Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

발행: 1828년

분량: 642페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

1370 θαρσαλέως Κόλχοι δὲ μέγ' αχον, ς οτε πόντειωχεν ξερρσιν ἐπιβρομέων σπιλάδεσσιμ τον δ' ελεν ἀμφασίη ριπν τψαροῖο σόλοιο Alm. Οἱ δ' ἄστε θοοὶ κύνες ἀμφιθορόντες

ἀμων τελλομένους τους δε νέον στηῶτας '

selies Parta ad II, 517. τηρProprie h. i. non stella est, cineteorum igneum, qualia saepius στ οε Vocantur, V. Ru k elisi critis. 108. Spanhelii M. Callini. . in et M. bis is ad Philoclior. D.

v k. - ους δ α νέον legiri . bes,em. l. l. sed, e proravi seni non posset, quamquam ante ipsiani hoc io productum non alio loco me legere memini, Maentio sibi permisias putruidus mi Apollonius, quum νέφος δέ -- ται δὲ νότιος mio et ipsum non usitatiui est apud Homerum inveni

antur.

222쪽

δείσας γεωμόρος, μή, πειπάμωντἀ ἀρωγαλαρπην ἀκαμπῆ νεοθηγέα χερσὶ μεμαρπῶς,

ῶμον ἐπισπευδων κείρει στάχυν, Ουδε βολὴ σιν

emendavit Abresch. Dilucid Tlluc id est, neque etiamsi a seillii simi uap. 547. iuod receperunt Briti cicis laetc. scriptoribus masculino genere dirutum Sed illud, sensus Causa non aptum esse coni t Piers ad Moer P.

est, nam qui in gentra inest, non M. Ni ilas ad Geopon IlI, 11. terrain ore tangit, et male sibi op cohs ad Anthol. Pal. p. 254. Lobeck. ponuntur/κλαξ et D παχιν,-abun ad Plion. p. 54 s. , apud hujus aeta-oat illud, qutun liuie iis recte oppo iis poetas in bl legere memini. Ex situm sit πρηνεῖς ea metre, adver his uuilinis certum est, extremm . satur, v Spugnericis vers. heri p. versus partem vitiatam esse, sed 103. Praeterea oδα γαῖαν λειν 'uni quid scripserit poeta incertum ainsilia inde ab Homero liuixini n. sit, viilgatan retinui. - τετρnzὀτε

legendunt suspicatus est, si inelius Wit. Ἀμβρίσαντος Regg. cluatuor.

Item ad Urpli. p. 760, qui odoυσι, 1401. I rive Regg. A. B. interpretamento adverbii ὀδάρ, in in B. etiam duplicato aequinte florum recepto, ut mi versus vo M-- Reg. D.

224쪽

BIBAI ο κ . . -τη νυν καματόν γε, θεὰ καὶ δήνεα κουρης Κολχίοος ἔννεπε, Μουσα, ιδ τέκος η γὰρ μοιγε. ἀμφασί νόος ἔνδον ελίσσεται ὁρμαίνοντι, ν μιν - προμα δυσίμερον τό γ' ἐνίσπω φύζαν ἀεικιλωο ἡ κάλλιπεν χνεα Κόλτων. - υνυχιος δόλον αἰπὼν επὶ σφίσι φιάασκεν οἷσιν ἐνὶ μεγάροις στυγερ ἐπὶ θυμὸν ἀέθλφAΠΠης μοτον κεχολωμίνος οὐδ' ο γε πάμπαν 10 θυγατέρων τάο νόσφιν ἐῶν τελέεσθαι ἐωλπει.

δ' ἀλεγεινότατον κραδίη φόβον ἔπαλ- γψη. τρι-- , με τις ἡσύφη κεμὰς μηροῖς τάρφεσιν ἐν ξυλοχοι , -υῶν ἐφόβησεν ὁμοκλη αὐτίκα γὰρ νημερτες χοατο, μή μιν ἀρωγὴν

πῆμα δυσίμερον nasum inmatum euerunt Stephano, clui ex emendamas vertit is kius, quum deberet sone reponi jussit βαθείης - ξυλ malum ex is felici amore natum. - οιο. ane emendationen tacite r iunci uni non satis recto intellexisso bum Rilasnius receperiint videtur, quem jam S aioli recto ex Branck et Beck., ut ex eo in e n-Plicaverant et Hoeletlilius bene inter tioni ius liis fluo hane vulgatam li-pretatus erat. Sensus est nescio, brormni lectionem esses Edere limini Medeam sugae consiliuni e Sed quamquam mera est Stephani pisse diem I onia amore eoniniolani, coniectura, eam recipere non dubi- an patris inetii. tavi collatis locis Homericis l. V,

225쪽

πλῆτο πυρος, δεινον δὲ εὐιβρομέεσκον ἀκουαί. πυκνὰ δὲ λαυκανίης ἐπεμάσσατο, πυκνα δε κουρὶξ

ωρσεν ἀτυζομένην πτεροει δέ, ἐν φρεσὶ Ἀμορ ἰάνθη μετὰ δ' ηγε παλίσσυτος θρόα κόλπωνει φάρμακα πάντ' αμυδις κατεχευατ τωὐιαμοῖο.

