Oratorum graecorum, quorum princeps est Demosthenes, quae supersunt, monumenta ingenii, e bonis libris a se emendata, materia critica, commentariis integris Hieron. Wolfii, Io. Taylori, Ierem. Marklandi, aliorum, et suis, indicibus instructa edidit I

발행: 1770년

분량: 975페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

841쪽

1 1 SCHOLIA AD DEMOSTHENEM

να ἐων, απερ μέλω επιφέρειν πεζὶ αυτου, των προειρη

catur leg. esse τιμοκράτην. Pen. σκmos 4 μωζος απαίδευτος. διαβάλλων αυτον εω κακίαν εν τοῖς προειρημενοις βέλετ αυτον εν τοις επιλόγοις καμ εἰς ἀπαδευσίαν κώ ανοιαν κωμωδῆσα - . . Haelenus edidit Wolf saee scholia codicis Augustant. Quae deinceps se*aentiar, videbimus cuiusmodi sint. Pars eortam in editione Parisina quoque reperi-nir. Iuliat lamen varietatem lectionis quoque cognoscere. Ego quae reperi exhibebO. Coinparent alia ista inter se. Ad orationem pro Corona. 22s. I. ευκτικον το προοίμιον, επειδήπερ περὶανοἱας - αιτήσεως τεφάνου Ο πως ἐπιν ἀγων. i 3 ι . 8. 226. 2. το ἔπειτα ενταυθα ισοδυναμῶ τῶ δε,

συνδέσμω. ἴνα πάλιν μη ζήτησις γενητα ἡ διὰ τὶ ειπων τον μεν' ουκ επήγαγε τον δε. I 3 i. 27. s. Ad. scriptum qiudem huic loco erat insequens scholium.

tamen arbitror ad P. 22 S. Pen. οσην ευνοιαν etc. referendum esse. Igήον, στι κατασκευὴν - εποιησατο.

842쪽

μίου. 2 . μελων- adscriptum late erat scholium aliquot versuum, i ed usu et contritu cligitorum paenet loriim obliteratum. μελων δε του ρι περὶ επνέθλιον . λεγουσινῶν προοίμια του λόγου τουτουωσπερ έαυτουτου ζητορος περκτησις. leguntur haec integra in vulgatis Paris I 33. 32. adscriptuni hic quoqxie erat ly προοίμιον. 27. βουλ μ δεJ ιτέον, οτι ταυτότητι εχρησατο του επιχειρηματος του εν τω α προοιμίω. εἴωθε γαρ ο ρητωρ τοῖς ἰσχυροῖς πολάκις κεχρησΘ . Ι33 i. a 2 8. S. ει μεν ουνJ ε 'οοίμιον. 7. προβου- λευμα καλῶ το ψηοισμα του κτησιφωντος, επειδήπερ ηλ εκυρωθη εν τη βουλη, κώ επηνεσαν τον Δημο-

843쪽

x 4 SCHOLIA AD DEMOSTHENEMQH παραγραφικόν ἐκ τρόπου Γvel απὸ τρόπου. non

a 3 o. 6. L 3S. 32.) συμφορησαςJ συναγαγών. υποκρίνετ .J αντι του ψευδῶς κατηγορῶ ὐπόκρισις γαρετιν ἡ προσποίησις η ἐκτος ουσα της αληΘειας. I 7. a 3s. 48.) δωσομενJ δέον ει πειν δύσεις, εἴπε δύσομεν, ουχ οτι ώς κ αυτου του ΔημοσΘένους κακόν τι ποίησαWτω κτησιφῶντι βουλομένου, αλ' ως ἀλου λέγοντος περὶ αμQοῖν, περί τε αυτου κ- αἰσχίνου. 18. sq. πάντα μεν τοίνυνJ ἔως ωδε ἐπλήρωσε παντα τὼ προοιμιατικα, χωρῶ δἐ εντευθεν ἐπὶ το δίκαιον κεφάλαιον. διηγησιν γαρ κκ ἔχει ο λόγος καθαρῶς. 27. 136.12. του γαρ φωκικου συταντος πολέμουJ ἐνομισαν τινες το χωρίον τουτο ῶν διηγησιν. Εκ ἐς ι οέ. πόθεν γάρ θ' κήον; λέγομεν, οτι αντιΘέσεις τινας εισαγει ἐν τέτωκμ αγῶνας. οπερ ουκ ἔχετ η διήγησις. Pen. et ob πωJ παρέλκετα το πω πρός χάριν του κώλου μόνον.

