장음표시 사용
21쪽
XIII. limonium Hieronymi Montis, Anno Christi is r. XIV. nnis Pauli Folperti restimonium, Anno i 76. XV. Caroli Maeonii testimonium, Anno I So. XVI. udosj Dc ulti testimonium, Anno I 83. XVII. I tidovici Canitelli, te timonium, Anno I, 33. XVIII. Testimonium Arnoldι VVion, Anno I s 9 s. XIX. Blasii Rubei testimonsum, Anno I 398. XX. Eminentissimi Cardinalis, Caesaris Baronii, testimonium, Anno
XXL psuh Agortia te Imonium, Anno I 6O3. XXII. Norariensis Episcopi , Ciusque Mediolanensis . Caroli a Bal lica Petri, Ieptimonium, Anno i 612. XXIII. Leon reae Coquai totimonium, Anno l6Ι6. XXIV. Philippi Fer aris Iesmonium, Anno l6as. XXV. Peregrini Afera a testimonium, Anno I 627. XXVI. Ioannis Baptista Vilia te timonium, Anno I 627. XXVII. Hieremia Drexet Iestimonium, Anno I 638. XXVIII. Ramuis Pici te timonium, Anno I 6 a. XXIX. Ioannis Petri de Crescentiis Romam testimonium, Anno 16 3. XXX. m Maria Campi testimonium, Anno I 6 I.
XXXI. Testimonis sacra pictura teteris, in Mediolanensi Sinis Ah0δε Baselica extanus.
22쪽
Vam insignis sanctitate, quamque dignus hie Tesitis sit fide , planissimἡ constat ex ijs, quae de ipso habentur pridie Calendas Februarij in Romano Martyrologio cum Annotationibus Eminentissimi Cardinalis Baron ij, necnon etiam in altero cum Petri Galesnij, ae praeterea in Philippi gFerrarij Catalogo Sanctorum Italiae , itemque in matutina Breuiarij nostii Ambrosiani Lectione : tum etiam in eius Vita, quam breuiter recensuit Petrus de Natalibus in Catalogo Sanctorum, Libro 3. cap. 37. fusius vero Boninus noster Mombtilius Tomo Secundo inter Sanctorum Vitas, quas a vetustioribus Auctoribus mutuas accepit. & in duos Tomos circiter Annum Domini i4 s. collectas. ac typis impressas euulgauit : quamque perstrinxit etiam Carolus 1 Basilica Petri , Nouariensis Episcopus, Nouariae suae, siue De Nouariensi Ecclesia, Libro Primo, in Terminatione Insulae Sancti Iuli j, ae Ripariae, pag. i 7 9. N Cdeinceps : rursus vero copiosam denique reddidit eruditissimus e Societate Iesu, mihique benevolus, Ioannes Bollandus, dicipariter Ianuari j trigesmoprimo . in Actis Sanctorum eiusdem mensis, quae duobus ingentis molis Voluminibus adhuc editapet ipsum typis Antuerpianis ego legi. II. Certe autem talis ac tantus Testis hie noster, Iulius, tempore floruit Imperatoris Theodosii Senioris . quem Anno Domini 39 s. ex hac vita migrasse constat, ut bene obseruauit etiam Carolus idem a Basilica Petri Libro secundo Nouariae suae , in Sancto Gauden- Diio, Episcopo Ptimo, ad finem. pag. a 9. his verbis : Sanctus Iulius cum fratre sim Iuliano in hanc Dioecesim venisse apparet, anse quam Sanctus Gaudentius fieret forsicopus ; cum ij Theodosio imperore venerint, τti in I ro de Locis orcss hoc est Libro primo) dictum est is qui Imperator decessit Anno 3 9 s. quo Gaudentius ad c Presbur Ecclesia Nouariensis curam gerebat s sicura ex uam
III. Quod autem pro praesenti causa producitur eiusdem Sancti Iulii
23쪽
LIBER I. CAP. I. testimonium , his apud Boninum Mombritium in eius Vita Aconceptum eli verbis r Postea venerunt ad Insulam modicam,
qua sua est in lacu, qui Iul iacet Citiitati. qua iacitur STATIONA. Tunc Vir Dei Iulianus ad Sanctum Iulium dixit: Intremus Insmiam paruulam : s faciamus in circuitu munitiones , s adisicemus Tasilicam : faciamusque nobis hic sepulchra s ut, cum venerit nobis
tempus dormitionis a Domino , requiescamus . Resspondens Sanctus Iulius dixit: Sine contumelia tua sile modo frater. Adhuc venient
dies, quando hic intus lupus capiet sibi stillam in praedam, vulpes
