장음표시 사용
11쪽
PRAEFA UOl roserre nant naerulaeta sunt iii et a piae ex solis attamenti sint iliuntinio lite ianina leviuseulis idissere ullis capiantur itai pie satis est omnes lias lectiones si non uni lio utitii, ut piose euo illo in aetati ei lenti itio doctri ilao ilebem atquct i reviter eoni pieti eiulani, piae de ni sentiain ut largiar Posse eam non nilii eorunicipia novavit vetusto codice Sunapsisse, anten Omnia eiusni odi sunt, ut at ii omine aeuto illa aetate conieeturi inventa esse lauit incre libile sit silui autena, imae coniectaniena luculenter pio latit evolvas p. ii 12. apei tu In est o St pretuis sit ustantiu una exci-
disse et, si sequeritia si ὐπ' αὐτης της ὐσεως ἐνερχεῖ καὶ αυτὰς ε' ἀροορ α ιρὶαγω κωλύεταt peri egeris, itinereiiii Dus Sponte occurrit ἀπορίαν, cluod Alexandriiui scripsisse ientali ea inter pietatio testatur iden divinavit, non piossit uni te rit vir doctus ille quo agit tu . dii vitavit enim, quale iii serenitum sit, cum scri Dei et noγωγ ῆ υεπietηῖεtότητα. aecedunt alianitiae contra morem cliptoris mutavit. sic bi, i Alexa tuler solita usus periphrasi zίνεται πtetibi: u scripseriit, plod displice Dat vetantino, qui eleganti iis fortasse, ei plano otioso substituit nil,εμέ,ω τῶ απτῶν. teni 139, 34 σῶμα αυzου πλῆρες oipu plenu in mι nulluvi inane adnitatum est offensione prorsus caret utent les itur de iistione bi. 17 I leter prael uisiero igitii αυτ6 delevitisa'. potio 130,10 bene se haliet 6ὐκ ἄρα κατὰ κt, Iis t96et 6 ὀρα riihil in illinulo niore tu 9 In inuit i ritui vini sento intilion , illina ibo in tυ nilitat. laiie lini occultat liλωμέ96 IIT, 13 in etε06λωμέvou lepta aio pretiei et ea geli iiii in verva praepostero lotovitis.10 et ne 128, 12 uni eo J a litani, inpediunt ea, uiuae 22, 14 ilixi . leni pie an ina advertas de liueri ni intrio commentetitionen prio leni 169, 34 sit.),mia in Veneto gravissiniis ii ruis assecta est, perti actasse qui item ni , se in e uia militen litera legisse saniolo in . Talia igitii te pii temus, no sestinantius viii sam eis eniendationes pro traditis lectioni utis in deamus, sititir una rite stantiores nonnullas iligito
ii 2.20. in priniis auteni auulta illi: Mint utilitanielita aut certa aut veri
Religiosissi in liun iiDmini lepraesentavi in a lino tali Ono litica ne or-tliograpiti eis ciuille in negleeiis, in eo soli asso paulo stiperstitiosius vestagineius preinens Gluo Leitati spiritu tun et nocent utim insigniores salieni iuulicavi. protol V puni eni in constat et spiriitione et aecenti l3us caluisse, iitru uti selepraui uni otioli lim a lina ni' niblissimo ni in is a citra te, ut fieri solet,
12쪽
PRAEFATIO velut constantereti O, οὐκ ἔρ, ' ουυ, μὴ δὲ καθ' , et' v πρ6I' Di . sodvel in hoc magna homnis fide ceratitur, qui duina vel Da αυτο αυτωαυτη αteti Sim. Inaluerit in persecta relin picio, hiana apice salso ad picto
His non inutile videbatur pauca a Gere, quae de oriana librorum condicione in universum observavi aperitin est eos descripto esse ex codico non bene servato, quem laviores iacturas sectis ipse i inius Venoti librarius uni' duo Dus dunttaxat locis luculenter eignificavit 172,9 et 102,8 atque in prior litatus sino dura: ver Dis ortiis est in arehelupo antiquo casu perditis in alteri potest certe solium, quod interiit unum autem non plura deesse ex argument patet , ex ipso prototvpo excidisse. sane gravia naec, sed multo plum Du incommodis Iam pridem adoradant naeo Alexandri clipta, in quae nullum vitium certum est magis
