Oratores Attici Scholia, fragmenta, indices

발행: 1850년

분량: 546페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

FRAGMENTORIUM EDITORIS EPILOGUS.

magis conusniret inveni. 3. ελοι Greciaci posui ut sententiae inussaeer in sed patet etiam Hoες. ouod Boeelchius seripsit quominus ab Hyperide emptum fuisse existimemus nihil obstaro. Sed quod Boee io, luees mercenariorum intelligi voluii id propter stθματα, quae . b Ommemorantur vix videtur ferri Oxso. s. rvot D ψειτο . Aristionem es sec. 104 in iis quae praecesserunt mihi videri omlneinoratum suisso in philologo exposui p. 62 et silIὶ aήσιαλει Io de Callia et Taurosi bene es Araehin ara. 8 1 cives eos Deviost noli aliciore savios esse eliati l inaretius tradidi l . . . Foria M litin pertinet, uod Diodorus 1τ, o narrat larpaluui ab Antipatro Et i mpiade expostulatum es 4 πεποις ται in pap3ro . . uera seriptu L

νοθρέαν minus nune videntur mini apta esst. κ αναρρο νορηθει noe verbum quanquam a Plutareno primum morat p. 8B et Lutiano naenara. e. is usurpatum ess u. Stephanus testatur, lamen eur ab vperido no. vorum Matiuiorum auariore alienum esse existimemus causa Don exstat. o. aravi praeter Demos veneni sina luvio euiviles ei Aristogito intelligena sunt s. παινιευσ

362쪽

. του νε- . . Conon aut hie ominemoratur, anotus est nisi argiti lari uin intellexeris . Dpm silien auctore Dinareti 1 g. 3 eivitate allie donatum. Legem vero do theorino ab iis qui Athenis abessen non e-eipiana Hyperidos etiam in oratione eontra Areth traiideli habita omnienuiraverat es sin. 5s. Harpocr. P. T. 13. Ad Gnaem rem et ego et Boeelchius iudicavimus etiam Dinarchi verba r. 1 g. 56 reserenda esto. Cum vero theoricum raetimans unam non e sisse setamus sol. Friirach, de mercedi ivoicum apud Athen p. 13 sqq. . theoricum uinauios a Conone contra leges Mi lii in esse lalliendum est. 1. Ovria quae hie de Aristomaelio prorsus ignoto varrantur legis admoneri sevorae Solonis auam Demosti ines or. 24 s. 114 commemora it... ἐπιστάτvc es lag. 4 . . . 7m Boeeuhius mitii do ephebis videtur eogitandum os . a. inu Boee, latus. quo ego egi volueram *ιλι ei vestigiis literarum minus conveni o artificiosa tantum interpretatione expli cari poterat. Da uanam re costisatilum si neseimus cum ea uilius 3perides Me exposuerat interelaeritit. εν ἴ- ειλαro 3. Jι- 26. Fori. νωδει αν. Ad hune Ioeum referre possis quae Plutarchus habet vit. Demosth. .. 12 et nuperi l. in 10 ὶ Certo similia sunt, qua apud Aesellinem ara set Ieguntur. Sed et lag. 25. I. - -κωμον αλε ανδ 3 2 prior itera o non erta est potes etiam, suisse, ut suppleri hieversus si queat καὶ Ἀδον- τηJ mfλιάδος γενιοδω παρεδρου - . loxena, Neptunum, inervam in iuramentis coniungi meo iusserat Seboi homer tua l. 15, si Boseuhius eoli Demosth. 44. 5 καὶ ζέΛOurno addi voluit. Cui us quas hie narrantur et Dinarcti. 1 g. 4. 1 auanquam pauca in Ilum Oeabul restitu potuerunt tamen hoc intelligimus Athenis aluiuando do statua Alexandro octerneno in contione aeniae. ratum esse et Demosthenen aut rogasse illud ipsum aut rogationi non otistitisse. . . in linea, urvoste vel 37-rvσθε emptum erat sed litem v a. v lineolis transversia Dotatae uni et supra linean literae c. τυ additae quanauam primae e runt non Mais erio Men et possunt neque aut iis signisseetur favile est ualeatu.Fortasse legensum est Moιλέως καὶ νικήτου θεo vel cio. - καὶ μεγίστου διoia voia noeexcitus p OP sui βασιλέως προσθῆκ τ' οὐ θεου. nain vicetur eo uetuuini sermonis graeei non convenire. Sine uulo verva ipsa rogallonis a tirperiae usurpata orani e . re. 2. s. γεν- eniam auod Boeelcnius posuit /λιαν scriptum fuisse potest. 'ooriatoις οec nius cum ego λαμπρo tantum orto dignoseere uni viderer.is. ημω Appare vero Hyperiaena praeoceuparo voluisse in aua Demosthenes a meritis sui a poenam si preeanaam icturus esset. Plutarenus vii Demosin. e. 12 ea oration Hyperidis ontra Daemo ities et ha-hua asseri, aul ad n l. pertinent aut ad re 2 invium. I. uo tragmentum viaetur a rogatioliena illam Demostnenis referendum esse , ut areopagilae os omni aiisererent et si erimina illi vera eas reporissent, pis pile amnaretur es. Diriarcho g. . o. 6l. 82. 1. 86. M. M. Mapra Dr. o. o. Si auia Meurgearior.e Looer. g. 4 sau. eomparaverit fragmenta 2I 3 saeuo a prooemium retulerit les Spengel a Anaximeu

