Oratorum graecorum, quorum princeps est Demosthenes, quae supersunt, monumenta ingenii, e bonis libris a se emendata, materia critica, commentariis integris Hieron. Wolfii, Io. Taylori, Ierem. Marklandi, aliorum, et suis, indicibus instructa edidit I

291쪽

Is. τον τῶ διαμεμαρτυρηκότος νυνι πάππον. t εκεινος δ ἐγκαταλιπων υἱον γνησιον τον τουτουὶ πατέρα Λεω ςρατον, ε τανηλθεν εις τους ελευσινίους. t μετα σε ταυτα αυτός μοσὶ Αεωτρατος παλιν εγκαταλι Στων υιον, ωχετο απελΘων εις τον πατρωον οἴκον. zo. ὀ δ' εγκαταλειφΘεὶς υπὸ τουτου, τελευτα ος ἁπαν- των των εἰσποιηθεντων. τετελευτηκεν ἄπαις, ωστε

292쪽

γνήσιοι. t ουτοσὶ τοίνυν διαμεμαρτυροπι τους ἐκ οντας εἴνα . . - γεγραφεν ἐν τῆ διαμαρτυρία, οντων παίδων, ἔ- φασκων αυτὸν εἴν . t άλα μεν γνησίων γ, ὀταν λιγη κώκυρίως κατα τον Θεσμὰν, παρακοάεται παρα τοῖς νόμους. t το μὲν γαζ γνήσιόν μιν, οταν η γόνω γεγο- s. νως. ὁ νόμος ταυτα μαρτυocλίγων ἡν αν ἐγγυμση πατερ, ἡ αδελφὸς, ἡ πάππος, ἐκ ταύτης δειν παῖδας γνησίους. ' το δε κυρίως, κατἀ των ποιήσεων ἡ νομοΘέτης ἔλαβεν, ὐπολαμβάνων δῶν, ὀταν τις ων ἀπαις κω κύριος των ἐαυτου, ποιήσητ' υιὰν, ταυτα IO. κύρια ειν . ' ουτος τοίνυν, γόνω μὲν ουδένα φησιν Ἀρ-

χιαδη γήμαι υιόν. 9 διαμεμαρτύρηταν δὲ γνησίων

ἄ-ν, ἐναντίαν τω πράγματι την διαμαρτυρίαν ποιησάμενος. f ποιητὰς δ' ὀμολογων εἶναι, φαίνεται εἰσποιηλις υπὰ του τετελευτηκότος αὐτου. ωστε πως I s. ἔτι σοι κύρια ταὐτ' αν εἴη κατα τον Θεσμόν. t ὁτι νὴ

Δι' ἐγγέγροπται Ἀρχιάδη υιὀς. υπό γε τουτωνὶ πρω βιασαμένων, ἡδη τῆς του κλήρου διαδικασίας ἐνε κυίας. οὐ δη δίκαιόν ἐτιν ἐν τεκμηρίου μέρει ποιῶσΘM τἀδίκημα. ' γαζ ἐκεινο πως οὐ δεινόν μιν, ω ανδρες δι. ao. κας , ἐπὶ μεν του λόγου αὐτίκα μαλα φασκειν ποιητὸν εινα , ἐν δε τῆ διαμαρτυρία, τουτο μη τολμησα γράφη. t άλα τα μεν ἐν ταύτη διαμεμαρτυρημένα εἷναι ώς ὐπὲς υἱου γόνω γ ονότος, τα δ' αυτίκα μαλα ηΘησόμενα, ως εἰσποιητοῖ; ' εἰ δὲ την απολογίαν ἐναν- as. τίαν τῆ διαμαρτυρία ποιήσονταμ, ' πως ήχὶ ἡτὸν λόγο9ἀνάγκη, ἡ τὴν διαμασυρίαν φευδῆ εLM; ' εἰκότως δ' οὐ προσέγραψαν τὴν ποίησιν τη διαμαρτυρία. ἔδει γάσιγγρά.

