Xenophontis operum Xenophontis anabasis

92쪽

LIB. III. CAP. II.

ρισαν, οἷα πωτονθασιν εἰ μέντοι διανοουμεθα συν τοῖς οπλοις ών τε πεποιηκασι δίκην ἐπιθεῖναι ωπῶς καὶ τόλοιπον διά παντος πιλ υ αυτῶς ιέναι, συν τῶς θεοῖς πολλαὶ Ῥῖν καὶ καλαι ελωες εἰσὶ σωτηρίας. 9. Toriori iθοντος αυτου πτάρνυταἱ τις' ἀκουσαντες οἱ στρατ σαι πάντες μια ὁρμῆ προπάνησαν τον θεόν καὶ Σεν ων ελερ Λοκῶ μοι, ώ ἄνδρες, μει περὶ σωτηριας ημῶν λεγόντων οἰωνος του Λιος του σωτηρος δνάνη, ευξασθαι τω θεω τουτου Θυσειν σωτηρια, ὁπου ἄν πρῶτον εἰς φιλίαν χώραν ἀφικωμεθα, συνεπευξασθαι δἐ καιτοις ἄλλοις θεοῖς , σειν κ/ώ δυναμαν. και μω δοκῶταψ', ἔνη, ἀναπεινά- ώ' χεῖρα. και ἀνέτειναν απα - τες. ἐκ τουτου ευξαντο καὶ ἐπαιωνισαν. ἐπει δε τά τω θεῶν καλῶς εἶχεν, ηπετο πάλ- ώti 10. 'μηχανον λερον δει πολλαι και καλαι ελπίδες ημῖν ἀπ σωτηρως. πρῶτον μἐν τἀρ ημεῖς μεν εμπω - μεν τους των θεῶν ορκους, οἱ δἐ πολέμιοι ἐπιωρκηκασέ

ηκει ειναι, σώζονταI τε συν τοῖς θεοῖς και ἐκ πάνυ δεινῶν οἱ Θαθοι' ἐλθόντων πιν γὰρ Περσῶν καὶ τω συν

93쪽

EXPEDITIO CYRI. καταθυσειν τῆ θεω, ἐπει Ουκ εἶχον ἱκανῶς ευρειν, εδοξεν

94쪽

OB. III. CAP. II.

φέρον/ Θεμόνα εχειν, ὁς ἐπιβουλετων ημῖν φανερός ἐστιν, η ς ἄν πῶς ἄνδρας λαβόντες πεῖσθαι κελευωμεν, οι εἴσονται ὁτι, ην τι περι ημῶς ὁμαρτάνωσι, περιτάς ωυτῶν φυχάς και σώματα ἄμαρ τάνουσι. 21. NM ἐπιτηδεια πότερον ὐνῶσθαι κρεῖττον ἐκ της πορῶς ης ουτοι παρεῖχον, μικρὰ μέτρα πολλου απvel , μηὁἐτολο επι εχοντας, η -τους λαμβάνειν, ηνπερ κρατῶμεν, μέτρω χρωμένους ὁπόσω ἄν εκαστος βουληται. 22. HM ταῶτα μἐν Προώσκεπε δτι κρείττονα, τοπις δῶ ποτα- μους ἄπορον νομίζετε εἰναι και μεγάλως ηrεῖσθε ἐξαπατηθηναι διαβάντες, σκέψασθs εἰ ἄρα τουτο και μωρότατον πεποιηκασιν οἱ βάρβαροι. πάντες μἐν γὰρ Οι ποταμοὶ, ην και πρόσω των πητῶν ἄποροι ώσι, προλυσι

95쪽

πολλάς τε και επιδαψωνας καὶ μηώλας πόλεις Οἰαοῖσιν, ἐπιστάμεθα δε Πισίδας ώςα--, Λυκάονας ει και αυ- τοι εἰδομεν ὁτι ἐν τοῖς πεδίοις τα. ἐρυμνα καταλαβόντες την τουτων χώραν καρπῶνται. 24. και ημας δ' ἄνεφην ετωτε χήμναι μη πω φανερους εἶναι οἴκαδε ώρμη - νους, ἀλλα κπιασκευάζησθαι λ α-- που - σοντας. οἶδα ταρ οτι και --ῖς βασιλευς πολλώς μεν Θεμόνας αν δοχ, πολλους δ' ἄν γηροως του αδόλως ἐκπέμψαν, και ὁδοποιησειε γ' αν απιῶς, καὶ εἰ συν τεθρίπαοις 'o απιέναι. καὶ ηψν τ' - οὶδ' οτι τρκάσμενος ταυτ' ἐπώει, εἰ αρα ημας μένειν παρασκευαζομένους.

