Pindari Carmina cum lectionis varietate et adnotationibus iterum curauit Chr. Gottl. Heyne. Volumen 1. 3. Pindari Carmina ex interpretatione latina emendatiore cum scholiis in Pindari carmina. Volumen 2. Pars 1. Interpretatio latina et scholia in Oly

481쪽

sctolia

Ψικας τον Ποσειδων φησι καὶ παρατίθεται, μηρικον

482쪽

ταύτα γαρ γένετο σου ἐσπέρου, καὶ ταὼ σκότον καταυγαζομένου καὶ φαιδρυνομένου ὐπ της σεληνιακῆς αὐγης ἐρα- τον δὲ φάος σελήνης, τὰ πανσέληνον τελεῖται γαρ κατεδπληροσι νοῦν, ως αὐτος ἐν τοῖς πο-οις OLIII, 33. 4 πεν.

484쪽

στιν παντησε ταῖς ἀκοαῖς δ λουόri. τινα, τουτέστι τα

485쪽

λέγων ο Πίνδαρος, μι διέστηκεν ἀπο σνς ομολογεις πρινγραφ ναι το ποίημα και νυν τὸ η αρκης φ 6 μετω πολει χρόν ν πεφννέναι - μέλη καὶ τα ποι ματα, δε ιν Θήβαις γεγραμ σαλα μοι τον ἐπινίκιον, μετά πολ- ς μολογέας της περὶ του γράφειν χρονον ταυrα γαρ ταμέλη χρόνω φάνη ἐν Βοιωτει, ἐπεὶ μετα χρόνον γραψε

εα ποίημα α δὲ νούς Οἴτω δέ σοι πρλινα καὶ δ α συατα μέλη φησὶν, σπερ τι γνησιας παῖς ἐκ νομίμης γυναικὸς πατρὶ ποθεινὸς ορατα εχ το ἀνάπαλιν της νεότητος ἐλθόντι, τουτέστι γηράσαντι πάνυ γα σου ἐαυrου,κ ἐς σννοῖν ἐκ τυροῖ προ τρν πόθον κεχαρισμένος φαινόμενος. v

xor. Ἐλλ ως ν παῖς ἀλλ' οὐrω ἐφάνη τέρψιν ἔχοντα, δηλονότι προς τῆν νενικηκότα, καθα παῖς παλινος - γυναικῆ γνησία τω κατρὶ φαίνεται γεννηθεὶς αὐτῶ δε εχ το τ ρας ἀφιγμένω κατά πολὰ δὲ Θερμαίνει. γουν ἐξάκνει, διεγείρει τὸν ργισμον αὐτοδ προς φιλοφροσύνην.

ἐκεὶ σπερ πλουτος ἰαχων, γουν ὀ κλ ρωσάμενος, ο εγις ληρον λαβων ποιμένα, ἀντὶ του δεσπότην, ἐπε σακτον, ἀλλότριον, κατὰ πολ μεμισημένος ἐστὶ σω ἀποθνήσκουσι, ἀντὶ του, ἐπεὶ σπερ κατα πολ μεμισημένον ἐσσὶ ω κοθνήσκοντι το εἰς κληρον λαβεῖν τον πλουτον αὐτο δεσπόσην ἐπείσακτον, τὰν αλλότριον ουτως, ω Ἀγησίδαμε, καὶ μανἀνήρ καλὰ ἔργα πράξας, εἰς τὰ σταθμόν, γουν εἰς τὸ τ πον ταλαδου, τουτέστιν εἰς τῆν αδ ν άφ κ ται χωρὶς,δης, μοι ἐγκωμίων κενά καὶ μάταια κοπιάσας βραχεῖάν τινα τέρψιν παρεσχε τῶ ἀγωνι, α vr τοδ, οὐδεμίαν. n.

486쪽

E ἀλόχουνωσκε φαίνεται παῖς ἐκ νομὸρ γυναικός

ποιοῖς πολλα τοιαυτα. R.

απσκερδαναι ἐκ των πόνων. .

490쪽

σου ἐσομένων λόγων ἐπειδῆ μη δυτάτοις μέλεσιν ἐχρή-rri

ὐστέρων λόγων, τοι φημων, τουτέστι το ἐπικρατησαιυσσερον την - ν ν νίκης, και πιστeν ρκιον, γουν. καὶ ἡ Ιἀμσφάλεια γίνονται οἱ ἐδύφωνοι μνοι οῖς μεγάλοι κατορθωμασιν αὐτος οὐ σος δε δ μαινι, δι ἐμμελων ποι μάτων δηλονότι, φθονητος, γουν με οὐτων, ων σου φθόνου, τουτέστιν κατα- τος ψ διάβλητος ανακεισαι, ἀντὶ σοῦ διαμένει τοῖς λυμπιονίκαια πειδῆ δι λαῖν ἔφη λ υμνον γίνεσθαι τοῖς νικηταῖς, τον ἐν ἐγγραφως άπα των ποιητων ταν δὲ π φεμης τῶν αλλων ανθρώπων, δια σουτα τούτω - προοιμίω χρήσατο των νέμων καὶ των δμβρων παρεικάζει δDτην μίν ων,λλων φ μην νέμοις,