Arrianus Anabasis

111쪽

ρον Ξενοφῶντι στρατήπεδον, ς κατεχομένας τὰς πυλας φυλακαῖς ἰσχυραῖς εἶδε, Παρμενίωνα μεν αυτο καταλείπει σὴν ταῖς τάξεσι των πεζῶν σοι βαρύτερον αλισμένοι μανε αυτὰς δε ἀμφὶ πρώτην φυλακὴν ἀναλαβὼν τούς

ηγε της νυκτὴς επὶ τὰς πέλος, λου προσδεχομένοις τοις φύλαξιν πιπεσόῖν. και προσάγων ἐν ε' ελαθεν, ἐς ἴσον ει - κατεστη Ἀδλμα ι γαρ φυλαχες αἰσθόμενοι Ἀλέξανδρον αὐτὰ προσάγοντα λιαδντες την φυλακὴν χοντο φευγοντες. y δἐ ἐστεραέα μα τ εο ροντη δυνάμει πάπ περβαλών τὰς πιλας κατέβαινεν ἐς τὴν Κιλια - - καὶ ἐνταυθ' αγγέλλεται -του ρσάμης τι

112쪽

μὰν ν τ στρατου οντα, πιχ ραι ἐθέλειν λίβαν ον φαρμάκο κώ τὰ κελεύειν καθηραι τὰν ἐν δὴ παρα- σκευώζειν την κύλικα εν τούτφ δἐ Ἀλεξάνωφ ο ναι ἐπιστολὴν ταρὰ Παρμενίωνος φυλάξασθαι ἱλGrrrow ἀκουειν α διεφθάρθαι αδ αρείου χρήμασιν στες μάκτ ἀποκτεῖναι λέξανδρον τὴν δέ, αναγνόντα την ἐπιστολὴν κυι ι μετὰ χεῖρας εχοντα υτ ει ἐν λαβεῖν

Zend , gl. 3, 18, 9. - ἐπιθυμη- σαντα Lucia de domo I 'Aλέξανδρος αεθυμησεν ἐν φ κυμφλουσα - καλόν τε καὶ διαυγητον ποταμον δῶ καὶ σφαλῶς βαθυν καὶ προσηνῶς ὀξbν καὶ

113쪽

λῶς οἱ χει τὰ του φαρμάκου οὐ γὰρ ἐκπλαγγα προς τῆν ἐπιστολήν, αλλὰ τοσόνδε μόνον παρακαλέσαι Ἀλέων-δρο- καὶ ἐς τὰ αλλα ι πείθεσθαι - ἐπαγγέλλοιτο 1 - - θαι γὰρ πειθόμεο- καὶ τον ἐν α ρθηναίτε καὶ ραῖσαι αυτρο το νόσημα. ιλίαπφ δε ἐπιδεῖξαιοτι πιστός ἐστιν αυτω φίλος, καὶ τοῖς αλλοις δ τοῖς ἀμφ αὐτὼ οτι αυτοῖς τε τοι φίλοις βέβαιος εις τὼ ἀνου-ποπτα τυγχάνει ν καὶ προς τὰ ἀποθανεῖν ερρωμένος Ἐκ δε τουτου Παρμενωνα μἐν ποστει ἐστὶ τὰς αλας αυλας, α δὴ ὁρίζουσι την Κιλίκων τε καὶ Ἀσσυρίων χώραν, προκαταλαβεῖν καὶ φυλάσσειν την πάροδον, δους αυτρο των τε ξυμμάχων του πεζοῖς καὶ τους Ελληνας τοι μισθοφόροις - του. φκας, ω Σιταλκης γεῖτο, καὶ τους απέας ὁ τους Θετταλες αυτὰς ει στερος αρας εκ ορ- τῆ με πρώτη ἐς Ἀγχιάλον στολιν ἀφικνεῖται ταυτην δε Σαρδανάπαλον κτίσαι τὰ σσ1 ριον

λόγος και του περιβήλτ ει καὶ τοις θεμελίοις των τειχῶν δήλη ἐστι μεγάλη τε πόλις κτισθεῖσα και ἐπι μέγα ἐλ- θουσα δυνάμεως. και λμνημα το Σαρδαναπάλου γ ς ν των τειχῶν των Ἀγχιάλου και αυτὰς ἐφειστήκει ἐπ'aυτω 2 aρδανάσται. λς συμβεβληκώς τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ς μάλιστα ἐς κρότον συμβώυ ονται , και επίγραμμα επιγέγραπτο αντου Ἀσσιρια γράμμοπα οι ἐν ἀσσύριοι κοὶ

