Pindari Carmina cum lectionis varietate et adnotationibus iterum curauit Chr. Gottl. Heyne. Volumen 1. 3. Pindari Carmina ex interpretatione latina emendatiore cum scholiis in Pindari carmina. Volumen 2. Pars 1. Interpretatio latina et scholia in Oly

443쪽

ην στενωπαν, τῆν σἰλ ν των ποθνησκόντων, τουτέστι - καταδυσεις τῆς γῆς, ας ι α ρθνήσκοντε διέρχονται.

δε λέγειν τοιαῖτα καί φησιν α ομιψον, γουν, βάρος-όθου. ἐπιβλαβῆ ζασον τουτον τὸν λογον, ὼ σrόμα

445쪽

sctolia

446쪽

μένα καθάρμισον εἰς οὐ νον τουτ ν τοῖς f. τολλατο Δευκαλίωνος καὶ συ Αοκρολως τρυ νικηφόρρυ ἀπογόνου ἄντος Δευκαλίωνος τήν δε κατα Δευκαλίωνα λόγον δε κοήνονοῦντα, παραιτειται λέγειν φησὶν νω ἔγωρ καὶ ωνα καὶ

447쪽

ὐδατος.

448쪽

αὐτων. V.

ἔχοντες.

449쪽

τ υν