Dionysii Halicarnassei Tomus 2., rhetoricos ejus et criticos libros continens

82쪽

γενέEM. ειτα το τεκμήριον πόσα ἔχει ὀνόμα ς τεκμ ριον, μαρτύριον, σημῆον, α

Dionysii Halicarnasta Tonius alter. s iiij

83쪽

γα ευρον εν τινι παλαιῶ αντι ψω ἡ τοῦ Διονυσίου Αλικαρνασέως τέχνης, ἐν περὶ ρ τῶν λάων ἐξετάσεως κεῖαλαί TI δῶ τοῖς τῶν παλαιῶν ἐντυχάνειν συ ράμμασιν,ῖν' εντευθεν μὴ

κατ' ἀυτόν άκονομία διήνεγκεν.

86쪽

- μἐν ά ρειν ἐντυχόντι, σφοδρὰς δ ἐ, ἐξετα θεές.

γίνετα .

HENR ICIIS STEPHANUS R

meo fatisfacerem: venit tandem in manus meas unarin, in suo non ea

quae maxime reperta d derabam , haec des torsus Graecis elogia imisi tacit men exemplari uis rari derogare viau, Dionseo haec ad Arenata negans, uaturrem neces satio u se, pis ab eo acceperat: pu- eaim hic ri mustis preMis a r riamur , quae aui apud i ran Dion um 2 nulta re fit inter his at in His Vrimen, risi quod quae lac semiter perfringuntur, fius Agis tractentur. Rerum ut Dreretussit author, intilianum profecto, Panylurima Mia euris Dis si m

87쪽

Fas I iturirere transtulit, multa hinc etiam mutuatum consat tu modo, non ne sis roseu utitur: modo . to verbo Putant, non declarat. Dum Hira etiam verbum de verbo expressisse videatur, utrimque vo4 a hic ad Uere, rein se confin operae ratum putavi tum ut alterast lucran erat itinet et/.rm ut in

Diagas, Graeca ira culi unque i, non nitenae auuoris quidem si abi is ritu Des ms t si monimn sequi , turpesessi non laverit. 18 Primum erra verba ciens de Honiero Dionysius, Ma enim rem appeltabo in re eae rara, haec ait, mi ε ς λον ἡθῶν τε τέ- Vi etπαθων. I Ause, Affectus derii vel illos imites, vel laos concitareis, netno erit Min indoctiis, qui non in ida potestate hunc auciorena liabitisse fateatiata lo. De Hesiodo. D i o N Y si ii S,Nσίοι με, γαρ ἐφθῖσεν δον δεηιμ ονομάτων λειότη ,6σuχόεσεως ἐμμελῆς. FAR I ii s, Magnaqiae pars ejus in nominibi is est occii para; Eunen utiles circii praecepta sentenuae, lenit ulte vessioriana & coimpositionis probabilis.

FAa i u s, Conti a in Antimacho vis & gravitas, ct rnini: ne vulgare elocitaeniugentis, habet lutulet n. De Pan si

F A B i u s, Panyasin ex utroque naimana piarunt, in eloouendo laeta trius .m quare virtutes : alteriuri innaen ab eo materia , alienaria ius ponencs ratione sit-perari. De PD aro.

pua tanaen us in corni novenda naiseratione x ruis, ut quidarn in hac erini parte. o Innibita estis terra operis authoribus p serant. De filior .

τ ιωροσώπων τέ ρηκεν. p Astiis, Stesichoruin, quiana sit ingenio validius, imateriae citiootae oste Iinci maxillia bella & clarissmos canentena duces,& epici carininis onera thia sit istinentein' Reddit eni in personis in agendo simul lolitaret ocitie debitain clignitateria.

88쪽

De Alcaeo.

marutilootatu, cepe iisque ad vi iuri I, Sophocle, es Eu piac

FABlus, Illi id citiae ein laeta io non fateatiar siccesse est, ita qui se ad agetuliatri comparant, utiliorenalonge Euripiclein sere. Namque is sernaone, quo ipluin repreto hendunt, biis gravitas di coibuni iure sonus Sophoclis videliu ςsse fiatilinator, imagis

accedit Oratorio Veneri.

bet eana iucunctitatem, tillatentes etiarn nunaeros coimplexa Ut leam r.

go FABI iis, Philistus citio liae inerent rcitat tiarbae clitanavis bonoriani post hos ais moria in extimat tir, inaltator I hucydidis: A in natilio infirmitor, ita alicii tenus tricidior. Habes apud Dios umquo apud intilianum desideras, sudus in rebus rivise s nucydide infirmior, pMus item luridior: nam mπαρακολάς ον & σαφὰ conjungit Dion dissus, Um opponitur 6 δυσπαρακολά-ῖον.

P, B i ii s, id ego coinmeanorern Xenophontis illaria lucunditateria inane' itani, sed quain nulla assectatio consectili possit 3 ut ipsiae isernionem Grati finxisse

Dionysii Halicarnasset Tornus alter. g

89쪽

7 DE PRISCIS SCRIPT

FABlus, ureopoliapus es proxinuis, ut in histori apta chetis ii sinor, ita oratori nugis iii nilis.

