장음표시 사용
301쪽
ο - αν ποιησαι ἐδυναντο μὴ -χὶ τηρ νενάκης υφημμένης. o. Toιοῖτο ἐλος της Αλεξάνδρου τραγωδίας καὶ αυτη οὐ παν- δράματος ο κατα- στροφὴ ἐγένετ', εἰκάζειν προνοίας τινὰς τό τo os-εον' εἰ καὶ κατὰ τύχον -- ν, καὶ τον ἐπιτατιον -- αξιον γενέσθαι του βιον καὶ γωνά τινα συστησασθαι,πὲρ του χρηστηοών των συνωμο 'των ' καὶ γοητων οοι κορυφαλι σαν ἀνελθόντων - λατπη τον Ῥουτιλλιανὸν τίνα χρὴ προπι - θηναι αὐτῶν καὶ διαειωσθαι τὰ μαντεῖον καὶ με-- νωθηναι τι ἱεροφαντικω καὶ ' Προνητικω στωματι, ην ἐν αυτοὶ καὶ Ιαἱτορ ιατρῖς τὴν τέχνην πο
-- jιον Ἐπικοτρω τιμωρῶν ἀνδρὶ ς ι λζθως ἱερῶ καὶ θεσπεσί τὴν φύσιν καὶ μον με ἀληθείας τὰ καλῶ 'νωκότι καὶ παραδεδωκότι ' καὶ ἐλευθερωτη τῶν μιλησάντων αὐτω ενο ἐν οἰ- μαι δὲ τι καὶ τοις ἐντυχουσι χρησιμον τι χειν
- - φρονοῶντων γνωμαι βεβαιουσα.
304쪽
Βοιωτιον Σωστρατον. ἀναφέρων ο Ποακλέα οἱ Ἐλληνες ἐκάλουν καὶ ωοντο Πναιο - μυλιοτα ειρμωνακτα Ο φιλόσοφον ους και εἶδον αυτὰς καὶ ἰδών ἐθαυμασα θατέρ τω Λημωνακτι καὶ ἐπὶ μηκι--οτον συνεγενόμην περὶ μὲν Ουν Σωστράτου ἐν άλλοι βιβλίω γεγραπταί μοι καὶ δε λωτα μεγεθός τε αυ-
του καὶ ἰοχέος περβολὴ καὶ Ουπαιθρος ἐν τω Παρνασσφ δίαιτα καὶ Ἐπέπονος εὐνὴ καὶ τροφαὶ ὀρειοι καὶ ἔργα ου ἀπωδὰ τολονόματος καὶ οὐ ληστὰς Ηρων πραξεν η δοποιων τὰ βατ η γεφυρων τἀμπορα. u. Περ- μώνακτος δη δίκαιον λέγειν Ομφοῖν ἔνεκα ως ἐκεῖνός τε δια νημης εἴ τοις ἀρίστοις τό γε ἐμὲ καὶ οἱ γενναιότατοι τῶν νεων
305쪽
λεσεν αὐτός τε ορ . καὶ ἡγιε καὶ ἀνεπιλήπα με
χ μενος καὶ τοῖς ρωσι καὶ ἀκουουσι παράδειγμα παρήχμον ν μυτοὐ γνωμην καὶ τὴν ἐν, φιλοσοφετινάληθῆιαν. . Οὐιιην νίπτοις γε ' ποί - τουὶ σιμ ταμ εγξεν ' αλλά καὶ ποιηταῖς συντ νος ἐγένετο καὶ των πλεί-ων ἐμεμνητο καὶ λέγειν ωοκητο καὶ τὰς ἐν φιλο-νία προαιρέσεις ου ἐπολέγον οὐδὲ κατὰ τὴν παροιθων ἄκρω τ Micrutavi φάμενος πίστατο καὶ τὰ σωμα δε uεγυμναστο αὐειρὰς καρτερίαο διεπεπονητο καὶ τὰ ὀλον ἐμεμελη- αυτ μηδενὸς ἄλλου Προρδε εἶναι, δετε ἐπεὶ ἰ
ἀποτεμνόμενος αλλὰ πολλὰ ἐς ταυτο καταμ litabo πάνυ τι ἐξεφαιν τινι αὐτων χαιρεν, ἐωκε θρε Σωκράτει ἀλλον κειῶσθαι ει καὶ τω σχηματιωα τῆ του βίου ραστωνκ τον Σινωπέα ζηλων δο- ξεν υ παραχαράττων τ ἐς τὴν δίαιταν δ αυάζοιτο καὶ ἀποβλεποιτο - των ἐντυγχανόντωνομοδίαιτος πασι και πεζὰς ν καὶ ου ἐς ὀλίγον etυφυ κάτοδος συνην και ξυν-ολιτευετο 6. καὶ τρο μὲν του Σωκράτους εἰρωνεέαν οὐ προμεμενος χο ι
306쪽
