Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

141쪽

III. υλλα τρέμιτός εστ πλεκτός. Pollux X 50 εξεστι δ' εἰπεῖν καὶ πλεκτοῖς πίλους, καὶ ἐπὶ των νομαζομενων οὐδένων πίλους τριμίτους, --σίππου εἰπόντος εν Βάκχαις Ἀλλὼ τρέμιτός εστ πλεκτός. Nonne πῖλος pH πλεκτός

οὐδ' ἀνακνάφας καὶ θεαυσας τὰς αλλοτρίας πινοίας. Pollux VII 4I καὶ θεῖον ει τι πουργουν τεκναφεῖ, ἀφ' υ ὐσιππος χ δ' εnιγνάψας κτλ. Da eta vetere . Μ Iungerin. συ δ ἀνακνάψας. Cossi Falch ἀναγνάφας. Eundem dit in respiciens ollux VII 3T κναφείειν φηυριστοφάνης, καὶ ἀναγνάφαι Αὐσιππος ὁ κωμικός. Scripsi eum DoDrae ad Aristopli. lut Ili οὐδ' ἀνακνάφας. dBacenas autem haec rettuli propter alium locum Polluela II τ δευτερουργη δἐ χλαῖναν κάλουν, ν οι νυν πίγναφον, καὶ δευτερουργοος τους τοῖτο ποιοῖντας τάχα ἐτοῖτο ποδηλοῖ καὶ Αὐσιππος εν Βάκχαις. Sententiam Ioel

Ainenaeus VIII p. 3 4e καὶ Λάμπωνα δἐ τον μάντιν ἐπὶ τοι ὁμοiοις se. επὶ τη φοφαγία κωμωδοῖσι Καλλίας Πεδηται καὶ ἡσιππος Βάκχαις. Hevelitus, γερσικλβηλις Κρατῖνος ἐν ραπετισιν επὶ Λάμπωνος -ον αυτῶν

142쪽

LYSIPPI αγυρτην καὶ κυδελιστῆν ειπεν οἱονεὶ θυτην καὶ μάντιν ἔθεν καὶ Λυσιαπος ἐν Βάκχαις τον αντον ἀγυρτην κωμωδεῖ. Cri ad retini fragni p. 51. EX INCERTIS FABUIIS. l. I. H μὴ τεθεασαι τὰς Ἀθήνας, στελεχος ει, εἰ δὲ τεθέασαι μὴ τεθήρευσαι ονος, ει δ' ευαρεστῶν ἀποτρεχεις, κανθήλιος.

. . . .

τὰ δ' ἡλιακὼν ἔτος με μαίνεσθαι ποιεῖ 'οτα δἐ την λευκην τις αιτῶν πραεως ἡλιακόν ει ι στεφανον ιπ', πνθομαι 1 Ουτως α' αὐτοῖς τε μῆλα αν θέλειν ἀποκαρτερεῖν η τουτ' ἀκουειν καρτερεῖν. τοιουτο των ξένων τι καταχεῖται σκότος. Dicaea laus Deseri Graee p. 22 Butini. 5 καθολου δ'οσο α λοιπαὶ πόλεις προς τε ἡδονήν καὶ βίον διόρθωσιν των ἄγων διαφερουσι, τοσουτον των λοιπῶν πόλεων των Ἀθηναiων παραλλάττει Φυλακrέον δ' ς ενι μα-

λιστα τὰς ταίρας, μὴ λήθη τις ἡδέως ἀπολόμενος υι

His N proxime subiiciuntur in Dicaearch Dagmento e

143쪽

, non ad Athenas odis homorum ivltatem spectare, verissime intellexit Naevius Mus luten. 832 vol. I p. 6 3

praeeunte viro docto, quem Casau Donum esse suspieatllr, apud

mentem venerat, sed sprevit prae altera gua eonleetura pόδων δίκην, en sustentandae proverbium eoninalnise eoaetus est, ni rosae et voluptatem et taediunt afferre licu tur Ingeniosum noc; a facilior tamen altera ravo, uua Rnodus et rosarunt suavitatem havere et aemuni assere Meltuae. - s. 2 χαμ' ἀηδίαν Her annus in Oengeriise Iet. I p. 83. Vulgo καὶ ἀμαληδίαν. - s. a uia go άλιεῖτα. Cetera relicui intacta Her annus, liodium nominem de Athenis loqui ratus, a colligere tentabat, τὰ γαρ Ἀλιε Ἀκει μεγάλην σχολὴν γει, s Solis aeremonias nemo isti eogitat. His aliutus Naevius seripsit, τὰ γὰρ υλιεῖα τὰ μεγάλ' - σχολὴν ἄγει, magna enim Halisa