εἴποιJ δια της ἀπορίας δείκνυσι της πονηρίας το μέγει

το δὲ

844쪽

- ρτι οβολον videbatur, non τριώβολον, ut vulgo editu ni est Satri in eβολον per Ornicron, non Per on eis ga utare erat exarariam J παρῆχον οἱ Θεωρουντες, - ἡ-

a 9. I 6. IA . q. ωχετο λαβωνJ ἀντι του καταδουλωσάμενος Θηβαίους κ- Θετταλής. Pen. si Ar . IO.) κ- γεωργων τα εκείνωνJ ωσανει ἔλεγε μισθον του κατἁ Θηρώων δράματος την εκείνων χωραν ἐδαατατο δε τους Θηβαίους ελεῶς, ωσανει ἔλεγε , μη δάκρυε σάς Θηβας, αἰσχίνη, ἀφ' ἄν πεπλέτηκας. Vir. i 6. Primis versus, qui etiain ab editione Parasina

abest, erat amputatus. Supersint adhuc haec. την κατασκαῖην των Θηβαων, ἐπελθοντος του λεξάνδρου κομ τῶις ἀθήναις. εξητέμην ὐπ αυτου. hacteirias Augustanus. verba, quae Parisina adclit, του Φιλίππου εις τιμωρίαν, recte ab Aug. ablunt.

ταυτα πλησίον μακεδονίας.

845쪽

146 SCHOLIA AD DEMOSTHENEM

λοκρασίας παρα τοῖς ἀθηναίοις ἴτως. εν τάς πανηγύρεσι συνηεσαν πολοι μετ' ἀληλων συμποσιασομενοι, κώ εμειναν πολάκις πίνοντες εως της ἄλλης ημέρας ως εν πανηγύρει. ει δέ τις τάτων μεΘυσθεὶς ἐκαθευδησε, ηα εἴασε το ποτήριον αὐτου, τῆ ερος οἱ λοιποὶ συμπότ λαβίιτες τουτο εξέχεον κατα της εκείνου κεωφαλης, ωσπερ ἐπεγγελωντες. διοτι ουκ ἴσχυσε προς τομιμησασΘ αὐτους. ἀπο μεταφορας ουν εκείνου του χΘε- σινου κομ εωλου γενομενου εισεν ως επι των πζαγματων, ων αυτῶ ἐνεκάλεσεν αἰσχίνης, δότι παλαια αύτου κατηγόρησεν. 14. ψ3. 38.ὶ κατασκεδασαcJ ενέ

a 3. 1. 2 3. πολλος περὶ τουτου φέροντο0 εζηγησεις. οἱ μεν γάρ λέγουσιν, οτι λων ἐβαρβάρισεν εις

λέγη τυδείδης δ αυτός περ ἐων προμάχοισιν ἐμίχθη,

αντὶ του μονος.

την απολογίαν την νυν απὸ της γραφης η της κατηγορίας, ης νυν κατηγορουμ - .

846쪽

Θεν υπὸ των ἔληνων πρωτον, υτερον δε υπό των ἀτυγειτόνων τη του τηλέφου ἀπουσία.as I. as. I49. I.) ἀπό του ονόματος μη κω- μένου hic arripuinta quaedam luntJ εις αὐτόν τον Δημο- σθενην αἰνιττομενος ηπι τους περὶ αὐτόν.

