Bibliotheca historica Ex récensione et cum annotationibus Ludovici Dindorfii

321쪽

κοντα ταχθεὶς ε ἐπὶ την διαταξιν τῶν φόρων, ουτως ἀκριβῶς καὶ δικαίως - διαμερισμον ποίησεν ωοτε πάσας τὰς πόλεες ευδοκῆσαι δῶ καὶ εδοκῶν ἔν τι τῶν δυνάτων ἔργων συντετελεκέναι, μεγίστην ἐπὶ δικαιοσυνα δόξαν κτησατο κῶ μιτην περβολὴν της δικαιοσυνης δίκαιος επωνομά--υφ' ἐν δὲ καὶ - αυτον καιρὰν η μεν

Παυσανίου κακία της κατὰ θάλατταν ηγεμονιας ι

ἐστέρησε - πολίτας, φυμ σταδου δὲ κατὰ παναρετὴ τὰς Αθηνας την ο- ουσαν στρατηγίαν ἐποίησε κτήσασθαι ταλα μεν ουν ἐπράχθη κατὰ τοὐτοντον ἐνιαυτόν. t αρχοντος δ' Ἀθηνησι Φαίδωνος λυμπιας αμεν χθη ἔκτη προς ταῖς ἐβδομηκοντα, καθ' ην ἐνίκα στάδιον Σκαμάνδριος Μυτιληναῖος ἐν ' μηδ' πηρχον πατοι Καίσων Φάβιος καὶ Σπόριος Φούριος Μενέλλαιος ἐπὶ δὲ τούτων Λεωτυχίδας ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλευς τελευτησε αρξας η ἔτη εἰκοσι και δύο, την Οε αρχὴν διαδεξάμενος Ἀρχίδαμος ἐβασίλευσεν ἔτη τετταράκοντα καὶ δύο ἐτελεύτησε δὲ καὶ ναξίλας ηγίου και Ζάγκλης τύραννος, δυναστεώσας ἐτη κτωκαίδεκα, την δετυραννίδα διεδέξατο Μίκυθος, πιοτευθεὶς ωστε ἀπο-

θοῶναι τοῖς τέκνοις του τελευτήσαντος ουσι νεψις

τὴν λικίαν γέρων δὲ ο βασιλευς τῶν Συρακοροσίων μετὰ τὴν του Γέλωνος τελευτην τον μὲν αδεν φον Πολύζηλον ορῶν εὐδοκιμοsντα παρὰ τοις Συρορακοσίοις, καὶ νομίζων αυτὸν ἔφεδρον ἡπάρχειν βασιλείας, σπευδεν εκποδὼν ποιήσασθαι, αυτος ξενολογῶν καὶ περὶ αυτὸν σύστημα ξενων ωρ ε

322쪽

LIB. XI. CAP. XLVIII. LIX.

σκευάζων πελάμβαrVi ασφαλῶς καlVξειν την βασιλείαν. Q. και Συβαριτῶν πολιορκοπιμένων πὸ δ οτωνιατῶν καὶ δεομένων βοηθῆσαι, στρατιιότας πολλους κατόγραψεν εἰς την στρατιάν, ην παρεδί- δοι Πολυζη αδε - νομίζων αὐτον πο των 1Κροτωνιατῶν ναιρε σεσθαι. του δὲ Πολυζηλου 5 - την στρατείαν υνυπακουσαντος διὰ την ρη - ωαν ποψίαν, δι' ὀργῆς εἶχε τον ἀδελφόν, καὶ φυγόντος προς Θήρωνα τον Ἀκραγαντίνων τυραν- νον, καταπολεμησαι τομον παρεσκευάζετο. μετὰ ο-sτα Θρασυδαίου του φρονος ἐπι--ουντος της των Ἱμεραίων πόλεως βαρυτερον του καθήκοντος, συνέβη τους Ἱμεραίους ἀπαλλοτριωθηναι παν

