Nicandrea Theriaca et Alexipharmaca

발행: 1856년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

442쪽

η ρομυ- οπον ἔμβαλε η οἶνον εοισε σπιλα συγχυσας τάραζον καιμίθες φοιος η νεαρα κοπρων ἐπίδησον. 934. φραδε, α πάση σι νυν καθολικῶς πάσης νόσου ητοι δυποντος δηγματος, λεγει τα αλεξvrηρια πνα δε καὶ πάσαις ταις βλάβαις αλεξ τηρια κατ- υάσας θαρρῆς, λείπει δὲ τ λεγω σοι, περ ηdὐ-- ἔσται.

καοστειρὰν μερος νοοβὰς δὲ λέγεται μὲν καὶ τὰ φοράδιον, θεται δὲ καὶ πάντα τὰ βοσκομενα ἀπο του βορὰ η τροφη βορ- βας, καὶ τρου του εἰς φ φορβάς Λ ἐπιβωλλε λίττων καὶ δ

443쪽

γονέναι, ο --ται κινάμωμον, τι καλια ποιειται ἐκ των, - φων δια την ὁμηπι θεν κώ κινάμωμον καλειται οἱ δὲ ὁ ξύλου - 25 κινάμυμον -- φασιν εἰρηκέναι. 950. πολυστείοι'σι νομάζων ητοι πολυψηφοις εἰ δὲ πολυμ-ίοισιν αντὶ του πολλα μνία ἔχουσι μνία γαρ τα βρυα διο καὶ δια του ἰῶτα γράφεται νομάζων δὲ - του νεμόμενος. 95i. ἐν στυπεῖ τω κυτει καὶ τη γαστρὶ τολου- περιφραστικῶς αντὶ του

μιν ο δραχμαῖος τροχίσκος δυο κοτυλωυς καὶ πινέσθω. 957. και πιεν Οὐηρε loco: η δια τον ζηλον η δια την πατρίδα. 35 Κολοφώνιον γαρ ενιοι τον πιμηρον γενεαλόγησαν. Ἀσιος μηρικον, ῶσπερ Κρατίνειον καὶ Ἀριστάρχειον.

445쪽

SCHOLIA

446쪽

Πιμαγόρα Κυζικην', ο δὲ νους εἰ καὶ μη συνεγγυς ἔπι-- τους κληρους των πόλεων - η υσίας ἀλ- τό σοι προσφωνειν - ανοίκειον ἡγουμοι. . - ὁ λέγει - ἀθροισμα α των τε προγόνων

α- του καὶ βλαπιουσας καὶ φελουσα βοτάνας εἴποιμι.5 υ τε φῶτας ἔδει εἰπειν ιτινες αἱ πόσιες, ὁ δ' ἐπὶ το μω- νυμον Ουὁετέρως μετῆλθεν ομηρικῶς προς τα φάρμα- γα τα -

25 ροστ α φ τα ἀλεξιτηρια των φαρμάκων ει ποιμι.6. Πολυστροίβοιο δε της πολυταραχου παρα το στοoβεῖν τὰς ναυς, ο εστ ταράσσειν, κατα παρένθεσιν του πολυστρόφου, τῆ πολλὰς στροφὰς ἐχουσης.

πέσε δαῖμον αα Ἀμφαλος Ἀνθεν ἐκεῖνο ομφάλιον μετέπειτα πέdον καλεουσι Κυδωνες.

447쪽

9. Κρεουσης της ρεχθεως καὶ Ἀπολλωνος Ιων, αφ' - μνες οἱ Αθηναῖοι καὶ Ῥάεις πολλαὶ πόλεις, η δὲ Κολοφων της γωνίας. Γ ii. ζήμενος γράφεται καὶ ζομένη Κλαρίοιο θεου σωρα πίονι Κλάρος γαρ ψ α παρα το κεκληρῶσθαι τον τόπον πόλλωνι. δτι ἐναι ἐκληρώσαντο ευς, Ποσειων καὶ Πλουτων η τι κεἰ ἔκλαυσεν Μαντώ συν τλανδρὶ Βακχιάδοιλα την του τοπου ἐφηροι .l3. IIνυθείης -τὶ το πνῶθι, γουν συνες, νωθι ευκτικό 2Dαντὶ προστακτικου, σκοπι,-- του σκόνιτον ιγον τί ἐστι βο--ν 'μοι νήγρώσυλ - η πόσις πικρα ουσα το μὲν στόμα απανη - την δε καρδίαν δάκνει, το δὲ πνευμα - κοπα νυξεως του που- μνος ἐπικόπτει, λυγμους συνεχεῖς αποτελουσα ὁι καὶ τον μόμαχον αεικίνητον ὀντα ἐμποδίζουσα κλείει, την ὁλκο-x πνευμάτων ἐμπί- 2 5 πλησι καὶ τον κῶλον, τοῖς δὲ κροτάφοις παλμον παρεχουσα και κεφαλ βάρος καὶ τοι μέλεσιν Πρωτας, ἔκφρονας ποιεῖ καὶ ωσθενεῖς. Τλακόνιτον ειδος βοτάνης στιν, περ καὶοὐσιν ἀπο του σου βεβηκό

λέγεται. 14. Εὐβουληος δε του 'Aιδου κατ ευφημισιιόν. 15. Ἀστυρα τε τὰ αστυρα πολω τά εἰσι και χωρίον ουτ λε- καὶ ζομένην 8

448쪽

την περωαν, τοι το ουρανίσκον καταχρηστικῶς.

