Anecdota Graeca Apollonii Alexandrini de coniunctionibus et de adverbiis libri. Dionysii Thracis Grammatica. Choerobosci, Diomedis, Melampodis, Porphyrii, Stephani in eam scholia

361쪽

δε-- ἡ βραχείας καὶ μικρῶς,

η υχ αλις ντι υνα α ιοχνι - περὶ του στοιχεί- ωM περὶ των συλὼ βων, λοι- ον παραβάλλει εἰς τον περ της λέkεως λόγον εἰκότως ' και - ἀπὸ τῶν στοιχείων - μαί, ἀποπι συλλαβωναι λήξεις, -- λέξεων διάνοιαι, που διανοιῶν νέλειος λόγος -τε οὐ κατὰ τήοι τους ευσγομένους ηοπαιδευει καί φησι ἐστὶ μέρος ἐλαχιστον σου κατὰ ,ύαταξιν λόγου κακῶς ὁ ωρίσατο ταυνον - καὶ τὸ στοιχεῖον δε ἔδει - , μέρος λάειθον δι--ίας. καὶ λέγομεν οι - ἐν εἰραγωγῆ τὰ ποι- ἐκφεύγει τω γὰρ εἰςαγομέν ςητηματα μυρία πηνν δ' πιρι - αρί-- καὶ συντάξεως λόγου καὶ διανοίας.

362쪽

βῆς ὁ ψιον, μηδὸν σημαίνειν τὸ ὁ ψω σημαίνει τρία, τὸ ἀπαγχολω, τ ἀρώγω, τὸ ἐπιλιθομαι λέξις οἶν η σημασίας ἀπαγγελτικη ἡ προ σύνναέι λόγου πιπτοριθμουμένη, ἡ ἔν πῶς συνεκλέγεται ἄλλον - as

'ψει δὲ σύνταξις συνδέσεως σύνταξις μέν ἐσα. λέξειαν παράθεσις μού μὸν γεγραμμένων, μη μου δὸ

νοουμένων, συνδεσις δε μια εδύλη τριῶν λέξεων νω-

363쪽

τες την διάνοιαν - δε τινες οὐ σημαίνουσιν, Ου των

364쪽

λέγετο καὶ τραπεζικός, ου μων α καὶ Λημοι δμης τοῖς φιλιππικοῖς - ὸν ἐν των χρημάτων λόγον παρὰ τούτω μ λαμβάνειν, τον δὲ μ ε ργων παρὰ ρ στρατηγοῖ τον γεωμετρικον, ορῖον υ ι oro nμίπηχυ προς τὸν πη

ου υἰάγον μῶν - ἐπιστροφον ἔχων. ἐκ λημμάτων καὶ ἐπιφορῆς, οἷον εἰ ἡμέρα ἐστέ, as forn w--λῆμμα, - - ομολογιε- ηνται τὸ ἡμέρας ονσης τως ἔναι Ἀλλὰ μην ἡμέρα ἐστί- φῶς ρα ἐστί τοὐν ἐπιφορά ς του γαρ προειλημμήνι' ἐπηνέχθη ἡ πικη κατασκευη, φαμεν νοῖς ἀν- δρώπους ἔχειν λόγον, τὰ δὲ λογα μη ἡ δυναμὶς, ῶς λέγομεν κατὰ πιπικ- λογον δοντος- - μα καὶ

νεια φέρειν, οἷον κατα φυσικας κεὐ σπερμανικας δυνά- γεις. η συμπαρεκτειρομένη φων του διανοηματι, οἷον - ἄπελθε τουτο - καὶ λέξις οτι τετυχηκε νον καὶ

λογος δια το ιντεώς του δηλουμένου λλων το αὐτοῖτέλος, καθ τινος εἰπόντος ἐλλιπῶς αμῖν τελείωσον τὸν λόγον - αιασιν ἔκ- ποίου παρτισμου, μν αλός εστιν - ατὰ Τε ιδέου λόγος Λημοσδέκει --ο - βιβλίον, οἷον χρησόν μοι νυν κατ ν--δροτίωνος λόγον ἡ ποδεσις, M'. . λέξω τον λόγον τοῖ ὁράματος.

365쪽

ἡπὸ μίτροπι η γὰρ ἔμμετρος σύνθεσις των λέξεων,

λείας ἐννοίας σημαίνουσα, περίοδος καλεῖται. ,αυτοτμοῖ'

της καταλογῶ , τελείας ἐννοίας σημαίνουσα,

ουτ ἐκβάλλει τους ἐμμέτρους οριστέον οἶν ου ς' συν-εσις λέἱεων, κατάλληλον ὁιάνοιαν ἀπαρτίγυσα. Ου προς χειν καὶ 'αυδα το ἀκριβὸς του τεχνικου' ν γὰρ συνταζεν, σύ -σιν, τι ἡ σννταδες το - - τάλλη- μόνον των μερον του χόγου ζητεῖ, si sωεσις τὴν ἔνωσιν συνδεσις υν των λέβεων ἡ καν Ιαυτον γαρ φλεξις, ἔξωθεν αὐδώ ἐστιν ἐκ νης διανοίας γὰρ συνίσταται ταιος λόγος δεῖ νοεῖν λόγον τογυιε δικόν, οὐ γωνιστάμενον ἐκ τῶν ρ' μερων του λόγου. ὁ λόγου μέρη εἰσὶν κτώ, νομα, ν m