114쪽

αυτω ον ἐφραζε τὰ εστ η, τι Σαρδανάαααλος ὁ ζ νακυνδαράξου παις Ἀγχίαλον καὶ Ταρσὼν ἐν μέραμι ἐδείματο. σο δέ, ὼ ξένε, σθιε καὶ πῖνε καὶααῖζε, ς τἀλλα τὰ ἄνθρώπινα οὐκ Οντα τούτου αξια τὸν ψόφον αἰνισσόμενος ονπερ αἱ χεῖρες ἐπὶ Ο κρότρο ποιουσι καὶ τὰ παῖζε διουργιτερον ἐγγεγράφθαι

Κίλικας καὶ εὐεπτὰ ταὶ πάσαις ὴμέραις τοι μεν ἰρἐξελων, τοτ ει μολογι παραστησάμενος ἐπανη - ἐς τοὐς Σόλους και ἐντα α μανθάνει Πτολεμαῖον καὶ υσανδρον - ἐκράτησαν 'Oροντοβάτου του 1Iερ ι ος τήν

115쪽

φιλ φ ὁσα ρωι ἐνήγισε καὶ στωιάζοντας καταλαβὼν τὴν στάσιν αυτοῖς κατέπαυσε καὶ τους φόρους ἔς βασιλεῖ Ἀαρείφ απέφερον ἀνηκεν, τι Ἀργεων ἐν Μαλ

8 πομπεύσας, . I, 18, 2. -

116쪽

Σώχοις ἐν πι πήπ δυνάμει στρατοπεδευειν. ὁ δε χῆρον ουτος εστ μεν της σωπίας Ἀδε απέχει δε των πυλωντων σσυρίων ἐς δύο ὀλιστα σταθμους. 4νθα δη ξυναγαγὼν του σαίρους φράζει αὐτοῖς τὰ ξηγγελμένα αἐρ αρείου τε χύδεῆς στρατιας της αρείου. - ει υ - θεν ς εἶχεν γειν ἐκέλευον δ δε τότε με ἐπαινέσας 2αυτοῖς διελυσε τὰν ξύλλογον τῆ δἐ στεροδε προηγενος ἐπι μεῖόν τε και τους Πέρσας δευτεραῖος δλύαωβα- λων τὰς πύλας ἐστρατοπέδευσε σερος Μυριάνηρου πόλει' και η νυκτὸς χειμὼν ἐπιγίγνεται σκληρὼς και δωρ τε ε ουρανου καὶ πνευμα βίαιον- τοντο κατέσχεν ἐν Ῥστρατοπέω Ἀλέξανδρον.

ρεῖος ει τέως μεν ειν τῆ στρατιή διέτριβεν, ἐπι- 3λεξώμενος της ωσσυρίας γης πεδα πάντη ναπεπταμ

νον α τψ τε πλήθει της στρατιας ἐπιτηδειπν και ἐνιπι τὰσασθαι- που ξυμφορον καὶ τουτο τὼ χωρίον ξυνεβούλευσεν αὐτὶμ απολιπεῖν σμύντας ὁ Αντιόχου,

προς του πληθους τε και η σκε ς των Περσῶν. καὶ

ἔθυε τε καὶ πόμπευε, καὶ ἐπι τους πεινους Κίλικος

διέτριφεν ἐζελάσας, -- σολε αρῶον της γνώμης

117쪽

τὰ χείρω μῶλον, τι σαγι-του παραυτίκα δεδι ἀκουσαι , μειον και τι καὶ δαιμόνιον τοῖν γε αετὰν εἰς εκεινον τον χῶρον ου μήτε της απου πολλὴ τέλειο

-τω γενετο, μήτε εκ ου πλήθους aD-Wτων τε ἀνθ' - πων - των κοντέων τε καὶ τοξευμάτων, μηδε την λαμ-

πρότητα αυτὴν της στρατιας επιδειξαι δυνήθη, αλλὰ Ἀλεξάνδρου τε και τῶς μή -τα ευμαρῶς την νικη παρέδωκεν εχρην γαρ ὁ και Περσας προς Μακωμον

et Yπερβαλὼν δή τι δρος αρεῖος, κατὰ τὰς στιλος

118쪽

113 κατέλαβε, τούτους χαλεπως ἀκισάμεοος ἀπέκτεινεν ει νην στεραίω προὐχώρει ἐπὶ τὸν αοταμὸν τὸν Πώα- ρον. καὶ Ἀλεξανδρος ς κοχσεν εν λοπισθεν αττου ηντα Λαρῶον, ἐπεὶ - πιστὴς αντῶ ὁ λόγος ἐφαίνετο, ἀναβιβάσας ς τρια-ντορον τῶν αὐ- τινὰς ἀποπέμπει -- ἐπὶ ισσῶς κατασκεψομένως εἰ τὰ ἄντα ἐξαρογέλλεται Οἱ δἐ ἀναπλεύσανσες ταὶ τριακοναόρου, - κολπώ

