Arrianus Anabasis

381쪽

μήκους πις δου, εἰ δοιποροῖντες ἔτι ἐγκαταληφθῶεν. ταῖγα ν ἐταλαιπώρουν προς του καύματος τε κGι αμα

υπόροις ἴσας αυτοις αδ βάθους της ψάμμο αγεσθαι, και τι ἐν τοι πρώτοις σταθμοῖς διὰ ταυτα ἐξηναν ζο το - τὰς βραχυτάτας ιέναι - ωῶν, αλλὰ τὰς εὐ-

οδοὰς πελείποντο, ο δ οπ καμάτου καύματος φαέδίφει ν αντέχοντες , καὶ ἀυτε ι αξοντες η σαν ἴτε οἱ μένοντες θεραπεύσοντες σπουδῆ γὰρ πολλὴ ἐγίγνετο στόλος, καὶ ἐν Ο - του παντὰς προ μο τὰ καθ' εκάστοι ς ευν νάγκη μελεῖτο οἱ δε καὶ πνο κάτοχοι κατὰ τὰς ὁδοῖς γενόμενοι, οι δὴ νυκτὴ το πολὐ τὰς

382쪽

πορείας ποιούμενοι, πειτα ἐξανασταντες οἶς με δυναμις ετ ρο - τὰ τὰ ἰχνη της στρατιας επομαρτησaντες ολίγοι αστὴ πολλῶν σώθει παπι οἱ σιολλοὶ ῶσπερ εν πελάγει

ετησίων, καθάπερ ορον καὶ δενδῶν γη, ου τὰ πεδία των Γ σμων, ἀλλὰ τὰ ρη, ναπερ προσφεροντα αἱ νεφέλαι ἐκ το πνεύματος καὶ ἀναχεονται, 64 περβάλλου- σαι τό - ορῶν τὰς κορ φάς. δἐ γ λίσθη ἡ στρατιὰ σηρὴς χειμάρρου λόγου δατος, υτου δὴ νεκα τολυδατος, ἀμφι ευτέραν φιλακην της - κτὰς ἐμπλησθεις αὐτων

ξανθος τὰς στρατοπεδείας ου προς τοις δασιν αυτοῖς τ πολ ἐποιεῖτο, αλλὰ πέχων σον εἴκοσι σταδιους μάλιστα ώς μὴ ἀθρόους ἐμπίπτοντας του δατι αυτοες

383쪽

τε καὶ κτην ἀπάλώσθαι καὶ - τοῖς μάλιστα ἀκράτωρας σφῶν, ἐπεμβαινοντας ἐς τὰς πηγὰς η τὰ ρεύματα, διαφθείρει, - την ἄλλη στρατιῆ τὀ δωρ. 26 1νθα δὴ ἔργον καλὴν εἴπερ τι ἰλλο των ζάλεωνdeo v

ετ εμπροσθεν ἐν Παραπαμισάδαις - μεταέτε- ἀνέ-

ψιλῶν τινὰς κατὰ ζήτησιν δατος ἀποτραπέντας αὐτης στρατιας ευρεῖν - συλλελεγμένον ἔν τινι χαρώρρου βαθεψ, Πν καὶ φατλην αἱ χα -- οῖν χαλεπῶς συλλέξαντας σπουδὴ ἰέναι παρ' υλέξανδρον, ς μέγα δή τι γαθὴν φέροντας di 1rελαζον δ' εμβαλόντας ε κράνος τὰ δωρ προσενεγκὸῶν φ βασι , τον ὁ λοβὸῶν ἐν καὶ ἐσται- αι τοι κομίσαντας λαβόντα ει ἐν δημι πάντων ἐκχέαι καὶ ἐπι-ψδε τω ἐ.γφ ἐς

384쪽

ωλα - ἐκχυθέν. τουτο ἐγώ, εἴπερ τι αλλο, τ εργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἄμα στρατηγίαν ἐπαινωμνηνέχω δέ τι καὶ τοιύνδε στρατι ἐν ο ἰνο οἱ γὰρ γεμμες της δου τελευτῶντες οὐκέτι μεμνησθοι φωκον την δον, λλ' ἀφανισθῆναι γὰρ τὰ

σημεῖα αὐτης προς του νεμο ἐπιπνεύσαντος καὶ ο εἶναι ν 5 ψαμμω πολλο τε και μοί πάντη νενημένημφ τεκμηριώσονται την ὁδόν, υτ ουν δεθρα ξυνή παρ' υτὴν πεφυκότα, υτ τινὰ ηλοφον βέβαιον ἀν στηκότα ουδ αρὰ τὰ ἄστρα ν νυκτι η μεθ' μεραν προς τον λιον μεμελετησθα σφισι τὰς πορείας, καθ άπερ τοι ναύταις προς των ρκτων την μεν ωοίνιξι, την

ολίγην την λτοις αλλοις νθρώποις την μείζονα ενθα οδη Ἀλέξανδρον ξυνέντα - - αριστερ δε ἀποδείνανταυγειν, ἀναλαβάντα ὀλιγους αμα οἷ ἱππέας προχεχωρηκ

