장음표시 사용
561쪽
στρώτευμα, Φ, 126., Requ. Sensu neutrali 8, 10. υπάγεσθαι. in partes suas Pertrahere, 7, 46. -
υπό τινι εἶναι 1, 32.; 3, 12. v. βασιλεῖ, βασιλέα, 1. 1 IO. ἡ. προθυμίας γ, 76. ἡπό τινος , auctore
562쪽
aliquo. 8 , 35. v. ἀπλοίας 4 , α
υπόσπονδος 1, 63. υποσπόνδοπις νεκρους αποδιδο-1 2. 22., etc. ουποστρεφειν ex suga 4, 33. ὐποτείνειν, ostendere, promittere,
ὐποτίθεσθαι, subjicere, auctorem esse , 5, 90. ἡπoroπεῖν 2 , 13. - υποτ πευειν 5,
φαίνεσθαι 1, 2. . 3T; 3, 21.; 7, 21. κατά τι 2, 62. ανσαι , ratio apparet, 3. 113.ς 6. 46. ἐν κατα
de tributis G, 20. φέρειν θυμῶ 5, 80. οργῆ 1. 31. τὸν πόλεμον 1,
31. nuntiare et , 8. φερόμενος πα- λῶς, vir, cui res prospere flue indunt, I, 60. laudo dignus 8. 5 . φεύγειν, exulem esse, I, 111.; 8, M.,
563쪽
100. ἔς τι 2, 91. cum infin. I, M. cum participio aoristi 6, 97.
6, 34. 4 et 5, 44. φιλία γῆ 7,
aequente infinitivo 5, 40. φρουρικον, τυ , 5, 80. - προυριον
χαλεπαίνειν, a censere, a, M. cc
564쪽
οαλάσση 4, II 8. χρ. τινι ο τι βούλονται 7, 85. τοῖς πρώτοις, principibua eorum, 4, 13a. Tyάνθρωπεο φύσει I, 76. c. aco. 2, 15.
χωρὶς δὲ 2. 13. 3 3, 17. χῶρος 2, 19.
ἄρα καθεστηκυῖα 4, 6.ώραῖα, τὰ, I, 120.3 3, 58. Ast eum aec. absoluto 1, 13 3 4, 6.36, 60.3 7, 25., 3I.; 8, 66. eum g niti absol. I, M., M. cum par ticipio I, 10. in numeria 6, 8.; 8, 32. ώς ἐκ τῶν παρόντων 4, 17. cons. 7, 76. ῶς Λακεδαιμόνιος
565쪽
- 2, 23. ω. ροπῆρχε 3, 109. ω. per appositionem infiuitivi explicandum 8, 22.ωστε 1, 28.; 4, 85.; 8, 45.. 66., M. hae lege, ut, 1, 28. ἔ 6, 94. ω. eum infinitivo, et solus infinitiivus L, 17., M.; 2 , 35., M., M., 63.ω. cum infinitivo et nominativo, dein eum infinitivo et aecusativo 7, 34. post v οφίζεσθαι, 6, M. ωφέλεια I, 26., 73. I 23 3 6, 80. - ώφελεῖν 4. 75. τινὶ priν τινὰ 5, 23.; 8, 96. ἁφ. μηδὲω βλάπτειν 6, 14. - ώφελιμος 1, 76.