293쪽

6γρ μ αυτοὐς, εισποιησαμένου του δεῖνος. ο

μῶς. t ἀλάμην κομ πρεσβύτερά γε αὐτου διαμεμαρτύρηκεν. ἡ γάρ μηπω ει τω αἴ- τω ' Αρχιάδου ων, ὁFzo. ἡ λῆξις αυτη του κλήρου ἐγένετο, πως ἁν εἰδείη τι τάτων , t ἐπειτ', εἰ μεν αυτόν διαμεμα τυμκει, εἶχεν αν λόγον αὐτω τὰ πρῆγμα' ἀοίκως μὰν άν εγραφεν, ἡδὲvδ' ἡττον ὐπὲρ του κατά την ηλικίαν ' του λέγοντος. t νῖν δὲ γνησίους υἱους γέγραφε τω Ἀρχιάδη μείνω Π-23. νοι , τόν τε αυτου πατέρα δηλονότι, - αυτὸν, κατα

294쪽

ην των τετελευτηκότων κωλύει διαμαζτυρῶν ζωντος του πατρος τα ύπ ἐκώνου πραχθέντα. t ἐπεὶ κακεινο, δια τί ποτε Λεώτρατος ουτοσὶ ουχ αυτον, αλἀ τοῦτον, s. ἐπεγράφατο τη διαμαρτυρία , τα γαρ πζεσβυτερατων πραγμάτων τον πρεσβυτερον ἐδει οιαμαρτυρειν.

τασκευάζοντα τα πραγματα, - λόγον ἔδει διδόν , ιαγνόμενον υπεύθυνον ῶν πεποίηκας πολη γ ανάγκη. t άλά τοῦτο μὲν εφυγες, τῆ διαμαρτυρία δε τοῦτον, ουδεν εἰδότ, ἐπιγραφω. ωστε φανερόν ωῖν ἐαν, ω ανδρες δικας , τα διαμαρτυρουμενα μη ῶν ἁλη- Θῆ ' κει παρ αὐτῶς γε τουτοις ομολογῶτ . t i s. μην κακῶνο δίκαιόν ε τι, μη λογοντος αυτίκα μῶκάκουειν Λεωςρατου τουτουὶ , υπὲρ ἄν γε διαμαρουρησηέκ ετόλμησεν. t ώς οε ηει των αγώνων αδικώτατοι,κ πλεχης όρπης αξιοι τοῖς αγωνιζομἐνοις, - λα- μαρτυρία ῶσι, μάλιτ αν τις ἐκάειν καταμώοι. ao.' πρῶτον μεν γαρ ουκ αναγκαέως ἔχουσιν, ῶσπερ οἱαλοι, άλ' εκ προανσεως κ' βουλησεως του διαμαρτυροῦντος γίγνοντ . t εἰ μὲν γαζ διαμφισβητουμένων μη μιναλον τρόπον δίκην λαβειν, η διαμαρτυρησαντα, ἴσως ἀναγκαῖον υ διαμαρτυρειν. t ει δὲ κ' ανευ as. διαμαρουρίας πρὸς απασι τοῖς συνεδρίοις δεεςι λόγου μη αποτερηθην , πῶς ου πζοπετρέας, μου της μεγχης

295쪽

άλ' αν βούλωνται διαμαρτυρῶν, ἔδωκεν, ωσπερ δια-

πειραν ποιουμενος των τρόπων ενὸς ἐκάςου ημων, πως ποτ' εχοιμεν πρὸς τὸ προπετως τι πράττει , t ἐτι τοίνυν, ἐπὶJ το των διαμαρτυρούντων μέρος, ουτε δικατηρια ην αν, . . ουτε αγωνες ἐγίγνοντο. κωλύει γάρ πάντα ταυ τα το των διαμαρτυρ ων γένος, κα αποκλείει εἰσαγωγης ἐκοις αJ τῆς εἰς τὰ δικα ριον, κατα γε τῆν του διαμαρροτυρούντος βουλησιν. f διόπερ οιμ- δῶν κοινοῦς ἐχθρῆς τὰς τοιάτους ἀνΘ ζωπους υπολαμβανειν παπι τοῖς πράγ-IO. μασιν Ανα , καὶ μηδέποτε τυγχανειν αυτοῖς γ- γνώμης αγωνιζομενους παρ' ὐμῖν. t προελόμενος γἀρεκα ς αυτων τον ἐκ τὴ διαμαρτυβσμ κίνδυνον, ουκαναγκασθεὶς, ῶσἐζχετα . f οτι μὲν οὐν ii διαμαρτυρία φευδής κ' ἐκ των γεγραμμένων, καἰ ἐκ των I s. ειρημενων λόγουν, σχεδὰν ἀκριβῶς μεμαθηκα . 't ρτι δὲ και οι νόμοι, ω ανδρες δικας , ημιν την χληstονο

χῆ ώγμίνοις, αλ' ῖνα μῆλον πρὸς την τάτων φευδο-ao. λογίαν τα δίκαια μνημονεύητε. το fluivJ γάρ σύνολον, αντες 'Αρχιάδη, ψ ε ιν ἡ κληρος ουτοσὶ, πζὀς α δρων κατα γίνος ἐγγυτάτω ' κ' της ποιητεως, ηνειῶνος ἐποιησατο, των μὲν ἐπανεληλυΘότων εἰς τον πατρωον οἱκον ' του ο εγκαταλει ἐντος, ἄπαιδος 23. τετελευτηκότος ' ' τουτων ουτως ἐχόντων, άξιοῦμεν κληρονομῶν, ουδεμίαν ουσίαν Λεωςράτου αφελόμενοι.