sine intermissi&ns aguntur, celebratntur. Ipse conlicievam,

τὰ γὰρ 'Aλιεια μὲν μεγάλην χει σχολήν, n ou πο

ἔχει interpretabar διατριβὴν χει, nou sensu nam Halasa idem astra magnam ammis olectationem. De Solis a eris nouliorum e quorum memoriam Ino latere plures viderunt utra docti, asserunt Ainenaeum XIlI p. 56De Aristid .vol. I p. 808 et Eustathlum ad Hom. p. 1562 extr. Sesequentla ad ira istonem noduo rum speetant, cui omnia et vel levissima re a Solaribus sacris deno navant. - a. ἡλιακον τος. Pro Do II. Stephanus tentava εθος, alliε-ς. Naevius aut τὼς profecto scribendum esse, aut, quod proeseri, αλιακὼν το RIiodiacum dicendi genus fuisse eo uel pro eo quod alii ἡλιακον ενιαυτo appellavant. Horum quod primo loe posuit eam ob eatissam provari non potest, quoniam Attici advervio rὀ non utuntur nisi eum negatione coniuneto, - τός, - τος ρα etc. terum fortasse

verum est, tamquam Do pro rei τὀ diei non credo nisi exempla assereniti Mili non impri,babile laedatur, Rivrilios

144쪽

euani pultem, a festis Halleorum diebus vegeebantur, as- larem pultem, λιακόν ετ νος dixisse. - s. 5 λείκην. Populeae frondia memoria ira spectet docet allatus ab IIu

sono scholiasta Pind. Olymp. VII I ὁ Πίνδαρος τον αγῶνα -ἱ τελουμενο ει τον ληπόλεμον μετηγαγεν αγωνιζονται δ παῖδες καὶ ανδρες δἐ στέφανος λεληδίδοται. Quod eodem versu lemur πραέως Nae uacinte pretatur genruthiluis, suaviare. - s. 8 luduci ἀποκαρτερεῖν καρτερον, ut Timocles tilenae VI p. 240 et o ἀπεκαρτέρησε γαρ κεῖνος, αλλ' ἐκαρτέρησ φίλτατε, ni

Ἀλλὰ δαλα ημμένας μοὶ δότω τις ενδοθεν,

καὶ κορους πλεκτους ἀκραιφνεῖς,πρινης. EirmoI. Μ. p. 53 5 . M θάλη η προ των θυρων τιθεμένη δάφνη, τ οι κλάδοι, ους κόρους καλουσι, θα λουσιν, ρ καὶ Αρίσιππος Ἀλλα δαδας ημμένας κτλ. --

ων δέ τις ἐβυα δεδεμένος ' ' ωσπερ Βουδιος. Hesychius, Γουδιος παρὰ υσίππω το νομα μων δε τις ἐβόα δεδεμένος σπερ αυδιος. ἐλευκος ποδί - σιν ἄφρων, ἀνόητος.

Photliis p. am 3 Σάμακα Ἐρατοσθένης ἀπέδωκε του φορμόν. μεινον ὁ τον τοξικον κάλαμον ουτω υσια-πος. Vide supra P. O.

145쪽

Ἀτὰρ ὁ Μεγάκλεες ισθάτου Παάπιδος

περ λος τἀκπωματα κατεδηδοκεν. Hevelitus, mάπης, ουτος ποτήριά τινα τοις Αθηναἐοις επεμφε δωρα Λευκων Φράτερσιν 'Aτὰρ ὁ Μεγάκλεες κτλ.Exlii uul ossicis ieeuonem quamvis corruptam. usurus m-γακλέους στάτου. Fritetscnius in Acua Soe graecae vol. p. Ia et ii Berelaus Comment. p. 10T ἀτάρ, ω με κλεες, ισθά που Παάπιδος te. Sitaliter ipse olim eo

Ἀτάρ, ω Μεγάκλεες, ισθ' α του Παάπιδος nostr quae munera a Pavide missa Hyperbolus interverterie. In quo ne post relativum vispliceat articulus in τυπώματα, inita est attulisse Cratin versum p. 226 ονπερ Φιλοκλεης τονλὀρον διέφθορεν. Sophocles Antig. 02 Oν, τον νεκρὼν θάττειν ἀπεῖπας. Iden Oed Col. 1595 καὶ γα ο μηδαμὰ δὴ, τἰλον, φιλον. Ex Platone Iura eiusdem generis tolle tumelndorsius ad Gom. p. 12I. De Paapide Aegyptio, milpoeula uia pretiosa jopuIoratneniensium ni isse alieitur, il-

146쪽

ullum ἐπὶ ὀφοφαγία -τκων ἐν Φράτερσιν, Ἀριστοφάνης ἐν Πρηνη Φερεκράτης ἐν Πετάλη.