ο ρεέεσθαί τε καὶ καπιπορεῖν απεδοκίμιον, νομίζοντες ου ἐξειν ἴσον ἄκου - προς δὲ τον γέροια πρέσβεις ἀπέστειλαν κατηγοροῶντες του Θρασυδαίου καὶ ἐπαγγελλόμενοι την τε πόλιν ἐκείν παρα -

Iερων κρίνας εἰρηνικῶς διαλύσασθαι προς τοW8Θηρωνα, προύδωκε του Ἱμεραίους κά τα βεβουλευμένα λαθραίως ἐμήνυοε διόπερ Θήρων ἐξετά-- κατὰ την βουλήν, καὶ την μήνυσιν ἀληθινὴν ευρισκων, προ μεν ον ἐρωνα διελυσατο καιMτον Πολυζηλον εἰς τὴν προυπαρχουσα ευνοι αναποκατέστησε, τῶν δὲ Ἱμεραίων τους ἐναντίους πολ- λου οντας συλλαβὼν ἀπέσφαξεν. Πρων δὲ τους τε μυους κά τους καταναίου, ε τῶν πόλεων ἀναστήσας , ἰδίους οἰκήτορα απέ- στειλεν, ἐκ μὲν Πελοποννήσου πεντακισχιλίους ἀθροίσας, ἐκ δὲ Συρακουσῶν αλλους τοσούτους προσθείς κα την μεν Κατάνην μετωνόμασεν ἴτ-

323쪽

a hi . την δὲ χώραν υ μόνον την καταναίαν, ita

καὶ πολλὴν τῆς μύρου προσθεὶς κατεκληρούχησε, μυρίους πληρώσας οἰκητορας. -το δ' ἔπρ. σπευδων - μὲν ἐχειν βοήθειαν ἐτοίμην ἀξιόλογον προς - ἐπι-σας χρείας, αμα καὶ ἐκ της Ιγενομένης μυριάνδρου πόλεως τιμὰς ἔχειν ρωικάς. τους δε ανους καὶ τους καταναίους ἐκ των πατρίδων ἀνασταθέντας μετήκισεν εἰς τους --τίνους, καὶ μετὰ των ἐγχωρίων προσέταξε κατοικεω

ντην πόλιν. Θήρων δὲ μετὰ την Ἱμεραίων σφαγ- ηορῶν την πόλιν οἰκητόρων δεομένην, συνήκωσεἰς ταύτη ' τους τε Θωριεῖς καὶ των ἄλλων-ori4 βουλομενους ἐπολιτογράφησεν. -υτοι μὲν Ουν μεταλληλων καλῶς πολιτευόμενοι διετελεσαν ἔτη πεντηκοντα καὶ ὀκτω τότε δε της πόλεως που, ψ χηδονίων χειρωθείσης καὶ κατασκαφείσης, διεμειrεν ἀοικητος μέχρι των καθ' ηρι- καιρων. 50 - αρχοντος δ' 'A νησι μοι Οὐεωου P agoiwlμὲν κατέστησαν πάτους νάρκον Φάβιον καὶ Γναιον Μάλλιον ἐπὶ δε τοsτων Λακεδαιμόνιοι την τῆ θαλάττης γεμονίαν ἀποβεβληκότες ἀλόγως βαρεως ἔφεροw δι καὶ τοῖς ἀφεστηκόσιν ἀπ αυτῶν Τλλησι χαλεπῶς ἔχοντες, πείλουν ἐπι σειν --ψ 2 την π9οσηκουσαν τιμωρίαν. συναχθείσης δὲ τηρ γερουσίας ἐβουλεύοντο περὶ του πολέμου του προς ητους Ἀθηναίους περ της κατα θάλατταν γεμορο νίας. Ἀμοίως ὁ, καὶ της κοινης ἐκκλησίας συμ χθείσης, οἱ μὲν νεώτεροι καὶ των αλλων, κολλῶ φιλοτίμως εἶχον ἀνακτησασθαι την γεμονίαν μίζοντες, ἐὰν αυτην περιποιησωνται , χὐημάτων πολλῶν ευπορησειν καὶ καθόλου την Σπάρτην μει