rapiet sibi hinc gallum in escam . Surgamus hinc , transeamus . Me tam aliquot lapides ibi in Dro in maceria posuerant. Sanctus BVir Iulius , 'si Insula quid futurum esset, per Diuinam Prouidentiam sipiritalibus oculis intuebatur . Statim alterum. Haec apud Nombritium . Quae pariter ijsdem pene verbis apud Bollandum e manu scripto codice Carthusiae Coloniensis , a Ioanne Gamnasio Societatis Iesu oscripta , hunc in modum leguntur : Exinde autem progres veniunt ad insulam modicam , qua est in lacu , qui subiacet Ciuitati, qua nuncupatur STATIONA . Dixitque Sanctus Vir Iulianus ad Beatissimum Iulium : Ecce adest
Insula parua: in qua, si vis, faciamus structuras,'Basilicam adi scemus , in qua nobis construamus siepulchra, in quibus dormitionis Crem're Iaceamus. Cui Sanctus Iulius, Sine, inquit ,sine modo: Ecce
dies veniunt; cum μι lupus s vulpes accipiant suem gallumque mnadam . Surgamus, hinc transeamus fiam enim Vira mini prophetia sipiritu, quid in eadem Insula debueras euenire in futurum, in praestenti cognouerat, ' intuens spiritualibus oculis contemplabitur eamque Insulamstatim reliquerunt. IV. Accipe nunc, quam fidenter idem Carolus a Basilica Petri fuerie interpretatus', eo Sancti Iulij vaticinio prae indicatam diuinitus esse nefariam Sanisti Martyris Arialdi nostri caedem , atque adeo simul etiam ipsius Attaldi sanctitatem . Libro enim No- Duariae suae pariter primo. in Terminatione Vergantis, seu BMueni, pag. i . sic scribebat: Insula Sancti Victoris in medio
fere lacu Veibano J ent, in qua obm Ecclesia erat Sancti Victoris, Parochialis I sellarum , cum Coemi Ierio , Iato Templo Sancti Ioannis Baptista ad um Baptisterj : cs habitamribus fia vacavis semper. Nam his , Qt pleri que locis in continenti, Ecclesia Par chiati remotior fuit ab habitatoribus. Hac Insula ante annos ampli urcentum
24쪽
TrsTIMONIA PRO IPSORUM SANCTITATE. ν
centum data est in emphiteum Lancitora Borramo Comiti nunc AIllustitissimi pariter Comitis est Ioannis Borroniaei) exceptis E
clesiis memoratis, s Gemiterio; quamuis pro veteribus Ecclesijsno, tiam nunc ad carint Arramra Omires, dum ibi amplas quoque ades posuerunt, s horres malorum citreorum , aliorumque riusdem
generu . Aia Uella dua , ita proprie nominata quae quidem simi liter nunc sunt Illustrissimi Comitis Renati Borromaei prope ripam, multis piscararibus incolu : in quibus Ecclesia sunt a casa , que est Parachiatis in ea , qua daeitur infriar 3 quamquam pro a quandoque habita dentur H dua parua lusiula ; nam cs' Me tempore pedibus ira ab una ad aduram potest z scopula ex quo Insula a
ciuntur, ita continuato , ut fere aqua siuperficiem inungat, cium ea minime abundat. In ea Insula , Comiti Aorromao tradita , verbsimile est, excruciatum occisum iam fuisse Ariudum Diaconum, ex Decumanis Ecclesiiae Medolanensiti s non aurem tu aba ex his Insulis 3 quia hac incolis careret, G a ripa sinius distaret . Nam
ratur historia instrius sub Odrine Episcopo . Factum hoc videtur sigmsic ire qui sicripsit Vitam Sancti tu . dum ait. Sanctum Hrum eum farre , antequam veniret Gaudianum . sis contudisse in Insmum lacus , qui siviacet Stationa : fratrique suadentι, ut ibi sidem suam eligerent ac sepulchrum, negasse; quasi prasedens legendum Cvidetur praeuidentem j scelera . qua ibi futura erant. Ex quo VP- να , Auctorem illum a quo nimiium conscripta suit ea Samsti Iuli j Vita qualis qualis fuerit, vixisse circa tempus Ariairi moraui, hoc est circiter Annum Domini Atilissimum Septuagesimum. Mati nam diximus appelluam 1e Auream. Talia ιbi Carolus Episcopust nec dissimilia postmodum in eodem pariter Libto primo, in praedicta Terminatione Insulae Sancti Iulij.& Ripaliae, pag. 3O. bi sic habet: Dis in D.aec mi uariensim ad Insulam venises latius de Iulianus traduntur Verbum Deus. Ia lacu inquit Auc-ιπὰ qui subiacet sationa: quo nomine Augeram obstruauimus appel- DI tam. In ea Insula cogitauit Iuli avus, cum ramim peregrinareum
postremam Ecclesiam fabricare, Abripiere, Di reliquum vita cursum conficere. Iulius autem prophetico spiram locum icitur Hominatus, prospiciens malum, quod mea futurum erat; de quo superius hoc est.