363쪽

venire intelligo nequo per grauiuialteas ego serra posse. . Hu cum utrius et continore Attidemus reos areopa. in a re saerre morereat, os tu leo uom re Mesu. . inter viis et VI c sere duodecim versus desunt.

possit, qui Bosel uilia el l agnoui sis nomen 'et restituerimus, vel error uram sueti, qui . 22 καὶ Ἀγνωνido addidit Rullialcen Disi erit orat grael. p. s. oee in titul navat Atheniens. p. 231. i. μέν- με sententiam utringimus an suisse ut orator eum qui per incuriam vel fortuna mi versa eaelu eulpanteontraxisset venia signun diceret mim vero aut Onsulto eliquisset nurio iure miserari eum antea a vipali ri uin se praestare ei potuisse et debuisset. 2Φ. y ma Boeekhius quo ego volueram inom, Momni odii ui

πομαι με - μιν δει αxo a. ρει, - possis de iis potissimum e litare, quos inlion. ni munerisae sare potuisse dieitur. . - ρlαιID7Jσoum os 21. v evnius i. a. p. 66 sqq. oeis. Ivpiter et laborio disputatione ostendero luduit etiam no fraginentur ad Gusona illam publicam reserendum esse, ad litam Dr. at et 2 pertinere intelleximus. Dicit enim reum M Mium esse quod Insaniem, quo mortuo heredita laso potitur in esis speraret per Eupnomai quendam intervicero voluisset Mini vero de veritata sentenua .ua. non persuasit. aut primunt non intelligo quomoa νον ι . 2 mei meatur, si quae praeeedunt noeevnio au etore nare suis, existimamus: πατε γαλο μολεσθαι τοὐς έον-τω γεν- ά άγειν - Ευνομον, αλλ' - - .

364쪽

τιυς ταῖς &αθθαι ἰσχια σωι ων αὐτούς, ἐν αIςllae naelenus Nam a Gnsilio huius operis plane videbatur alienum esse singulas literas appingi vel sul a Das iae in exemplis arrisianis legi possentis quo vero sententia probabiliter suppleta aliquo modo coniungi et onuntiari. Quod igitur ad Hyperille in

alline l. noe unum restat, ut ostendam quae I alio inter has particulas mitionis contra Dermosthenen natatae eguplias et eas iniereedat, quas a grammaiieis et liel oratius servatas supra ollegi naus. Ac de

vera, ante stet 1 v. 1 cointnen oratu in tuisse et quae Plula relin ibit. Demosin. e. 12 lag. ill eona naena ora ad si g. 23 v. 1 vel 25 v. 5 reserenilia 9se silvi-eatus sum. Quaro te quium e fragmeitiis reliquantes ut viileanius. e re. 102 apti inae inter lag.

