장음표시 사용
2쪽
Apud Paulum Balleonium. Superiorum permissu , o Priuiletis .
4쪽
V B aestatem proximam paul- I lo adultiorem, hospitὰ Vsus 'gressu, sum iuuene sane quam eru- ζ- dito, & mihi in paucis fami tiliari: cuius hodieque sales mihi in memoria sunt & multi, & cum inuidia docti, Eum ego, ut , quae visum est, liberitis narrem , iubebo precariam in his mihi Bellarijs operam dare, ac personato nomine Philippum tantisper appel-
Iari, quando famae iam sanctiori suum dedicauit. t Is me Philippus meridiantem id temporis oppressit, eum a Musis otium age- Egress xem. Et,naetia,inquit, festiuus es, qui Par- in hortunassum hic esse eredas, ubi somniando Iubur mPoeta fias, Et tu, inquam ego, nugo se- num .rius es, qui eastiges tuos in me moreS. Fallor enim,aut tibi vix etiamnum Mo pheus missionem dedit. Sed nunquidaItorium,quam ut me expergeres, euigi-
5쪽
- Lib. I. inopia. lasti 3 Hic ille renidens ; se coelo sudiore
euocatum ambulationem cogitare. Nam
quid, sole, inquit, primulum deflexo, ma- Iim 3 In proximo suburbanum est , quis, si me audis, una imus, & hoc Trophon ij
antrum cum amoenissimo Tilieto permutamus . Haec ille; meque adhuc molientem, & a somno pandiculantem manu comitet deducit. Ego mox sequar, inquam :Tametsi haec luculenta vis est, cuius te reum Lege Cornelia citabo, primum, atq; ex tuto licuerit: in praesenti enim tesseram impunὸ non fregero. Id, inquit Philippus,otiosius facias,quando Ita vis.Nunc,
uti ne Amusi erremus , libri aliquid ad . sciscamus. Ita ex forulis tabellas Phaedri depromit, inde recta in hortos subumbanos.
g. Iam in conspectu nemus aestinum erat, Socius cum Obu am ut Hugo, adolescensa li- ambu ιε- teris, & germani candoris nota probissirionisis me notus. Eo nondum consalutato; Gratocus. tiae omnes, inquit Philippus. Nemini tu quidem, mi Hugo, molestus suisti unquam, sed hodie praesertim te opportunissimh offers . Ac mox hominem manu prehensare, & in amplexus ruere . Ille a1nterim modestissime excusare, nusquam
se tempestiue adesse dicere : &, si adeo nunc, inquit, sexijς vestris mora sum , veniam date imprudenti, & si nul digressum parare . Cum ego in pallii lacinia ninuado, ac nuscio quid obnitentem , in Praetorium Philippi pertraho, locuniari ex elegantiis merissime natum, in quo 'videri possit Natura, & Ars de ingenioeertasse, & palmam alteri altera, me arbi-
6쪽
Bidem anntro, dubiam secisse. Quanquam ea, quae ibi ex ordine demirari potui, non adeo in
promptu est dicere. Nec vero etiam conia
ilium id mihi fuit, pensiculate Omnia censere ; cum praesertim ad alia Tragemata animus nos inuitaret. Scena erat
umbratica, qua solem aestumque desti dere feriati solemus. Hic nobis viritim, velut in lectulos, descriptis: Philippus, Phaedrum hunc; inquit, horis subsecivis per proximos priores dies legi. Tiberi j Principis Libertum,
doctum cetera scriptorem,& fabulatorem sane Don infacerum quique probioris aliquantum indolis, quam hodie pleraque sabularum commentaiaut verius aeui nostri dedecora : in quibus legendis , praeter bonas horas, Morum qnoque animorum. que dispendium est. Furtivos equitum amores, & Virginum mentitos raptus, qui praetextate Sc quam Latissime fin- sit, is modo Poeta audit. Ac si ea sirit demum in qniosa, quae moribus bo nis conuitium iacere consueuerint. Cum in eam sententiam pluribus diceret: ego. non quod vana, sed ne tristiora diceret, mittere hoc genus querelas iussi , &aliquando Phaedrum recitare. Haec tempori, inquit, mones: tametsii ea sine a stomacho nunquam recordor. Nos iam
hilares nunc quam censoxios esse , satius arbitrabor. Quare lectionem iam inceωptam, & aliqua eruditione identidem inspersam Hugo mox rurbara coepit.& abnuere; qued ea Philippum nullo consilio agere censeret . Esse enim ita seria, ut nisi meditato audiri non
7쪽
s Liber. I. inopia possint: & dudum se caput dolere ; cur
malo Phaedrus medicinam non faceret.
Quin ludicris intentus, inquit, hunc diem agis, potius, scholasque habere omittis. Quod si argumentum vobis ioculare nullum est,uel ego lassiciam. Ita omnes me Musae ament, inquit Philippus; nihil tam velim , atque te singulariter mihi deme. T reri: id quia dicendo non eualui, audiendo efficiam. Tu proinde liberaliter hor.