loco nuper a me itidem producto pro coniectura nostra tetigimus.
v.Tria igitur nobis in praesenti coniectat Carolus hic Episcopus. Primum est , scelus illud , quod prophetico spiritu Sanctus Iulius
25쪽
praenunciabat, esse Martyris Arialdi caedem, quae postmodum pa- Atranda esset in ea Insula, ad quam ipse peruenerat: secundum est, eam praecise Insulam non esse aliam, quam quae nunc Comitis cli Ioannis Borro mari: tertium di postremum est, Scriptorem illum, Actorum Sancti Iulij vixisse circa tempus, quo mortuus est Sa ctus Arialdus hoc est circiter Annum Domini Millesimum septuagesimum. Ex his tamen ego coniectamentis ita prinium admittam, ut secundum ac tertium plane rei jciam. Sicut enim Sanctum Arialdum certissime constat in una Veibani lacus sue Insula siue solitudine necatum esse, ut postea saepe ac saepius videbimus, ita nihil ego habeo in contrarium, quin ad eam s tamen Insula Avere fui i)Sanctus Iulius tunc peruenerit, ac patrandam in ea caedem illam praeuiderit,ijsiqi praenuncia uerit vel bis. Ex altera Vero parte Insula illa, quam idem Carolus Episcopus designabat , non
ita mihi visa est parua S modica , sicuti Vitae illius Sancti Iulii Auctor significabat. Illa itidem vere medio in lacu sita esti nec ad eam terrestri etiam itinere perueniri potuit, sicut ne in prae senti quidem potest; quali tamen itinere perueniri s& ex eo quidem Lacus litore, in quo Stationa etiam constructa est potuisse videtur ad eam solitudinem, sylvestribus solummodo bcst ijs h bitatam, in qua Sanctus Arialdus necatus e st. Sic enim ego colligo Ce Beati Andreae vel bis quae Libro subsequenti eiusque Capite a 9. continentur in Arialdi Vita, per ipsum conscripta. Stationa mirs nobis hoc tempore Angleriam terrestri iam erat itinere pro fcctus, cum duabus e mulieribus, sorte fortuna Obvijs , percomtatur, an vera sint ea, quae mox audierat de Arialdi nece. Quasi tim I .ina apud me subdit idem A ndreas θ nimis grata, omnia testantur se vera , praeler hoc, quod de eius morIe adhuc eranI incerta. Vtamrta smihi, contra praefatam tendemem olitudinem ad quam deniq; naui transuectus fuerat Atialdus) ostendunt: mustumque de sicunt, ut reuertens eas facerem sciolas , de eis adhuc inerat dubietas. VE- DRUM INGENTIUM PRApEDITUR OBSTACULIS SAXORUM ILLUC ACCEDERE. EVNDo p LR TERRAM NEQUIVI: QUIQUE PER NAVEM ILLUC ME TRANSFERRE AUDERET , REPERIRE NON POTVI, ideoq; printer qua dicta sunt, emur de illo musicire non tui. Quamobrem peninsula potius, quam insula, vete fuit ea solitudo, in qua necatus est Sanctus Atialdus. Forte autem Sancti Iulij prophetia illa
26쪽
TEsTIMONIA PRO IPSORUM SANCTITATE.