30 , Τόνδε τοὶ ἀντ' εμέθεν ταναὰν πλόκον εἶμι λιπουσα,, μητερ ἐμη, χαίροις δε και ανδιχα πολλον ἰούσιγ',, χαίροις αλκιόπη κά πῆς δόμος αἴθε πόντος, ω ξεῖνε, διερραισεν, πρὶν Κολχίδα γαῖαν ἱκέσθαι.

οὐδε νυ πω μογεροῖο πεπείρηται καμάτοιο,

a manu Prima.

226쪽

40 τοχ αρ' ἱμερόεσσα δόμων ἐξισσυτο σωυρη γυμνῶσιν δὲ ποδεσσιν ἀνὰ στειπὰς θέεν Ουους,

λαιῆ με χερὶ πεπλον ἐπ 4φρύοιν ἀμφὶ μέταπα 45 στειλαμένη καὶ καλὰ παρῆῖα, δεξιτερῆ δε λιρην ψόθι πέζαν αερτάζουσα χιτῶνος.

ῆεν δῶν, θαι καὶ πριν ἀλωμένη ἀμφί τε νεκρους ἀμφί τε υσα αλιας ρίζας χθονὀς, Ια4rnuάκες φαρμακίδες τρομερφ δ' - δειματι πάλλετο θυμός. τὴν δε νεον ιτηνὶς νερχομενη περάτηθεν

,,οὐκ ἄρ' ἐγ μουν μετὰ Λάτμι - ἄντρον ἀλύσκω,

ε πυλάων. 42. ὀξείαις emendati iuni proponit Spitan. de vera iter. p. 99. sed ut

po alterius signi sic:atioris poni certum est, ita ut a mutatione abstinenduIII

Ovρο Pro ντρn Guelph.59 ost Reg3. A. E. unde sis siue musa ni Ac. - κυον vula. --; g. A. E. Fataim viso xvo perspicuum est, et mirum editores in eo non ollandisse, clitumne iue causa intelligi possit, cur tam pellet, is verbum finitum desideretur, illi ι ii nullo alio vocabulo, nisi Modioso illo so latere potest. In usus est Bubulcentiis Ei . erit. P.310 ,

vir diquis Mutus murem adscripsit

227쪽

ό, δαιμων ἀλγινοεις ἀλλ' ἔρχεο, τιτλαθι δ' πης, 65 καὶ πινυτή περ ἐουσα, πολυστονον ἄλγος ἀείρειν.

οπλότατον Φρίξοιο περαιόθεν πυε παίδων, Φρόντιν' ὁ ὁ ξυν εοῖσι κασιγνήτοις π κουρης αυτ τ' Αἰσονίδι τε αἱρετο σῖγα δ' ἐταῖροι

θάμβεον, εὐτ' ἐνῶροσαν δὴ καὶ θυμον ηεν. 75 τρὶς μὲν ἡ υσεν, τρὶς δ' ὀτρύνοντος μέλ- Φρόντις ἀμοψήδην ἀντωχεν οἷ δ' ἄρα τεως

ηὐωες μετὰ την γε θοοῖς ἐλαασκον ἐρετμοῖς. Ουπω πείσματα νηος ἐπ' ηπείροιο περαίης βάλλον, ο ὁ κραιπνοὐς χέρσω πόδας κεν ' σων ω ψου ἀπ' ἰκοάνυ μετὰ δε ρειτις τε κάνωπος,

228쪽

85 ,--ια μάλ -υδε, μῆχος ἱκάνεται ἀλλ' ἐπὶ -r,, φεύγωμεν, πρὶν τόνδε θοῶν ἐπιβήμεναι --.,, δώσω δὲ χρυσειον ἐγὼ ἐρος ευνήσασα,, ο ιν φιν τυν δε θωυς--οῖσιν ἔταιροι

