον μηδαμως ποτρέπεσθαι, πιρι εμβαλεῖν,4εἰς την των Λακεδαιμονίων χωραν. οι δε ειηβαῖοιηκουον με ταυτα, ἀντελογιζοντο δει τι δυσεμβ λωτάτη μεν η Λακωνικὴ λεγετο Πναι, φρουρὰς δἐ θιστώνα ε νόμιζον εnι τῶς ευπροσοδωτάrοις καὶ γαρ ν δούλαος μεν ἐν θω της Σκιρίτιδος , εχων νεοδωμώδεις τε φρουροὐς κα των νεατων φυγάδων τους νεωτάτους περὶ τετρακοσιους. δε καιεπὶ εὐκτρων περ της Μαλεάτιδος ἄλλη φρου .,λπίζοντο δε καὶ τουτωοι Θηβαῖοι, ῶς καὶ συνελ-

294쪽

θουσαν αὐταχέως την των -κεδαιμονίων δύναμιν, καὶ Φεσθαι- αυzοὐ ουδαμου μεινον, η ἐν τῆ ἔαυτων. ' δη πάντα λογιζήμενοι, ου πάνυ προπετεῖς ησαν εις τὸ ἰέναι εις την ακεδαίμονα Ἐπεια 5 μέντοι κον τε καρυων, λέγοντες την ἐρημίαν,

και υπισχνούμενοι αντοι γ' σεσθαι, και κελεύοντες, ἄν τι εξα-rωντες φαίνωνται, ἀποσφάτχειν σφας, παρησαν δέ-ινες κα των περιοίκων πικαλούμενοι, και φάσκοντες ἀποστήσεσθαι, ει μόνον φανείησανεις την χώραν, λεγον δε και νυν καλούμενοιοι περίοικοι υπωτων Σπαρτιαzων ου εθέλοιεν βοηθεῖν πάντα ουν ταυτα ΔΟὐοντες και παρὰ πύντων ο ροηβαῖοι πείσθησαν. Ἀα αυτοὶ μεν καχὰ

295쪽

διαμ νειν ἐπὶ τὴν πύλιν, καὶ γαρ ἐν πω της υλέας ἱερω φαένοντο ἐναντίοι, ὁπλῖται ἐν δεξιῆ

296쪽

την πύλιν προσβαλεῖν αν ετ αυτούς, δη τὶ δμει θαρραλεώτερον εἰναι' ἐκειθεν μέντοι μωραν τοστράτευμα πορευετο την φ χλος τε και Γυθιον. καὶ τὰς μεν τειχίστους των πύλεων ἐνεπίμησσαν, Γυθίω δε, ενθα τὰ νεώρια οπς Λακεδαιμονιοις ην, καὶ προσέβαλον τρεῖς ημέρας. πισαν δέ τινες των

τοις μετὰ Θηβαίων. 'Aκουοντες δε αυτ οἱ 'Aθηναῖοι ἐν φροντnibδησαν δ τι χρη ποιῶν περὶ Λακεδαιμονίων, και ἐκ

297쪽

υπ των Ἐλλήνων ηρεθησαν ηρομύνες του ναυτικον, καὶ των κοινων χρημύτων φυλακες, ω Αακεδαιμονίων μυχα συμβουλευομενων ' αυτοι τε κατὰ γηνεμολογουμένως φ απάντων των Ἐλλήνων ηγεμμες προκριθείησαν, --βοουλευομενων ἶ-αυτα των 55Aθηναίων. ι δἐ αυτων κώνωδέ πως εἶπεH χὰν δε υμεῖς και ημεῖς, Ἀνδρες, ὁμονοήσωμεν, νυνελπις, ὁ πάλαι λελωενον, δεκατευθηναι ηβαίους. O μέντοι θηναῖοι Ου πάνυ ἐδέξαντο, αλλὰ θρους τις τοιουτος διηλθεν, ω νυν ταυτα λέγοιεν ' τε δεευ πραττον, ἐπέκειντο μῖν. ἐγιστον δῶ των λεχθέντων παρὰ Αακεδαιμονίων ωκει εἰναι, τι, ηνίκα καrε πολεμησαν αυτους, ηβαίων βουλομένων ἀναστάτοτ ποιησαι τὰς 'Aθήνας, σφίσι εμποδῶν γένοιντο ' δε πλεῖστος ην λύγος, ῶς κατὰ τους ορκους βοηθεῖν δέοι Ου γὰρ ἄθικμάνrων σφων,

298쪽

λουοτ θύρ ος ει το εκκλησία ο μεν γὰρ δικαίως τους Μαντινέας ε ρασαν βοηθοοσι τοι περὶ Πρύξενον ἀποθανουσιν uno etων περὶ,ὁ Στύοιππον οἱ δῶ ἀδικειν, 1 οπλα ἐπήνεγκαν εγεάταις. Tobτων δε διοριζομένων π αυτης της ἐκκληGTσεις, ανέστη Κλειτέλης κορίνθιος, καὶ εἶπε τάδε υλλὰ ταυτα μεν, Ἀνδρες Ἀλωαιοι, ἔσω ἀντιλέγεται, τίνες σαν οἱ αρξαντες ἀδικεῖν ημων δε, επει ειρηνη γένετο, ἔχει τις κατηγορησαι, - ἐπιπύλιν τινὰ ἐστρατείσαμεν η ς χρὴμαιά τινων ελάβομεν, - γην ἀλλοτρίαν δηώσαμεν υλλ μως οἷ Θηβαῖοι, εις τὴν χώραν ημων ἐλθύντες, και δέ-

299쪽

τερύν γε μεντ α υμῖν αὐτῶ βοηθησαιτε, ἐν ἔτι εἰσὶν Οἴ συμπόῖεν, η εἰ ἀπολομένων αυτων, μόνοι ἀναγκάζοισθε διαμήχεσθαι πρὸς τοὐς ηβαλους. 4χει δέ τινες φοβουνται, μη - νυν ἀναφθωσιν οἱ

Λακεδαιμdνιοι, ετ ποτε πρύγματα παρέχωσιν μῖν, ενθυμηθ τε, Σ O , ους αμεν υλλ' υς αν κακως τις ποιη, φοβεῖσθαι δεῖ, μη ποτε μέγα δυνασθωσιν. θυμῶσθαι δε και τἀδεαρη , 1 κτασθαι μεν τι αγαθδ και ιδιώταις και πὀλεσι προσηκει, ταν ἔρ- ζωμενεστατοι σιν, ἔνα εχωσιν, ἁν-- δύνατοι 41 3'ωνται, πικουρίαν των πεπονημένων. νῖν δε- θόων τινος καιρὁ παραγεγενηται νυν, ἐὰν δεο-

μενοις βοηθήσητε σκῶαιμονιοις κτήσασθαι τοὐ τους εἰς το απαντα χρινον φιλους ἀπροφασίστους. και γαρ δὴ ουκ ἐπ' ολ ων μοι δοκουσι μαρτώρων

300쪽

τινες αλλοι, και Ῥυτοι δοκουσι διαTετελεκέναι ἐπαι-

νου μετέχειν αὐτοῖς θέλουσαι, ἐνθυμήθητε, τι, εὼν η μετέρα 4λις προσγένηται, οὐκετι μικραιπύλεις σόμεθα, αι x θουσαι υτόχ. δἐ,45λανδρες Αθηναῖοι , ποήσειν με ἀκούων εὐηλουν