καὶ ἐν ἀφθόνοις βιοτευειν, καὶ μων δέ καὶ Περσῶν καλαῖς καὶ με λαις γυναιξὶ καὶ παρθένοις ομιλεῖν, μηώςπερ οἱ λωτοφάroι επιλαθώμεθα της Οικαδa οδου. 26. Λοκῶ - μοι εικός καὶ δίκαιον εἶναι πρῶτον εις την Ἐλλάδα καὶ προς τους οἰκείους πειρῶσθαι ἀφικνεῖσθ&ι καὶ ἐπιδεῖξαι τοῖς 'Ελλησιν οτι ἔκόντες πένονται, ἐξοναυτοῖς τους νυν οἰκοι ἀκληρ ς πολιτwοντας ἐνθάδε -- μισαμένους πλουσkως ὁρῶν. αλλώ γάρ, ὼ ἄνδρες, πάντατα-α τρωθὰ δηλον ου τῶν κρα--των ἐσά. 27. Toυτο - δει λθειν, πῶς αν πορευο*εθά τε ώς ασφαλέστατα, καὶ εἰ μάχεσθαι δέοι, λ κράτιστα μαχοίμεθα. πρῶτον μὰν τοίνυν, εφη, δοκεῖ μοι κατακαῆσαι τας ὁμάξας ἄς εχομεν, ἔνα μη τα γυρο ημῶν στρατηry, αλλά πορθ-μεθα δρο ἄν τy στρατιε προφέρη ' ἔπειτα και τὰς

96쪽

LIB. III. CAP. II.

σθαι Ουτ' εις το - ἐπινήμια θειν. 28. Ἐτι δἐ καιτων αλλων σκευῶν τά περιττῶ ἀπαλλάξωμεν, - οσαπολέμου ενεκεν η πίτων ἡ ποτῶν πομεν, ἔ- ώς πλεῖστοιμεν ημῶν ἐν τοῖς λλοις ώ ν, ὼς ἐλάχιστοι δἐ σκευοφορῶσι. κρατουμένων μἐν ταρ ἐπίστασθε δτι πάντα αMότρια ' ην δἐ κρατῶμεν, και etους πολεμίους δεῖ σκευοφόρους πετέρους νομίζειν. 29. Λοιπόν μοι εἰπεῖν ὁπωκαι μέτιστον νομόζω εἶναι. οραπε ταρ και τους πολεμίους οτι - πρόσθεν ἐξενεr B ἐτόλμησαν πρός ωας πόλεμον, πρὶν τους στρατηρους ημῶν συνέλαβον, νομίζοντες οντων μν των αρχόντων και ημῶν πειθομένων ἱκανους εἶναι ημας περιγενέσθαι - πολέμω, λαβόντες ει τους αρχοντας αναρχία αν και πιαξ- ἐνόμιζον Ῥας απολ σθαι. 30. AH Ουν πολυ μἐν τους αρχοντας ἐπιμελεστέρους τενέσθαι etους νυν τῶν πρόσθεν, πολυ ει τους ἀρχομένους επιαπιοτέρους και πειθομένους μαλλον τοῖς αρχουσι νυν η πρόσθεν. 31. Ἐν δέ τις ἀπειθῆ, ην φη*ἰσησθε τον αεὶ πιμει ἐντυπάνοντα συν - αρχοντι κολάζειν, Ουτως οἱ πολοοι πλειστον ἐρουσμένοι εσον-τ ι' Ἀδε ταρ υ ημέρα μυρίους ἄφονται ανθ' ενός Κλεάρχους τους δ' ἔνι ἐπιτρωοπιας κακω εἰναι. 32. Ἀλλά ταρ και περαἰνειν ηδη ἄρα ' Ισως ταρ οε πολέμιοι - - παρέσονται. δεω Ουν ταυτα δοκεῖ καλῶς εχειν, ἐπικυρωσάτω - τάχιστα , ἴνα επω περαἱ ται. ει

