Luciani Alexander, Demonax, Gallus, Icaromenippus, Philopseudes, Ad Hesiodum, Navigium, ex conformatione F. V. Fritzsche. Praecedunt quaestiones Lucianeae

41쪽

omniurn optimus est, or en a non καὶ το re, sed καὶ το i. o. τότε scruptum tenere tr*ditur; quod a vero propius Legendum est enim sensu Postulariter καὶ τότε τὼ πρῶτον cipiunt, oci . Non semel ego vocem siri a librariis Vario depravatam Miuli. Hii in Nostri Herinoum c. 26. In ciniis conquestus sibi Philosophiae arcem anquirenti aliam ad aliis viain monstrari solere ita perit: τό τε τοίνυν τὰ πλῆθος εων δῶν καὶ το νόμοιον αυτων οὐ μετρίως ταράττει με καὶ ἀπορωῆν ποιωι, καὶ μάλιστα οἷμονες περδιατεινόμενοι καὶ τὰ μυτων ἔκαστοι ἐπαινουντες. Deti actio articuli ante nληθo illatini pertenue ab libris subsidium habeat, sin aliud, quam literas male divulsas componam: τότε οἱ- νυν το πλ. Diat. Mort. 7. πλὴν ἐμοιγε οὐ τὴν τυχιωσαν τερπωλὴν παρέσχοντό τε στένοντες. R εtituit Graeoru παρέσχον τότε. De Mercedemo dium . . vvigo Iehitur: μως οὐν ἐχέτω τινὰ Πυγγνωμζν αυτοὶς, εἰ ἐπιτυγχάkοιτο τὰ δε δι δε-

νη Γαίδα μόνον πολλάς ἀηδίας πομένειν γελοῖον

42쪽

n. 16, io Aristarchealii Iectionem: καὶ γὰρ τότε φωτας ἐεικοσι βησεν Ἀλπων πρώα ἐλθών - οχεοφι διδασκόμενος Πολέμοιο. male reprehen-dmus Prae p. ra XIII., tum vero, ut is Luc. Toxar. c. o. melius distingui ομοσον, φη , τρνη εἰμι, ηὐχως ἐρξο μανθάνειν. Hic locus indoluceni ascipit, ii memineris, Graecos, qui co minis liberaliter assignamini, aliquaud commisiam

43쪽

ut a divino numine ad rei, cui id praesideret, O celeritate praecipites ferrenturi ori enim deam, .sed artem statuariam Lucianus puer discere coeperat. Graviter o debat Solanus ad Luc Docrificus c. 5. ο μὲν Κρόνος, ἐπειδὴ τάχιστα ζετε- dit Iacobrius, a Pone R. Pomoni Adveram . . um. In his ectis, inmait, murra haerebat MM-nus. Vox πανδ Primum de Peraona Urani deti Minde de loco, Mi uocibuant, accepta 'mm. mio continuo adiecit Lucianus an sic acrwsisset, dubito psidem at tu libellus L,inciam s. q. non

., Mur Virum Megium errasse prorsus existimo.

ρύτατον κακῶν. Iutus V. 657. II νέα - δεν,

44쪽

II eistenta coii)ecturi λόγιος aut Iacobsi λο-i Ieritis haud vavate caritumini esse vel e c. 4. λόγον ηυιεὶς ι Κελτοὶ οὐχ ςπερ Ῥεic Eλληνες 'Eρμῆν οἰόμεθα-Iναι, αλλ' υρακλει-τον εἰκάζομεν. concludiui . Eodem perti et, qui sollicitari io debuerat, locus Euripidis Iphig.