et 8 inseri saei te es ad intelligeniluni es eum sis quae o vllius exposuit p. 6a, ea quae ego vim lavi l. d. p. 37 Aq. Inter ra. 16 et 1 Boeeuhius p. 653 putat loeuna abuisse quae apud Prificia nunti R. 25 et Atlienaeuni 104 12 . I lo Dinivr tr 103

roiula sint ili priuin ostsed una sic ait ni olan optata in pervenerim, vi leo de ii fragimentis oratorvino dirae ritu collectis pauca iii universutia Dionenda ei illicien ta es Qe. Aepra tuu in qui dein Perare i ii or, ire ui Olbriolitionatius ted aequis et oratililis uirilia reruni mistimatori-

has probaverim. Neque enim opinionum conamenti,doeirina et ingenii laudem quaesivi, sed eorrupta eorrigere laeu noxa explere, diMeeta eoniungeri , obseura explicare, de loe et nexu, qui ragmentis tri- huendus Asel exponere do arguimento orationum quaerere non sustinui nisi ubi sumtamenta paulo eertiora lepretietillisse ni illi visus sum. Sed quam h- noxium si et roribus variis hoe genus commentandi, eoanorunt omites qui aliquando in in ili opero eIal, ,-rarunt Atque laud scio, an haec oratorum frag-rnent ita eona parata sint, ut eoru in olleelio et interpretalio elia in imolestior tuerit, quana aliorum. Nani poetiea vel his lorica eliam per se sola et gravia esse solent et cleleelatione quadam antinos allicere. eum ora loria saepissini pleruntque ila tantum aliquidnioni enli aheani, ut conluitetis pluribus vel de argutiaenio orationis vel de arto ora loris onioeturam eapere possis. In conquirendis vero ex quovis onere eripioru ni statarnentis omni qua poterat diligentia

usus Auti nequo tanti tu in eoru in deleelu quomin

stagniens colligerem, set etiam in iis, quae larem, ipςis io lenui ut plura potius sis, irae quis ex Ue-elaret darein iam p. iaciori . Sed quis . cum se horia ineri eue se eiat nitri praeteritum, nilii neglectu in fise pr.iestiteri aue; tiliae ita in ana nune intellexionai a esse, Pia sub sinen nutus epilogi a Maria. inter eos vero, litibus Daun enla Oratorian debentur. prrinium Ioeiani glossari iam favoreationis obtinet. Ex quo quod non tantum ea. liuit,tis montio orationi pluerba oratoris ivva coli linerentur. Sei plerunaque eunt glos e malis ipsi oriunx mimus ea interpretatus egi deseripsi non rnirat,utitur nisi ii . itii iuantopere contraria ratione intelligentia stagnient omina obseuretur ei inpelli alti non itini usu e loci cognoverint. Sed si ilia aliis Harpocratio in uno glossentate explicanilo plura oratorum stagna enla aliutit onania quae gr.Mn ualleus exposuit in tantuna loro te li. Cuui vero ea quae Harpoeriatio taliel innia Pliolius . iii- das, Oniaras . Varilius in exuis, rari inaticus Cra- ut sotilentia tale avid postulet: ira in ira xl Die ir: vr. ἔνοις Γργει - Ελνομον. - Θ - διτολυ OD , λαπι ς ε κανrες . De itide si ceu satores in testat Deillo illo secundi neredes instituti orant pro . laeto dieor non poteran . viiii, iis alite ni ortuo P illud te latueriit in hirreditate potiri voluisse quani se liten. iani loreuli ius ii, verbis xtioiiii inrs, existimat Cotilra iii saeiani noveruti se Dant paepe in litibus ii erodi-lariis reos dicere rarum esse, ilio aetores es lamentiri suppositum ess dicant mana si sui altior evenis,et eo maxili, nisuri sui ,riat. Se i haec omnia A. Ioecialitis ipso Optime aio it et periculum auium vi lotur saeere volui se quid doctrina et eurnino sileor posset . quideli tilei lianc fuisse puto. At lienieri, i, notabundus uxoreti no gravi lani e fixo mori iνsit igitur ii testana nio ut si liliit tion natus os sol ad aetores heredita, perveniret. Post imus tia ficitur. Aetores trali dicunt testari entum illud at a viilreulo postumi vo alio oenato suppositiana 3s . Atile Elipli mira qui loria Pro litatem peti erat: noe fit testainmitian tio exstitis; si antiis, non inipedi isserit euiu s hereditate ille colasti luendunt esset κλῆρος επιδικ sed tapneu una uipedi verati t. ita pio suum erodeni ex flaira ea ipsa a cons ranaverant. Sic niuis vi lentur facile Explicari posse. 'γγirliaris. I. αν εργω . , αἱς . . Ilo tvultis ego eum iam oti . sive nato legeridum esse opinarer u glexerat inerarum priorem transi lx in es P.