grassatum esse, quam et singulorum Ver Domin et sententiarum omissionem quod quam vero dictum sit perlustres priora generis haec
exempla ,2 6,23 5,12 27, 40, 61, 2 b, 69, 12 7b, 28 76, 16 84, 278b, 2 89, 92,l 96il. 29 7,1 101, 24 102,24.2 104. 106, 22 109, 16. 271 10, 20 18, 27 121, 16 123 4.20 128, 23 129,9. 19 130, 8 31,26.33 135, 12.26 136, 2. 7.18.29 137, 24 138 33 142, 11 146, 3.14 47, 7.20 Ibi,33152, 19 1b3,1 54 8.14 Ibi,14.25. 36 159,28 161, 12 166, 23 68,1 169, 18170, 3 121, 13 172 11. 30 175,24 180,6 186,8 de in 'tilis poterat duditati, res ipsa coiistat enuntiata autem intereidisse coitum est 37, 11
41, 4b,1 83,1 93, 11 129, 23 148, 1 bbi2 159 18 70,l 173, 21 175,22 verisimile , 31, 18 42, 16 44, 1 6b, 120, I 138,9 cs quod meam do
interpretation ne Draica . sententiarii In autem plui ima propter nomOBO-toleuia periisso pro Dadito reddunt et incultuna licendi genus bilosophili explicatius loquatur an ueratione nuntiluam a Duoi rentis et recentiores codices, qui, quantam ladem talia scripta inde trahere possint, exemplum praebent notabile multo minus aliena nocueriint en Diemata nu8quam enim mihi videor ertum interpolandi iuulium deplenendisso qua ie- movenda orant, ea casu e margino in textum iri epserant. apographa Transeo ad novicio cossices, illi quo quot mihi innotuerunt, divei sogradu Venetum quasi sontem communen attingunt sunt autem admodum pauci, praeter Excerpta duo tantum integri Venetus alter et Baruerinus. Mare mi VENETua Marc. 261 nartaceus saec. XVI sol. 284 forma maxima eadem scripta continet, quae in antiquior insunt, ordine tantum ita immutato, ut primum laestionum ibi uni statim excipiant alter et tertitis ilein lodemum seqliatii de anima liber eiusque nantissa quem codicem, ta-
13쪽
niotsi non totum contuli, tamen asscinaro possum apogrionum esse Veneti 2b8. nequo ioc liberiorem explicationem requirit verva enim, quae
in tertio tuaestionum tiro apud Speia geli una ita leguntur πολiv 216. 24)etqiαχύσεω 218,2 in Veneto 258 lini locum obtinuerant, ut libro clauso
alteriina altero obtegeretur ita madore stectum est, ut in priore loco Praeter in omnes literit evanuerint, alteriim si quis diligentius inspiciat et ...ύσεω superesse videat ii ' i autem, uiui Marin anum si scripsit, satis alniit verna omittere et vacuo lacunam indicare. BARugRi Nus I, 26 Dat taeeus, saeculi XVI, sorina minima, plano ne Bamber I
glegendus est, iuippo descriptus ex Aldina, quod vel inde patet, iod
huius editionis versus 139 52 in codico missus est. Neutrius igitur in adnotatione mentionem feci contra aeculati iis '' a TR proposui alterum novelloriun genus, quo continentur Excerptorum plurima et editio Aldina de quidus quid censeain, reviter privemittam ungula posthac probaturus renatis enim in Italia literas codicem Vene- tum 25 e regno Bugantino uo delatum lescripsit aliqui descriptummio doctus eorrexit, qui maiora non tetigit, sed leviora quaedam sonrio iudiei eniendavit atque oo apograpnum tertim descriptum simul tuo multisamam et maeulis inquinatum et lacunis triancatum sons erat et Excei piorum et editionis Aldinae et interpretationum latinarram.