δέ τι ἄλλο βέλτιον η ταυτη, τολμάτω και ὁ ιδιώτης διδά

97쪽

88 EXPEDITIO CFRI. τεινάπω την χεῖρα. δεειναν απαντες. 34. 'A-στας δέ πάλιν εἶπε Σενοφων μανδρες, ακουσατε ών προςδεῖν δοκεῖ μοι. δηλον οτι πορευε θυι ημας δεῖ μου εξομεν τὰ ἐπιτηδεια ε ἀκο- δε κώμας εἶναι καλῶς - πλεῖον εἴκοσι σταδίων ἀπεχουσας. 35.- θαυμάζοιμι, ει οἱ πολέμιοι, λπερ οἱ δειλοι κυνες τους μεν παριόντας

θῶπ. 36. 'υ- ουν ἀσφαλεστερον Ῥῖν πορευεσθαι πλαωιον ποιησαμένους των ο - , ἴνα τὰ σκευοφόρα και ο πολυς ὀχλος ἐν ἀσφαλεστέρω v. ει ρουν νυν ἀποδειχθε- τίνα χρη πεῖσθαι του πλαισέου και τά πρόσθεν κοσυεῖν, και Κνας ἐπι των πλευρῶν ἔκατέρων εἶναι, τωας δ' ὀπισθοφυλακεῖν, ο- αν, οπότε οἱ πολέμιοι ελ-

θοιεν, βουλε σθαι πῶς δέοι, ἀλλά χρωμεθ' ἄν ευθως

τοῖς τεταγένοις. 37. El μἐν Ουν ἄλλος τις βέλτιον ορῶ, - ἄλλως θέτω, ει δε μη, πειρωοφος μεν ηIHσθω, μει και Λακεδαιμόνιός ἐστι' των δέ πDυρῶν ἔκατέρων δυοτῶν πρεσβυτάτω ν στρατηγὼ ἐπιμελείσθων' ὀπισθοφυλακῶμεν δ' ημεῖς οἱ νεώτατοι, θώ τε και Dμασί- , τόνον εἶναι. 38. δἐ λοιπὸν πειρώμενοι ταύτης τοτάξεως, βουλευσόμεθα ο,τι ἄν ἀεὶ κράτιστον δοκῆ εἶναι. εἰ δέ τις ἄλλο ὁρα βέλτιον, λεξάτω. ἐπεὶ δὲ Ουδεις ἀντέ-

λως τοὐroυ τυχέω δςτις τε ζην ἐπιθυμεῖ, πειράσθω νικῶν' τῶν ι ἐν γὰρ νικώντων τὸ κατακαίνειν, χῶν δῶηττωμένων τὸ ἀποθνησκειν ἐστἰ και .a τις ει χρημά -

98쪽

LIB. III. CAP. III.

et w ἐπιθυμεῖ, κρπιεῖν πειράσθω ' των ταρ νικωνἔων ἐστι και τα αυτῶν σώζειν καὶ τά των ἐειωμέν- λαμβάνειν.

l. Toυτων λεχθέντων ἀνέστησαν, και ωria.θάντες κατέκαιον τάς ἄμαξας καὶ τὰς σκηνάς' των δε περιψῶν

οτου μεν δέοιτό τις μετε&δοσαν ἀλληλοις, τά δε αλλα εἰς

καὶ Κυρω πιπιὸς ην, ως υμεῖς μBTασθε, καὶ νυν Ῥῖνεω ς καὶ ἐνθαδε εἰμὶ συν πολλῶ φόβον διάγων. εἰ οὐνορωην Ῥῶς σωτηριόν τι βουλετομένους, ελθοιμι ἄν πρ ὸς υμῶς καὶ τους θεράποντας πάντας εχων. λέξατε οὐν πρός με τι εν νῆ una ώς φίλον τε καὶ εὐνουν καὶ βουλόμενον κοινην συν ἡμῖν τον στόλον ποιεῖσθαι. 3. B--λευομένοις τοῖς στρα σῶς εδοξεν ἀποκρίνασθαι τάδε καὶ ελεγε πιιρισοφος' 'Πμῖν δοκεῖ, W μέν τις ψ ημῶς ἀπιέναι Οἰκαδε, διαπορθύεσθαι - χώραν ώς ἄν δυνώμεθα ἀσινεστατα ' ην δέ τις ημῶς της ολῶ ἀποκωλυρ, διαπολεμειν τουτφ ώς ἄν δυνώμεθα κράτιστα. 4. Ἐκ τούτου ἐπειρῶτο Μιθριδάτης διδάσκειν ώς ἄπορον εἴη βασιλέως ἄκοντος σωθηναι. ενθα ει ετ νώσκετο ὁτι-όπεμπτος ειη ' καὶ γὰρ των Tισσαφέρνους τις οἰκεόων παρηκολούθει πίστεως ενεκα. 5. Καὶ ἐκ τούτου ἐδόκει τοῖς στρα τοῖς βελτιον ειναι δόνα ποιησασθαι τον πόλεμον ἀκηρυκτον εἶναι, ε εω τῆ πολεμια εi ' διέ-