ζονα ποιήσεσθαι καὶ δυνατωτεραν , τους τε τον

324쪽

LIB. XI. CAP. L. 249ι ιωτῶν ἐκους πολλην ἐπίδοσιν ληψεσθαι προ ευ-

δαιμονίαν ἀνεμιμνήσκοντο δε καὶ της αρχαίας ματείας, ἐν γ προσέταξεν αυτοὶ ὁ θεος σκοπεῖν οπως μη χωλην ἐχωσι την γεμονίαν, καὶ τον χρησμὰν ἔφασα, εἰς ουδεν ἔτερον η το παρ- λέγειν χωλην γαρ αυτοῖς πάρξειν την ἀρχην, ἐὰν ουσῶν δυοῖν ηγεμονιῶν την τέραν ἀποβάλωσι. πάντων δ σχε βων των πολι τῶν προς ταυτην την πόθεσιν, μημένων, καὶ της γερουσίας συνεδρευουσης περὶ H τουτων, ουδεὶς λπιοεν Ουδένα τολμησεν συμβουλευσαι ἔτερον τι. των δὲ ἐκ της γερουσίας τις, ονομα μεν Ἐτοιμαρίδας το δε γένος ἀφ' υρ αλέ- ῶν καὶ δι ἀρετὴν ἀποδοχης τυγχάνων παρὰ τοις πολίταις, ἐπεχείρησε συμβουλευειν ἐὰν τους α Ἀθηναίους ἐπὶ της γεμονίας - συμφέρειν γαρτη Σπάρτη της θαλάττης ἀμφισβητεῖν προς παράδοξον δὲ πόθεσιν εἰπεῖν ευπορησας λόγους αρμόζοντας, παρὰ την προσδοκίαν ἔπεισε την γεροωσίαν κώ τον δῆμον τέλος ὁ ο Λακεδαιμονιοι κρίναντες τον τορμαρωαν συμφέροντα λέγειν ἀπέστησαν της περὶ τον πόλεμ- τον προς τους Αθηναίους ορμης Αθηναῖοι δε το μεν πρῶτον προοεdόκων μέγαν πολεμονδειν προς -- ακεδαιμονίους περὶ της κατὰ

θάλατταν γεμονίας, καὶ δια τουτο τριηρεις κατε-

σκευάζοντο πλείους καὶ χρημάτων πληθος ἐπορί- - καὶ τοῖς συμμάχοις ἐπιεικῶς προσεφέροντο ω δε τὰ δοχ θέντα τοι Λακεδαιμονίοις πυθοντο,

ανυ μὲν φόβου του κατὰ τον πόλεμον ἀπελέ - περὶ δὲ την αυξησιν της ἰδιας πόλεως σχο-

' Ἀρχοντος ν Αθηνheni 'Aκεστορίδου ἐν Ῥωμη51υπατον ἀρχην διεδέξαντο Καισων Φάβιος καὶ

325쪽

2 λος ουεργίνιος ἐπὶ δὲ τουτων γέρων οσιλευς τῶν λυρακοοίων , παραγενομένων προς -

τον πρέσβεων - Κώμης της Ιταλίας και δεομένων

βοηθησαι πολεμουμένοις π Τυρρηνῶν θαλατο κρατουντων, ἐξεπεμψεν αυτοῖς συμμαχίαν τριήρεις ἱκανάς. λδ των νεῶν τούτων γεμόνες ἐπει κατέπλευσαν εἰς την Κυμην , μετὰ των εγχωρίων Αἰ ἐναυμάχησαν με προς τους υρροούς, πολλὰς δὲ ναυς αυτῶν διαφθείραντες καὶ μεγάλη ναυμαχία νικήσαντες, τους μεν υρρηνους ἐταπείνωσαν, τους ΗΚυμαίους λευθέρωσαν των φόβων, καὶ τ

πλευσαν ἐπὶ Συρακουσας.

