장음표시 사용
211쪽
202 EXPEDITIO CYRI. δίκης ἄξιος εἶναι , καἰ υφέξω τρο δίκη . 16. Φημι δε
Σενοφῶν λθει, παραπησω κρίναντι Κλεάνδρω, δ,τι ἄν βουληται ποιησαι ' τούτου ενεκα μητε πολεμῶυ Αακε- δαγονιοις, σώζοισθέ τε ασφαλῶς ὁποι θέλει εκαστος. μπίματε μέντοι μοι ἐμῶν αφῶν ελόμενοι προς κώ- ανδρον οἴτινες, ἄν τι ἐγὼ παραλελω, και λέξουσιν υπψέμ 3 και πράξουσιν. 19. Ἐκ τούτου ἔδωκεν η στρατιάου ινας βοέλοιτο προέλόμενον ιέναι. ὁ δἐ προείλετο τους στρατητούς. μετά ταλα ἐπορεύοντο προς Κλέανδρον ' ασlας καὶ οἱ στρατηγοὶ και ὁ ἀφαιρεθεις ἀνηροπό 'Arari . 20. και εχπον οἱ στρατησοἱ Ἐπεμψεν πιυς η στρατιὰ πρός σε, ώ Κλέανδρε, και ἐκέλευσέ π, Elzs πάντας αιτιg, κρίναντα σεαυτὸν χρησθαι δ,τι ἄν βούλη, ειτε ενα τινά η δύο η και πλείους αιτια, τούτους
ἀξιουσι παρασχεῖν σοι εαυτοὐς εις κρίσιν. επε ουν ημῶν τινα αιτια, πάρεσμέν σοι ημῶς' εἴτε και ἀλλον τινά,
φράσομ' ουδεὶς γάρ σοι ἀπέσται ὁ ις ἄν Μῖν ἐθέλη
212쪽
οντα ἀφειλόμην. 24. H δἐ - Θες η ἄλλος τις των
τοι εφη νομίζειν, ουδ' ει παμπόνηρος ην Λέξιππος, μανχρηναι πάσχειν αἰπόν, ἀλλα κριθέντα, ώςπερ και υμεῖς νυν ἀξιουrs, της δίκης τυχεῖν. 26. N- μἐν ουν ἄπιτε καταλιπόντες τανδε τον ἄνδρα ὁταν δ' πώ κελεύσω, πάρεστs προς την κρίσιν. απῶμαι δἐ σε ' στραΤιμουτε ἄλλον ουδένα ετι, επεὶ ν ουτος αυτὸς Ῥολοτεῖ ἀφελέσθαι τον ἄνδρα. 27. 'O-ἀφαιρεθεὶς εἶπεν Ἐγώ, ὼ Κλέανδρε, ει και otει με ἀδικουντά τι Θεσθαι, οἰάsεπαιον ουδένα, οπιε εβαλλον, ἀλλ' ειπον ἔτι δημόσια εἴη τὰ πρόβατα ' ην γὰρ τῶν στρατιωτῶν δόνα, εἴ τις,
213쪽
ηρον, ἔνα μη νθέ τοιτο μηδεις, αλλ' αυτὸς λαβών τύμέρος διασώσειε τοῖς -σταῖς παρα την ρητραν τὰ χρηματα. πρὸς ταλα ὁ κλέανδρος ειπεν Ἐπεὶ τοίνυν τοιουτος ει, κατάμενε, ἔνα και περι σου βουλευσώμεθα. 29. Ἐκ τούτου οἱ μἐν ἀμφὶ Κλέανδρον ηρίστων ' τηνδἐ στρατιὰν συνέταν Ξενοφῶν και συνεβαλε ε πέμψαι ἄνδρας πρρς Κλέανδρον παραιτησομένους περὶ τῶν ἀνδρῶν. 30. 'ει τούτω εδοξεν αὐτοῖς, πέμψαντας πιθα-etuoυς και λοχατοὐς και Λρακόνzιον τον Σπαρτιάτη και των ἄλλων Α ἐδόκουν επnηδειοι ειναι, δεῖσθαι
Κλεανδρου κατά πάντα τρόπον ἀφεῖναι τὼ ἄνδρε.31. Ἐλθών ουν ὁ Σενοφῶν λθει Ἐχεις μέν, ώ κλων-δρε, τούς ἄνδρας, και η στρατιά σοι υφεῖτο δ,τι ἐβούλου
δέ σε αιτ πιαι και δέονται δ ναέ σφισι τὼ ἄνδρε καιμη κατακαένειν ' πολλὰ γάρ ἐν τῶ εμπροσθεν χρόνω περι - στρατιῶν ἐμοχθησάτην. 32. -υτα δέ σου --χόντες υπισχνουπιαέ σοι ἀντὶ τούτω , ην βοέλχὶ πεῖσθαι αυτῶν και ην οἱ θεοι ἔλεω ώσιν, επιδείξειν σοι κυιως κόσμιοἱ εισι και ώς ἱκανοι τῶ ἄρχοντι πειθόμενοι τοὐς πολεμίους ἡν τοῖς θεοῖς μη φοβεῖσθαι. 33. Λέονται δέ σου και τολο, παραγνομενον και ἄρξαντα εαυ- τῶν πεῖραν λαβειν και Λεξίππου και σφῶν τῶν ἄλλων, οiος εκαστός ἐστι, και την αξίαν Δάστοις νῶμαι.