566쪽
Ad lib. 1., cap. 6. Velcherus in dissertatione de Phaeacibus Homeri Κleine Sehristengur griecti. ILittera lurgescli., 2. Tlieit, Bonn , I 8 b), pag. 29. das
567쪽
ἐκεῖνος κρωβυλος, Οἰαε ὴ τρυφῶσα τραπεζα, τῆς γωνίας μόνης l. μόνονJτὼ γνώρισμα, αλλὰ σπονδαὶ κ. r. 1. Lib. I, 1l7. scribo 'Ἀγνωνος, etc. 2 , 30. Ad I, 13 l. Schol. G κυτάλην : αντὶ του ἐπιστολὴν λακωνικήν. ην δεῆ σκυτάλη ξολον στρογγυλον ἐξεσμένον, ἐπίμqκες. δυο δὲ παρὰ Λακεδαιμονιοις υπῆρχον σκυrάλαι, καὶ τὴν μὲν μιαν κατει χον οι i φοροι τῶν Λακεδαιμονίων, τὴν δὲ δείραν τῶ ἐκπεμπομένω τῶν στρατηγῶν παρεῖχον καὶ ὁπότε ἐβουλοντο ἐπιστεῖλαί τι m τῶ, yίροντες ιμάντα λευκον περιείλουν τὴν σκυτάλην. καὶ ἐπὶ του ἴμάντος εγραφον , καὶ ἀνελίττοντες παρειχον τον ιμάντα τῶ ἀποφέροντι. τοὐτο ἐποιουν, λα μ ξ μάθωσιν οι
ἀποφέροντεε τὰ ἐν τῶ ἱμάντι γεγραμμένα' ὁ δὲ στρατηγὸς λαβὼ)ν τονιμάντα τῆ εαυτOs σκυτάλη περιείλιττε, καὶ ἐγίγνωσκε τὴν τῶν γραμμάτων περιοrῆν. minus probabiliter Scliol. Aristopli aliis ad i ys. 926. σκυτάλα λακω νικῶ ξύλον ἐστὶν εἰς δ ilo τεμνόμενον, καὶ τὰ μεν εν διδοται τῶ
στρατηγῶ ἐξερχομένω, το δὲ αλλο κελαι ἐν τῆ πόλει. Gelli iis N. A. IT, SI.,, Lacedaemonii veteres Cum dissimulare et occuuare litteras publiice ad imperatores Suos ni issas volebant, ne, si ab hostibus captae larent, consilia sua noscerentur, epistolas id genus iactas intuebant. sit reuli cluo erant teretes, oblonguli, pari crassamento ejiisdemque longituditiis, derasiat lue ornati consimiliter; unus ini peratori in bellum proficiscenti dabatiar, alterum domi imagistratus eum j ii re atque cum signo liabebant. qtiando
usus venerat litterarum secretioraim, circum euna surculunt loriani modicae
tenilitatis, lolagiana autem, quantuni rei satis erat, complicabant volumine rotundo et simplici ita, ut orae a linctae undique et cohaerei tes lori, quod plicabatur, coirent; litteras deinde iii eo loro per transversas juncturarunx oras, versibus a sui anao ad in uni Prosiciscentibus, inscribebaiit. id loruni litteris ita perscriptis revolutum ex surculo imp pratori COIn menti illius conscio mittebant; resolutio autem lori litteras truncas atque mutilas reddebat, membraque earum et apices in partea diversissi-Inas spargebat. propterea, si id lo mini in manus hostium inciderat. nihil qii idquam conjectari ex eo scripto quibat; sed ubi ille, ad queni erat missum, nCCeperat, surculo coni pari, quem liabebat, a Cnpite ait finem, proinde ut debere fieri sciebat, circumplicabat. atque ita litterae per an Ditum eundem surculi Coalescentes rursum coibant, integram lue et ineorruptani epistolam et facilem legi praestabant. hoc geniis epistolae Lacedaemonii σκυτάλην appellant. cs. Xenoph. Hellen. 3.3.ς 5, 2. , Plui. . cursi. 19., Cie. ad Att. 10., Corn. Nep. Pausan. 3. , IV aes sniuui Antinu. gr. I, 2. , p. 213., etc. Lib. I, 139. , versu 7. legendum χρῆσθαι. I. ib 2 . M. Acr. Προναῖοι. ILib. di, 40. , in annotatione post Verba perfectum notione praea-tis adde oeι notius soliti.
Oί αν - πολιτευωσι. , ,In eandem sententiam Cleon 3, 37.: χείροσι - ἀκυροις. Bagaer. CL ibi annot. ASimilis est sententia Soph. Ant. Illo.