πιεζουνδρου - χερσὶν ἀναι αρεῖον. D δἐ συγ-λέους στρατηγούς τε καὶ ἰλουπος καὶ των ξυμμάχων τους γεμινας παρεκάλει θαρρῶν ἐν ἐκ των

σφῶν στρατηγεῖ μεινον, ἐμὶ νῶν Λαρείφ ἀγαγών,--ε-- τὴν δύναμιν της τιμωρίας ἐς τὰ στενδπορα, ε να σφίσι ἐν ξυμμετρον, χωρίον ἀνων ξαι τὴν φάλαγγα,

Π-σαις καὶ Μήδοις, ἐκ πήνυ πολλοπι τρυφῶσιν αντοῖς ἐν τοῖς πόνοις τοῖς πολεμικοῖς πάλαιηδ μετὰ κινδυνων ἀσκοπι-

119쪽

μένους, αλλως τε καὶ δουλοις ἀνθρώποι ἐλευθέρους, ἐς χεῖρας ξειν' - - Ελλ ης Ελλησιν, - ι- των

αυτῶν μαχεῖσθ)αι, αλλὰ τους μεν ει ὰσαρείφ, ἐπὶ μισθ0 καὶ ου ὁ τούτο πολλ0 κινδυνευοντας τους δε ξυν σφίσιν,5 περ της Ἐλλάδος κόντας ἀμυνομενους βαρβάρων τε αλωρροια καὶ Παίονας πιχὶ Ἱλλυριους καὶ Ἀγριῶνας τοις εὐρωστοτάτους τε των κατὰ τὴν Ε - κάὶ μαχιμωτάτοις στρω τὰ - . - τε καὶ μαλακωτατα της ωσέας γένη ἀντ τέξεσθαι επὶ δε υλέξανδρον ἀντιστρατηγεῖν --

Περσῶν τε ο τιπερ φελος καὶ Μήδων καὶἰσα αλλα εθνηIΠέρσαις και Μήδοις πήκοα ἐποικιῶ τὴν Ἀσίαν καὶ αυ- τὰ μέγαν βασιλέα παρόντα, καὶ ς υdἐν πολειφθήσε- ταν ψιν επι τWδε του ἀγῶνι τι μὴ κρατεῖν της Ἀσίας ξυμπάσης καὶ πέρας τοι στολλοῖς πόνοις ἐπιθέῖναι ἐστὶ

πραγμένων ὐπεμίμνησκε καὶ ε δή φ δέρ τι ιαπρεπἐς ες κάλλος τετολμημένον, ὀνομαστὶ καστον ἐπὶ τ οφ ἀνακαλων. και τὼ μονοι ἀκίνδυνον ἐν ταις μάχαις ς ανεπαχθέστατα ἐπεξηει λέγεται δἐ καὶ Ξενοφωντος καὶ των μα Ξενοφῶντι μυρίων ε μνήμην λθεῖν, ς ουδέν

120쪽

των οἱ βασιλέα τε ξυν πάσ5 τῆ δυνάμει προς αβι-- λωνι χυτῆ πρόφαντο καὶ ἔθνη σα κατιόντων ἐς τον

παράκλησιν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς ἀγαθου γεμόνος παραινῶσθαι εἰκός οἱ ει αλλος αλλοθεν δεξιούμενοί τε τον βασιλέα καὶ,φ MN ἐπαίροντες πειν δε ἐκέλευον.

O M τότε ἐν δειαν-οιεῖσθαι παραγγελλει προπέμπει δἐ ς επὶ τὰς τυλα των τε ιππέων λίγον καὶ των τοξοτῶν προκατασκεψομένους τὴν δὴ την πίσω καὶ χιτος της νυκτος ἀναλαβών την στρατιὰν πασαν ζει,

ωτὰ των πυλῶν κατὰ τὴν δύω καὶ ἔως ἐν πάντη στε-

d. Feinde ab veisen et k5nnen gegen 200 Sehieliderer, Anatas. 3,3 20.