Prodiero libri duo de anima Venetiis 1534 apud ALDUM ad alcen a Themisti editi a Victore Trincavello medico, qui in epistola dedicatoria
ad aspartim Contarenum usin se eos gloriatur a mendis pluminis quibus Monestarentur, Purya8Se quod tuam insolenter fietum sit, unaquae tuo nutus editionis pagina loco Dit nolo morari in enumeratione eoiruptelaruna, se Liuva Di Ommissarum sententiatum adulani proposuisse:
llunt singillarum vocum omniissiones, S recto niImeravi, centum. Huic proxinio accedunt Excerpta Dei rima, tua insunt in ViXDono ΝΕΝΑΙ Κphil gr. 110 Nessol), chartaeeo s. XVI. do quo cum a curate expositum sit ara ini Decio VII p. 172sq. Nesse vol. I p. 65sm , hoc lanium moneo totun librum, tui duo Dus toniis constat, exaravit ii quod nisi ipso librarius identidem testatus esset, pro scriptui a disserentiis non crederes)i leni lionao, at nusalas nionaenus, medio sere saeculo XVI. a cuius imanu plures a illi uesti Dri extant et in monasterio suo montis Sinai scripti et, dum peregrinatur, si vo in Palaestina sive in maris Ionici insulis es praetor Nessonum vol. VI p. si Garili nausoni Palaeographiam graecana p. 330 et Catalog.
14쪽
15쪽
eoni penuli non intellecto in Alclina permultis locis in m eoiruptuni est, ponstanter etiam in Vindobonensi in hanc vocem absit, et in utroque verba, viae leguntur 112,2P- 28 inepto iterata sunt Iioli tamen coniecturae, tu iam facile aliquis ineulat, ni onaeniani in Geta Aldinani iuvenisso inde quo sua nausisse, adstipulam non desunt enim, quae Vindobonensis aperto emendatiora x Di Deat vita ne ipsit in Mailuisalam coirexisse putemus impedimur ni nata sestinatione, mi excerpta nae ille luasi raptim marginibus adleverit multasque novas maeulas ultro ruisperserit ). consentit igitur V contritis in uis et 6λ69 et etόλου- 14, 11 6ue
et a stirpem ducere ne que innae recta via, sed apogi aptio illo iteritu do- Scripto foedeque depravato. ioctu Dene congruit in utromae non paveas pristinae illius censui a re limitas conspicuas esse, ita vialis fuerit facile
intelle itur ex his , 18 7,2.24 9,2 2b, 13 27, 33, 17.2 36, 17 38, ib39,3 43,18 2,2 74, 84, 2 86,6 8, 92, 3 99, 100, 3.7.11 101,9 1lis,l il6 35 Ilii 19 120,26 25, 3 129.26 136,1 142 1 144, 19 151, 34152, 32 154, 20. 2 155,7 65, 20 166,1 67, 18. liae secutus stim, alia recipere non potui es. 10,l ll, 28, 10 29, 94, I 02,2 21, 28 22, 14
1 2b, 30 27, 24 37,2 161, 13 162, 32.
Accedunt eiusdeni generis ni eviora exsterpta coissicis MoΝAcgssis M I. Hariit Cat couia. IV, 298 41 7 chariaco saec. XV, mi post Simplicii de arisiuia i ontinenlarativi es. Hi vilitet in e l. in plicii p. VII)sol. 195 - 198 ex Alexandit ilo an inui libri nuiuii a p. 106,18- 113,24
continet, et M ATRl TENSI cod. reg. 109 saec. XV nuiuii .ascalis sei ipti Ira arte eat C
16쪽
codd. p. 428), in quo sol. 25 s. eiusdem Dri novissima quatuor capita
169, 34 - 186,21 insunt utriinaque enim codicem ex onsissionum communion patet eidem classi adseribendum esse, etsi in Monaeensi nonnulla deno correcta, in utroque pera tumultuaria multa inutiliter mutata sunt. Η Aliter de eodiei HAusigssis Fabriciani M eontinet 176,1 - 186.31)excerptis iudieandum est, qua tam prope adsunt a Veneto 258, ut possint ad notan docto saeculi XVI et XVII ex hoc ipso descripta esse sed de noc Dro accuratius disputabitur, cum critiea Delli Defato sunsidia paravero.-. Victoris Praeter hos dros exemplum ossitionis olim Petra Vicetollit, nunc Di-Dliotnecae Monaeensis regiae praesto fuit, in quo a viro docto leviora quaedam correcta sunI. .. . .. ILatinam interpretationem ossiderunt Do anima libra toronymus DoNATus, patricius Vonotus, primum bae, alterius do anima dri Angelus ANisius Anglariensis 1bbb uteritu Venetiis annos ex Fabrieli Bibliotnem' descrido, una principes editione nequo noverim in quo circumspexerim, uni cognovi eas in ro critica nihil valore at tuo Caninium probabilo erat ipsa Aldina usuna esse, Donatum autem Venetum tradito est antiquissimum illum Alexandri codicem, Venet tina dico 258, in censum vocare noluisso sed illo alterius quidem ntiscellaneomina libri ut integriti exemplum indagat et Angelum Politianum lueris' incitavit, priorem Do anima ex pravo illo codico vertit, ex quo Aldina expressa est utrilinque pertissimo declarat et Donati et Canini in omissionidus cum Aldina conspiratio. α' Restat ut qualo sunsultum Nili tun tiulia Aristoteliea nodis prae-Duerint, reviter moneam atque prinitim memora Dile est iuri uiiseellane ne vestigium quidem apud eos reperiri do anima autem iuriam'
ara dico venit Istia venionein ' 10 vel 11), commentariis illustrasso dieitur a Farati l 95w sed utrilingio opus adnue latet.b mira Ita ue ad edrai eam libri do anilia versionem resuriendum erat.