ναι- ώ δἐ καὶ τούτων οἱ λαοι ἐξέκαμνον υ ,- -- ματος, ἀπολεπιῶν καὶ τούτων του πολλούς, υτὰν ἐχιν πέντε τοι πῶσιν φιππάσασθαι, και ευρεῖν την λαμων διομησάμενόν τε αττον ἐπι του αἰγι χλου τὰν κάχληκα μιτυχεῖν ἴδατι γλυκε και καθαρτ καὶ ουτω μετελθειν την στρaτιὰν πασαν και ει επτὰ μέρας ιέναι παρὰ

την θάλασσαν, δρεπομένους ε της Ἀνος. Ἀνθεν δέ,

385쪽

2 υς δ ἀφίκετο ἐς των Γαμωσίων τὰ βασίλεια, ἀνα

ναντας τε οἱ σωματοφυλακες του Φιλίππου οι Μακεδώνες τοι μεν εν υτρο τω ἐργου, τους δε και στερον λαβόντες πέκτειναν ταυταχλώς γνω, ἐκπέμπει γράμ

καραγγῶν σατράπης -- καὶ ξει αετοῖς Φαρισμάνης

386쪽

αταφέρνου του Παρθιαίων καὶ Ἐρκανέων σατράπου

παῖς καν ὁ καὶ οἱ στρανηγοὶ οι στολειφθέντες ἄμα Παρμενίωνι ἐπὶ της στρατιας της Μηδίρ, Κλέανδρός

τε καὶ Σιτάλκης καὶ μάκων, την πολλὴν της σιρατιας καὶ Ουτοι γοντες τους ἐν δὴ ἀμφὶ Κλέανδρόν τε καὶ

Σιτάλκην πολλὰ επικαλουντων χυτοῖς των τε ἐγχωρίων καιτης στρατιῆς αιτης, - ερά τε πρω αυτῶν σεσυλημένα καὶ θηκας παλαιὰς κε κινημένας καὶ αλλα αδικα ἐ'ργα ες τους πηκόους τετολμημένα καὶ ἀτάσθαλα, ταυτα ς ἐξηλέγχη, τους ἐν ἀπέκτεινεν, ς - τοις Ηοις δέος Πναι σοι σατράπαι η σταρχοι Ἀγουσαι ἀπολείστοιντο, τὰ ἴσα ἐκείνοις πλημμελοιντας πεί- αι καὶ τοῖτο, οειπω τι ἄλλο, κατέσχεν ἐν κδ φ τὰ εθνη τὰ ἐξ Ἀλεξάνδρου δοριάλωτα λεκόντα προσχωρήσαντα τοσαυτα ἐν

in Q λεξανδρου βασιλείρ ἀδικεισθαι τοῖς αρχομενους ιπὰ των ρχόντων. 'μάκων ὁ τότε με ἀφεί της αιτέας ὀλέγα δἐ στερον ἐξελεγχθεις προ ανδρῶν Σουσίων σεσυληκέναι τὸ ἐν Σοήσοις ἱερὰν καὶ ουτος εδωκε δίκην οἱ δε ξυν Στασάνορι καὶ ραταφερνη λθ θός τε υποζυγίων παρ' Ἀλέβανdρον γοντες ἰλθον καὶ καμήλους πολλὰς ς μαθον - την ἐπὶ Γαδρωσίων αγει, εἰκάσαντες διι αττὰ ἐκεῖνα πείσεται -- η στρατιὰ δ δὴ εα- α

riam Maeedonum nornm avaritia eorum ac libido barbari, feceratiun seREt hinEu D militum, qui saevitias eorum misistri uerant,

Rue keli Alexander lies seine

387쪽

3 οἱ κάμηλοί τε καὶ τὰ ιποζύγια διένειμε γαρ ξύμπαντα Αλέμνωος ταῖς ἐν ρομδσι κατ' ἄνδρα, τάῖς δ κατ'

ἴλας τε καὶ κατωτυας, τοῖς ὁ κατὰ λειους, - - τὰ πληθος - σιοζυγίων τε καὶ καμήλων αυτου ξυνέβαινεν. 'Hδη δέ τινες καὶ τοιάδε νέγραψαν, ου' UT ἐμοι

λέγοντες, ο συζευξας δύο ρμαμάξας κατακείμενος βροτοῖς ταίροις καταυλούμενος ' in K μανως θεν,

στρατιὰ δ αυτ ἐστεφανωμένη τε και παίζουσα Πασο, προυκειτο δ αυτο σῖτά τε καὶἰσα ἄλλα ἐς τρυφὴν παρὰ

3 ε7ν, καὶ Θρέαμβόν τε αυτὰ ἐπικληθῆναι τὸν Λιόνυσον καὶ τὰς ἐπὶ ταiς νίκαις ταῖς κ πολέμου πομπας ἐπὶ το αυτ τούτου θριάμβους ταυτα δἐ ἴτε Πτολεμαιος