FABaias, Quid Aristotelena 8 quem dubito scientareriarn, an scriptoriim copia, io an eloque si sitiaritiae, an inventioniana acuimine, an Varietate operiana cluriorem pinei L PLAETONI autem trabarat Labitu quod Dio in Pythagorisis in senes'. alten raran se praecipitia in pthilosophoria in actimine iusterencs, & eloquendi sicut ite divina cit tarn & Homeraca. natalciarn enirn, inquit, si pra prosiana orationem,&citiam pedestrena Graeci vociant, sit t. oonsus autem me P magoricis loquens, μεγαλο

FABIus, qui u a Demosthene, A une, NHAperide mure feci , His, inquit, aetate Lysias aiator, stibulis Morie elegans,& Mo nihil, si oratori satis sit docere, quaeras persectius. nihil enitri elonane, nihil arcessitatim: puro tarnen fonti, otiana naagno fiuntini propior. Hem aGι de eodEM; Nain neolae illud in Lysia dicen-Gi textuna tenue a que raritim laetioribtu nitimeris coinainpendiaria erat. Perclidisset irri gratiana, quae in eo ruaminia est,silia plicis inpie inactetati coloris: peribilisset sulena licrepitam se rate.

. quain pugnae ranagri accolianaodam: Onanes dicendi veneres secticias est. nec inaria rim. auditoriis eniim se, non iudiciis con pararat. inventione facilis; honesti struso G sus; in coimpositione adeo diligens, tu clara ius reprehendarin . De Demosthene.

FABI iis, Decena oratorvira, Quos stimul Athenis aetas una ualit, longe princeps Dennosthenes, ac ne lex orondi mii: tanta vis in eo, rana densa onania; ita ciuibus- clani nervis intenta si,nt; tarn nihil ociossem, is Scericii modiis, ut nec quid dest inco, nec clii id redundet, invenias. De a rare.

90쪽

CENSURA. 73FAllius, Plenior aeschines, & iriagis sessiri,&grandiori si indis, quo ininus stri

duis: carnis tarmen plus habet, initiatis lacertorii .

dixerim utilior, magis pan

io CICERONIS ELOGIA DE ALIQUOT SCMPTORIBUS GILD h

cis: Viae iis qtu: Dionullus de iisdern rea in in his cirria in aliis libris dixit, inuiciana & ipsi lucis allaciara vi tenuar. DE LYsIA; ciero in Gra Deoptimo genereoratorum, Italiterni ir, si poterinius, I sibin, Mei is c dein renit iratein potissimuni: est oestri ni ultis in locis grandior. sed clxiia dc pravat is ille plerasque, Aeas ipsis aliis, Aparvaritin rertura caunilas scripsit, videria rei se jej iunior; lioniana se ipse consulto ad Ira in tuariam genera catus IriIm lin averis. Paulomsi ira fit in Demosilienes certe posis sit sun rnisse dicere , elate Lysias sortiu e non possit.

Dicatagitiir Attice venustissimiis ille scripta,r ac politiistinis Lysias. Qtiis enirnus possit nes are Z diura intelliganaus, hoc esse Attacuim in Lysa, non quod tenuis sit atriue inornaciis, sed quod nihil Labeat inibiens alit ineptuna.

. In Bruto,

Quanqualm in Lysia slint saepe etiarn lacerti, sic ut fieri nihil possit valentitis:

venim est certe genere toto fingolior. Sed habet tan im sitos laudatores, sit haei puellistbbtilitate adi Ninluna gaudeant. . tDv lso CRATE; Gereo III de Oratore, Marioton Isocrates, subtilitatem Lysias, ac inen Hyperides, seni mira Esclainci, viis Denaosthenes habitit. Idem in Oratore, 6 6 Nam citi uni concisiis Isocrati Thrasynaachus nainutis ni anaeris videlem se Go gias, Thircvclides auteria praefractuir,priinus inflauait Alatare verbis & inollioribus nimineris explere sententias. M Ilide Oratore, Idque princeps Isbciares instiniisse seruar, iit inconditam annationi ni dicendi consuem linena, delereicionis atque aurium causa clitetnadmoduni sciabit chipuli is oeliis Naucrates) nilmeris adstringeret. D E DE Mos THENE;

Goro in Oratore,

Hoc nec gravior extitit quis litana, nec calli or, nec Nini peratio IEZm iri Erulo , Sed tamen Antonius in verbis & eligendis neoue idiplum mn leporis cauta, quatri ponderis ) & collocandis, de coimprehensione devincienclis, nihil non ad rationein , dc tantiarn ad artena diri Patet vel utri multo nauis hoculein in sententiariana ornanaenii, dc conserinauonabin. Plo senere quia prae- Dion, siti Halicarnasi ei Tolnus alter. g ij