il I. Photius p. 58 1 . Tiβιοι εθνος Λευκων ἐν Φράτερσιν τάχα ὁ ο αὐτοὶ τοι Τιβαρηνοις. Parum probabilis haec sententia est, si ii idem Tibarenos loca Ponto proxima neoluisse constat Gialybibus et Leucosyris vlclitos, Titili autem limiam inliabitabatit, ut satis elare nilleat

δοίλους καλουσι. m,v. Bodl. 6 καὶ λη η Φρυγία ιμμα καλεῖται. eeedii quod Tιβαρηνός, ut mulus poetariam exemplis intelligitur, prima brevi, Ti'o autem prima producta dicitur. Problema aramni in Brianehu Anal. XVII, II rπεντήκοντα Σύρος, Συνέτη δεκα, Tiβιος κrώ. Ex quo n-telligitur non recte Bergiduna Conament. p. 10 Menandro restitutum luisse Gλλ' ο τὰ ιβiο νων ἴσως δε φρον

τίσαι.

147쪽

ωραίας πρότερον νυν δ' οὐχ υμῖν πορεύω ἄρτι χνοαζοίσας αυλητρίδας, α τε τάχιστα ανορῶν φορτηγων π γουνατα μισθου ελυσαν. Allienaeus XII p. 5 Ll, ἐγώ γάρ, ω ἄνδρες συσσιτο ,ου κατὰ Μεταγενους Λυρας η τον Ἀρισταγὀρου Μομμα- κυθον Ἀμῖν ὀρχηστρίδας εἶπον ταiρας - πο ου ταμισθοῖ λυσαν, αλλὰ περὶ τω οντως ταιρον τον λογον πεποὶημαι, τουτεστι των φιλiαν ἄδολον συντηρεῖν δυναμ νων. s. a vere, ut videtur, ii Berghius omnient. p. ea νυν δ' υθ' μῖν. s. paullo insolentius verbum,ν- ι ad iuveneulas puellas transtulit, quod pri,prie de adolescentulis incitur 'h s. 4 φορτηγοις ἄνδρας reuis Solix eigliaeuserus litterpretatur peregrinos Mereatores eum

148쪽

Ωσπερ μειδὰν δειπνῶμεν που, τότε πλεῖστα λαλουμεν

Athenaeus VIII p. 3554 καὶ μελλόντων δ δειπνεῖν ἐπισχεῖν ἐκελευεν ὁ Λάφνος, ἐπειπών το εκ Μαμμακοθου ἡ Αὐρων Μεταγένους αμβεῖον Ωσπερ ἐπειδάν κτλ.III. 'Aλλ' γαθὸ δειπνωμεν πρῶτον, καπειτά με πάντ' ἐπερώτα, τι- μώλη νυν γα πεινῶν δεινῶς πώς εἰμ' πιλήσμων. Ainenaeus I p. 3854 οι πιν - πολλοὶ μακρὰν χαι- ρει ειπόντες αὐτω δείπνουν του Κυνουλκου τα εξ υρῶν Μεταγένους ἀναφωνήσαντος Ἀλλ' γαθ δειπνῶμεν κτλ. aroilus Exeerpus p. 866rris nunc, NO, Oenemus p to vis saerere, quaerse ode rigus libet mihi amotis fames mirann ιae oblivia portet.

149쪽

sctouastae vectIa nonniliu turbatum est a neget an verba Kολαινις Ἀρτεμις expungenda sint. Apud Metagenenit ut videtur δημότης yralinusius apiti hos enim Dianam Colaenidem sanete euitani fuisse constas ex Pausaniae Alt 3 3.

μεν ποταμος Ἀρῶθις μῖν καταgέρει μάζας μεγίστας αυτομάτας μεμαγμένας,

ὁ δ' τερος θεῖ κυμα ναστῶν και κρεῶνενθῶν τε βατίδων εἰλυομενων αὐτόσε. τὰ ὁ μικρὰ ταυτ ποτάμι' νμεντευθενίεεῖ τευθίσιν ὀπrαῖς και φάγροις και καράβοις, εντευθενὶ δ' ἀλλῶσι και περικόμμασιν, τηδι δ' ἀφύαισι, ν' δ α ταγηνίαις τεμάχη δ' νωθεν αυτόματα πεπνιγμενα I εις τὼ στόμ' ττει, τὰ ὁ παρ' αὐτώ τω πόδε, ἄμυλοι ὁ περινέουσιν μῖν ν κίκλω. Athenaeus VII p. 2694 των ὁ Μεταγενους εκ ουριοπερσῶν μνημονείσας καταπαίσω τον λόγον, μακρὰ χαίρειν ειπων ταῖς Νικοφωντος Σειρῆσιν, ε αις τάδε ἐγραπται - λλ' γε Μεταγένης τάδε φησi V ἐν ποταμός τλ. s. 2 μεγίστους αυτομάτους . Ex quibus vτομά