5 ἄρχοντος 'A νησι μωνος μήοι μενυπατους κατέστησαν Λεύκιον Αἰμίλιον Μάμερκον καὶ Γάιον Κορνήλιον Λέντουλον, κατὰ δε την Λα-i λίαν πόλεμος ἐνέστη αραντίνοις προς τους Σάπυ- γας ' περὶ γαρ μόρου χώρας αμφισβητούντων προς αλληλους, ἐπὶ μέν τινας χρόνους δατέλουν άψ μα- χοὐντες κοὰ λεηλατουντες τάς αλλήλων χώρας, εἰ δε μῆλλον τῆς διαφορῆς συναυξομέiui κώ πολλα νκις φόνων γινομένων το τελευτα - εἰς ὁλοσχερη φιλοτιμίαν ρμησαν οἱ μὲν ουν γάπυγες την τε παρ αυτῶν δύναμιν παρεσκευάζοντο καὶ την παρὰτων μόρων συμμαχίαν συνέλαβον, καὶ του σύμπαντας θροισαν περ τους δισμυρίους οἱ δὲ - ριραντῖνοι πυθόμενοι το μέγεθος της ἐπ αυτοειηθροισμένης δυνάμεως, τούς τε πολιτικοῖς στρα τιώτας ηθροισαν και Ῥηγίνων συμμάχων οντων πολ-

ἄλοὐ προσελάβοντο. γενομένης δὲ μάχη; ωχυρῆς

καὶ πολλῶν παρ' ἄμφοτέροις πεσόντων, τὸ τελε- ωταῖον ο γάπυγες νίκησαν. των δε ηττηθέντων εἰς δύο μέρη σχισθέντων κατὰ τηρο φυρον, καὶ τῶν

326쪽

Tάρα- την ἀναχώρησιν ποιουμένων, τῶν ὐ το 'Phγιον φευγόντων, παραπλησίως τούτο ς Tάπυγες ἐμερίσθη Ιαν οἱ μὲν ου τους α θ --τίνους διώξαντες λίγου διαστηματος ἐντος

πολλους των ναντίων ἀνεῖλον οι δε τους 'γω - ους διώκοντες ἐπὶ τοσουτον ἐφιλοτ μήθησαν στε

Μυνεμπιε ῖν τοῖς φεύγουσιν εἰς τὸ Ρηγιον καὶ της

πιαὶ Γουιος υράτιος Πολυειδος, χθη υλεμ ει ολυμπιας βδομηκοστὴ καὶ βδύμη, καθ' υωκα στάδιον Βάνδης υργεῖος. ἐπὶ δε τούτων κατὰ μὲν την Σικελίαν Θηρων ὁ κραγαντίνων δυνά-i στης ἐτελευτησεν αρξα ετη δέκα καὶ εξ την δε ἰρχην διεθέπατο Θρασυδαιος ὁ υἱός. 4 μεν ουν Θήρων 2

δοχης τυγχανε παοὰ τοῖς πολίταις καὶ τελευτησας

ηρωικῶν τυχε τιμῶν , ὁ δε υἰὼς αὐτολκαὶ ζῶντος - του πατρος βίαιος ην καὶ φονικος καὶ τελε-xγαντος ρχε της πατρίδος παρανόμως και τυραννικῶς. G καὶ ταχέως ἀπιστηθεὶς πο - πο- 3τεπαγμένων διετελεσεν ἐπιβουλευόμενος κιὰ βίον ἐχων μισουμενον ὁθεν ταχεως τῆς ἰδίας παρανο- η ας οἰκείαν ἐσχε την του βίου καταστροφην μετὰ 333τρο του πατρος Θηρωνος τελευτην πολλοὐ μισθο- φήρους ἀθροίσας καὶ τῶν Ἀκραγαντίνων καὶ Ἱμεραίων προσκαταλέξας, τους απαντας θροισεν υπὲρ τους δισμυρίου ιππεῖς καὶ πεζους μετὰ δε του Πον μελλοντος αυτου πολεμεῖν τοῖς Συρακοσίοις, Πρων ὁ βασιλευς παρασκευασάμενος δυναμιν ἀξιόλογον στράτευσεν ἐπὶ τον κράγαντα γενομε-