λυκλαωτους - , ut bene vidit miluas . VII. p. 5o8. Denique sanun fomita praestes, eodem conseras Iocum Luc. alius . Πράκλεις, λινον ἐινα φὴς τὸν ρωτα του ἐνυπνίου, Γρο --- ,- φασι, οια ορον χων της τήσεως τὀν υπνον ὐπὲρ τὰ ἐσκαμμένα ηδη πηδῶ. Namque Verbis nτη- ωὐ in mente Gallus habet , τὰ θεω υνειρον, quem Lucianus ala IIOmero II. B v. 56. Inutilatus et in ipso Gallo c. . et in Somnio . . induxit,iametsi utrobique nullus non editoriam haud im- αὐτοαγών - βηλ missisis. Somnium c. 7. ο τε γαρ πάππος οὐ θεἰπουσατο υνομα - μητροπατορος λιθοξοος καὶ θείω ἰ tWοτερ καὶ μάλα υλπιμεuo G ημάρ. Recte satio Nemater motus facieridum putavit, ut incisumn post ἀμφοτέρω tolleret an explieando tamen riori recte satis ei satus est Eleium in illo καὶ μαλα vox prior, uti solet anteis; vocaliubi, qua ali luod Missim litui Iecipiunt, inteat litis

45쪽

Leptin 152, 5. B. εστι δὲ καὶ μάλ' ἔχων νόμος υμῶν καλά ς, ubi V. Vol uvm p. 72. Hinoath.

τότε καὶ μάλα, - , . καλά καὶ τῆς πόλεως Dion Hal P. 555. Luc. Abdicat. c. u. καὶ τοὶ μὲν της, γυναικός, πάτερ, λως ἔχει καὶ πάνυ

omnino mi post obserentionem inuisutam dico . mu nouitescian Dial Deor. 6,5. I, 2. Divi Marin. ni. Diat Nori , A. Apollam pro Mere. ii l. c. I. 6,1o. 6, 35. 6,85 8, 46 8. 82. Luc. Diat. reis. 7, 1. προφάσεις αεί, καὶ Ποσνσεις καὶ μακραὶ ἐλπίδες

καὶ πολῶ τό ἐὰν ὁ πατὴρ καὶ J κώριος γέμ

μα των φατ ρὐων κ αὶ πάν πω σά. Primo . in vincula conjeci, quod milii Uiraris, no a Liu-ciano deberi videretur. Tum pessime G nemus: et multum illud Si Pater, et si dominus P terno ruin fuer Tua eris ne omnia Quasi vere ad illuc και ante πάντα- cogitatione no-a retrahi debeat non vox re ipsa sit adolescentia li. m. Frepuens illud, si pater . . . et heres bonorum facito fuero, tum vel omnιαι- Hac enim potestate eu nue passuri e tur. L.uc. De Sac1isiic. c. 15. ἐν καὶ π ά-

46쪽

ihi dc Goesiliensis κα non PIOScit: Tectens, semas, si ii medio certe in Cataplo c. a. est:

καὶ ΙΜόδικον, τον μὲν σοφιστὴν καὶ αλαζόνα ποεν-- εἶναι, ἡ δὲ πολιτικόν τε καὶ ανδρα καὶ πολ- χου ξιον Quod enim Clerico a post de--ἀνήρ su istisis, hoc ipsum etiam in librorminisse

tum est scriptura Hermannum ad Soph. ecl. - πάντων κελευοθεές. Ad idem arguanentum

trahasi reced. Cond. c. των καὶ μήν ν αξη ἐπαιρομενων. Thucyd. I, ΑΦ γενομένης παιδὶ ἐκκλησίας. PerpeIam ceperunt . . Luz. Alexand. c. 24 δρομος οὐ καὶ θισμὰς παν--χόθεν γίγνετο καὶ θυσίαι καὶ ἀναθήματα και διπλάσια τλ--- καὶ μαθη-- i. e. Concursus er o MM Annianentiun factus est undo pse et Ucrincia et donarια φ duplici Pro-

47쪽

μέλιστον τολμημu Aristopla. AVes V. 114o iiD- texi Oga11u Pisuietaero: τον δὲ πηλὸν ἐνεβάλλοντοπως; respolidet nutilius: - 'γαθ', ἐξευρητο καὶ σοφωτατα. Fallitur de ultimis eisinus, Vir eximius, Syntagin. Iit. P. 2. 55. nam καὶ ---- est et sapientiorane. Thucyd. 4, 17. λααιοί εἰσι καὶ ἀπιστότατοι εἶναι ταῖς ευπραγίαις. ubi suo Schol. περιττὼς ο καέ. Perlianc occasionen nonnulla alia, quae vocabu- Iuni a illustrari luiri aciant, allaturi sumus, si prius de loco Luc. Diat Deor. 9 via nonnulli liaeseriant, paucis fuerit imonitunt. Nihil illuc aliud, ama distinctio haec intexenda de