illa non incongrue posset intelligi de altera quoque vel etiam sor- Atasse tertia insula, in quam translatum deinde fuit Arialdi cadauer, antequam in profundum lacus deijceretur: quas propterea insulas Iulius abominaretur, utpotE propinquas loco , in quo tam nefarium scelus patrandum praeuideret. Denique vero, quemadmodum nihil obstiterat, quominus Sanctus Iulius per ea verborum inuolucra tanto ante tempore innueret Sancti caedem Atialdi futuram alta etiam quid postea obstabat, quominus Ac- totum eiusdem Iulij Narrator eadem illa ipsius verba scriptis suis consignare multo pariter ante potuerit tempore, quam idem n caretur Atialdus 3 3
ciiiij , per Sanctum illum Iulium enunciati . Quale vero fuerit Caioli a BasilicaPetri proprium pro Arialdi & Heriembaldi sanctitate testimonium, id ego infra separatim suo loco ac tempore recensebo . Sicut autem ipse itidem in Terminatione Inuorij multa iam scripserat de Stationat se ego plura deinde disserui de ipsa in Ambrosianae Basilicae ac Monasterij Monumentis, Num.
quid hoc loco innuere liceat ex eiusdem Sancti Iulij Vita, per CMombritium recitata; non iniucundum profecto illud erit quod ibi de Audentio quodam Mediolanensi ac Senatore narratur.
Testimonium e sepulchrabbus eorum Inscriptionibus desumptum , ac simul
etiam ex us Auctoribus, quisiuis eas calculis comprobarunt. rtyres hi citra dubium necati suerunt Anno D mini supra Millesimum Arialdus sexagesimo- sexto, Heriembaldus autem septuagesimo-sexto. Tum vero sine mora Heriembaldus ad Sam Dionysianum Vibis nostrae Monasterium sepultus est: eodemque post multos annos translatus etiam iuit Arialdus f posteaquam primo contemptim humo infossus, deinde in lacus Verbani prosundum deiectias, post decem inde mensus diuinitus euasisset ad litus: atque ad Vibem solemnini B delatus
27쪽
LIBER I. CAP. II. VI ih delatus pompa, prope Monasterium San-Celsianum sepultus iacuisset. Quae quidem omnia singillatim e piae senti deinceps Opere constabunt.
II. Eorumdem vero Martyrum sanctitatem ij praesertim testati nobis luculentissime atque ad fidem accommodatissime fuerunt, a quibus conscriptam e tempore magis propinquo Vitam inuenimus Alialdi, & a Beato nominatim Andrea, fidelissimo pariter ac veracissimo eius discipulo. Verumtamen, sicut ego ipsius Vitam, S a duobus quidem antiquitus conscriptam separatim , subsequentibus Secundo ac Tertio Libris ad vel bum recitabo; sic etiam tales eorum attestationes Leetor inde paulo serius dignoscere ne gravetur; hisque contentus interea sit, quas hoc ipso Libro , seruata quantum potero temporum serie, producam.
nes, quippe quae caeteris, quos in promptu habeo,Testibus , vetustiores di fideliores credi merito pollint: easque depromam e manu scripto praesertim ac pergameno Capituli Metropolitani Codice quo Libri Quatuor M diolanensium Historiatum Landulphi Senioris continentur, usque ad Gregorij Papae Septimi mortem, Anno Domini octuagesim quinto supra Millesimum communiter adscribi solitam, pertingentes; cui nimirum tempori Lan-dulphus ipse videtur coaevus fuisse. Seniorem vero appellare ii tum ego soleo, ut eumdem ab altero distinguam Laiadulpho pD. riter Historiographo Mediolanens, qui posterior aetate fuit, quique disertissime se Landulphum de Sancto Paulo appellauit. Sic etiam insensissimus ille fuit Arialdo eiusque socijs di fautoribus per quos multa se passum damna & incommoda conquere batur in suarum Historiarum prologo) contra vero Sacerdotibus
uxoratis addictissimus; quemadmodum etiam rursus ego Disse setationis Na Zarianae Capite 3 9. Num. 13. praemonebam. Quo
circa non ex ipsius textu, sed ex Amanuensis illius, qui Codicem illum exscripsit, addita mentis marginalibus ea mihi praesidia depromam, quae praesenti Capite opportuna erunt. In eodem tamen Codice post praedictas Landulphi Senioris Historias, Qua tuos Libris comprehensas, exscii piae similiter subsequuntur Historiae A rnu lphi s deinde vero alterius Landulphi, quem paulo ante indicabam, de Sancto Paulos ac denique Sancti Martyris Arialdi Vita illa, quam praesentis operis Libro Tertio me promisi recitae
28쪽
TESTIMONIA PRO IPSORUM SANCTITATE.