μενος εις ἐαυτὼν μὲν ουδενὰς ἐδεῖτο φίλοις δὲ Ουνμnραττε τά εικότα καὶ τους ἐν ευτυχεῖν δοκουντας avτων πεμίμνησκεν ως ἐπ Ἀλιγοχρονίοις τοὶς κουσιν ἀγαθοῆς ἐπαιρομενους τους δὲ η πενίαν ὀδυρομενο- η φυγὴν δυςχεραίνοντας η γηρας η νόσον aἰτιωμενους συν ἐ2ωτι παρεμυθεῖτο ου ορῶντας οτι μετὰ μικρὰν αυτοῆς Παυσεται μὲν τὰ νιῶνταληθη δέ τις αγαθῶν καὶ κακῶν καὶ ἐλευθερέα μακρὰnάντας ἐν ὀλίγω καταληψεται μ) 4 1 μελε )uὐτῶ καὶ δελφοὐ στασιάζοντας διαλλάgτειν και γυ- νοιξὶ πρῖς τους γεγαμηκότας ειρηνην πρυτανευειν - που καὶ δήμοις ταραττομενοις ἐμμελῶς διελεχθη καὶ τοὐς πλείστους αυτῶν επεισεν πουργεῖν ζ πατρίδι τὰ μετρια, τοιουτος τις ν ο τρόνιος νης φιλο-οψίας αυτοὐπραος καὶ ημερος καὶ φαιδρός. Ἀο Nόνον αὐτὰν τί νέλου νόοος φθάνατος ως, καὶ τὸ μέγιστον τῶν ἐν ἀνθρώποις ἀγαθων τὴν ψιλων Φουμενον καὶ διὰ τοὐτο φίλος μὲν Ἀπασι καὶ
- ἔστιν οντινα ουκ οὶκMον ἐνόμιζεν ανθρωπόν γε - πλέον δὲ ρ ἔλαττον χαιο - ών ἐνίοιε-τῶν μόνως, ισταμενος πόσοι αν ἐδόκουν --.vπὶ την της θερασμίας ἐλπιδι διαμαρτάνειν, καὶ -- πάντα μετὰ μοίτων καὶ ωφροδίτης αυτης ειραττε τε καὶ λεγεν ως ἀεὶ τὰ κωμικὸν ἐμμο Τν Πειθώ τοις εἱλεσιν αὐτοε ἐπικαθησθαι 1 Τοιγαρουν καὶ Ἀλναίων ο τε υμπας δημος καὶ οἱ h, τελει περφυῶς ἐθαυμαζον αὐτὸν καὶ
λουν, τινα τῶν κρειττόνων Προ λεποντες, καίτοιεν ἀρχη-ροςεκρουε τοι πολλοὶ αυτῶν καὶ μῖσος
307쪽
καὶ καθαρὸν ἱματιον ἀναλαβών και παρελθών τὴν ἐκκλησίαν τα μεν ἐμμελῶς τὰ δε καὶ τραντορον ' κατὰ τὴν μυτο -οαίρεσιν ἀπελήσατο,
παρ μου θυσιῶν πελάμβανον, προς δὲ θάτερον τρτῶν μυστηρίων ταύτην φη χειν την αἰτίαν ν ὴ κοινων'σαι σφίσι της τελετης ἔτι ν a viis
308쪽
προ ιπων τλονομα, καλεῖ οε Πυθαγόρας. 45 Mw- ο νος δε τινος των ν ακεδονία ευπαρο- νεα- νἱσκου ραί- ἐρεσχελουντος πιὼν καὶ προτείνοντος ἐρώτημά τι σοφιστικὰ καὶ κελεύοντο εἰπεῖν του
ουλλογισμου την λυσιν, - ἔν ολ τέκνον τι περαίων, γανακτήσαντος δε ἐκείνου ἐπὶ - της αμ- νδολίας κωμματι - ουν πειλήσαντος Αἰκα
sonsum hene conveniat, coniecti Irae tamen meae: νατυ ετ α vi I uidunt loci Luc. Pl alar. I, 8. 19iat. Mort.&8, 2. Saltat. . . et C. T. JuP. Trag. c. s. Zeuxis
309쪽
παυσομένων ' πάντως καὶ των νιαρῶν καὶ ωέων. 41. Ιερεγρίνου δὲ του Πρωτέως ἐπιτιιών τος αυτ οτι γελα ἀ-ολλὰ καὶ τοὶς ἀνδρώποις
310쪽
νυσθαι αυτ κα ὶππους παρίστασθαι, ἀναβησομένω καὶ δειπνον παρασκευάζεσθαι'ρορελθών ΠαθἀIIολυλέκους εν κομίζω σοί τινα ἐπιστολην, σθεν το ἐκείνου καὶ οἰηθέντος τι κατα το κοινον καὶ αυτος τοι ἄλλοις συντρέχει τω πάθει αυτου καὶ εἰ
πασδειν νομίζεις -- ορῶν πένθους ἄμοιρον ἔαλ λαὶ μὴν κἀκείνων καταγελαν ηειου τῶν ἐν τως ο αις πάνυ ἀρχαίοις καὶ ξένοις νόμοιοι χρωμμωων, - ρουν ἐρωτηθεντι - αὐτοελδρον τινὰ καὶ