Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

발행: 1840년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

12쪽

Aristophanes M

13쪽

' Ω Κινυρα, βασιλεῖ Κυπρίων ανδρῶν δασυπρώκτων, παις σοι κάλλιστος ἐν εφυ θαυμαστότατός τε πάντων ανθρώπων, δυο δ αυτον δαίμον' ὀλεῖτον, ἡ ἐν ἐλαυνομένη λαθρίοις ἐροτμοῖς ὁ δ' ἐλαυνων. Athenaeus X p. 564 Πλάτων δ' - Ἀδώνιδι χρησμῶν δοθηναι λέγων Κινυρα πῖ Ἀδωνιδος του υἱου φησὶν ' Κινυρα - ελαυνων λέγε δ 'Aφροδίτην καὶ -όνυσον αμφότεροι γαρ ηρων του 'Aδώνιδος. s. I κινυρα PVL. ἡπρια AC. κυπρία . - s. 2 σοι Ρv.

τοι . O superscripto τε . ea. - s. eum indoi fio aequutus sui Iaeolisu conlecturam. APB δαίμον' ενιτον. L. δαίμον' ἔχητον. Fortasse tamen praesta corrigero δαίμον' ἐλεῖτον. Hane futuri formam, viam Aristophan et Euriptili recto abiitisse re videtur Hermannus ad Helen. 129 , a Platone comico, apud leni omplura laventis graemiatia vestigia deprelienduntur, non alienam putaverinia sua aes etiam Timostratus, mediae vel novae comoediae poeta, apud Anuatile. p. 80 12. Reeenitorum seriptoriani exempla

14쪽

616 PLATONIS

Lιτ οπ πέρου μοι περιτροπὴ γενήσεται; Pliouus Lex. p. 623 5. Ἀπερο περιτροπή επι των ταὐτα ποιουντων και μηδεν περαινόντων. - Πλάτων δω- νιδι ιτ ora rλ. Eadem uidiis habet a. v. περο περιτροπή, uia γένηται εlitur pro γενήσεται. III. Phouus Lex. p. 225 26. Λιπομαρτέ ριον /σίας. και λειποτάξιον Λημοσθένης ν τῆ κατὰ Μειδίου καιΠλάτων ε Ἀδώνιδι Reeilus scribitur λιποτάξιον. IV. Granimauous Berieri nee l. p. 4 2 Ἀφοδευσαι. Πλάτων ' Ἀδώνιδι σημαίνει δε .... Supple ἀποπατησαν. Suidas, Gφοδεῖσαι Πλάτων δώνισι sle ' και ἄφοδος ο πύπατος

15쪽

Πόθεν ὁρμιὰ καὶ κάλαμος; IIevehius, 'Aσπαλιευς ἀλιευς ασπαλος γαρ λιχθῆ.ενιοι δἐ π του σπῶν τoclivo Oiνον ὁ ἡ ὁρμιὰ, ς Πλάτων ἐν αἷς ἀφ' ἱερῶν Πόθεν ὁρμιὰ καὶ κάλαμος; nequirebam πόθεν λίνον καὶ κάλαμος; Et Meelia Casaubonus ad Allieit X p. 4 6 e. Sed potest etiam illud verum esse. iva

Pollux VII 6 Πλάτων ἐν ταῖς ἀφ' ιερῶν καὶ μαλ- λωτὰς χλαμυδ ας εἶρηκεν. .

16쪽

κλέπτειν τὰ κοίν' ἄμα τε συκοφαντεῖν. Seliouasta Aristophanis Plut I Πάμνιχος δι δη-μπω- ην - καὶ εκλεπτε τὰ του δήμου, ς καὶ Πλάτων φησὶν Ἀμφιαρά Καὶ νη λ', κτλ. De titulo labulae

videmiat ou. p. 16 . Vera seeundo ante Hemater Ilusium legebatur sv ααντην. Tribrael f μα- nihil ostensionis habere videtiar Certe inprobandum quod ii Bergicius continent. p. 381 eontein is re, Iae inaudita in eoinimipoea forma est.

