Arrianus Anabasis

241쪽

4 θανούμενον. καὶ ἐγώ υτ την γαν ταυτην τιμωρέω Βήσσου παινῶ, ἀλλα βαρβαρικον εἰναι τίθεμαι των ἀκρωτηρίων την λώβην καὶ ἡποθηναι Ἀλέβανδρον ρομφημι ἐς ζῆλον του Μηδικοι τε και Περσικου πλούτου καὶ της -- τους βαρβάρου βασιλέας οὐκ ἴσει ἐς τοὐς ἡ κύους ξυνδιαιτησεως, σθητά τε δτι Μηδικὴν ἀντὶ της Μακεδο

νικῆς τε καὶ πατρίου φακλείδης αν μετέλαβεν ουδαμη ἐπαινῶ, και την κίταριν την Περσικὴν των νενικημένωνα- ὼν αὐτὰς ὁ νικῶν πάλαι ἐφόρει δμῶφαι - ἐπy- ει , οὐδἐν τούτων ἐπαινῶ ἀ υι εἴπερ τι αλλο, καὶ τὰ Ἀλεξάνδρου μεγάλα πράγματα ἐς το μηριωσιν τίθεμαι ς

νής, υτε κατὰ αδλεμον εἰ δή τις διευτυχοίη τι ἀλλον η Ἀλέξανδρος ουd εἰ την ψίην τις προς τῆ Ἀσίρ, καθάπερ οἶν στενόει ἐκεῖνος, ἐκπεριπλευσας κατάσχοι, ὁ Εὐρώ- ἐπὶ τῆ σίρ τε καὶ ιβυη τρίτην, τούτων Οὐδέν τι φελος ἐς ευδαιμονίαν ἀνθρωποι, εἰ μὴ σωφρονεῖν ταυτου πάρχει τούτω του ἀνθρώπφ του τἀμπύλα, o doκεῖ, πράγματα πράξαντι.

242쪽

Eνθα δὴ καὶ τὰ Κλεέτου του ρωπίδου πάθ=ημα καὶ ου τὴν λεξάνδρο ἐπ αυτ συμφοράν, εἰ καὶ ὀλέγο υστ ρον ἐπράχθη - ἔξω τοι καιρον ἀφηγήσομαι Ἀναι ἐν γὰρ μέραν ἱερὰν του ιονυσου Μακεδω και θύεινοι

καὶ οἰστοτε πα---αι ἐπιτρίβοντες τὰ μνώεὶ βασιλέων ἡματα, κατ' οὐδἐν ἀξιοι συμβάλμιν ωλεξάνδρ0 τε καὶ τοὶς Αλεξάνδρο εργοις τον Πολυδεύκν καὶ το Κάστορα. - δἐ οὐδε τουωρακλέους ἀπείχοντο ἐν τ;πμφ ἀλλα τον φθόνον γαρ εμποδών στασθαι τοῖς ζῶσι τὸμ ον τὰς δικαίας τιμὰς αυτοῖς ἐκ τω ξυνόντων γίγνε

nen.

2. ἀμελῆσαι, destiali uvar die

Arrian. II. 2. Ana. legi g. 9, 5. Curi. 8, 2 6 subit am-mveraiamurn sacri tum Libero patri

non eos re Hirin statuto tempore: pie inter visun epulas eae

243쪽

Κλεῖτο δὴ δηλον ἐν ναι πάλαι - ἀχθουμενον

ῶβαι αυτά, αλλὰ ὁ πολυ γὰρ μέρος Μακεdόνων εἶναι τὰ ἔργα καὶ τουτον τον λόγον ἀνιῶσαι Ἀλεξανδρον λεχθέντ α ιδ ἐγω ἐπαινῶ τὀν λόγον, ἀλλα ἱκανὰ γαρεῖναι τίθεμαι ἐν τοιῆθε παροινιγι τὰ καθ' αὐτὸν σιγων-

την παροινίαν τε καὶ ἴβριν, αλλὰ ἀναπηδἀν γὰρ ξῖν ὀργῆ ἐπ α -δη κατέχεσθαι ὁλο- των ξυμπινόντων Κλεῖτον

244쪽

ν βασιλέως ἀκοιν τι ἔλυς τε Πναι κατέχειν αυτον τους ταίρους, αλλ' ἀναπηδήσαντα γαρ ι με λόγχην ὁρ-

φυλάκων τινὰς καὶ ταυτην. ριστὀβουλος λοθεν ι ἐνέ παροινία ἄρμήθη υ λέγει Κλείτου ὁ γενέ- μονοιν ν ὁμαρτίαν, δν γε ργισμένου Ἀλεξάνδρου καὶ ἀνα