nebrate autem Istiae Arabis librum reddidit Samuel de Aliud Marsiliensis Murcia anno 1323 mundi 5084), quam vorsionem novis curis retractatam in urbe Montelimari edidit anno 1340. qua in ro
's A. Politiani opera Lugiidunt i539 p. 56. - appellatur tractatus de antina in libro inris auctore Munainine i ,en Isnag, eogia an Nadimisit Fluge p. 252, paraphrasis Talianis ' apud Iagi Knals V, is lis it 5Tl .
17쪽
fideliter videtur ala Dieam versionem secutus esse, sed ita, ut orationem, quam in ara dico exemplo continuo seri plani suisse testatur, primus interpungeret, et de distiis propito iussicio decet neret ea enim, qua in margine exempli artune eorrecta erant, solet quidem respicere, neglegit
autem ea, quae minus plaeuerant unde Hirsus sequitur libriin aradicum ad eius norinani, ex pio fluxerat, exactum suis8e ceterum notandum est
Samuelem in no interpretationis graviter queri do luxandri odscuritate ). nuius interpretationis memoriam sol avemini tres ori, Parisini
cum Minero videtur, Berotinens multifariam truncato uterque Parasinus praestat ). quidus copiis ut ego uterer, cura factum est Maurati Stoin se nnoidor, qui nostra lingua Alexandra lidriam refingere stude dat talem ), qualem ex AraDico exemplari verterat Samuel ben=lauda. sed viro doctissimo impedimento erant primum orationis in cola discriptio drarior in socordia aut neglecta aut mutata, deinde ara Dicae hedraleaeque lingua cum particulamini inopia tum magna in vernis philosophoriimpropriis ambiguitas ) quare eum Stelnsenneidorus ne aliena inmiseerotin solis ne Draicis ossicinus sese continuisset, multa erant de quidus du- ditarem itaque litoris invicem missis totum inrum una uertim pertractavimus et ad eam Dimam redegimus quam in adnotatione' proposui. Sununopere autem Glondum est unum uno testem, qui non ex Veneto pendeat, ita corriaptum esse, ut expectatione minor inde huetus redundet cum vero prorsus inutilo esset ea, qua in hac interpretatione aut vitiata aut omissa sunt, ad sua genera revocare et de mendorrum origine singillatina quaerere, ea tantum attingam, quae ex o sontequamvis valde turdato luciamur atque primum interpretatio sin
gulas voces, quae in Veneto desunt, servavit 4, 6,23 5,12 27,9. 123O 23 40, 65,6 69, 12 2, 19 6. I. vera autem lectionis est a vel
i aeruratiora docebit de Samuel M. Sisinselineidem in litione huius interpretationis, quam parat. de his plura invenies in libro Die Abhandiun Alexandera ron Aphrodisias bardon Intelleis, quam edidit Aron Guns Berol. 1886 ibi p. 3-I Alexandri cle anima 82 16-92,I hebrate editum est . maximam pariem libri e odie Berotinensi iam verterat Stelnschneuteriis, eum Parisini Berotinum missi sunt in quibus excutietulis auxilio usus est Gotthei si eo-
de semone Samuelis disputabit Stelnselinei ter in libro ab academia Parisiensi coronato le nebraicis medii aevi versionibus , quem in OStraim in Diam veriet.* in ae si qui luplici ration verti poterat, id unci rotundis inelimum adposui, necessaria Stelnsebneide supplementa circuit seripsi.
