Muthografoi

발행: 1843년

분량: 491페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

genere SuperStiles Si in paucisSinai, Verrena eos rivoque qui in 1 illis utcunque explicatim et in nriis uasi forniana redigenitis operani posuissent: pii Spectant praeter incredi uiliuni voluinina Inaxi in illiu fili li ut imo inicae I n illii IN luites; bul: milii Oxplicationes Principent in isto si uim Iocuna tenent 'O mi uti opus do natura deonina atqtie Heraclidus sivorali racliti Honterica allegoriae. Sod os quoquo odendi consilio ili utili, non PIO vererer ne ni inino nolis liber uti loret, sollyriiiiiiiii quod utriuSquo Scriptoris tum vide Dain tales vulgatos esse qui Sino novo script Oriundi Dromini auxilio in intogriun restitui non possent, nequo lis Cornutu in ontendandunt prorsus nini iniit ilis os sarrago Gillentia) praesto in illi orant quaelial lilia It tiati Vili Oisonus vi l. eiu Λnocul gr. . . p. 243), ne quo ad II oraclidein lium praestantisShni, Vaticanus atque Britannicus si vo Consi alii inopolitanias, ndininicula griivis Sutin

vici Schoellii hist siti. gr. t. 2. p. 117. t. 3. p. 603ὶ, dein donuod aptior et inni tulini in fauillariun scriptorinus alitii liis I iuris locus esse vide Datur, illud in scriptis nil OSOp nomina, ulteri in Dibliotneca IIonterica tan leni uti piando contanda; lilli periinent ei inin uod alia nodo nilostrati Hemica, haudii ero fauillosi niguinenti liuor, uanu uaria in cocinaXinio ver-SRitIr antiquortui deoruni nc duenionii ni culi uni deson data irrisione haereticorurii. Intoren no prorsus deseruisse officiunt viderer nec dicere non te ili XX nuod daI potuissona, recepi allegorica opuscula lilo, Dioruni auctores ignori intur, utriinaque uetatis inserioris, tu genus illiu explicationis vo- lieniente placuit gratiana alicis. Ac prius qui leti reni ipsain ad alteni et Praecepta IovOcntistis en in caussarii inini in Conintein non mi in est. Prinius ac solus edi lit ex cod. ala iiii ono. 40. r. Creu rus in Meles erit fasc. l. p. 42-47. e-vio in suo geneIe unicuin illiti est plano geininu in onina ex- filii in i Dii Vindo D. I. 128, lol lini Diaconi Galeni triplex inodus allegoriae auularuni poeticariini, nusiciis, ethicuS,

illeologicus, qui liuessus Sic incipit, τρισὶ τούτοις ὁ της αHh-γορίας περιωρίσθη τρόπος, η γα φυσικῶς. id Latia Dec.

22쪽

conini. . ,Π,l. Vind. t. 7. p. 502. Quas regulas ivonio load antiquas fabulas granaimatici ad nilnierint si quis indagare volet, largari ei nasssena praenonunt silva TZelgarum, u-statnii, aliorum, in quivus prae aliis iterun noininanditia est ouem nodo meinoravi Ioannes Diaconus Galenus, haec. . vel 10 homo huius eniti in eodem cod. Vindob exstant allegorias cum in uuattuor priores vorsus nisi uuarii Iliadis

circumspiciens hisdem generis exenipluni vio lectorinus offerre possena nec vulgare prorsus nec nilnis innubilo se praegrandi anivitia molestuna, incidi in sillogommim, Ulixis errordis opusculum, nec duuitavi illud nuic voluimini inserere, cum intellexissem paucis osso cognitum et Iicet nec anticuilin egset nec optimo genere scriptum, non prorsus ianae cognitu in lignum. Primus evidit cuna Xenopnontis convivio opera et studio