Uiδοικα γὰρ, μὴ , τοῖς καθεστῶτας νόμους υριστον η σώζοντα τὸν βίονYελεῖν. Ita Iambl. de Vii. Pythag. 176. τὸ μένειν ἐν τοῖς πατρι ις εθεσι
568쪽
κ. νομίμοις ἐδοκίμαζον οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι, κρν η μικρῶ ἔτἐρων
quae ex hoc scriptore expressa esse elucet. ILaetentur his stabilitatis de
selisores, Casilere glili, Metternicitii, alii. At Alcib. superiori bita quo lain modo se ipse resutat: tiam, utπάντων τὴν ἐπιστήμην, ita ῆθ' κ. νόμους γηράσκειν apparet. Ita lue profecto melius Both. J Herod. 3, 82. πατρίους νόμους μὴ λύειν, ἔχοντας ευ' ου γὰρ ἄμεινον. I iv. 3 , 54. Adeo nihil motum eae antiquo probabiae est; veteribus, nisi quae usus evidenter stara nialunt. Similes Aetuentiae leguntur ap. Athen. 273, e, 66l, a. f OptimeJ Aeschyl. Eliu . 690. Avτῶν πολιτῶν μὴ 'πικαινούντων νόμους κακαῖς ἐ πιήρ οα ῖσ ι. Blosius. qui tanaen secus accepit haec Aeschylea, sicut etiam ipse P. E. Popponis ed. majore, 3, 4., P. M. 6, 9 ., ni n.. pag. 203., niali in nunc
superavit uti suam, ite inoque inimicus male.
Id, quod solet fieri. v. Matth. granii n. g. b03, 1. 8, l ., ann., col. I. Veri, tu Penuit., Pa . 317., Ser. ancιens. 8, 5. , ann., Pa . 321. post Quid, deus, - valent adde , ii uod sorte unissum est, hoc epigrainnia ad sodales. Non est quod gaudeamus: ita sunt tempora homines iue; pauca multis eversis ilianent, verbis et aritiis pugnant implacabiles, adspicietiti lite mihi colunt natum est caput.Ad 8, 23. , pag. 3 2. Sero inspexi Haasii librum pag. 31., ubi disputans de verbis ἀπεκομίσθο δὲ πάλιν κατὰ πόλεις καὶ ὁ απὸ τῶν νεῶν πεζος, ος ἐπὶ τον Ἐλλήσποντον ἐμέλλησεν Γναι, post quam Popponem resutavit, verba ciπὸ τῶν ννῶν e scholio ad 6ν ίαντον στρατὸν irrepsisse Suspicatuna, in liunc fere moduni peri it, , Reli luoruin interpretum rationes referre nihil opus est: ne tuo enini dubitati ir, quin pedestris ille exercitus idem sit, do quo cap. 22. narratur ὁ λαμα ΙΠελοποννησίων τε τῶν παροντων καὶ τῶν αὐτο θεν ξυμμάχων παρnει ἐπὶ Κλαζομενῶν τε καὶ Κύμης : sed is ipso exercitiis ii uomodo ὀ απὸ τῶν νεῶν dici possit, nondum a titioquam recto explicatu in est. nam id quidem facile apparebat, Peloponitesios navibus advectos esset erant enim ab Chio insula transmissi, in qua belli sedes fuit; socios vero αυτόθεν adscitos non minus apparebat non itent navibus esse advectos; utraque auteni exercitus pars ut una appellatione d απὁ τῶν νεῶν πεζὸς diceretur, fieri non posse risum est. Scilicet non posse ullani exercitus parteui απὼ νεῶν dici arbitrati sunt, nisi quae navibus advecta et in terra in exposita suerit. quod contra esse , facile constabit, si quis dilis enter Iocos sinities comparaverit. απὁ νεῶν enim vel esse, vel fieri, dicuntur Omnia, quae sunt, vel fiunt, in terra longe ac separatim ab navibus. quamobreui quoniani bellum hoc loco terra imarique stimul gestum narratur, postquam classis re insecta Chium rediit, pedestris illioque exercitus, riui non in classe suerat, sed separatim ab ea in terra rem gesserat, reuiisse dicitur; quitiuoniam partim ex ipsa continente convenerat, partim ex Chio eo tra-Quctus erat, reditus ei patetini terrestras , fartini per imare situ; sed is conani uni vocabulo indicatur: ἀπεκομίσθη παλιν κατὰ πόλεις. Quod auteni . de usu locutionis ἀπῖ νεῶν dixi, nuxit primum ab ea praepositionis απὸ significatione, qua res ab ultera remota ac separata intelligituri velut in
his Thucydidis locis, lib. I., cap. 7. αῖ δὲ παλαιαὶ πόλεις) δια τὴν ληστείαν - ἀπό θαλάσσης μῶλλον ώκωθρσαν. ib. c. si. πόλις κεῖται ἀπὼ