Mythographoi scriptores poeticae historiae Graeci edidit Antonius Westermann

31쪽

ἔμεινεν, Ἀπόλλων δὲ την μαντικον μαθὼν παρὰ του Πανος του ὀς καὶ 'Fβρεως ηκεν εἰς Λελτους, χρησμοὶδουσης τέτεωόμιδος. ῶς δε ὁ φρονρῶν το μαντεῖον Πυθων ἔτις ἐκωχχ εν αὐτον παρελθεῖν ἐπὶ τὼ χάσμα, τοῖον ἀνελῶν τὰ μαντεῖον i5 παραλαμβάνει. κτείνει δὲ μετ' οὐ πολυ καὶ δ ιτυόν, δοῦ ἐνναῖς νως καὶ τυς υρχομενου Hγατρος Ελάρρος, /Zενς ἐπειδη συνῆλθε δείσας πιραν υπῖ γον ἔκρυφε, καὶ των κυ φορηθέντα παῖδα Tιτυὀν υπερμεγέθη εἰς φῶς ἀνιγαγεν. οντος ἐρχόμενος εἰς Πυθώ, -τῶ θεωρήσας πόθοὸ κατα- 2ο θεὶς ἐπισπῶται, ἡ δἐ τοὐς παῖδας ἐπικαλεῶται, και κατα--ξευουσιν αυτόν. κολάζεται δὲ και μετὰ iλάνατον ' γῖπες γὰρ αυτοῖ την καρδίαν ἐν Λιλυ ἐσθίουσιν. 2. Ἀπόκτεινε δῆ λόχIων και τὼν υλυμπου παῖδα Μαρσύαν. οντος γὰρ ευρων αυλούς, ονψ ιτεν Ἀθονῶ διὰ τῶ25 την ον ιν αυτῆς ποιεῖν ἄμορφον, ἐλθεν εM ἔριν περὶ μουσικῆς 'Ἀπόλλωνι. συνθεμένων δε αυτῶν, ῶνα ὁ νικήσας ὁ βου- λεται διαθy τὀν ῆττημένον, τῆς κρίσεως γενομένης τιν κι - θων στρέφας ἰγωνίζετο ὁ Ἀπόλλων και ταὐτό ποιεῖν ἐκέλευσε τὸν Μαρσύαν, του ει ὰλνατουντος ευρεθεὶς κρείσσων ὁ

33쪽

Μ τος δὲ αὐτῆς Ἀσκαλάνου του Ἀχέροιτος καὶ Γοργυρας, τοίτνμὰν Σμμήτηρ ἐν Ἀδου βαρεῖαν ἐπέθηκε πέτραν, Περσεφόρο

34쪽

trista DTu. l. b. s. s. καθ' εκαστον ἐνιαυτον το μἐν τρα- μετα Πλουτωνος ηναγκάσθη μένειν, το ει λοιπὼν παρα τοῖς θεοῖς. περὶ μειουν ήμητρος ταῖτα λέγεται. I. 1. Γῆ περὶ Tιτάνων ἀγανακτοῖσα γεννῆ ΠΙ-- τας ἐξ Ουρανον, μεγε λει μεν σωμάτων ὰνυπερβυμορος, δυνά- 1μει δε ὐκαταγωνίστοvς, οἱ φοβεροὶ ι ἐν ταῖς υτεσι κατετει- νοντο καθειμένοι βαθεῖαν κόμην ἐκ πεταλῆς καὶ γενείων,

35쪽

κια μεμιγμένην ἔχοντα φυσιν ἀνδρος καὶ θηριον. ονος μἐν καὶ μεγέθει καὶ μνάμει πάντων διήνεγκεν, οσους ἐriννησε

τρίχες ἐξονεμῶντο, πυρ ει ἐδέρκεγο τοῖς ἔμμασι. τοιουτος ὼν ὁ Ἀνὼν καὶ τηλικουτος ἐμμένας βάλλων πέτρας ἐπ αν- τὰν τον ονρανον μετὰ σνριγμῶν ὁμου καὶ βοῆς ἐνόρε , πολλὴ δὲ ἐκ του στόματος πνρῖς εξέβρασε ζάλη. θεοὶ δε ως