Vine. Opsopoei M. Meerius Vaganoae 153l ouani editionem inspicero niihi non licuit), iterunt Io. Comnibus L. B. 1745. Tertiun Anonymum, cuius Ofellunt opus naiscella inscripsi, abiem enis primum ex codH. Medico oet Escori longi oditum in Bidi ant liti ot ari s c. 7. Gott. 1790 ipso lana, suoniani a nonnullis Pnlegonti tritini intellexeram, in paradin-xographis alieno loco, repeti curavi p. 218 sui. s. praefat. p. XLLam , ni suo loco non erat cur omitterent. Secuitur opusculuna d. la Dorinus Horculis ox Apollo- diro exeorptuni, Allatio duco a me auctori suo redidituri , Ioanni Pedias imo nartophylaci Bulgariae, nomini, ut se

tur saec. 14, uuem a Ioanne Diacono Galeno, quocuni eon

fundi erit solitus, primum recto distinxit Muetgesta l. enient . there Hes p. 295, non recto item ab Ioanno Diacono Padia-sinio, ut docEt C. F. Rankius in ed. scut Hes p. 305. Hunc igitur auctorem esse Allatius, qui prinius Luessunt tanquam Anonymi Malit in xcerpit vis graec. Oph ac rheti P. 321-341, recta suspicatus est, cum eius suo nomin eiusdem tituli opusculum Venetiis in a. bini Antonii et a Salvatoris

23쪽

PRAEFATI D

Bononiae exstare legisset pud epitomatores Gosnerianos. Ne quo aliud est quod Venetiis in bibl. s. Marci cod. no. 5 4 v. neupoli mi ec l. Marci iDI. cod L p. 277 assoriastir

Ioannis Pediastili nonnia inscripturi iis derii lii vel Dis incipions et dena indoindo non esse dicitur in ini perant ibi blio- inoca Contra ritillo noni in inscriptiuia, nisi latero visis ornenin mutila praescriptione, Sed in lilii scholiis iiinxiinani partoinoi vinologies, visi inciunt illeii est in codico Vrntista, tonsilii Di. Reli liger saec. 5. o. 143 νὶ, mi Ei impiissis, indara Hesiodi nonnulla continet viil aclitora eo in in . d. n. Rendigem p. q), queritque nrua inpia anno ite iii collat una goyminus adhintii Versu nitient i normissi leguntur otiinni in cocli Palat no 132 vid. Geu Zeri Meles erit. . . Exironius est ice in Serriimitii in Macollonia snee ilexu episcopus, postea IIernclen Ponti illeliopolita Condidit is praeter alia nihili per ,revo opusculun de lodecim Domin cognominAug. minus illi mi, Diod oliger uni atque

podii in Atho noni superiore snoctilo in Grinanitini attulerat Matinitio, totum contuli, ni quo hunc et Monacen seni in Oration adornan in capiti Diisquo orinnandis luco niaxinio Semiutius Suni, nai 8Si tanton praeseripit Onit iis capit irin ad nomini canticoriana ecclesiasticoriani conforrnatis. Pii latiniis

autoni o eodeni vi MatIuensis profluxit fonte eius deinque santilia ossa Parisino no 1258 et 2599 ex eo apparot miod in his ab iniit Io, oin Bacchus excipit. Restat ut paucis ilicetini do ppendico narrationiun. Reputanti niihi enirn savulamini scriptores graeci quan Iniisti intorcidissent, quique Superstitos essent quana partini gusticerent

24쪽

v l integratii sieris nythologiae cognitionern sse tuendani,ndeo ut hanc ut vellet asseuiti, o graeci scriptoros tantuni non nanes perscrutandi Esent, a nullis libri onsilio non alienurn visiun est, appenslicis inSta nausere, si cluae essent quibus duinnuim illud nliquatenus resairciri posset. Congessi igitur ex variis scriptorinus uuae huc sacero viderentur narrationes. Qua in re ne sinen or nneni niuue modum transiis roni cavenmina erat. Nam Et ex uno uouuo scriptore, uitata occasione fabulosas res alimiandi attigisset, vel ex eis

otiana, cui eiusdem generis plurinia omis ci Ieremoue aucto-mini notitinivus undecunnuo data opera congessissent. scho- Iiastas dico iduue onine genus eruditulunt scriptoriani, in auo primitin f ite Iocuin uaricia tenet Manulas excerperern, Periculurn erat ne in infiniiun opus cresceret. tauus nisniissis sic institui, ut non reciperent nisi narentiones et auctor a suorurn noniiniuus inscriptas et nucissis ipsis solo nar-rrana consilio compositas. Hoc autoni consiliuni anxiine perseu uuti sunt inferioris aetati Ihetore ac opnistae, qui cuna renoua paries orationis, tum nauationem ad arterii redigeuant et uotmodi narrandunt esset xenapiis demon8uu-Dant. HoIuna igitur ex progvninusniuis depromptae Sunt diiuidia sero ex parte uuae appendico continentur nauationes.