19. Λυγὶ ' ν ταλαιπωρία ε του πάθους τ της καρδίας ακρονυποδάκνεται. Λ κρον νειαίρης της κοιλίης της κατωτάτω, κατα τοακροι καὶ α κλειστοι στομα V νειαίρης γαστρος αειρόμενον το φαρμακον , στόμα ὁ γαστρος ο στομαχον ποιητικῶς ὁ ζεφρασε εl0κάκωσί φησιν ἐπιτίθετα τω στόματι 'ς κοιλίας, ὁ δ' - παντος α νεωγός ἐστιν. 21. ευχεος του στοματος ζ κοιλιας, ην οἱ μὲν καρδίαν κα- λουσιν, οι ὁ δοχειον των εντερων της βρώσεως λεγε θε το κῶλον. 22. Πύλη δ επικεκλιται ἐμπεφρακτα των παχέων εντεδων

i5εῖσοδος τοίτο γάρ φησιν, τι φράττεται τα οχεια μερη των σιτίων δια την λΠὶδόνα. 24. Noτέων πολείβετο ἱδρώς παρακαλου θει δ ει τοι τοακόνιτον πεπωκόσιν ἐκ των βλεφάρων κα των μελῶν γρα πόσταζις, σι δε αστη πνευροτουμένη καὶ ταρασσομενη τὰ μεν πολλα των πνευ-miμάτων ἄνωθεν ἐκβάλλει, τα δε λοιπα κάτω πέμπει, τινα κατὰ ὀνὀμφαλον δρυνθεντα ἐμφράσσει την κοιλίαν. 2T. ράατι ὁ ἐν βάρος πνευμάτωσις δὲ πολλη καὶ βάρος κεφαλῆς καὶ κροτάφων παλμός. σιπλόα δ αντι του διπλα ρα. Lovuβαίνει τοι ἐσκοτωμένοις iam' ουτω φροι βαρειται πο ου 2b φαρμάκου ὁ πι- αυτὸ ως νη κμγιπαλῶν. 3si 'Aγριόεσσαν ὀπώρην νυν τρο σταφυλην λέγει αντὶ του ἀγριοποιόν ἐπειδη ο οἶνος αγριοποιός ἐστι, καθάπερ λέγεται φαγρία καὶορεινη. Ym,λίψαντες ὁ γουν ἐκπιέσαντες την σταφυλην οἱ Σιληνοί, ουτοι δ' ους μεις Σατύρους λεγομεν οἱ αρχαιοι Σιληνους ἐκάλουνωί- ου σιλλαίνειν, ο ἐου λω ρειν, γράφεται ιλλα του ι.

ποτηρίω ν οθεν καὶ το κεράσαι η' ιηι η δια το ταυριστικὸν τῶν πυ-

νόντων, τουτέστι την απο ου Οἰ οἰσχὼν, ς κέρατα ἐχόντων, λειάσιόνυσος καὶ ταυρόκερως λέγεται. a 32. Θωρηχ αες ἀντὶ του μεθυσθέντες καὶ Ἱπποκράτης την οἰνωπισων ρηξιν - κεν Aptior II 2l et saepius alibi).34. υσαίην - κλιτον ' γουν ανα κλιτον του,-- ορους. 35. γὶς ἀγε σκοτόωσιν, Ουτο φη, καὶ οἱ βεβρωκότες - ακον

τον διώ--ται ἔκφρονες.

- 36. Την μέν τε ταυτην μεντοι την βοτάνη τὸ πικόνιον καὶ μυοκτώ - κα-σι δια το πιυς περιλείχοντας αυτην μύας φονευειν.

449쪽

αἱ Φαλακραῖαι κόροι. 41. Θηλυφόνον, τι, αὐαφηται μορίου λεος, διαφθείρει το ζῶον παντός φησι ζωου θηλεος εις την φυσιν ἐντιθέμενον το ἀκόνι- πι

τος καυλέα δε κλῶνας.

47. λοεροῶ πραο-ο τρία γένη εἰσι του πρασίου, δηλοῖ δε τοποῖον οὐλεται λέγει φησὶν ουν το μελίφυλλον, ἐστι δε τουτο πικρον, Mου τα φυλλα συν ινω φησον, πληρώσας την χεῖρα ' Γαρροτήνου, και σωτήριον πληρωσας δος πιεῖν. 48. 'Aειθαλέος ὁ τι αεὶ χλωρά ἐστιν η χαμελαία καλουμεννὶ

γει. Πῶν ὁ γρόν βάμμα καλεῖται, σημείωσαι, τι μόνον βάμμα το

450쪽

8CHOI.IA IN NICANDRI ALEXI PHARMACA 8i

a G. ευχὶ προεμέση, πιὼν τουτων κάτερον προσφερόμενον

μβλέποντος, καθάπερ ὁ λέων καὶ λοφιζω. λλοτε καὶ μορέης και συκαμίνου προστάσσει τὰς ρίζας λαμβάνει, καὶ ἐν*ψω ξυλίνω κόπτειν ομ- - εψειν μετ' οἴνου - διδόναι πιεῖν μετὰ μέλιτος λέγει ὁ Ουχ απλως τὰς ἐίως της φθίνον, ἀλλά του φλοιον της - 45 si - ψιμμυθίου φαρμάκου Ἀγι λιπαρφ γάλακτι ωκεν ἀμελχθέντι νεωστὶ ἐν κώμυμ καὶ λ ἀφρίζοντι.

SEARCH

MENU NAVIGATION