tenses iocos e fabulari siuu sparget diripiemus ego & meus hic hospes san-nnebam ego in auidissimE. Tum Hugo, quando ita iubes, inquit, & nulla a te
Dictatore prouocatio est, ut Iubes. Α-- pologum percensebo N. in quo tamen nec meros expectate fales , nec nullos. Et
. dictionem haud paulo fortassis etiam tristiorem, hoc ipso, quod videtis, pal
liolo simul pallium ostendit) villis iam
complusculum depexis atque in senium vergentibus. Secundum haec obseruati curioseque aurem aduertimus: cum ille
. sinistra in cespitem, velut puluillum , iu-
nusi E; P g i Vm , inquit , hominem acce. Fabula pi , id mercatum ijsse , quo illum impe . desii jui xi0se v or miserat, & bene nummatum benὸ G ςdocuerat, quid in nundinis fieri vellet. ma iurgiosae mulieri ut se probaret', im-D ai, pendio solertior, post primam noctis in ramio .clinationcin iter ingreditur. Pagum in is, ter de urbem silua intererat, monstris pestilens, & suopte aspectu formidolosa. Eo progressus ; & uxoris imperio, quam viae intentior, a semita exerrat. Hic illi primum nescio quod murmur & barbari
8쪽
ωrimani. squestus odarium auditur: quod tamen iam neglectum, mox admirationem, &tandem homini formidinem incussit. Post sensum crebrescere , ac denique evicino intelligi caeptum est. Interea loci diluculat, diesque errorem pariter & periculum ostendit. quare pendere rusticus , animique incertus fluctuare, redatiae in viam ; an clamorem
insequatur : se seque potius quam alterum perieuli securum reddat. Demum pietas animum everberat ire, qua vocem capiebat . Aliquantum ergo oscitabundus procedit , dum cauernam conspica istur humi depressam , & saxi grandiusculi obiectu praestructam; perque anfractus& sentes aegre vel singulis accessam. At qne inde ominosi questus emergebant.
Rusticus, quanquam suspenso passu incedit ; fallere tamen ita non potest, ut lareat. Quo animaduerso, remittit nono nihil inconditus clamor; &vox imior, in haec sese verba esserinad. Per ego te, per quicquid es, moriturus obtestor: patere hanc me tibi vitam debere, quam n gare Rutu, quam don re potes. Da capto, quod accipere velles, nisi liber esses. Lucem calamitoso, redde, quam Fortunae iniuria ademit. Communia rogo, quae ubi mihi restitueris, etiam tu seruabis. Rustico iam oculi lacrimis stabant : &; tamen sciam
prius, inquit quid monstri es quod tibi
piaculum , quis adminiculandi modus rRursus ille : mortalem se quempiam,
nulla sua noxa ha eas latebras compa
9쪽
ro Lib. I. Iopia pertinaciter depugnare, ac propediem animam agere: siquas ille a rumnas medicaretur Omnes, si anticam carςeris ianuam tantisper amoueret, dum sese in communem aerem reciperet Spondete huic labori incitamentum , praemium . di, quantum hodieque bene merentibus decerni seleret: si fallat, deiurio se oostringere. H cille; dabo equidem Operam, inquit, ut ne te promissi: tu, ne me laboris poeniteat ; Et simul nitibundus in
obicem incumbit. saxumque loco amolitur . Qui dum. vigilate prodcuntem . libertum suum expectat: ecce tibi prore pii monstrum horrendam, informe ingens . Vipera visa iuxta ac cogitatu metuenda . Cristatus capiti vertex, exerta linguae fuscinucula; oculi exangues, 'iubae subrectar ; corpus cetera virgatu δεῖ cauda refugo tractu in tortuosa coibat. volumina. Tum vero animus homini co- pauescere, incoepti pςnitiidinem habere o,. fugae locum circumspiceremusquam tuto esse . Et certe euentum operiri periculo-
suci erat. Sed in re desperata, visum est ab audaciam consilium petere; pactitiam. deposcit homo rusticanus mercedem ; Sc.
quoad potest magnitudinem benefici j sui
ostendit , oportere elus memori mperennare, & patrono suo gratiam Labe-. i
Habebo, inqnit alter, quantum sp pondi: & ne comperendinatio fidem , cleuet, iam adeo nunc liberabo. Ille peculium Draconi ratus esse; ubi omnia
defieri vidit; vero, inquit, nihil in parato habes, unde satio actur lin putem. Ad
10쪽
Νdermani. I Iea Coluber, rictum se se , & vacuam alui voraginem habere , quo eum pro merito demitteret; idque praemium ea lage sol.
ueret. .Iamque immanem oris hiatum, &famelici ventris gurgitem laxabat, prae sentes homini pestes ; nisi ille primos belluar conatus saltuatim exisset : inde nihil vitae superare , ipsaque illum salus desertum ire . Tandem ubi vitari exitium pos. se desperauerat, diserri saltem cupiebat. Quare cςpit ingenium in promptu
habere ; litem cum Dracone contestari. Superum , clamat, atque hominum fi dem t Hoc meritis meis hostimentum hoc Sospitatori tuo tu praemium 8 Alia captus vel ditat Ot , alia , perfide, pronais eras. Viram tibi retistitui volebas, an ut meam mihi per vim , & nefas erit peres Nola periclitarer capite, lassi impendens a te pericu um arcutilem Perime iam quando pietas. vim prohibere neouit, perime; dam caedem meam haec ipsa humus inultam non relinquet . Conu tiis indulges liberaliter, inquit Draco Iniuriarum sic nunquam ageres, si meminisse. vebles, in quae verba donatio conuenerit.
Num aliam ego se gratiam sperare iussi,. quam qualem accipere passim beneficentillimi solent 3 Eam vero, inquit, ipsam ..
Atqui aliud nunc moliris ; promissum 'abiuras; & quod mater Lua. numquam eluat, vim paras. Videris mihi , ii quit Serpens, parum inter homines e-gille, mi homo, qui solemnem aevi tui
morem ignores. Nunquid enim inter vosmet Beneficia . Iniuriis non com