Ἀνηρπάκασ' ἄπαξάπαντ' ---νω. Zenobius Cent. II I φη, γαρ ὁ ἐμμος τι τὰ δεῖπνα ἐπὶ κανων ἐκομiζετο, καθάπερ ἐν κρυφίοις λέγεται Πλειω 'Aνήρπακας παξάπαντ αυτω κανω. Emem autha misi erit p. 168. Omisso fabulae titulo eundem Iatonis versum attulit auetor Provere Bodlei. 155. II. Ar αἰ γελων ἐπηκροώμην σου πάλαι. Grana itieus Behu Anee l. p. 360. - αἴ ήθικὴν τουτο. Πλάτων Γρυφῶν ἴ αἴ, γελῶν ἐπηκροωμην πάλαι ἔστι δἐπολυ παρὰ τοις της μέσης κωμωδiας καὶ νέας ποιηταῖς. Codex γελῶ δ' ἐπικροώμην, Ii. e. γελων ἐπηκροωμην. Beh-lterii γελων δ' ἐπηκροώμην. Pronomen ovis onleetura

17쪽

laserat. Feci etiam Bergulus Cominent. p. 383. sed minuareele deni γέλων δ . Sensus enim est, dudum ego e minuus audio. Ne pro Par Grahendum videtur αιαι, sed possus re . Pliotius Lex. p. 6. A α μι του μεγάλου. εor M και σχετλιαστικον πιφωνημα δασυν ν δ γέλωτα δηλοῖ, ως φησι Λιογενιανος, uia fortasse is scribemium, quo praeter alio usus est Aeschnus Prona II . Apud IIe- uehium, ad quem provoeat Photius, non Movini sed συν-τMi legitur; sed recte interpretes praeserian δασυνθέν.

I. I.

Ἐνίοτε πολλὰς των ἀλεκτρυόνων μα-ηνέμια τέκτουσιν, πολλάκις.

. . .

18쪽

τωνος Λαιδάλω 'Eνωτε πολλάκις. και χ ὁ παῖς κτλDno priore versus Atlienaeus I p. 3 lis ex Aristophatiis Daedalo affert και Θεόπομπος δ' πὶ της θηλεὶας ταξετον ἀλεκτρυόνα - και Αριστοφάνης Λαιδάλω φὼ μέγιστον τέτοκεν ως ἀλεκτρυών.' και πάλιν πολλα τωνίλεκτρυόνων μα πηνέμια τiκτουσιν - πολλάκις.V Uterutriini expilaverit quis definire ausit C misi ei v. p. I sis.

Th. ergxliis Cominent. p. 42 saeti erimen in Platonem conlicii, de eulus poetae ingento minus nonorifice sentit aud evat. Ceteriini Aristopnania nomen iisdem versivua pri e- figulit Suidas et Pliouus a. v. υπημένια, D Pomotius m ενior eod. νιοτε , io non videtur serri posse, ingeritose scripsit εν στε. Non satis iacit Hermiann vulgatae lectionis explicatio ,eeriis temporiviis verno tempore teste Plinio 80 nuiuae gallinae perpetuo irrua pariunt ova. s. 3

Πωσιν μῖν, νόμοι τούτοισι τοῖσι λεπτοῖς ἄραχνίοις, αν τοῖσι τουοις φάλαγξ φαίνει. Suldas III p. 525. φάλαγξ θηλυκως ὁ αράχνης Πλάτων πιλίδι Ἀοίκασιν μίν οι νόμοι τουτοις τοις λεπτοῖς ἀραχνέοι ς, α τοῖσι τοιχοισιν η φάλαγξυφαινει. Eadem Iiouus habet a. v. φάλαγξ, nisi quod pro τουτοις τοι λεπτοῖς lv lemur τουτοισὶ τοῖσι λεπτοῖς. Eusiatinus ad Homeri Iliad. p. 24 8 Anιο δ 3ωνίσιος nαράγει τοιαίτην χρησιν ἐκ του κωμικοῖ Πλάτωνος εοίκασιν μῖν ι νόμοι οἰσι λεπτοῖς ἀραχνἐοις, ατοῖσι τοιχοις φάλαγξ φα ἐνει quae eodem modo

