장음표시 사용
11쪽
tione per se parunt utili oculos logonti uin uendere. In titulis recentioraDus ubicuinque spiritus asper pronuntiatus esse putandus erat, signun eius posui. Geminationen i onsonarii nimihi pronuntiatana esse putanam, etsi non scripta erat, ita significavi, ut alteram consonam unci rotundis inesusana uiderent, . . κὰ τὶ αὐτόv. Omnino unci rotundis usus sum, Di itera addentio erant, qua non in o litonis sed in scriDendo aut consulto aut per neglegentiana omissae esse uterentur uncis quadratis uni literae, quas lina in lapule scriptas Vanitisse
putarena. Si ita literi non prorsus evanuerat sed pars ei iis reliqua erat, ex qua facile agnosci posset, eam debilior scriptura α β γ signininavi. Eadem scriptura ustis una, si iterae a prioriDiis editorinus aut a me cor rectae erant, suae in lapidenaale scriptas aut male lectas esse videronti ir an litora traditas deleverana, sterisculn Osui. In dua Dus dialectis accentiis ratio a volgari cliscrepans ad-niDenda sitit. Et Dores qui leni quales accontus posuer'int, quamquam a veterinus granamaticis traditiun est, amen, quae an eis exposita sunt, neque inter se prorsus concinunt nequeoninem illam rationem explere utentur. Itam Io variis praeceptis grammaticorun non contentus conamunena legem, uno omniDus unosset indagaro studuit AHREris, Dial. II p. 26 sqq.0uae loco fuisse videtur, ut ores vllabas inales antiquitus longas, quae in Volgari sermone Graec paulἐiti in reves actae essent, ipsi longas aestimare perseverarent. Ita tuo cit et oι terminationes et in vorhomam et in nominiani declinatione, - ,-EV, o terminationes 3 Plur. -ας, ε in ace. Ium III declinationis nominum apiui Dores impedivient orant, quontinus in ullaDa paenultinia circumnoxiis aut in antepaenultima acutus poneretur. Hanc legem, itana luana ne ipsa quidem ans luta et persecta est ij, secutus sum in imonuimentis Doridis ias
Doricam accentus rationern nuperrime retractavi R. EisTER, Be-merkunge Eur orischen Accentuation, Leipzi 3883, Progr. p. in quo vereor ne argutius quam felicius egerit. mana cum dispersis prae-
12쪽
vocatur severioris V Alarens, Dial. I p. 4 4 sqq.), nenipe in titulis Laconicis vetustiorinus cum HeracleensiDus, elicis, A givis. - Facilius Aeolum Asianomam vel LesDioriam accentus reponi poterant, de quinus post Anrensium egit EHTER, Dial. p. 33 sqq. Naim ex testimoniis graniniaticoriim intellegitur
illos accentum iam longissime a fine vocaDuli removero solitos esse, exceptis praepositionibus et coniunctioninus. Hanc consuetudinem etiam ad ea Vocanula pertinuisse, Iomam ultima syllaDa contracta est, quammiam eisior . l. 37 statuere non ausus est, tamen certum Videtur. an contractis facta est, priusquam esDiam a malecti proxinus secermeretur, accentus retractio postea. In a re mecum facit FuEnisa, Dor den
Adnotationum quam possem parcissimulta me praestare studui. Editiones non omnes enumeravi sed eas, Quas Inoimam utilitatem aDere putarem, prae ceteras CIG. et IGA., qu riam numeros nuncinam misi Uni nem poterat, ad sidi paucad astato titulorum vel de renus, 1ae in eis tractarentur. Variani lectionem omnem adscrinere longum suit. eque operae pretium esse Videnatur, si iterae partim evanidae, sed quae
certo agnosci possent, suppletae vel siis A, A vel o S litora inter se mutatas erant, eas ceuratius deScriDere, pra
sortina eum litem: in textu ipso interciso scriptis lectorona monendum curavissem. Sed ubicumlue eius tulit ut intoresso putatiam scire, quid in lapide et aere scriptuna esset, literas tradita sunscripsi, quantum facere poterana sorinas artim e-ceptis grammaticorum suam cuimae sententiam elicere studeret, effecit varietatem parum priνbabilem. Neque enim e continuit eis, 1ae graiminaticitra lideriint, se addidit παεδα, πηα κα similia; et ea, quae inter se si lias communi ratione orta esse Videbantur, explicatione disiunxit o. g. r α,ες, πιῶκα a verbis md v, ιε ραγ); et eandem syllabam finalem in eodem genere grammatico modo longam modo brevem esse voluit se. ἀμυαi mdini in . or. Sed'hεται, λέIηται, ἐσσεῖται).4 Prioris editionis huius delectu nmneros uncis inclusos singulis titulis praescripsi.
13쪽
teres iniitutus. Ubi ememtationes aliena receperana, adnotavi, quibus eas deberem. Res granainalicas eis tantum locis attigi, quinus vel prorsus nova aliqua forma explicanda vel id, quod supra in textu posuissena deseruierulum esse victeretur. Ilaoc libui quae libello meo pretienaitterena mi qua nutuam liscentium in usum scriptus est, anten spero aliquantulum utilitatis etiam di,ctos ex eo perceptum esSB. Scribebam Berotini mens tui. 883. P. Ruer. Diuitia i Cooste
14쪽
I. Tituli Laconici cum Tarentinis et Heracleensi Diis Tituli Laconici. n. -37.2. Tituli Tarentini et Heracleenses. i. 38-έ2. II. Titiali essensi. i. 3-47 30 III. Tituli rgolici et eginetici 403. Tituli Argivorum civitatis. i. 48-58. 2. Tituli reliquorum oppidormna'molicoriIua Hermionae, Oegenis, Methonae, Epidaura. i. 59-6έ.: . Tituli eginetici. n. 5-70.lV. Tituli Corintini, colonia iuna Corintniarii in Sicyonii Tituli Corinthii. i. 7 -8 . 2. Tituli Corcyraei, Leucadii, brachisani liatumquo coloniaruna CorintniariIIn. i. 82-97. 3. Tituli Sicyonii. i. 8. s. V. Tuuli Megarici cum Selinuntiis e BFZanlio 583. Tituli Megarici. i. 400- 48. 2. Tiluli Selinuntii et Setantius. i. 09-rat.
15쪽
IX. Tituli nocli cum Gelensibus et Agrigentinis l63. Tituli hodii. i. 75- 95. 2. Tituli Gelenses et Agrigentini. m. 96-20 .Para tortita.
Tuul Graeela septentrionali prraeter Uiessallam eum Iel et Aelialeis.
X. Tituli Delphici έ Tituli vetustiores. i. 202-204.2. Tituli sui, o natione Aetoloraim scripti. A. Decreta publica. i. 205-230.
16쪽
XVl I. Tituli Boeotici 903 Acin foederis Bocotici et littit incertae originis.
XXII. iiiiii AI eam i 289 . Titulus inceriae origirus et tituli societatis Arcadum.
17쪽
XXV. Tituli Ionici insula ruta Cyel stilurn 3324 Tu ili Nnxti. n. 36- 529 2. Tituli Parii cum Thasiis et Siphnius. i. 52 -528. 3. Tituli Col. 4. 29-532 XXVI. Tituli Euboici et coloni tirunt Euboicarunt 340 . Tituli Euboici praeter retra Os. m. 33-536. 2. Titiis coloniarum Chalculi camir in Magnu Iraecia et in liraei sita ruri . m. 37-553.
3. Tituli Eretrici n. 52. 33. XXXII. Tituli Ionici originis incertae. i. 5έ-55 έT