99쪽

φθειρον τἀρ προ ντες - τους στρατιωτας, και ενα 78 λοχαroν διέφθειραν Μααρχον ' κάδα, και ωχετο ἀπιώννυπιος συν ανθρωποις ώς εἰκοσι. 6. Μετὰ ταυτα ἀριστησανας και διαβάντες τον πάταν ποταμόν μορευοντο τεταλμένοι, τά -ο Πακαι τον ὀχλον ἐν μέσω εχοντες. ου πολυ, προεληλυθότων απιών επιφαίνεται πάλιν ὁ Μιθριώτης, πιπέας εχων ως διακοσ&υς και τοξότας και σφενδον ας ώς τετρακοσίους μάλα ἐλαφρους και ευζώνους. 7. και

προέει μεν ώς φίλος ὼν προς τους Ἐλληνας , ἐπεὶ δ' ἐγ-

κνεῖσθαι των σφενδον ἄν. 8. Ἐκ τούτου Σενοφῶντιέδοκει διωκτεον εἶναι' και ἐδίωκον των τε οπλιτῶν καιτων πελταστῶν Οἴ μ ν συν αυτῶ οπισθοφυλακουν- τες ' διώκοντες δε ουδένα κατελόκανον τῶν πολεμίων.

πεῖς και φεροντες ἄμα ΦΗτρωσκον εις τουπισθεν τα -οντες ἀπο τῶν ἴ-ων, ὁπόσον δε προδιωξειαν οἱ Ελληνες, τοσουτον πάλιν ἐπαναχωρεῖν μαχομένους εδει. l. 'da a της ημέρας ολης διηλθω - πλέον πέντε καιεικοσι σταδίων, αλλῶ δείλης ἀφίκοπιο εις τάς κώμας. εν- θα - πάλιν ἀθωμα ην. και πιιρίσοφος και οἱ πρεσβύ-

100쪽

μῆν πολέμιοι τοξευουσι και σφενδονῶσιν οσον ουτου οἱ

κρηχες ἀντιτοξευειν δύνανται Ουτε οἱ ἐκ χειρὸς βάλλοντες ἐξικνεῖσθαι ' oταν δἐ αυτους διώκωμεν, πολυ μὰν ο οἱόν τε χωρkν ἀπό του στρατευματος διώκειν, ἐν ἀλθω δέ, ουδ' ει ταχυς εἰη, πεζος πεζον ἄν διώκων καταλάβοι ἐκ τόξου ρύματος. 16. 'φῶς ουν ει μέλλομεν τουτους εἴργειν, ὼπε μη δυνασθαι βλάπτειν ημῶς πορευομένους, σφενδονητῶν τε τ=' ταχίστην δεῖ και ἱππέων. ἀκμω δ' εἶναι ἐν τῶ στρατευματι ημῶν Ῥοδίως, ἄν τους πολλους φασιν ἐπωτασθαι σφενδονῶν, και το βέλος αυτῶν καιδιπλάσιον φέρεσθ αι των Περσικῶν σφενδονῶν. 17. Ἐκεῖναι τἀρ διά τὸ χsιροπληθέσι τοῖς 'οις σφενδονῶν ἐπὶ βραχυ ἐξικνουνται, οἱ δὲ 'ειδιοι και ταῖς μολυβδω ἐπίστανται χρησθαι. 18. Ἐν ουν αυτῶν ἐπισκε με- θα τἰνες πέπανται σφενδόνας, και τουτω μὰν δῶμεν --τῶν ἀρροριον, τῶ δἐ ἄλλας πλώσιν ἐθέλοντι ἄλλο αρρο- ρων τελῶμεν, και τῶ σφενδονῶν ἐνυταὶ μένω ἐθέλοντι ἄλλην τινι ατέλειαν ευρωκωμεν, ἴσως τι ἐς φανουνται