Praestant reliquia iiDanii, ad Allatio prin una suas in Exc Pit. M. Maec sopn aera neu p. 4 83 in e&im aliat. q. p. 1099-1 ill), ouas paucis exceptis historie arminenti recepi integras integras item recepi Severi, uus minuSessiderat a cossi atrit no 115 Dinruus in DibI reg. Mare. couin gr. p. 62 smi. itemina IV Mua incinoit graec. t. l. P. 537-539, et leola uua feriantur ap. I H. I. I. p. 269

duas iten exenipli caussa ex nauationi Dias Nicephori

si Iacae, garruli saec. 12 honainis integras vid. p. Allaι. Excc. p. 137-175 et Vari rheu. l. p. 428- 4423, unam

Georgii Pachyni eris, qui vixit saec. 13. ed. Vala. p. 552), reliquas inisi, ut et Anonymi quas vidit Uidiis p. 60l. His addidi narrationes onni abnatis Hic enim ad expli-

25쪽

eandas ouatilior naaxinae Gregorii aetinnZen Orationes, Tun Droni in Iandem Hasilii, duas in Iuliantini invoctivas, in sancta Iuri ina, contexuit conamentarios sic inscriptos: συναγωγη καὶ

ἐξήγησις, ἐμνησθη ἱστοριῶν ὁ ἐν-γίοις πατηρ Tρη

γόριος ἐν φ ἐς το μέγαν Βασιλειον ἐπιταφίω λόγω - ἐν

τοῖς στηλιτευτικοῖς - ἐν τω ἐς τα αγια φῶτα. Hominoxtremus latet adnuc in Diutioineeis relimios et Excerpsit sedulo Eudocia, et odidernn priorem, sed non integram viginti tantum capita), ex codd. olito,is Monacen sinus no 132 st 63 saec. 16. A. Creuxinus in Melet cxir. l. p. 59-97, al- si uin ex ossi in Do non si no. 9 Rich Montagu uni Gregorii invectivis ton. 1610. p. 27-172, duod is linma129 nareationes continenteni Has uomio non dedi integras, sed elegi solas eas uno sanulosas res tractarent, misi nistoricas et naythologicariim uouue nonnullas, anne videronturesso inutiles uanquain vereor ne eariana etiari uua recepissem si dinin anticiendas fuisse existinanturi sint evomittitises sunt eniti pleraenus omnes simpliciores auari pro rei natura liceDat exspectare. omini sic domum apparet, uidproprium sit duoviis illis narennes generi Diis, uoman ExeInpla appetivi nostri praohat, rnotorico, ut ita vicana neoIogico. Nova quidem ad has sabulas triendanda instrianienta non conuuisivi satis cuippo hanens ex oniectura conexisse enores cui in oculos incuneront Eed Baaltam ex cod Parisino no 255l, quo continetur conamentarius ad or in asinum, inultas Iectiones excerpsisse, post uni eiusdem apparatu ni torario in Angliana translatas, docet Scnoellius hist. Iul. v. t. 3. p. 182. Praeterea alios Mouo ius modi coinnientarios

cuius tamen conanaentarius a Galeo aditus Oxon. 1681 nummiid narrationun contineat nescio. undoni Maxiniunt erant qui crederent auctorem conamenturii ad invectivas, qui suu Nonni noniano circuinsertur sed Onno illuni tm Dueniluniosso colligas ex I, 7. 50 55 coli cuin comin ad Or in Basil. 3. 5. 8, o conficit reni quod Nonni non in inseri pine sunt Iaao narratione inivris Vinctavonensibus illeol ni . 9.