327쪽

2M LIB. M. CAP. LIII. LIV. '

νης δὲ μάχης ἰσχυοας λεωτοι τι, παρὰπωξαμ δ

5 νων πιληνων προς Ελλονας ἐπεοον μεν ουν των μεν Συρακοσιων εἰς δισχιλίους των δε αλλων υπὲρ τους τετρακισχιλίους μετὰ δὲ ταύτα Θρ εσυδαῖος μὲν ταπεινωθεὶς ζέπεσεν ἐκ της ἀρχης,

καὶ φυγὼν εἰς Μεγαρεις τους Νισαίους καλουμένως, ἐκεῖ θανάτου καταγνωσθεὶς ἐτελευτησεν οἱ δ' Ἀκραγαντονοι κομισάμενοι την δημοκρατίαν, διαπρεσβευσάμενοι πρὰς γερων της εἰρηνης ἔρυ- ρωχον. κατα δὲ τηνδεταλίαν Ῥωμαίοις προς ροι--τανους ενστάντος πολεμου μεγάλη μάχη συλ εστη περὶ την νομαζομένην ρεμ αν των ε ωμαίων ηττηθεντων συνεβη πολλους αυτ σεῖν, ων φασί τινες των συγγραφέων καὶ του is Φαβίους τους τριακοσίους, συγγενεῖς αλληλων - τας καὶ δια τομο μια περιειλημμενους προσηγορία ταῶτα μεν ουν ἐπράχθη κατὰ τοὐτον τον ἐνι

αυτόν.

54 1τ αρχorreo qθηνησι Πραξιεργο μμαῖοι μὲν πατους κατέστησαν ίλον Οὐεργίνιον ρίκοστο καὶ Γάιον Σερουίλιον Στροειτον ἐπὶ δὲ τούτων Πλεῖοι μὲν πλειους καὶ μικρὰς πόλεις οι- κοὐντες εἰς μίαν συροκίσθησαν την νομαζομέν 2Dλιλ Λακεδαιμονιοι δε ορῶντες την μεν Σπάρτην, διὰ την Παυσανίου του στρατηγο προδοσίαν ταπεινῶς πράττουσαν, τους δὲ Ἀθηναίους ευδοκιμουντας δια το μηδένα παρ' αὐτοῖς πολίτην ἐπὶ προδοσί κατεγνῶσθαι, ἔσπευδον τὰς Ἀθηνας ταῖς νομοίαις περ βαλεῖν διαβολαῖς. διόπερ ευδοκιμουν κτος παρ αὐτοῖς Θεμιστοκλέους και μεγάλην δόξαν ἔχοντος ἐπ' ἀρετὴ καπηγόρησαν προδοσίαν αντον,

328쪽

MB. XI. A P. LIV. LV. 253κοντες φίλ0ν γενέσθαι του Παυσανίου μέγι- καὶ μετὰ τουτου συντιθεῖσθαι κοινὴ προδου- ναι τὴν Ἐλλάδα τω Σερξρ. διελέγοντο δε και τοις ἐχθροῖς του Θεμιστοκλέους, παροξυνοντες αυτους