18쪽
PRAEFATIOoliseum ora vel clariora emicare vi lentu' ut in certio illius ni contineana
in his locis 3, 26 33, 38,5 40, 19 4l,7 44,8 46, li 0,2 62, 72 6
74. 78,24 1, 4. 99, 1 b. contri miriina est sententias, lae exculerunt in Veneto, tam raro servatas esse non destini tamen ulli plura lege iit
Ai- , ita ut supplendi inde capianius alii iiii l ulminiculi es. 37, 1l41, 6 45,14.
Atiluo potu liaee multo Drevitis minotare, lare vituperiit o ibi lasse, quod ii inita otiosariim lectionum mole in strii mentum eriticum oneriiVerint. sed reputandum eiat, oportere nos, ut tali Dus 8ulisi liis lieno uterem vi , etiam Vitia eortina perspexisso putabam igitii paulo fideliore ni liuilis interpretationis imaginem mini esse repraesentatulam ita si non solum lectionis iliscrepantiani sed ea tomi proposui, mitio nil interpretis cognoscendam et licendii et cogitandi itioirent videliantiit aptioia ex miluus nunc ut in una naoneam uniis tuis pio legerati uni stati in viil odit, piam tintide adidit amensa eius ullii Dei e polleat, ii ippo lui illi sero sine vel linium elicuitu expriinat, singula auten ver Da ιinis soleat re Here, singula enuntiata in pluri ilivi leto, singulas particulas sententiis interpretari.
De anima conantentationem graeci iuri in singula capita divellunt, quod ut perspicias iam inepto factuni sit, conseriis 80,20 81, 22 82, 16.18. tuam et hanc divisionen neglexi et argumenta singulis particulis pretio-
scripta, cum aperte post Alexanili una siet a sint, in a litotationeni relegavi. Anaat scriptor et ea, do miluus lisputavit, in memoriana revocare et utura pollicem siluae, si paullo remotiori respiciuntur, in adnotatione designavi semel 53, 13 iit, Io pioni iiiiiiii , non se qui tui . Aristotelisti Di os etiani non uidit auctoris noni in conaniemoriit, de ui Otu aninaa-ium 97, si totum de sensu et sensili iuriim 58,21 eiusdem aput ii n-tum 3,26 et ueriore modo ad elindem auctorem pi ovocat 143,30, ubi non tam certa Aristotelis ei Da sed ea intellegas, via ex Aristotelica luminis descriptione Alexander coneludii sed cum de his lim de universa latione via linter Aristotelis et Alexandi de an inia libi uni intei cedit poeuliari luto lisputavo deni pio antetsi palleorum' piae ter Aristoteleni linos i picit Alexander, aine contra naulto ait versarios, inter quos lini uni Stoici locunt litinent, et in iuro D aninia et tu et iis
maritissa ita pugnat, ut non1ina oriun taceantur otiana in lios aliut accuratiu8 Iuliatretur.
19쪽
In colligon lis ilius e litinius subsidiis plures viri loci benevolo Ino ast iiivortitit ita . v xv ater confirmavit Oxonteii seni leonini et eo been Dianti mi pituit ei libriin anno 148 o litii iii, iiiiis unition enisecit Fabraei iis Haries Bibl. Graec. p. 66 v. si et itan . e non Aptirn-di Mensis esse, set Inedii aevi coninae illatoris, ut vicietur, lexa tuli ilo Alexarulma dei ivlo Italos lilii os naea eatis inspexeruiit A. Ma Ronaan iis ut duariliis naeus elovari Hunii elisis in prauus vero Guileinius M OV eius olim Monaceii sis, nunc oti uigensis et iidem eiis bii illi rMairitensis ovangelieae ecclesiae in inister singulari ae levinxerit ut benevolentia, tuor ni altei Pori ecturii exenipli Victoriani milii exscripsit et Monaeon sein libriina itemini contulit, ulter excentia Matri tensia in aeum usum excussit. tantum vero debeam consilio et anticitia Hermianni Diel et Heranaini LI selior, ii in possum singillati III entinaeiali nninio grato suid sentiam, ipsi scient. Κilia Iu BRUNA.niensi Novenabro.