847쪽

r 8 SCHOLIA AD DEMOSTHENEM

πειραια ἡδικοῦντο η ναύτα , ητινες των εξεταζομενων εν τω πειραῶ. ἐκληΘη δὲ μουνυ- χία, ως φησιν ἡ διόδωρος παραφόρων τα μηνικα λεγων, ῶς ὀτι Θρακές ποτε ςρατεύσαντες κατά των οἰκέντων τον μια. ν ὀρχομενὸν τον της βοιωτίας, εξέβαλον αὐτους ἐκῶ- Θεν. οἱ δὲ ἐξανατάντες ηλΘον ῶς ἀΘήνας επὶ μουνυχου βασιλέως. ο δἐ επίτρεφεν αὐτοῖς ρικησμ τον τόπον τῖτ ν, την μουνυχίαν, ὀτις ήτως ώνομασΘη. 18. Is s. 47. ἀποςολῶς ὁμομα ην άρχης παρα τοῖς α Θηναίας, ἔργον ἐχουσα προς τὸ φροντίζειν της ναυτικης δυνάμεως προς το

ει τον υπεύΘυνον ςεφανουν. ἡτος τη διανοία κέχρητα , αλ οὐκ εν

848쪽

ρα αὐτον ἔχειν τοιῶσδε, τους πορδας τοιῶσδε, - τὴν

849쪽

iso SCHOLIA AD DEMOSTHENEM

τῆς καλης ταύτης εργασίαςJ κατ' ειρωνείαν. λέγει γάρ τῆς πορνείας. 8. πειας καλῶ τἀς χοίνικας. sic. ao. i 6 i. 7.)-ο δημος καταρῶτα J Λαλεγη τοῖς προδόταις. τοῖς τοιάτοις δὲ καταιρῆται ὀ δῆμος διά του κῆρυκος.

32I. 2s. περιδειπνονJ ἡ επὶ τοῖς ἀποθανοῖσιν ἔςίασις γενομενη. Ad orati de salsa legatione.

τά δὲ

850쪽

γειν, τὶς ἡ ν κατηγοζῶ. τρυτο δὲ ποιοῖσιν οἱ συνειδότες, ὀτι, οσάκις κρίνοντα , καθαροὶ τοσαυτάκις καῆ Θαυμάζονται. φησὶ δε ἡ γενέθλιος, ὀτι πεποίηται ἡ λέξις τω ρήτορι της ἀειλογίας. σπανίως γἀζ εὐρίσκεται παρ ἄλλω.16. πω γάρ εισελ θεινJ κατασκευη κοὐ συμπλοκή. I 8. το ἀνήρηκεν αντὶ του ἀτιμον ἐποίησε τον τίμαρχον. β γάρ κατήγοροι ἐπέςησαν αὐαίνου, Ο, τε ΔημοσΠένης κέ τίμαρχος. κέ τον μεν τίμαρχον παρεγράφατο ως ἡταιρηκότα. πρὰς θῆ τον Δημομένην ἐγζάφατο αἰπολογίαν πρὸς τῆν κατηγορίαν του λογου. 34a. a. I9S. 36) γ προοίμιον μεταληπτικὸν ἡ απὸ του χρόνου. εςὶ δε ἡ σύνταξις οὐτως. ὀπερ δἐ φοβου- μαι κήπερ ὐπειληφως ο ες Θαρρων εν ταῖς ἀποδείξεσινόπεζ προειλε τουτο φράσω, φησὶ, πρός ὐμας, κή ούκάποτρέφομαι. διά τι θε ειπε φοβουμ οῦ επώόπερ ἔμελλεν ωσπερ ἐλέγχειν τους δικασάς μη σφίδρα προσέχοντας τῶς πράγμασιν, άλ' ἐπιλαν νομενους τω χρόνω ' καίπερουν, φησι, φοβουμενος τουτο, οὐκ ἀποτρέψομαι ώπῶν

λει εἰς τὴν προκατασκευὴν απὰ του εἰ σκέψασθε sic παρ' ὐμῖν. I 8. 197. 47.) καλως ἐπήγαγε τὰ ἀ- δωροδοκήτως μετά τά ὀλα ως ἰσχυρότερον. ἀῶ γάρ ἐν τάχάκροις τάττεται τὰ ἰσχυρά. τά δε ηττονα κή ασΘενῆ ἐν τω μέσω. ἐπῶ πρὸς εκατον των προειρημένων ἐσί τις αὐτωαπολογία, οἷον επὶ τῆς ἀπαγγελίας, ὁτι ἡπατέειν ὐπὸ

SEARCH

MENU NAVIGATION