1 ἡτοι μἐν γάρ τας ἐαυτῶν ἔχουσι, τῆς ὐπ' 'Αρχιάδου δε καταλειφώείσης ἴκα J ὐσης ἐκ των νόμων ἡμετερας. t ὀ μὲν γάρ νόμος, ῶ ἀνδρες δικας , κελεύει κροτῶν

296쪽

άπῶπε τω ποιητω αὐτα όντι ποιητὸν υἱὸν μη ποιεοῦ- Is.σΘαι. τίνα τρόπον διορίσας περι τούτω , ὀταν εἴπη, υιὰν γνώσιον ἐγκαταλιπόντα επανιεναι δηλοῖ δηπου φανερως, ὁτι οὐ δει ποιῶμαι. 'l' ἀδύνατον γάρ εὐνυἱὸν γνησιον ἐγκαταλιπῶν, εἀν μη γόνω γεγονως η τινί. ' σὐ τοίνυν, ω Λεωτρατε, άξιῶς τω τετελευτη- 2ακότι εἰσποιητω εἰς το ἡμετεζον γενος οντι, ποιητὰν εις τον κληρον εἰσαγαγῶν, ωσπες επὶ τά σαυτου κτηματα , κη α εἰς τά κατἀ τον νόμον τω προσηκοντι δα-

Θησόμενα βαδίζων. ' ημεις δ', ω ἄνδρες δικας , εἰ

μὰν ὁ τετελευτηκως ἐποιησατό τινα, κα περ ου διδόντος 2 s. του νόμου, συνεχωροῦμεν ἁν αὐτω. η, εἰ διαθηκας καταλελοίπιει, καὶ ταύτας άν ἐνεμείναμεν, ' ἐπεὶ κά τὰ ἐξάρχης τοιούτοι οντες διετελουμεν, ουκεναντιούμενοι τούτοις εχουσι την ουσίαν, καὶ ἐπανιουσιν ἄνω, καΘ'

297쪽

I Io

ον δεποτε τρόπον εβάλοντο. t επεὶ δε νυνί ποτε - πο τουτων αυτων, κομ υπο των νόμων, το πρῆγμεξεληλεγκτ Η οἰόμεθα δῶν κληρονομῶν των 'Aρχιάδου, παρ ημων εἴν τον υιον τον s. ποιώμενον ' τω μη πεποιημένω προτερον, μη παρα

300쪽

προσόφλων δὴ την ἐπωβελίαν, ηπs ουδοῦ λόγου τυ- Iχεῖν αξιωθεὶς, ως ουκ οἶδ εἴ τις πωποτε ἄλος ἀν- ωπων, ἀπηειν βαρέως, ω ἄνδρες ἀθηνολι, η χαλεπως φέρων. λόγον δ ἐμαυτω διδοῖς, εὐρίσκω

τοῖς δικάσασι μοῦν τότε πολλην συγγνωμην Ουσαν 'εγω γαρ αυτὸς Εκ αν οἶδ' ο, τι ἄλο εἴχον ψηφί- et Q. σασθαf, των πεπραγμένων μῖν μηδῖν εἰδως, τα δὲ μαρτυρουμενα ἀκκων ' τέτους δὲ ἀξίους οντας ὀρ- γης, ώτω τα ψευδη μαρτυρεῖν αἴτιοι τούτων εγέ- νοντο. περὶ μῆν δη των ἄλων των μεμαρτυρηκότων, ἔταν πρὸς εκεινους ει σίω, τότε ψω. περὶ αν as.

οὐτοσὶ Στέφανος μεμαρτύρηκεν, ηδε πειράσομ διδάσκειν υμῶς. λάβε δ' αὐτην την μαρτυρίας ημ ανάγνωθί μοι, οἴνα εξ αυτης ἐπιδεικνύα λέγε. . συ y ἐπίλαβε το ἴδωρ.