IVLandulphus autem ille Senior Historiarum suarum Libro tertio, ACapite ultimo, de ipsius Arialdi caede hunc in modum scripserat: Cum Cultui obue s hanc idem Auctor eodem Capite fatetur fulsi
se omnium fere nequissimarum artium maximeque incantationum
scientia stiliam θ in Arce Arona repromtatus fuisset Arialdus f eadem istico imperante , Patrui sui Guidonis nempe Archiepiscopi Mediolanensis in dolorem reminiscens s forte melius reminiscente) in Insiuia quadam IUXTA LACUM MAIOREM quam loquendi formulam conserri iuuat cum ijs , quae sit periori Capite, Numeros. dissetebam secretissime ductas est. Ibique interrogatus , si Gidonem tenerra Archiepiscopum , quem Ecclesia Romana Pallio ου ηCarianalibus firmauerat s respondens duis: Donec linguam in ore portauera, s animus incolumis fuerit, ac mens mea serena, nec tene A ipsium pro Archiepiscopo, nec habebo. Hoc duri, vernula Oliva. furialiter in eum prosilientes, linguam eius desius mentonem trahentes, in Insiuia semimortuum reliquerunt. Quin is altera die, iubente e dem Olma, ne a si s visus vel mortuus inueniretur,s ab Heriem talia durissime ipsa obsideretur; in Arce Treu vulgo pariter ac Italice di m trauasia in Apotheca Sancti Ambrosy cautissime hinmatierunt defunctum. Transactis vero aliquantis diebus , eius caditie is fetor Castellum omne, ita ut omnes nausearent,fugientes, occu- Cpauit. Haec Auctor ille, Arialdo infensissimus,&in his nominatim, quae de tanto illo foetore dicebat, mendacissimus; ut suo tempore ac loco videbimus. V. Ex aduerso autem, iuxta haec postrema ipsus verba , charactere rubro consimilique titulis , qui quatuor eiusmodi Libris necnon etiam singulis eorum Capitibus praemissi sunt, sic eth in ora marginali superadditum: Passus est Beatus Ariaddus Martyr cI' Leuita Auno Domini Millesimo sexagesimo-siexto, quinto Kalendas Iu-Γj, canonι catus per Alexandrum Secundum. Nec mirandum , siste Historiographus, s sequens s Arnulphus ille nimirum , cuius Historias paulo ante dicebam in eodem illo subsequi Codice . quo primum Historiae Landulphi huius continentur 3 quamquam etiam taceri a me non debet, illum postea resipuisse , sicut ex eius quarto constat Libro) non laudem istum Artaldum i quia ipsi erant fautores Sacerdotum uxoratorum, concubinariorum , s Simo- matarum, a quibus Marus Arialdus passus est. Et Anno Domini desimo sexagesimo eptimo Alexander Secundus venit Meaeola-B a num
29쪽
LIBER I. CAP. II. num si morum Analdi, dum ad Synodum pergeret, quam Mantua Acelebrattit: in qua omnes Mediolanenses Sacerdotes inora os Bene Lciis primauit: quod oe de careris facere intendebat s sed morte prauentus est. Sed Hilde andus, eius successor di Gregorius Septimus appellatus, facti Alexandri conficius, id expleuis. Hactenus Amanuensis ille.