19쪽

u εται δὲ και θηλυκῶς η φάλαγξ Πλάτων Ελλάδι. Senientiae in fragmento Platonis expressae ala aliis allus auctor pectinetur, Anacti arsis a Plutarcno Sol. 5 et neopnylaeto Epist. p. 3T Zaleucus arato daeo Serin. 4 25 et Maximo Sentent. II p. 166. Solon a Diogene Laertio I 58. se Fa-hracius ad Sextum napir. p. 296. Denique non nutiendum est, orsonum Platonis versus in Pnouo suo u scriptos exhibuisse I

εἴκασι τούτοις τοῖσι λεπτοῖς ἀραχνωις, αν τοῖσι τουοις φάλαγξ φαίνεται.

Tam lolentas eorreetione. ut Iragnielit, illi adlii veret, id unum in caussa fuisse videtur, quod non putaret in ἀράχνιον antepenultimam ruabant recte posse produci. Sed in Platone ea re nulli videtur ostensionis navem Clamist erit. p. 65. Viueo nunc eodem plane modo ut orsonus neu Platonis locum otistituisse rotium in Excerpus, nisi quod versu secundis Oiκασι retinui et pro Ois scripsit roις.

Intina eiusdem translatio haec est: Nostras scilicet similes sunt leges telis illis tenuibus, quas texit ire parietes aranea.

20쪽

Gregorium Corinita. p. 48 aposiopeseos exempla post ιμi apponens και Πλάτων ἐν Ελλάδι εἰ ἐν συ την θάλασίαν ἀποδώσε ι ταύτην κών. εἰ ὁ μή,

ταυτα πάντα συντριαίνω πόλεσα. usiatntus ad euiidem locum Homeri p. 66 3I εἰσι δἐ και ἄλλα τοιαλα σχήματα ἐκλείφεως παρὰ τοι παλαιοῖς - και Πλάτων ὁ κωμικός ι μέν σοι την θάλασσαν αποδώσεις εκώπι ι δἐ μη ταῶτα πάντα συντ ριαινῶν πο λέσω. Neptuni nae verna videri indicavi quaest scen. IIp. I sequente ii Bergido Conament. . M. Primum versum olim admenandriam p. 238. a corrigebant: ει ἐνουν ταυτην, τον θάλασσαν αποδώσεις κών. Bernnaris diu ad Dionysium Perieg. p. 938 εἰ ἐν Ουν- την θάλατταν θῶττον ποδώσεις κών. Alia proposui Hist erit. p. 38 . - s. 2 olim seriDedan ει δἐ μή, τὰ πάντα ταυτα te. Bernnarilius . l. ει ὁ μή γε ταῶτα πάντα. Postis euam δἐ μὴ 'γώ ταιτα πάντα. anovius Exeri. erit. I p. II locum a disposuurει ἐν συ την θάλασσαν

απαντα ταυτα συντριαινων ρ' ἀπολω. Futuro notis uerum usus est Plato 3ι κακ. VII ouam-miani loco a illi suspicione vix liverando. In Platone tamen, cuius oratio passim a severi Atticismi lege desciscii, ea forma fortasse nulli offensionis liauere deuet. IV.

Boυλει τήνδε σοι πλεκτη κάθω, καπειτ' ανελκύσω σε; Pollux X 1 2 πλεκτην γὰρ ι Ἀττικοι την σειρὰνώνόμαζον, ς Πλάτων ἐν Ελλάδι Βουλε τήνδε κτλ. I. gedaiu τήνδε σφι Conexu Iungermannus.

τον σκυλα- τον του προξενου καπειτα δησον αυτόν.

SEARCH

MENU NAVIGATION