26쪽

99 100 cs Lambec conaria. d. Mia in p. l. 3. p. 454. 505.507 et Parisin nr. 522. Denique ii emini hoc loco orninandus est icolas, do mi supra dixi, Senariensis Eteni Innic loque in eiusden si egorii naud pauca orationes corn-mentarios convidit Usus eis est ac Billitis, a uo latini facti, an integri Meso, prodierrent aris. 1569 o deinde in

variis Gregorii vitioninus mioco non o nucusuu emit.Sod ciuit in eoolico olini Augustano, nunc Monacensi no. 90 inveniunt esset opusculuna niyinologicunt nullo auctoris no- inine inscriptum coiit historias de Pelope, Tantalo, Cecrope, Alcmaeone Hercule, Saturmo Graecis in rotarii navigantibus,

Rhon, Cerere, einete Isule, Messis, laracibus, Sole, ILuna), idnuo lotnonis alvo Pselli esso crs iiivisset Hai di eat codd.Dibl. Μοn. t. 5. p. 38, nuperetnae R. Ungerus in epist erat. ad IA Mannemina Brandent, 1841 p. XXV sq. illariti ni-storiariam tres eodeni ex nuro descriptas adposita Billii interpretation edi lit atque icetas esse tacuit, sep napias ex

eius continentario ad orationen in sancta Iurmina, id quod con natur crebra eiusdsi in Benedictinomina ad nano Oratiionen adnotationibus acta continemoratione, praeternum ouod graece dena conariaentarius una aliis exstat conapluri- Diis in Muliothecis maxinio Parisina cf. at cod . niss. Dibl. reg. . . ind. p. XXX). Ego veri, nas uocii duxi r petendas. Haec omnia, uoniani non integra scriptoriam opuscula, sed excerpta tantuna ropraesentavi, ouo via ac ratione res procederet, ex ordino niterarunt collocavi, ad tectis in adnotation nuctoriam nominibus atquo invicidiis locorian . Sed ut quos unius cuiusque scriptoris Iocos recepissena saeuius lectores perspicerent, ni iani integritin Eorurn indicen subiicien

27쪽

9,2.

78,2.

Aphthonia

30쪽

BIBAEON A. I. l. πανος πρῶτος του παντὰς ἐδυνάστευσε κόσμου, γημας ει ην ἐτέκνωσε πρώτους τους κατόγχειρας προσαγορευθόντας, Βριάρεων Γύην Κόττον, οῖ μεγέθει τε ανυπέρβλητοι καὶ δυνάμει καθειστήκεσαν, χειρας μιν ανὰ ἐκα- τόν, κεφαλὰς δ ανὰ πεντηκοντα ἔχοντες. 2. μετὰ τούτους, δι αὐτο τεκνοῖ Π Κύκλωπας, Ἀργην Στερόπην Βρόντην, ων ἔκαστος σε ἔνα ὀφθαλμῆν ἐπὶ του μετώπου αλλὰ τούτους ἐν Ουρανὸς δήσας ἐς Ηρταρον ἔρριψε τόπος δὲ Ου- τος ἐρεβώδης ἐστὶν ἐν 'Aιδου τοσοῖτο απὰ ης ἔχων λάστημα ὁσον αὐουρανοῖ v. 3. τεκνοῖ δὲ αυθις ἐκ Γης παῖ-10δας ἐν τους ιτῶνας προσαγορευθέντας, κεανόν, πιλν, Ἀπερίονα, κρων, Σαπετόν, καὶ νεώτατον απάντων μόνον, θυγατέρας δὲ τὰς κληθείσας ιτανίδας, ηθυν, μαν, Θ μιν Μνημοσύνην, Φοίβην, Βιώνην Θείαν. 4. αγανακτοῖσα δὲ Γ ἐπὶ τῆ ὰπωλεία τῶνδεὶς Ἀρταρον ριφθέντων παίδων 15 πείθει τους τῶνας ἐπιθέσθαι τω πατρί, καὶ δίδωσιν ἀδαμαντίνην ρ Ap. οἱ δὲ κεανοῖ χωρὶς ἐπιτίθενται, καὶ μόνος ποτέμνων τὰ ἐδοῖα του πατρὰς ἐς την δέ- λασσαν ἀφίησιν ἐκ δὲ τῶν σταλαγμῶν τολμοντος αιματος ιννύες ἐγένοντο, Ἀληκτώ, ισιφόνη, Μέγαιρα. της ἐώρ- 20

SEARCH

MENU NAVIGATION