365쪽

uieri a nee l. xon vol. 2 repeliverint, ornm lex tigraphor In ne nomina quider adscripsi nisi multi lopropria quaedam naberent, quae viderentur seil digna

esse. Nam quae aliquam vina a Derent, studiose auaesivi ei auctore nominato ad lar erationis i eum adnotata dedi Harpoemitionis ipsius ineo eti-sionem Deviceria uana secutun esse non est iodii neam sei in iis, quae ex variis codicilius a Bel vero adnotata essent, indicandis nant normam ei tui ui quae a verba oratorun ipsa ab Harpocratione allata pertinerent rotaeterem ninia, in iis vero, auae Ilarpocratio disputavit, ea tantum uuae ut a Bel keri

iudiei desciseerena essecissent Liler D iudieari ea, qua in Delaeriana leguntur laetio est ad iiitelligen- .luin Iulia Polliueis recensione ex Lemana ius ablsae fraginentis densu in uti licuit ii iis quae prae-e edunt aequioeenduli errat in iusti uniculo critie eo, quod Lederlinus et Hem stertiasius suppeditarunt. lnΝ vivira vero exie editionem Bernnard usus sum, sed ita ut Tu Gaissordi exemptui sequerer in iis, quae quuque empore a Bernnarduo nondum edita essent, et adderem e mi anui copiis quae editor valensis non liaberet. Venio ad Dion usium Halimrnassensem lis quae . Grosius ex inris parisinis excerimit uti non licuit inde a p. 193 usque ad p. 2 4 liuius collectionis; iam exeniplo Diuliotliecae civiuiniurieensiuim euius supelleeli leni literarium ab i. C. Grellio et t. Homero, viris aruieissunis, infiigni hu-nianitate suppedita lani eliaua nunc eum desideri r cordor carendum suil, uni Viviariam sedent i iu- tulissent. Sed deinde . t idoli inuiti licentia et F. Dii Dueri nitiosa coimilale esseel uni si, ut exemplum seditionis rosianae, in quo quae in libris parasinis

letiuo excussis aliter legerentur notata ossent ad uio transmitteretur. Si quan to reserem Sctumri eonime-inora i lectiones in maru in exeinpli 3lDurgian ii lata intelligeiulae sunt, quo G H. Seli aseserus intuet et erit. y iis descripsi l. iiiiiii vero . G. Ger ito ius thiuliollieeae callei nicae lipe, tensis priaefectus erat 1ilissimus, Dentane leniluni eoiaeessii. I enique monenilun est Omeen palatili uni , qui praeter 1.3siae ratiories liana Antisthenis et Alei ita mali iis ninas quae seruntur deelamationes et Gorgiae Ilelenani conlinet a Bailero et ne innuo colla luin essu.ut quae ex illo iuri asseriantur initia a voDis in illo inventa esse pularula sint ili Daucis nini. iunt naenaluerina, at l. et Leri notationibus diger x linus.lla eo perveniuna est, ut uiuae vel a lileuilla vel eorri uetula esse ilhuc intellexerint in care possit a. p. 3l ad te oroiae Dauna 6' παρὰ δ Γοργι εα αρθενος ἐπὲ ανroς με τύχου τέτακται. Suidas 2,

p. 13 u. Pliolius lex. p. 397, 5. y 14 4 18 adde aliud argument uni orationis suisse statuit Meier u e lit a u. p. 37s, sed iis quae ex oratione servata sunt opitii illi ira resulatur.

