Aristotelous Peri poietikes. Aristotelis de poetica liber, graece et latine, cum notis

11쪽

ἀλλὰ τη κατὰ κωριας πλάνη ἀτιμαζομένους ἐκ τῶ α τεοκ' καὶ το ποιῶν α τοὶ ρὰν δροῦν, Αννα ου δε σαώ- ταν προσαγορεύειν. Προ ρὰν οἶν των λαῖορων, καὶ π ο , κέ τινες, της μιμηπως, ἀρηα ταῶτα.

12쪽

ΠEPI ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ.

ρως ὀρωμεν, τούτων τας εἰκόνας τας μάλιμ ηκριαρο- νας, χαίρομεν Θεωρουπες' τιον Θηρίων τε μορφας τωνακιωτάτων, καὶ νεκρων. αἴτιον δε κή τέτου, οτι μαν- Θάνειν ου μονον τοῖς φιλοσόφοις ηδε ν, ἀλλα καὶ τά. αλλοις ὁμοίως' ἀλλ' ἐστι βραῶ κοινωνοῖων αὐτου. λα

κατα μικρον προαγοντες, εγέννησαν την ποίησιν εκ των I αυτοσχεδιασμάτων. διεσπάθη δε κατα - οικῶα ηΘηη Στοίησις. οἱ μεν γαρ σεμνότεροι, τας - ις ἐμιμουντο πρά εις, καὶ τ- των τοιούτων τύχας οι δε εὐτελε- ροιν

14쪽

π π δε κωμωδια ες ν, ω πρ είπομεν, μίμησις φ- λοτεζων μεν, οὐ μεντοι κατα ίπασαν κακίαν, αλλα του αἰσχροῦ ες το γελῶῖον μόριον. το γαρ γελοιον, ἐε ιν αμάρτημά τι κα Hσχος ἀνωδυνον, καἰ οὐ φθαρτικόν ο ιον, εὐεις το γελοιον π οσωπον αἰσχρόν τι κα διες ξαμμενον ανευ οδυνης. φ μεν οὐν της τραγωδίας

15쪽

κμ γαρ ὀψε ποτε ὁ ἄρχων ἐδωκεν, ἀλλ'

16쪽

τινων πραττηντων, ους αναγκη ποιους τινας εινα κατα τε

το λς κ την διάνοιαν δια γὰρ τλων καὶ τὰς πράξεις ε ναι φαμεν ποιάς τινας) πέφυκεν ιάσια δυο ταν πράξεων ῶναι, διάνοια ηεις, κοὐ κατὰ ταύτας κἀτυγ-νου καὶ ἀποτυγχάνου πάντες Γ εςι δε της μεν πράξεως ἡ μυλς μίμησις. λεγω γαρ μῆλν τουτον, τὸν συνθῆσιν των πραγμάτων' τὰ δε ηθη, καθ' ἁ πιι

17쪽

IoAPI ΣΥΟ ΤΕΛΟΥΣ

18쪽

ται, ὴ φεύγοι ὀ λέγων. διόσπρ - ἔχουσιν η,ς ἔνιοι τῶν

μἐν λόγων ἡ λέξις. ' λέγω δε, α τερ πρότεοον εἴρητα , λέ ιν λαι τὸν δα της ὀνομασιας ἐρμηνέαν, ο καὶ επὶτων ἐμμέτρων, καὶ επὶ των λόγων εχει τὸν αὐτὸν δυναμιν. Των δὲ λοιπων πεντε, η μελοποπα μέγ- ν των ἡ- , δυσμάτων. η δέ -ς, ψυχαγωγικον μεν, ἀτεχνω -

19쪽

ποιαν τινα δει τρο συ σιν ειν' των πραγμάτων,