scripserat de Arialdi sepultura in Monasterio San Celsiano, indoque ad San-Dionysianum translatione: Itaque multis A litantibus. multisque congaudentibus, plurimisique credentibus, tandem pallio sise
per imposito in lectica compositus est. Quo absumpto, s quasi Levita B
cum stola ornato, siummis cum Luani, , magni sique exuis usonibus , plurim seque confrequentationibus, in Agonageno Sancti Celse humatum est. His itaque per As . Herierabaldus suis cum omnibus magni sique caremoniis quasi nouum Assartyrem celebrantes , phantastica det si imagine , ut postea in tempore Quarti Anselmi Archiepiscopi apparuit qua pariter in re Landulphus splendide mentitur sedule ac deuote colebant. Cum enim post Lennium luc in margine adnotatum est scibera Millesimo nonagesimo-sextos sed hoc a nobis ex γminabitur Libro 4. Cap. 8 3 . sua Consecrationis Dominus Anse mus Mali ossa ac Corpus , qualiter male olim in veritate su sent Clumata , comperisses s cunabur cum paucis Clericis ad locum temdens. D. qua habere potuit, colligens , in Ecclesia Sancti Dionysy
ipsa continebantur, in eiusdem profecto margine inferiori talia ille adiecit: Vestissuper Sepulchro Beati istatus. Martyr Levita iacet hac'Arialdus in senari Truncatus moritur; sita visa dona meretur, Hoc Mausolas reuerenter conita digno.
Hiis geminis causis Arialdus passus ab istis. PMartyr in Ecclesia Leuisa reconditur ista. Transtulit Anselmus Pastor venerabile Corpus . Sanctos Thesauros venera, per omnia claros, s Pugiles Christi, Gens inclyta Mediolani,
De cuius Sancti sunt isti Ianguine nati. sed di de tribus hisce versibus postremis haec itidem ille adiecit: ι tres versus loquuntur de Amrati s Herlimbaldo. Quod ta-
30쪽
TESTIMONIA PRO IPSORUM SANCTITATE.
men Epitaphium illud recitabatur ex iis verbis, Agartyr Levita Aego secundum Prosodiae Regulas recitandum ex his potius arbitrarer . Le IareMaryrsc. VIII. Processerat Landulphus eiusdem Libri tertij Capite ultimo atque etiam de Heriembaldo posteaquam scilicet asseclas ille suos ad praelium disposuisset: ac posteaquamae, suos item aduersarios semet ad pugnam praeparasse, contraquam ille caeteroqui opinabatur, audiuisset) ita scripserat: Hoc audens Hrelembaldus , t ricam admirabilem indutus, equum ascendens feriendum l legendum potius videtur ferocisiimum P ac ipse manu vexillum tenens , cum paucis armatis, s Leoprando Sacerdoce qui s ipse Crucem manu agestabat propria, non ut bellum sedaret, sed ut bellantes suos potius in
citaret . hostibus 2' i e hostis ) embens, ae laria te lorica extracta,ra terrori magis furet, sise dedit. Cum autem hic ρrimus, suis non expectatis armatis , re signo dato , perplurimi ses confidaens viritus, maxime quia antea e Ciuisine illos fugaueras, bellum in Dans , lanceis re ei bus perfossus primus re inter primos cecidit. Iuxta quam postremam periodum sic in margine habetur: Occia tur H erkbahitis ab Arnalia de Raude, τι aliis reperatur.
hoc alterum, quod ibidem subsequitur : Versius super Sepulchro cmHembald ιn Sancto Dionysio: quem Sanctorum Mart um C talogo annotauit Vrsantis Secundus, γι cum Arnu ho iarcii 'sic po Mediolam Corpus eius tumulauit Millesimo nonagesimo primos qua de re nos item disseremus Libro . Cap. γν. quia ipse Heselemialdus, naisifer Ecclem ac Tutor. ab aduersurus ratione Ecelesia occisus es . Hic Hersemialduae, Miles Christi reuerendus, Occisus regi ur, qui Caeli sede potitur. in Incestus renuat, simonias s quia damnat s Hunc Veneris sim perimunt, Simoni que maligni. DVrlanus, Summus Praesul, d crusique Secundus, fi l ster G Arnia us, Pastor pius atque benignus,
Huius membra Vrei tumulant translata Beati.
nuensi nunc mihi pro praesenti causa videbantur opportuna s nisi forte illud etiam superaddere velimus, quod idem Amanuensis post remum illud Libri tertij Caput, perinde ac si, non ex Lan - dulphi,