48쪽

σGH, ἔχων καὶ τὰν κεροιωνόν, νεφλέγη Ἀροτος. Si appaxet, a post 1ω si doleas, VOCEI PIOrsus necessariani deletum iri. Conser Thucydiderii, si, 4 ο Βρασίδας, ἔχων καὶ Σαλκιδέας, ἐπὶ Ἀπι-ον - δε - --. Pusilla vocula Mia iii multis saepe locis in supra, quam credas, Exemλεμ- quod molestum negotium si laando nipeusi dolerem, doctoriun et magnomina virorum,qtu allioris res indaginis mente complexi ab hoc terrilbili liosis

insidia: Circumveliti sunt, ne consolabar Xemplo.

ninuo uesciat, pluriniique interpretes, ut Sohaeis ad Gregor. Cottaava. p. 935. 36. docuerint, quis hoc tu, limi neglio credat Et tarneu est ita. .uc. Ver Histor. I, 7. πέθανον δε- ων μὲν πολεμίων βερνητης. unus miror Solini Ieraan, truseium L. t. Luc. P. 245. ' vehementer antro' καὶ ut ii1-eptuni litura deletum velle. Ineptuni ergo in aliis

quoque et iiHIuIneriis locis, ut Luc. Toriaris c. 26.

Mori 11,5 -- ουτε, οἶμαι, - ω Βράτης, ἐπεθυμεις

eteri num unus et Miser tor auris duo, sod a Mohosset, acri- ῶν ωia Praeterea id quoqua, quod Miser toris genus mortis enormi, in illo uno raro se eo tacet. Uticaveraun

49쪽

o. 5. ἐπεὶ δέ σοι μετέδοξε βελτίω ταυτ ναι και τὴν μὲν ἐλευθερίαν μακρὰ χαίρειν ων, ζηλῶσαι τὰ ἀγεννέστατον ἐκεῖνο αμμεὲον

τε ἄλλοις ἀνθρωποι καὶ ceti, qui locus non maiori ure sollicitatus quam in Oeconomio. Io, 2. - αὶ ταύτα γιγνωσκουσι μὲν πάντες κάι

50쪽

terdiu nullo tire viris doctis displicuit Ut inr, , avgoi μὲν μικρά καὶ ουδὲν ἀναλ οκοοσιαρ η οὐδὲν conjiciunt. Ego IIilii naulena, se ci conferam potius lat. Apol Socrati . . η ἀνθρώ- -- σονία λέγου τινὰς ἐστὶ καὶ μενος.

Luc. Parasit. c. I. λίγα καὶ μηδέν. Tyran- Ucid. c. i5. πάντα οὐτος κατώρθωσε - - λM, νολιγον. Thucyd. , 76. ραρο τε τι εἶναι καὶ - δενος ἄξιον. Contra Plutarcii ire mirat p. u. B. Xyl. - λέγον -- προκοπης μέτεστι, ιάλ-λ ον οὐδέν. Quin etiam repugi autes Iotio tesper Mi particulam copulari, formula μον-- - πρῶ-

τος Inaro argumento est. Etenim quod Demona ni taxum lutosophus Metiarunt et leporis, iii Lucianus refert in OPaomine libello c. 29 , hominem maropere elatum, τι μόνος αυτός ἐστι πρωτος, διαλεκτικω hoo irrisit respon-so: καὶ μην, ω ' γαθόκλεις, ει μὲν πρῶτος, ου μόνος, εἰ δὲ μόνος, ου- ρῶτος. ea non

est, nisi ilialectica dialectici Confutati, neque condemnandum illius somnulae usum Pertinet.

πρωτην ἐπὶ τὰ τοι-τα - οπησθαι καὶ μόνην tibi Taliae erιus Adnot. P. XII omnino lege dum dicit: καὶ μονην, anuitas apte, tu arbitror, a Schaefer repulsus. Plato Tu, Legibus I, 4. g.