Luciani Alexander, Demonax, Gallus, Icaromenippus, Philopseudes, Ad Hesiodum, Navigium, ex conformatione F. V. Fritzsche. Praecedunt quaestiones Lucianeae

발행: 1826년

분량: 450페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

καὶ λη μυνασθαι, θάνατον ζημίαν ἐnέθεντο.

Salui. c. 2. ου μ ν πρότερον ἐρῶ αυτά, ν μὴ περὶ του χαίρειν αυτου καὶ το ευ πράττειν καὶ του πιαίνειν προείπω τὰ εἰκότα. Demonacte c. g.

post no Pronomen notitiunquam a Graecis Pra temnissum esse. Quod quam luani talibus oemplis, quomini ratio an oculos incuruat, riuii non habeo ostendere,iamen, quitan, qua supra attulimus, mus rei

diligentiam Plane desiderari passi sunt. Ut unum asseraria, nonumno, tum, Urat M'-- in P sitasses, sequenti paragrapho an exbis πλην, --τι ἡ μις αὐτης ἀπειλεῖ seripturam nλην τοιο νε η μ. ini ne inarioluxvii mihi quidem ei ipsam Spectanti Pronomen, cuius defectum ipsiain Actia jecuri genus neumon aut indicaret, aut etiam ae . Minciret, non semper adiecisse Gmineos probabile via sum; 'ngestis vero et in x apsa comparati, variis xeniplis non maediocriter an opinione sutia coo-sriuatus Luc. Proineth. . Cauatis. c. s. nλὸν ἀλα

132쪽

οὐ- σχον τοῖς νυστάζουσι τουτοις μαιον, θυμὸν ἐπινεμν αρτι ἀναν-- μααχιν. Sed

viro summo loci ipsi, dum tacent, obloquuntl P

133쪽

d locum Vitar Auci. c. 5. χαριεν λέγεις,

Iocos si percureas, Pronomen, in cerus quibusdam Adlectivis atque post nonnulla Verba deficeroclu- ,etilius prosecto Intelliges. Veluti dubitari non potest, quit Post Verbiv πάσχειν crebro Adiectivo non accedat quam sententiam tulisse etiam

ho. Quid enim Z Italus lociitionibus ita solent Graeci.

Cur Utur non eodem pacto in Onanibus, quum Parratio sit inniuini Quod contra Soliae metis nonunc quidem Pristina severitate remisi , sed et ad Phalari Epist. p. 5o8 in liac causa sicut ne cessarium tuetur, et Demostiui. De ac i5, 2. B.

Schaefero Varo summo, non cum istis, qui sunt vulgus sine gratili, sine auctoritate, mi cum Coryphaeis philologo iurari esse intelligo primum

134쪽

- 95 -

quutus est, novissime cum vix ad illos quidentate luaquain coinpariuulo, sed non indocto tamen, o emo, cu)ias nota bonae frugis est adLuia num P. to 511. Qua adhuc persecutus sunt, eo perti- iudico, ut pronomen indefinitiain eum Acia 3ectivorunm non ubivis adiungi intelligatur quod in nonnullis etiam elegans videtur, ita interitum

satis asperum esse haud diffiteor nunc autem, quando Collices leutrana in partem inclinantes servandi, et e X stl Nigliinudi Optionem concedunt, curas Exime MIRIII, CulctIn animus Propendeat, dicetur. Oiumaclinodum enim viI docti pronomen vehementiore studio saepe Xpetiveriant, ita aliquanto a ite lavarios in eadem sententia sere fuisse e Ie-etionis discrepantia in lituusmolli locis vi ho colligere. Tliucyd. VI, i. - εἴπερ βουλόμεθα ἄξιόν τι - διανοέας δρῶν. H scIih τ in plurimis libris non conspicuuii a Behher circum circa septuni inicinis. I iic Amores . . ἐπαγγέλλεται τι καὶ πουδαῖον. duo codices, eximiae notae uerino agnoscunt. Di il. Deor 2o, α ι - κακὰν ἐντρίψησθε τώ νεανίσκω. Juntina κακον Plat Menexesi c. a 9. tub ανδρὶ οἰοuεν τι-ναι

aαιοχιον τι ienet Incert. Disi Eryxia c. i7 Mμαι δε καὶ μετίαν τομον ουχ-- πλουτεῖ oti uno libro dederiant, quos non initer. Aeschyl. Agamemn. v. 252. λ εἴτε κεδνόν, εἴτε μὴ, πυσμ δε η . l. εἴ τι κεδνόν . Ei go locos, qui

in sint plex eutriana conspirant, Innaitium libra- Tiori ni Inlaemus reliquias. CeteIun it litati si intRomillia Tacit. III al. II. 15. Denali issent nouo avaratiἔie, crudelitatis, superbiae aliud 'itu reliquunt, citiari tenere libertatem, aut mor ante ser vitium 3UD3iis similiter tentati patrocinium non inam

135쪽

limi coiiqe lex in lices, ubi esse, scribeii luna, au si υρῶς; exarari debet, ut sis animo commotior atque tarditaten alius nihil videntis incuses, sive eum iii et rore depreliensum convincas denavi est iro alicuna, Montainus, quarti Q ρύς; biorem rationen .

riore loco initium Iacturus Ibi enim a via inax tuin niuiis homitatem et ii mortales voluiitato pro c. 18. ρῶς; μοιος οἶτος κών - ulu vel Sola