245쪽

20 A fE NAPOYκενἈνδρα σωφρονουκτα ἐως--ι, οργης τε καὶ παρομ νίας. λλὰ τὰ ἐπὶ τοῖσδε α επαινῶ λεξάνδρου, τι παραυτίκα ογνω σχέτλιον εργον ἐργασάμενος καὶ λέγουσιν

εἰσὶν ο τὸ ωλαανδρον τι ἐρεισας την σάρισαν προς τὰν τοῖχον ἐπιπίπτειν ἐγνώκει αὐτῆ - οὐ καλὰ αὐτψ ζην ἀποκτείναντι φίλον μου ἐν οἴνψ οἱ αὐλοὶ ἐ

θρεψαμένη , ανειν τὴν Ἀσπίδοτ παῖδα - καλλαρα αλῆ τροφεῖα ἀποτετικώς εἴη ἀνδρωθείς ς γε τοις ἐν

παῖδας τους αυτης περ απτου μαχομενους ἐπεῶδεν ἀποθανόντας, τον ἀδελφον δε- ει αυτὰς αυτοχειρία εκτεινε φονέα τε τῶν φίλων ου ιαλείπειν αυτὰν ἀνακαλοῖντα,ασιτόν τε καὶ ποτον καρτερῶν στε ἐπὶ τρεῖς μόρας, ο δέ τινα αλλην θεραστείαν θεραπ-αι, σωμα ι καὶ ἐστὶ τούτοις, μετεψ τινες μῆνιν ἐκυιονύσου ἐδον, στι η θυσία ἐξελείφθη Αλεξαν φ η του Λιο- σου. καὶ γλαανδρος μdγις προς τῶν εταίρων πεισθεὶς σίτο τε ψατο καὶ τὰ σῶμα καλως ἐθεράπευσε καὶ τρΛιον-- τὴν θυσίον ἀπέδωκεν, ἐπει -δλαιτλακοντι φμῆνιν του θείου μῶλλόν τι η τὴν μου κακότητα ἀναφέρεσθαι τὴν ζυμφοράν. Ἀαῖτα μεγαλωστὶ παινῶ

eat emit, soror Cure, haud secus D s. 4, 14, 1. - μόγις πεισθείς, quam mater a reo i ligebatur et, diu recuriis ipsorum reluctatum

246쪽

προστατην τε καὶ ξυνήγορον κδεκίονα τι γενω θαι του

ἡμαρτηθέντος, Η συμφῆσαι δ επταικέναι ανθρωπόν γε

Εἰσὶ δ ονλέγ σιν Ἀνάξαρχον τὰν σοφιστὴν ἐλθεῖν ι ἐν παρ'Ἀλέξανδρον κλη-- ώς παραμυθησόμενον

αρόντα δὴ κείμενον καὶ επιστένοντα ἐπιγελάσαν Εα ἀγνοεῖν, φάναι, διότι εαὶ,φθε οἱ πάλαι σοφοὶ νdρες την Θίκην πάρεδρον τε Γ εποέησα, - ο τι - πρῖς- ὰς λι - τουτ ει απι πεπραγμένον καὶ - -ὶ τὰ βασιλέως μεγάλου γιγνόμενα δίκαια χρἹναι νομί

πράττειν τον βασιλέα αλλὰ δε τι αν καὶ πως υν ἐκ βασιλέως πραχθ'χρ, τουτο δίκαιον νομέ ιν ἐπεὶ καὶ προ-

σαω νῶσθαι ἐθέλειν Ἀλέξανδρον λήγει κατέχει, πούσης

247쪽

ι ἐν αὐτW και της ἀμφὶ του Ἀμμωνος πατρὸς μωλει τι Φιλίππου δόξης, θαυμάζοντα δἐ η' τὰ Ιερσῶν καὶ

τέ τινας καὶ δὴ και τῶν σοφιστῶν τῶν ἀμφ' - ν Ἀνάξαρχόν- καὶ πιι υργῶον ἐποποιόν.

Καλλισθένει ξυμφέρομαι Ἀκεινα ουκετι ἐπιεικ' δοκῶ του Καλλισθένοις, ἴπω ληθη ξυγγέγραπται, τι παμφ εἶναι ἀπέφαινε και τῆ -του ξυγγραφη 'γλέξανδρόν τε - τὰ Ἀλεξάνδρο εργα ουκουν υτὼς αφῖχθαι ξωλεξάνδροι καν κτησύμενος, αλλὰ ἐκεiνον εὐκλεῶ ἐς

ανθρώπους ποιήσων. και ἐν και - θειου την μετου-

σέ- ωλεξάνωρ οὐκ ἐξίν ολυμπιὰς -ότης γενέσεως αιτου ψεύδεται ἀνηρτησθαι, ἀλλ' ἐξ ἄν αν - rela