ὁ σάγα ουτ υριστόβουλος ὁ Ἀριστοβούλου γέγραφαν δέ τις αλλος οντ α ικανὸν - τις ποιήσαιτο τεκμηριῶσαι πὰ των τοιῶνδε. και μοι ς - πιστὰ ἀναγεγρά-

wir Uich. - καὶ Ουν καί, undi de That aucti. - οἱ καμηλοι,

τείας θρίαμβον εἰς την πατρὶ την ἐξ Ἀνδων ποιησάμενον ἐπάν-o0ον μετὰ πολλῶν λαφύρων. Der

388쪽

163φθα ἐξήρκεσεν αλλ' ἐκεiνα δη Ἀριστοβουλο πόμενος ζιγγρύφω, θισαι ἐν Λαρμανί γλήζανορον χαριστήρια της κατ' Ινδῶν νίκης καὶ - νης στρατιας, - ὰπεσι - Γαδρωσίων, καὶ ἀγῶνα δια γεῖναι - κόν τε

αερίπλουν τον γενόμενον αμφ κατὰ την ξω θάλοοσαν. τουτον ἐν δὴ καταπέμπει αυθις εκπεριπλεύσοντα στε εστ την Σουσιανῶν τε γην καὶ του ίγρητος ποταμου τὰς ἐκβολὰς πω δἐ πλευσθη υτQ τὰ αὐτου γνοουποταμου ἐπὶ την θάλασσαν την Περσικὴν καὶ το στόμα

Forni i libri de si uisen Gracitat

389쪽

164 ξυγγραφήν ταῶτα ἐν δὴ ἐν στέρψ εσται τυχόν, ὁ

τε θυμός με και ὁ δαίμων γε ταυτη. λέξανὁρος δε υψαιστίωνα ἐν συν τε τῆ πλειστινμ0iρ ὁ τῆς στρατιῆς καὶ τοις ποζυγίοις, καὶ τοῖς λέ- φαντας αμα οἷ εχοντα την παρὰ θάλασσαν αὐ- μανίας ς ἐντὶ την Ιερσίδα γειν ἐκέλευσεν, τι χε μῶνος ἄρρ γιγνομένου -τφ - στόλου - προς νη θαλάσσοτης Ιερσίδος ἀλεειν τε ν καὶ των πιτηδείων ἀφθὁ-

29 υτὴς ὁ ξυν τοις -υφοτάτοις των πεζῶν καὶ ἐν- ιππέων τοις ταιροι και μέρει τινὶ των τοξοτῶν

Ἀμι τὴν ἐπι Πασαργάδας της Περσίδος Στασάνορα ἐ

γνJG ετι Ἀλεξάνδρο υ οντος υρξι ς ει ἐπεμέλετο της Περσίδος - προς Ἀλεξάνδρου κατασταθεις, αλλ' τι - ἀπηξίωσεν αυτὸν ἐν κόσμωΠερσας διαφυλαξα υλε-

vitis, inter omnes barbaros eminen . Genus ducebat a Cyr o quondam 's-ys Persarrem, pes et a maioribus permis os sis ions eumMaxerat.

3. ρθήν, α. 3, 2b, 3

390쪽

Καμβυσσυ τάφον, τι διορ- γμένον τε καὶ σεσυλημένον

κοπέλυβε του Λί- τὰν τάφον, ς λέγει Ἀριστόβουλος δνα γαρ ἐν Πασαργάδαις ν του σπαραδείσεω φ βασιλικφ

βαθεῖαν πεφυκέναι ἐν λειμῶνι αυτὰν τον τάφον 5 τὰ μεν κατω λιθοπι τετραπέδο ἐς τετράγωνον σχῆμα αε- ποιησθαι ανωθεν ὁ οἴκημα ἐαέιναι λίθινον ἐστεγασμένον, θυρίδα ἔχον φέρουσα εἴσω στενήν, ς μόλις αν ἐνὶ ανδρ ου μεγάλ* πολλὰ κακοπαθουντι παρελθειν ἐν δἐτο οἰκήματι πυώ σν χρυσῆν κόχθαι, να τὰ σῶμα του ρου ἐτέθαπτο, και κλίνη παρὰ τῆ τιέλφ πόδας ὁ Γναι- νη χρυσους σφυρηλάτους, καὶ τάπητα ἐπιβλημάτων Βαβυλωνίων καὶ καυνάκας πορφ POp tbIn- στρώματα. ἐπἐῶνα δἐ καὶ κάνδυς και αλλο ἡ χιτῶνας της Βαβυλωνίου ργασίας. και ἀνοξυρίδες ηδικαὶ καὶ στολαὶ ταχινθινοβαφUῖς λέγει σι κειντο, σι ει πορφύρας, α δἐἈλλης καὶ υλλης χρόας, και στρεπτοὶ καὶ ἀκινάχαι καὶ ἐνώτια χρυσου τε και λίθων κολλητά, καὶ τράπεζα

ἔκειτο ἐν μέσφ ὁ της κλίνης δε πύελος ἔκειτο Ἀδ