λοῖς). Perperam editur ως; ut saepe interpretes

ge: ορῶς;- ου δοκέεις τέτταρα, ταλα - οὐ ut Piscator. c. 8 ὀρατε προς ὀρτο ἀκουε τε 18.οως προρετ ρίζεται. et O. - μ; ολίγοι συνέρχον--e i 4. iiii Gallus c. 9. Toxaris c. d. avigium c. 15. ubi distingue: ορῶς διὰ τουτο κνουν c. 16. ubi inter Pandi signum post neὰρ τὰ ἐπιρρεον neglectum est. His duo addam unum, raristini haud disio usus sed probum, quod

136쪽

τους, εἰρορῶς μου. Ego nunc certo aliud xemplum, in a ater es eis; ita matur, nemoria non teneo. Alteriuri est, ut Sops Oed Col. v. 1426 loci contineatiorem quoniam a doctorum viromini munius meus sissidet antinus. Voba li- rixosa sunt liaee:

διδο λου του ἔρωτος - γαρ εἶ, τοτη γε, . Sic ex codice Parisiensi edidit Schmie rara, 4ωτος. πιέα Ου γάρ δεινὸν τουτό γε ἀποτηρ μεγαλαυχίας. Et praeclare cetera ille, nisi Pio uno vitio clieto Quod Mobrius amae rupius L. Puriget miti Mihi potius leni transpositione utendum videtur: δίκην -οὐ ου του ἔρωτος ο γαρ δεῖ), ἀλλ της μεγαλαυχίας δεινον τοὐτο γε) conjectu meae ivent hi loci Luc. D. Saltat. c. q. οὐτε πολυσαρκος ἀπέθανον γαρ ουτ λεπῶς υπερβολή- σκελετῶδες τουτο καὶ νεκρικόν) UM

MIanua γάρ ante oυτ inseruit, si e codicibus, vix Te ager sit e Colijs ct LIIa, inter cedo. Ρiscatores C. 61. κομίζειν δ' ἔκαστον σωφροσυνην μεν η δικαιο-

137쪽

οὐ γαρ ἄν πεισθεῖεν ουτε μὴν αἰτιάσθαι καλῶς ἔχει - ἐπιτήδειοι γαρ καὶ οὐκ ἀνάξιοo Galliis c. 5. ἐγώ δὲ τότε - ου ησθιον τῶν κυαμων ἐφιλοσόφουν γάρ νυν δὲ φάγοιμι ἄν υρνιθικὴ γαρ καὶ ου ἀσκόρὲητος οἷ η τροφή). Livet c. 5.

ταIς ἐκκλησέαις πράους καὶ φιλανθρώπους υμῶς ἐθίζειν εἶναι προς γαρ υμῶ αυτους καὶ τους συμμάχους ἐν ταὐταις ἐστὶ τὰ δίκαια ἐν-ταῖς παρασκευ-ur ταῖς του πολέμου φοβεροὐ καὶ χαλεπιγως ἐπιδεικνυται πρὸς γὰρ - ἐν οὐ καὶ τοτ αντι--λους ἐν ἐκειναις εο, ο ἀγων). Aliquoties Isocrates ita est loquutus, quod pro celebratissimo hujus iuri imoris tussio concinnitatis non valdo denairandum ut ad Demonic. a io. B. - φιλαίτιος

Dial Deor. 7, 4 τοιγαρουν ἀπέδωκέ --μισθόν, τὴν πυράγραν. . . Volebat, in addere, ut jam sensit Gomyrus, Mare exposuit trusinus L. I, p. 235. 34. Ego In relictabo locum Lito Gallus c. ik ἐστε ἀπέθανε πρωην παντα ἐκεῖνα κατὰ του νόμου Σίμων τά ράκια τὰ πιναρά, ο τὰ τρυβλίον περιλεί/ων ἄσμενος ἐξελαύνει, λουργη καὶ ργινοβαφῆ αμπεχόμενος. Ubi interpretes diversis diversi, errori Dus Onuies imbuti sunt. Et carito quidem rei vel litiirin eo citi Od o το τρυβλέον περιλείχων εociarurn, lillim et ea erat si patέire το τρυβλίον c. φελόμενος, ut Sinione nodo a Tarat gallus o το

138쪽

- 99 - ώυτ κλέψας -t. . Tuam plenius et Tecum eo s. περιλειχων autem, aod hornino dictum est coa iervatas in axes opes rivolis oculis spectant ari

Ui, οτι in editione Florentina male intercidit Alia auaedan lau)usimodi vero eniendavi Malomonius ad lat. Euthvphr. p. 4 et P. R. Luc. Diat.

139쪽

M 1oc insolentiore positu aliquoties a scriDis uu

140쪽

Male verborun συνεὶς ἐχομενον λυτόν ins . lautia , aliam sententiae contorinationem retuntun xum probavit De Fxagmentis Dione si p. I. infra.

T. I. p. nos et an autea 'hrananuus ad Viger. p. 771 uanimi dicendi norinam commiscuit.1 emosth. I, male gesta reat. 295, 2. B. οἱ νηιι - ζοντες αντοὐς ξιόχρεως ἶναι του Φιλειπο ξένοι καὶ ἰλαι προυαγορετεσθαι. Exempla, quae librorum scripturam in Luciario. plane vindicetit, colleot Sohaeserm is Bos Ellips. p. 226. mani- tamen quod ibi sic dicit In tatibus opporatio, sisee ressa illa, aio tacita, non patitur nonranati-ivim In finitis Iu/igi etsi vir egregius illud retra ctans etiam Irontinativo locum esse ipse docuit ad Sophocl. ecl. Tyr. V. 58., tamen isqia id ei ita

SEARCH

MENU NAVIGATION