248쪽

τας οντινα Οἴoιτο μάλιστα τιμηθηναι πρ/ς της Αθηναίων πόλεως τον ὁ ἀποκρίνασθαι Αρμδδων και Αριστογείτονα, τι τὰν ευρον τοῖν τυράννοιν εκτειναν καὶ τυραννίδαλι πιατέλυσαν ἐρέσθαι ἐθις τον Φιλώταν εἰ του τύραν νον κτείναντι πάρχει παρ ιστινας ἐθώ ει - Ἐλλήνων φυγόντα σώζεσθαι καὶ ἀποκρίνασθαι --θις Καλλι- σθενην, εἰ καὶ μὴ ταρ αλλους, παρά γε Ἀθηναίους τι φυγουντι πάρχει σώζεσθαι τούτους γαρ σωι προς υ-

καὶ τι Λιίνυσος με Θηβαῖος ἐν Ουδε τι προσηκων Μακεδόσι, και ' ακλης Αρ ως, -d ουτος προσμων, - μὴ κατα γένος τὸ Ἀλεξάνθοι πιρακλείδην γαρ εἶναι ἐλέξανδρο ν Μακεδόνα δἐ αῖ τὰν σφῶν βασιλέα δικαιότερον 'είαις τιμαῖς κοσμοῖντας και γαρ υd εκεινο

249쪽

ῶναι ἀμφίλογον τι ἀπελθδντα-ἐζ ἀνθρώπων ς γεωτ μησουσι πόσφ δὴ δικαιότερον ζῶντα γεραίρειν ηστερ - 11 Aαθώαι- δἐ τούτων τε καὶ τοιούτω ν λέγω πρῖς Ἀναξάρχου του με μετεσχηκότας της βουλης ἐπαινεῖντον λέγον καὶ δη ἐθέλειν αρχεσθαι της προσκυνησεως τους Μααεδόνας δε του πολλοῖς χθομένους τ λόγο σιγῆ ἔχειν. --σθένη δ οπολπήντα, λέξανδρον μιν εἰπεῖν, ν Ἀνάξαρχε, ιδεμιας ἀνάξιον ἀποφαίνω τι- μης σαι ξομμετροι ἀνθρώπφ αλλὰ διακεκρίσθαι γαρτοις ἀνθρώποις σαι τε ανθ ρώπινα τεμα καὶ δεσαι Θε7αι πολλοις με καὶ λλοις, καθάπερ ναῶν τε οικοδομήσει

καὶ ἀγαλμάτων ἀναστάσει καὶ τεμένη τι τοι θεοῖς ἐροαιρεῖται καὶ θύεται ἐκείνοις καὶ σπωεται, καὶ δμ- μἐν ἐς τοῖς θεοες ποιουνται, σταιτοι δἐ ἐς ἀν-υα ρ ἀταρ

- ηκιστα του της προσκυνήσεως νόμου του μεν πρἀνθρώποις φιλόχθαι προς των ἀσπαζομενων - Θάῖον δέ, τε νω που δευμένον ουδ φαυσα αυτου θεμις,

ἐπ wd αρα τῆ προσκυνήσει γεραίρεται, - χοροὶ τὴς

250쪽

Mυιαι τιμαὶ πρόσκεινται, και - μα λαβρωσιν ἄλλαι,

σχημα πέρογκον καθιστάναι των τιμῶν τεις περβολαῖς,τοις θ εοις γε ἐπι σφίσιν ἐς ταπεινότ α, πρέ--οσαν καταβάλλειν τὰ ἴσα ἀνθρώποις τιμωντας συν ει λέξανδρον ἀνασχέσθαι ν, εὶ των διωτῶν τις εισ1roioiT ταῖς βασιλικαiς τιμαῖς χειροτονίει φω οἰδικαέφ πολ α ουν δικαιότερον τους θεοῖς δυσχεραέ- ονειν σοι ανθρωποι ἐς τὰς θείας τιμὰς σφας--οιοεσιν προς των ἄλλων εισποιούμενοι νέχονται Ἀλέξανδρανει δῆρ του ἱκανο ανδρῶν ἀγαθῶν τὸν ἄριστον,ναί

τηγῶν τον ἀξιοστρατηγότατον. καὶ εἴπερ τινὰ ἄλλον, ὼ Ἀνάξαρχε, εἰσηγητήν τε το μων των λόγων χρ .Lγνεο ι και κωλυτὴν των ἐναντίων, στι σοφι γε καὶ παιδευσει Ἀλεξάνδρω ξυνόντα. γἀκ- αρχειν σε, δετο λόγου πρέπον ην, ἀλλὰ μεμνησθα γὰρ υ Καμβύση ὁ Ξέρξη ξυνόντα η ξυμβουλεύοντα, αλλὰ ιλίππου μεν παιδί, φακλείδ Dd ἀπ γένους καὶ Αἰακίδη, του οἱ