Ἀτρὰς την κατηγορίαν, κιὰ χρηματα ἔδοσαν, διδάσκοντες τι ' Παυσανίας με κρίνας προδιδόναι τους Ἐλληνας δηλωσε τὴν ἰδίαν ἐπιβολην Θεμι- 445στοκλεῖ καὶ παρειώλεσε κοινωνεῖν της προθέσεως, ό 1ν Θεμιστοκλης οὐτε προσεδέξατο την εντευξιν i -τε διαβάλλειν ἔκρινε δεῖν ανδρα φίλον. - μην θ

φ odoοίας κρίσιν. δι καὶ το μὲν πρῶτον μετα την ἀπόλυσιν μεγα ην παρὰ τοῖς υ ναιοις Ἀγάπων γὰρ αυτον ἐπὶ τοι πεπραγμέ-dνοις διαφερόντως οἱ πολῖται μετὰ δὲ ταυτα οἱ μὲν

φοβηθεντες αυτου την περοχην, οι δε φθονησαντες τῆ δόρη των με εὐεργεσιῶν ἐπελάθοντο, τηνδ' ἰσχυν αὐτο καὶ το φρόνημα ταπεινοῶν ἔσπευ-

ων πρωτον μεν ουν αυτο εκ της πόλεως μετέ- Ooηγημαν, τοsτον τον ὀνομαζόμενον ὀστρακινον ἐπαγαγόντες -τω, - ενομοθετηθη μὲν ἐν ταῖς -

ναις μετὰ την καταλυσιν των τυραννων των περὶ Πεισίστρατον, ο δὲ νόμος ἐγένετο τοιουτος. ἔκ- 2στος των πολιτῶν εἰς στρακον ἔγραφε τουνομα ατο δοκουντος μάλιστα δυνασθαι καταλsσαι τηνδημοκρατίαν - δ' - ἴστρακα πλείω γένηται, φεω- γειν ἐκ της πατρίδος ἐτέτακτο πενταετῆ χρονον.v-- - σαι δὲ ταυτα δοκοῶσιν οἱ θηναίοι, οὐχ δῖνα την κακίαν κολάζωσιν, αλλ' ῖνα τα φρονήματα τῶν περεχόντων ταπεινότερα γένηται δια την φυγὴν ὁ μὲν ουν Θεμιστοκλῆς τον προειρημένον τρἡπον ἐξοστρακισθεὶς ἔφυγεν ἐκ της ατρίδος εἰς

329쪽

βασιλεα τον Θεμιστοκλέα διὰ το ἐλε- σβουλόμενος, ἐπηγγείλατο αυτ πάντα συμπρά ς6 ἀξιουντος ὁ του Θεμιστοκλέους ἀγαγεῖν αυτον προς- τον Σέρξην, το μὲν πρῶτον ἀντεῖπεν, ἀποφανό

μενος τι κολασθησεται ι τὰς κατα των Ιερσιῶν

αυτ γεγενημένας πράξεις, μετὰ δὲ ταῶτα μαθώντο συμφερον πηκουσε, κιὰ παραδόξως καὶ ἀσφα- λῶς αὐτὰ διεσωσεν εἰς την Περσίδα ἔθους γοροντος παρα τοις Πέρσαις τον ποντα πιαλλακὴ τω i. βασιλεῖ κομίζειν ταύτην ἐπὶ πήνης κεκρυμμένην, καὶ των ἀπαντώντων μηδεν πολυπραγμονεῖν μηZὶκ- μιν ἀπαντησα τῆ ἀγομένη, φορμὴ ταὐλθσυνέβη χρήσασθαι προς την ἐπιβολὴν τον Λυσι-8θεχην παρασκευασάμενος γαρ ἀπήνην πολυτεια λέσι παραπετάσμασι κεκοσμημενην εἰς ταυτην σέ- τον Θεμιστοκλέα, και μετὰ πάσης ἀσφαλείας διασώσας νέτυχε τω βασιλεῖ, καὶ πεφυλαγμένως ομιλήσας λαβε παρ' υτου πίστεις μηδεν δικήσειν τον ἄνδρα εισαγαγών δε α τον προς τον βασιλέα, κἀκείνου δόντος - Θεμαστοκλεῖ λόγον καὶ μαθόντος οὐδεν δίκησεν, πελύθη της

