Libanii sophistae Orationes et declamationes ad fidem codicum mspt. recensuit et perpetua adnotatione illustravit Io. Iacobus Reiske. Volumen primum quartum

21쪽

αο διJφυγον το μη δουν λόγον, εν τουτοισι τοῖς δικαςηρίοις)ουδε τους βουλομένους κατηγορειν απες ε της γραφης, τοτων κρθησομένων αξίωμα. ἀλλ εφευγον' ηγωνίζοντο

απελογουντο τανυ γουν εδεισαν την πενίαν σωκρατους,

κύριον.

22쪽

quid deesse. f. ia is, cin infinitivo

tus puta) μ πικρίνων Σ oimissis duobus vocstutis in milibus

c.σπεο et πάλιν. rvrsita rego reni p. laedebat Anytus. eo, qtiod Socratena in iussicium uocare Orni sit. sy f. των νόμων.

23쪽

ν ογε τὰς γραφάς: ί γαρ δὴ τον μεν παρακαλοῦντα

κράτης κρίνετ- των δοῦ πειθησομένων τv τήτων κατα-I o λυσει, λόγον ὐδῶς' ἀπατεῶτ ' καίτοι τον φασκοντα των νόμων φροντ ζειν, λοι παντων των δεμοκρατία δυσμε- νων, χωρῶν πsοσηκεν αλ ί τὼς ριεν υπερπηδαν, ενὶ δε πολεμῶν μονω' δηλον γαρ οτι καμ σωκράτους ἀπο- Θανόντος ο γε ὐπό τουτου διεφθαρμένοι κακοὶ περὶ υμλIS σοντ . τἰς αν ουν ιατρον ἀποδέξατο, παντὶ μἐν όφρι- λοντα βοηΘῆσπι τω σώματι; τηρουντα δὴ εν τω πλείονι τὸ νόσημα. ει μεν ουν σωκράτην με v vδει πονηρον ἄνυτος ουτοσὶ, πονηρόν δὐ ουν ίκ ἡπλατο διδάσκαλον δ*ψ- καλως αν ἐπὶ μονον ειη. νυν ἡρ τῆς νεοτητος ημων , ως φησι, ao διεφθαρμένης, ποθύσης ἐτέραν πολιτειαν δια τους τέτου λόγους, κοινὴν εδει- την κατηγορίαν ειν ' του το γαρ ἀν ην Θαρρῶν ημῖν τελείως παρέχοντος, αλέ ποιουντος τους μαθητας χαλεπωτέρους τω του διδασκα Θανατω. πόθεν ουν σωκράτης κρίνετα0 μονος , ἐνεθυμηΘηas προς αυτον ό κατήγορος' ἴτι τοὶς μῖν πραγμασι η τοῖς

24쪽

Σωκρατους ἀπολογία. I9

ri: ψαθε δέ. μισόδημος φησὶν εH' και τους συνοντας πώθει της δημοκρατίας καταγελαν. τί ποιων ἄνυτsπρος Θεων; λογον συνλις ἀνέγνω τρις - ετέροις κατα της δημοκρατίας. αλ' Εκ ἐγραψε μεν, ουον ἀνέγνω, ει τε

λευόντων ο τρόπος, διαμηδην εἰπὼν ἁ φρονεου ' πανταφP'γξαξαι λόγον' πάιν ὁ β με λει πείσειν προσάγειν ηθην πώσαντα, χαλεπως ἐνεγκῶν αμαρτοντος 7 ' roῶν ὐδὸν αν ἔχη δεῖε πεποιηκότα σωκρατην, ο φάσκων αυτον συμβεβουλευκένω ζητεῖν τοῖς νέοις, οπως η πόλις δουλεύση. εἰκὸς δ' ην δ. ω ανδρος , κομ ει σφίθα την πόλιν ' ἐδεδοίκει το της συμβουλης σαφές' Η δια τοῦτο κτως φ ἔλεγεν ἐπικρυπτόμεi ος, οῦς' αδειαν ρον μη πεί- a sσαντι χρόνου γε προιόντος, καμ τοῦ πράγματος τοῖς νέοις ουκ ἀπαρέσκοντος, τολμησ- ηκ φανερὸν ειπειν. η νέους , '

25쪽

2 Σωκρατους ἀπολογία. μὲν ἐν τω δημω λέγοντας ουδοῦ του Θορυβου το μέγεθος ων

λόλον το δἰ πάντων μέγιπον, μετέπεσε δ ς ημῖν ἡδη τὸ

ἔδοξεν άθικῶν, δεδωκάτος. σωκράτης δε Eτε φυομένου

26쪽

- J nisi quid hie deest,

27쪽

Σωκρατους ἀπολογία.

8 s. ἀπετετυκηκω earuisset. excidisset suffragio eorum. Rquibus laudatus non fuisset. 9 et 1 τνJ qui eum Homer iacerent. 30 ἐκών.J qui Hesiodo studerent. τῆτον Ηon eriain sint aspernatu i et reprelaenium.

28쪽

gratuleriar suis liberis, h. e. preci hira et votis contandat assiis hoc felicitatis ilia peti ale Vt pariter, atque illi visi fue . runt, sapientes videantair Grae-

33 idem est se si dixisset

mo fuit, qui seiuentiis illoruin poetarunt, postquam a specta culo dishelsisci, reprehendis.set imo vero perinulti: fu runt. quid quod innumeri s aistim , main adlaue in scena ab histraronii, pionunciarent Ir, impli rent. 'μ μέλω uno λ nil clarant, nil eoria in interest. 33 αρσοφάνα in dativo, Per diph holigunt .

29쪽

24 Σωκρατους ἀπολογια

Eκ, ἐαν ἐπιλαμβανηται τις των παλαιων ποιητων, ωπο

30쪽

υ των τειακοντα τὰ εργα συ δ εν δημοκρατια - παρ η Hα παλαιους ποιητας ἐφίτης τοῖς περὶ τους λόγους διατριβουσι δεσποτας' κή τά ςόματα τοῖς ἀεξιωτέροις ἐμ-

earmina' ad inuadendum rei ptrincipatu in inflamment. - πολα τοιαύτα γεγονέν- scit. ut essent multi, qui Mo- inera locos perii ultos nota.