ζθεον αἶψα δε μιν περὶ γουνασι πεπτηροῖοι νηκ' ἀναειρόμενος προσπτύξατο θάρσυνέ τε

- ἐς Ἐπιάδα γαῖαν ἱκώμεθα νοστήσαντες ' πις ηυδα καὶ χεῖρα παρασχεδὰ ηραρε χειρὶ 100 δεξιτερ - , δε σφι ἐς ἱερον ἄλσος ἀνώγει νη θοὴν λάαν αυτοσχεδὰν, φρ' ἔτι ἴκτωρ κῶας λόντες ποιντο παφα νόον ἰντα α

Hi, g quinque, Med. Vrat. Vind., quod sensu ubente recepi.Ρlers Veris P. 213, quoiatam uae rein dueere non in Mῆσασθαι sed θέσθαι κοιτιν, emendandum uil ea ἔνι θοσεσθαι. lod receperiint 4- rationes admittunt, necive se

esse, ut simillier mox v. 194.

229쪽

θάρσυνευ τ' ἐαεεσσι, καὶ ἴσχανεν ἀσχαλόωσαν. φος δ' ἀνέρες υπνον α Ἀφθαλμῶν βάλοντο 110 ἀγρόται, ἴτε κυνεσσι πεποιθότες οὐ ποτε νύκτα. αγχαυρον κνώσσουσιν, ἀλευάμενοι φάος ους,

115 ποιήεντ' ἀνὰ χῶρον, να κρω καλέονταιευναὶ, θι πρῶτον κεκμηότα γουνατ' ἔκαμψεν, νώτοιοι φορεων Μινυήων υὶ Ἀθάμαντος. ἐγγυθι δ' αἰθαλόεντα πελεν βωμοῖο θέμεθλα,

γεωγου φραδμοσύνῖσιν ἀριστῆες μεθέηκαν. τὰ δὲ δι' ἀτραπιτοῖ μεθ' ἱερὰν αλσος κοντο, φηγὰ ἀπειρεσίην διζημενω, 3 ἔπι κῶας 125 ἐβλητο νεφέλι ἐναλίγκιον, η' ἀνῶντος ήμων φλογερῆ- ἐρευθοπι κτίνεσσιν. οξυς ώαν νισι προδών τις ὀφθαλμοῖ- νισσομένους, ροιζε δε πελώριον ἀμφὶ δε μακραὶ 130 mόνες ποταμοῖο καὶ ὐπετον Ιαχεν ἄλσος.

230쪽

Κολχίδα γην ἐνέμοντο παρὰ προχοῆσι Λύκοιο, ooz ἀποκιδi άμενος ποταμου κελάδοντος Ἀράγω Φάσιδι συμφέρεται ἱερὰν ρόον οἷ ε σύτάμφω 135 Καυκασίην αλαδ εἰς Τν ελαυνόμενοι προχεουσιν.

δειμπια δ' ἐξέγροντο λεχωῖδες, ἀμφὶ δὲ πάισὶνώς δ' τε τυφομενης λης περ αἰθαλόεσσαι 140 καπνοῖο στροφάλιγγες ἀπtioren εἱλίσσοιται, αλλη δ' αἶψ' ἐτέρι επιτέλλεται αἰὲν ἐπιπρο

υπνον ἀοσσπηρα, θεῶν πατον, καλεουσα

notum est.

143. τότε κεινο Vrat. Vind. Reg. A., qu H v dgath τότ' ἐκω o pinetus, uuia ex apud Homeriun ratim est Mirina semiuentior, et apud Apollonitin ἐκεῖνο praeter hunc locum nu quam legitur. - ἐλέλιζε dilia v. la iasse vitio typ., quod tamen lectore non invidio recepi Bruti Mus, qui supra imperiecta In norastos unitavit, et se tua est eis. Codices OInnes, σι Eumol. Μ. p. 706, 21, ubi hic versus laudatur. 145. καe' ὀμματος Rem. A. C. P. E. quod receperiinc incita Beck. Sed a lectito Nun propter libros suspecta sit, e quibus nuxit, iam aliis de causis serri nequit. Nam

con ectu venire, scio urini nem, deinde sensus pluralem certe oμμάτων οstulat, postrem Apolloidus non initius quam noluerus sin laren, vocabuli μμ nusquam usurpat. Quod vero in psi quis lihma inni- hoc ad erbium assibi non egitur, non quod propterea deleamus, quum ait ex maloia linguae factiani et ident sere lito 1 ἐναντίον siginficrum loci sensu aptissinium sit. Itaque Med. Vriit. Ind.

SEARCH

MENU NAVIGATION