ω τιμωρίας δόξας δὲ παραδόξως - ἐχθρου δι

σεσῶσθαι, πάλιν εις μείζονας κινδυνους ἐνέπεσεοια τοιαύτας αἰτι . Μανδάνη αρείου μὲν ωθυγάτηρ του φονευσαντος τους μάγους, ἀδελ- εγν'ησι του έρξου , μεγίστης ἀποο0χης τυγχάνουσα παρὰ τοις Περσαις αὐτη των ων ἐστερη μένη καθ ο καιρον Θεμιστοκλης περὶ Σαλι μοῦνα κατεναυμάχησε τον στόλον των Περσῶν, χαλεπῶς κἔφερε τὴν ἀναίρεσιν των τέκνων, κά δια - θεμιδος τῆς συμφορῆς ηλεεῖτο παρὰ τοῖς πλήθεσιν αυτη

330쪽

τὴν παρουσίαν του Θεμιστοκλέους , λαι εἰς τα βασίλειω πενθίμην μοτα λαβουσα, καὶ

- Θεμιστοκλεῖ δ' - προσεῖχεν αὐτῆ πε-

τους ἀρίστους των Περσῶν ἀξιουσα καὶ καθόλo D. M πληθη παροξυνουσα προς την του Θεμιστοκλεους τ μωρίαν. του δ' οὐ συνδραμόντος ἐπὶ τὰ βασίλεια καὶ μετὰ κραυγῆς ἐξαιτουντος ἐπὶ τ μωρίαντον Θεμιστοκλέα, ὁ μὲν βασιλευς ἀπεκρίνατο δι--iοστήριον καταστησειν ἐκ τῶν ἀρίστων Περσον, κὰδ τὸ κριθεν τευξεσθαι συντελείας. πάντων δε συν- θευδοκησάντω/, - δοθέντος ἱκανου χρόνου εἰς την

παρασκευην της κρίσεως, ο μεν εμιστοκλqς μαθὼν την Περσίδα διάλεκτον, κώ ταυτηὶ χρησάμε-iενος κατὰ την ἀπολογίαν, πελυθη τῶν ἐγκλημάτων. ὁ δε βασιλευς περιχαρης γενόμενος ἐπὶ σωτηρί τἀνδρος μεγάλαις αυτὸν δωρεα ῖς ἐτίμησε

γυναῖκα γὰρ πιτω προς γάμου κοινωνίαν ἔζευξε Περσίδα, ευγενεία τε καὶ κάλλει διαφέρουσαν, τι κ δὲ κατ' ἀρετην ἐπαινουμένην , οἰκετῶν τε πληθος προς διακονίαν καὶ παντοδαπῶν ἐκπωμάτων καὶ

την ἄλλην χορηγιαν προς ἀπολαυσιν καὶ τρυφην --μόζουσαν. Ἀδωρησατο δ' - καὶ πόλεις τρεῖς προς διατροφὴν κά ἀπόλαυσιν εὐθετους , Μαγνη- σίαν μὲν την ἐπὶ τῆΜαιανδρ', πλεῖστον τῶν κατὰ τηλυσία, πόλεων ἔχουσαν σῖτον, εἰς αρτους, --ουντα δὲ εἰς ψον, ἔχουσαν θάλατταν εὐιχθυν, --μψακον δέ, ἀμπελόφυτον ἔχουσαν χώραν τοὐλην , εἰς οἶνον. εμιο τοκλῆς μὲν ουν ἀπολυθεὶς 58κ του παρ λλήνων φόβου , καὶ π αδόξως πο μὲν τῶν τα μέγιστα εὐεργετηθέντων φυγαδευθείς, ποδε των τὰ δεινότατα παθόντων ευεργετηθείς, ἐν

DIODORUS. II. 17