Anthologia graeca sive poetarum graecorum lusus ex recensione Brunckii. Indices et commentarium adiecit Friedericus Iacobs

2쪽

τήξουσι κενεὸν ἁχθόμενοι κραδίην, ἄρσενας εἰ σθεύσω φιλέειν ποτέ. μήυμήτ' ἐπολισθήσω μεsζοσιν ἁμπλακίαις. αρκια θηλυτέρων ἁλιτήματα, κέλα κομίσσω, καλλεί ω δὲ νέους αφρονι Πιτταλάκρ. Ποίκω τιe πρὸς ἔρωτας σοι τρίβον , av μὸν ἁγνιαῖσμαχλάδος οιμώξεις κουσομανῆ σπατάλην. εἰ δ' ἐπὶ παρθενικῆς πελάσεις λέχος, ἐς γάμον ἔξεις

3쪽

IV.Eι φιλέεις, μὰ πάμπαν ὐποηλασθέντα χαλάσσης

ἄλλα τι καὶ φρ ἔρις τεγανύτερον, οσσον ἐρυσσα οφρύας, ἴσσον ἰδεῖν βλέμματι φει μέγαν. ἰ γον γάρ τι υπερφιάλους ἁθερίζειν,

καὶ κατακαγχάζειν τῶν αγαν cIκ πάτων. .

4쪽

αμφιπεριπλέγδην εις σε κεδαννύμενον.

κ τὀδε μὲν ἄπε παρθένος ' ἁλλα και εὐνής λεύσσοις, καὶ τεκέων Οἴταχυν ἁνθοσύνην, σφρα σοι ἐκτελέσαιμι κοη ἁργυφέην ἁναδέσμην, και λιθοκολλήτων πλέγματα κεκρυψάλων.

ῆωνην παρθενικὴν ἐπετάνυσσε μέσην, καὶ κείνην φιλέεσκεν ' ἐγὼ δέ τις ώς Οχετηγὸς λαὸν εἰο ετέρην ειλκον ἔρωτος υδωρ,αυ ἐρύων τὸ φιλημα ' περὶ ζωτῆρα δὸ κήρ, e μίτακι ποππύζων, τηλdθεν ἁντεφίλουν. ἡν Ω κενου κώ τουτο παραιφασις. ἡ γλυκερὸ γυζωνη πορθμὸς εὴν χείλεος ἄμφοτέρου.

μοίρης ἁμβολίην πολλακι δεξαμένη, ἔγριον ἡτορ εχει, καὶ θέλγεταε ουτ - χρυσω, ἔτ' ἐκ ζωροτέρω μείζονι κισσυβίω.τῆ9 κουρην δ' αιεὶ περιδέρκεται. εὶ δέ ποτ' αὐτὸ ψαθρήσει κρυφίοις ομμασι νεμβομένην,οῦ μέγα τολμήεσσα, φαπίσμασιν αμφὶ προσωπα πλήσσει τῆν απαλὴν οἰκτρὰ κινυρομένην.

6쪽

γατέρα μαντίου μάξατο κισσυβίου, ἔγνων ιος φιλέεις με ' τὸ δ' ἁτρεκες αδτίκα πaσεις εὐνῆς ἡμετέρης πάννυχος απτομένη. τουτε σε γὰρ δείξει παναληθέα ' τὰς δὲ μεθυτας καλλείψω λατάγων πλήγμασι τερπομένους.

7쪽

καὶ τae λυσιποθουe . ρεμον ἁγγελίαe. δ' ἐειπον' εμοὶ τάκα καὶ τὸ φιλεῖ σοφῶς τὸ φιλεῖν χαλεπὸν, δισσὰ κολαζομένιν.

Ι Ιἀσαυ ἔγω τὸν νύκτα κινύρομα ' εὐτε δ' ἐπέλθη Ορθρος ελινύσαι μικρὰ χαριζώμενος, λμφιπεριτρύζουσι χελιῆενες, δ' δμὸ δάκρυ

XIII. Id aes be is tναι μετάeσιος, η πλοκαμῖδας

σειομένη πλεκτὰς, καὶ σοβαρευομένη, η μεγαλαυχησασα καθ' ημετέρης μελέδύνης, τηρα ἐρικυίθη, την πρὶν ἁψηκε χάριν.μαζὸς υπεκλίνθη, πέσον οφρύες, 3μμα τέτηκτα , χειλεα βαμβαίνει ςθέγματι γηραλέα. πην πολιην καλέω Nέμεσιν ποθου, Ο ττι δικάζει ἔννομα, ταῖς σοβαραῖς Θασσον ἐπερχομένη.

8쪽

υ νυν πιλι η σε κατεύνασε, κώ τὸ θαλυκρὸν κεῖνο κατημβλύνθη κέντρον ἐρωμανίης, ωφελες, ω Κλεόβουλε, πὀθους νεξτητος ἐπιγνους, νυν καὶ ἐποικτείρειν ὁπλοτέρων οδύνας, μηδ' ἐπὶ τρις ξυνοῖς κοτέειν μέγα, μη ἡ κομάων τὴν αδινῆν κουρην πάμπαν απαγλαω .

9쪽

III. XVII.

ηρμοσε Λειάνδρω . . . θυμὶ, τὸ λοιπὸν ἐά. o. Hφαίτου τελέθεις, ναὶ πείθομαρ, οπτι χαλέπτων Κυπριοα, θωπευεις δμποτικὴν ὀδύνην.

10쪽

XXI.

S εοδων εὶ φιλέει με μαθεῖν ευωπις Ερευθω, πειραζον κραοIην πλάσματι κερδαλίφ. φήσομαι ἐς ξει ην τις, εφην, χθόνα ' μιμνε δa κουρη λδετιπορ, -ετήρου μνης ν εχουσα ποθου. . M μέγ' ἐτονάχησε καὶ ἰ λατο, κἁὶ τὸ προσωπον πλῆξε, καὶ εὐπλέκτου βίτρυν ερηξε κίμης, καί με μένειν Ικέτευσεν. ἐγω δε τις ως φραουπειθὴρ μματι θρυπτομένω συγκατένευσα μέ.ων. 3λβιος ἐς πόθον εἰμι. τὸ γαρ μενέαινον ἁ νύσσα πάντων, εἰς μεγάλην τοῦτο οἔδωκα χάριν.

ως καλὸς, ηέρθην ταῖς μεγαλοψ ρ σύ ναις,