Ἀκούσας ταυτα ο Κλέανδρος, ζώλῶ ναι τὼ σιώ, ἔφη, ταχύ τοι νιν ἀποκρισουμαι. και τώ τε ἄνδρε ὐμῖν δέδωμι και αυτός παρέσομαι' και ην οἱ θεοὶ παραδιδῶσιν, ἐξηροσομαι εις την Ἐλλάδα. και πou οἱ λόγοι οὐτοι
214쪽
τώ ανδρε κλέανδρος δε ε Θυετο ἐπὶ τῆ πορεία και ξυνῆν Ξενοφῶντι φιλικῶς και ξενίαν ξυνεβάλοντο. μει δἐ και
δημόσια πρόβατα ὁ δε δεξάμενος πάλιν α/ῶς ἀπέδω
216쪽
ἀθυμουσι προς - ἔξοδον. 40. Ἀλλ' ομως, ἔφη, θω σοι συμβουλεύω ἐξελθεῖν μέν ώς πορευσόμενον, επειδῶν δ' ἔξω τένηται τό στράτευμα, τότε ἀπαλλάττεσθαι. υτα τοίνυν, ἔφη ὁ Σὲνοφῶν, ἐλθόντες πρὸς Ἀναξἱ-
μον διαπραξώμεθα. -rως ελθόντες ἔλεγον ταυτα. l. 'O-εκέλευσεν οὐτω ποιεῖν καὶ ἐξιέναι την ταχέστην συνε θυασμένους, καὶ προςανειπεῖν, ἔς ἄν - παρy εις
218쪽
σθαι. εχεις πόλιν, εχεις τριηρεις, εχεις χρηματα, εχεις ἄνδρας τοσουτ ς. νυν αν, ει βούλοιο, συ τε γῆς ονη- . .
τὰ ὁπλα. 23. οἱ δε αυτοὶ -' εαυτῶν ταττόμενοι οἴ τε - αι ἐν ολθω χρονω εις οπιῶ ἐγένοντο καὶ οἱ πελτασταὶ ἐπὶ το κέρας ἔκάΤερον παραδεδραμηκεσαν. 24. Toδἐ χωρloν οιον κάλλιστον ἐκτάξασθαί ἐστι το - ιον καλουμενον, εργον οἰκιῶν καὶ πεδινόν. ἐπεὶ 'δἐ εκειτο τὰ ὁπλα και κατηργω θησαν, συγκαλεῖ Σενοφῶν την
στρατιῶν καὶ λέγει τάδε 25. 'Oτι μἐν οπίζεσθε, δἄνδρες στρατιῶται, καὶ νομίζετε δεινά πάσχειν ἐξαπα-
219쪽
240 EXPRDITIO CYRI.-μενοι Ου Θαυμάζω. ην δἐ τω - μου χαριζωμεθα καἰ Λακεδαγονίους τε τους παρόπιας της .εξαπάπης τροωρησώμεθα καὶ την πόλιν την Ουδῶν αιτέαν διαρπάσωμεν, ἐν μεῖσθε α εσται εντευθεν. 26. Πολέμιοι μεν ωόμεθα αποδεδεγμένοι Λακεδαιμονίοις και τοῖς προμάχοις. οιος δ' ο πόλεμος αν γένοιτο, εἰκαζειν - παρεπιιν, ωρακότας και αναμνησθέντας τα ν- δη Προνημένα. 27. 'φεῖς ταρ οἱ &Θηναλι ηλθομεν εἰς τον πόλεμον τον προς Λακεδαιμονίους και τους συμμάχους, ο τες τριηρεις τὰς μέν ἐν θαλάττy, τας δ' ἐν τοῖς νεωρίοις Ουκ ἐλάττοως τριακοσέων, υπαρχόντων δῶ πολλῶν χρημάων ἐν τῆ πόλει και προςόδου Ουσης καT' ἐνιαυτον από τε τῶν ἐν μων και ἐκ της υπερορίας ου μεῖον πιλέων ταλάντων' ἄρχοντες δε τῶν νήσων ἄπασῶν καιε, τε τy 'Aσἱφ πολλας εχοντες πόλεις και ἐν τI E ώπyGaας τε πολλας και α τό τουτο τὸ Βυζάντιον οπου νυνεσμουν εχοντες, κατεπολεμηθημεν ουτως ώς πάντες Ῥεῖς ἐπίστασθε. 28. μν δ. Mi H ἄν οιόμεθα παθεῖν Λακεδαιμονίων μν και τῶν 'Aχαιῶν συμμάκων υπαρχόντων, 'A ναίων δέ καἰ ὁσοι εκώνοις τότε ησαν συμ- ροχοι πάντων προς τε μέν- , Tισσαφέρνους δἐ καὶ
τῶν ἐπι θαλάττη ἄλλων βαρβάρων πάπιων πολεμίων
σθαι; 29. Μη, προς θεῶν, μαινώμεθα μηδ' αἰσχρῶς
ἀπολώμεθα, πολέμιοι ἔντες και τῶς πατρίσι και τοῖς ημάροις αυτῶν φίλοις τε και οἰκείοις. ἐν γὰρ ταῖς πόλεσίν εισι παντες ταῖς ἐφ ενῶς πιρατευσομέναις. κυε
220쪽
VII. CAP. I. 211δικαίως, εἰ βάρβαρον μεν πόλιν -&μων ηθελησαμεν
στηκοσι πενθομένους πειρῶσθαι των δικαίων τυπάνειν.
εῶν δε μη δυνησθε ταυτα, γῆ δεῖ ἀδικουμένους της γουν Ἐλλάδος μη στέρεσθαι. 31. και νυν μοι δοκεῖ πέu- φαντας υνα μω ει ιν οτι γεις ουδεν με ιον ποιησοντες παρεληλυθαμεν εις την πόλιν, αλλ' ην μἐν δυνώμεθα παρυμων Θαθόν τι ευρίσκεσθαι, ει μη, αλλά δηλωσοντες ὁτι Ουκ ἐξαπατώμενοι, ἀλλά πειθόμενοι ἐξερχόμεθα.