36쪽

nluta DTII. 1. 6. 7.1

37쪽

5 ἐν τῆ Ἀρνακι δια τῆς θαλάσσης τε μενος ἐφ ὴμέρας ἐννέα

38쪽

σαντες τοῖς ορεσι ποιήσει ἔλεγον ἐπειρον, την δε γιν θ' -

39쪽

τὴν καλDδῶνος ἐγέ- σε Πορθάονα καὶ Λημον-ζν, ης καὶ Ἀρεος Εων ος, 9Mλος, Πύλος, Θόστιος. R. Εἴρονος μεν ο ἐγέννησε Μάρπησσαν, . Ἀπόλλωνος - στευομένου Ἱδας ΟἈφαρέως ηρπασε, λαβὼν παρὰ Ποσειδῶνος αρμα υποπτερον. 25 διώκων λ EDονος ἐν ἄρματος ἐπὶ τὰν Λυκόρμαν vλθε ποταμόν, καταλαβεῖν δε ου δυνάμενος τους μεν ἱειπυυς - σφαξεν, ἐαυτον δε εἰς τὰν ποταμόν ἔβαλε. καὶ καλεῖμι Ε - νος ὁ ποταμῖς παρ' ἐκείνου. 9. IJας δε εἰς Μεσσῆ ν παραγίνεται , καὶ αυτῶ ὁ Ἀπόλλων περιτροχά ν ἀφαιρεῖται τηνει κόρην. μαχομένων δε αυτῶν περὶ τῶν της παιδος γαμων

πιυς διαλύσας ἐπέτρεπεν αυγ τν παρθένω ἐλέσθαι ὁποτέ

40쪽

ωστιον γεννῆ Topis, δν αυτος ἔκτεινεν ὐπερπυδ σαντα τηντατρον, και παρὰ τουτον θνρόα καὶ Ελε μενον καὶ θυγατέρα ΓορZ , ην Ἀνδραίμων ἐγημε, καὶ φιάνειραν, ιν -- ιαν λέγουσιν ἐκ Λιονύσου γεννησαι. αυτη δ. ἡνιόχει καὶ

κλης προς χελγον ἐπάμισεν. 2. ἐγέννησε δῶ Ἀλθαία παῖδα -ως Μελέαγρο ν, δν ἐξ Πρεος γεγενῆσγαί φασι. τούτου δε - ς ημερων ἐπτα παραγενομένας τὰς Μοίρας φασιν εἰ- πειν ,,τοτε τελευτήσει Μελέαγρος, ὁταν ὁ καιόμενος ἐπὶ τῆψἐσχα ς λος κατακαῆ . 6ῖrO ὰκούσασα τον δαλον ὰνεί- 20λετο Ἀλθαια και κατέθετο εἰς λάρνακα. Μελέαγρος δε ἀνῆοατρωτος καὶ γενναῖος γενόμενος τόνδε τὰν τρόπον ἐτελεο σεν. ἐτησίων καρπῶν ἐν τῆ χώρ η γενομόνων τὰς ὰπωπὰς νεε ς θεοῖς πασι θύων γόνος Ἀρτέμιδος ἐξελάθετο. μηνίσασα δε η θεος καπρον ἐφῆκεν ἐξοχον μεγέθει τε καὶ ώμη, 252την τε γ ν ασπορον ἐτίθει καὶ τὰ βοσκήματα καὶ τοῖς

ἐντυγχανοντας διέφθειρεν. ἐπὶ τουτον τον κάπρον τοῖς A-ου κ τῆς Ηλλαδος πάντας συνεκάλεσε καὶ τω κυίνων

τον Πρα την δοραν δώσειν ὰριστεῖον ἐπηγγείλατο. οἱ δεσυνελθοντες ἐπὶ τον τοῖ κάπρου θῆραν ἐσαν οἱδε' μελω-D