Pollux 2 S. S. p. 53 s. o Antiptioni medico es quae A.

Ne inevius dixit ovile gr. 3 p. 99. p. 5 l. alcidamairilem, cum oratores ex temporum ordine a me dispositos esse appareat, non noe loeo

ponendum suisse intelligo quem Isocratis aequalem haud mullo uariore vi suisse et Ioannes retra Cnil. ii. 716 σὐγχρονος α χων σωρὰτους lestatur et

intilla alia perspieue ostendunt.

merinatiui diurnis antiqv. lil. 83 p. 860 unum ADei mansis ad historiana poetamin pertinuisse dieit. Τn Bergkius analeci alexandr. 1 p. 2 Aleidamanteui de Mamni freno ouod in Heli ne scripsisse statuit. Quod si voluisset Alei lanaas ceri non simpliciter Moυσεων iuro inseripsisset, sed liui titulo aliquid addidissei. Quanquan etiam meam coniecturam valde ineeriam esse ipso heno sentio. p. 62. Ilis 6 Παγνια προωμια F. Her-

pulavi.

366쪽

p. 20s a M. iam rationem non . δεκατεύειν l.ysiae tribuore , sed etiam noe loe v. ἀρκτεῖσαι es. Ira. is a Lysia usurpatum explieare alteriis menion uit uare noe fragulentum delendum est. p. 2 3 ara . re era 'ene delatulit .missius diurn ii l. alens 18 4 p. 381. p. l. a 2 et adit ad p. luis M. a Valekeuaerius ad Moeridetii Pier- solitis 400 Dinareno tribuit sed . quae ad Dina ehi lag. vl, 3 adnotavi. p. 216. XV a 4. l. superatiles saepius quana velis

tione a scriptum est, re per errorern laetum esse apparet.

hilo est exolieodeetis demisione curatis desumta esse. an quanquam similia leguntur apud Plat neni apolo p. 27 C. tamen tali initio Platonis diversa est et simileni Mnlentia in eliani a lieodeeleurillioni itiserenitam fuisse apparet liane orationem vero Aristoteli ad manus suisse lag. 3 ostendit.

Μαραμωφου τραχειπτος - Ἀριστογειτων σοι - να παρεζεται πυ- δε βουλοι καὶ παρ' ἐκεινου λαβεῖν παραδειγμα-- Hermogen. 3 p. 236'. p. 326 arat . egeio quoi notio saetum sit, vi quod ii, reliquis oratoribus institueram, praeter numeros. quidus fragmenta siligularuin orationum ordinarentur. perpetui ninium hiarent stagnieniorum in margine

non adderentur.

Atque si eo perveni, ut duo quae ilionean reliqua sitit. Prauium enim diutumae illius morae quanta initio fiuius epilogi ipse eonquestus sum, omne mego eulpam in me recipio, Drarium et Baiierum socium a ruri anaicissimum prorsus exim e liueros esse clieo. e si quis eur illain in me culpania liniserim Ognoseere voluerit qui ui e res naeas norunt si ausas et in negotiorum, quibus semper ourutus sui, mole sedisque atque muneris nautatione et tu religiosi tale quadam neque precibus neque minis altiorum neque meo ipsius finiendi aDoris desiderio umi iam lurData positas fuisse seiuni Alieruna quod reliquum esse dieebana, hoe est, ut ei loanni Geor po itero dulci Asinio et fidelissimo amico et canni Freio, non in eruditissinio et mini carissimo qui post- qiram ego Turie viseesia lypotiiolarum errores eorrigendi adorent inter se parilli suut ex uinio ius lis-stinas gratias again. Serib Vimariae a. d. iv Kal. madas . MDCCCXLlX.

370쪽

-υας α περ την μουσικῆν. Ita patriam eum mina patro et fratribus resuttinnitum utilenensium a. ostrati a commendat Isocrates epistola .

SEARCH

MENU NAVIGATION