ταρ ἀέρων, πωνυμία πρόθεσις, ἐπίρρημα, σωμσμος Boδεόμενος διδάξαι καὶ τὰ μέρη, ἐξ Ἀ-

366쪽

λόγοις την αὐτοτέλειαν παρέχον καὶ ποιουν αυτους εἶναι,

λόγους, ου δίκαιον ἐξωδεῖσθαι του εἶν γα πον, εἰ καὶ - νον-- αυτοτέλειαν γα μαλιστα ἐπιζητοῖμεν τοπερατοbσδαι τους λόγους. - οὐ προείρημι καὶ ἐν τῶ περὶ συλλαβης, 6 καὶ μονογραμμάτους, Ἀβὰ Ουao δεῖ ἐκβάλλειν του Βαι συλλαβάς, εἰ καὶ συλλαμβά- νοῶσι συμφω- καὶ φωνη ν, ομοίως ὁ καὶ μονάδα οὐκ ἐκβαλλομεν-- αριθμῶν, εἰ πικὰ μη ἐστι μονάδων συνδεσις, υτ καὶ ἐνταῖδα την μίαν λόξαν φημι αδ ρομα, καδ αυτοτελές ἐστι, λδεγον δικαίως καλέ μεν. ad reb λόγος καὶ τριῶν λέξεων, Σωκρουνης ἀρι-ονθας ἐκα θεύδησε, καὶ υε τρνις διαφοράς τοιήν γάρ ἐστιμ λ μα τό- μετοχη, τὸ δ. ρημα. καὶ ουτως ἐφεξης επεκτεινόμενος ὁ λόγος ευρίσκεται χωνωπιτὼ διι οράς περαιτέρω ὁὶ Ἀων κτῶ διαφορῶν Ουκ3oευρίσκεται, ἀλ ει καὶ πλείους πῆ λέξεις, αἰ λιίους νων οπι διαφορῶν συνεμπίπτομιν ἀλλήλαις, Γον λα

367쪽

μιανο η δύο σύνδεσμοι ἡ τι τοιουτον, πλην των ρημάτων

μάντως οὐχ υ εν. 'Eτι--ίν απὸ κυρίων προςηγο- 25ριαά. αλλ' εἴπερ ἐκ των πρωτοτύπων μερουμεν τὰ παράγωγα το Ἐκτόρεον καὶ θεον διαστελοὐμεν, τό τε ευγενέστερος καὶ ρρωμωτερος. Eτι τὰ κύρια θουσιμ εχειν θηλυκά, τὰ πρωπορικὰ δέ. Q ει Ἀαραυματισμὸς μερι ζει τὰς λέξεις, χωριζέσδω ὁ ἄνθρωπος πα- 3ορα - ο χρυσος κω ο αργυρος, - μη - του συνουμερους, μυδη ὁ ῖν ανδρωπος παρασχηματίζει δη - . κόν, ὀ ὁ χρυσὸς καὶ ὁ ἄωρος μονογενες εχουσιν - - -

368쪽

μναφορὰ δέ ἐστιν ἀμ--ις καὶ πόρνησις προεγνωσμένου πόντος προςώπου ὁ ἀντωνυμίας ὁρίζειν

369쪽

ονομα ΓΠροJτέτακται, ἀποχρησει εἰς ἀπολογίαν, 'ra

4--- τα πράγματα το δὲ καὶ - ἄλλων μερῶν, εὐ- uλόγως κύρια γὰρ καὶ γνησιώτατα μέρη του λόγου τὰ θω-οτα, τό - - ὀνομα καὶ τ ρῆμα ταλα γὰρ ἰὼ ii s

370쪽

Σῶμα μέν ἐστι κυρίως - τριχῆ διαστατόν, μηκει, βα- - πλάτει, περ ποπίπτει ,- 4μετέρ* ἰσδησει AH σωματα ρωμεν εφε λιαρομεν η ἀπογευόμε)θα πρα- να δέ, ο μόνη διανοίας καὶ θεωρητικῶς λαμβάνεται,αυτος πεν ὁ τεχνικός ονομα τοίνυν ἐστὶ ζις λο- σώματι - ποιγματι τεταγμένη. - ινῶς τε καὶ ἰδίως λεγόμενον, κοινωὐμὸν τον ἄνθρωπος, Ἀπος, ἰδίως δὲ Γον Σωκράτης, Πλάτων.'

T ονοματα προφερομεθα τετραχως, κοινως, κοινο- τατα, ἰδίως ἰδιαίτατα κοινῶς μεν, - τω ελωμεν Ε

σωομα - --αι ρηεν καὶ λυ μεταλαβHν, - ὁ σώφρων καὶ φιλοσο.k λεγομεν γαρ καὶ επὶ ανδρος καὶ γυναικός. κοινοτατα δὲ δ πιπιλαμβανόμενα, οἴ-

ανθρωπος, λωπι ἐν γαρ τω ειπειν αυτην την ανδρωπότητα σημαίνει, ης πάντες μετειληφασι καὶ λεων ἀν

βιβηκός, ο υμβέβηκεν ἀχώριστον η χωριστόν, χωριστον - Μιμι - μέλαν, χωριστὸν ὁ ως ἐμή, το