Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 3

발행: 1828년

분량: 321페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

20 HERODOTIάνδρου, - νομα τυπάνει ἐὸν καταρρηκτης - ἐξαυτης της ἀγορης της Κελαινέων ανατέλλων ές τον Μαίανδρον ἐκδιδῶ ἐν τῆ και ὁ ο αλπου Μαρ εω nσκος ἐν τῆ πόλι ἀνακρέμαται, - - Φρυγῶν λόγος εχε -ὁ ἈπόLλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθηναι. 27. Ἐν ταυτηὶ τῆ πόλι ποκατημενος Πυθιος ὁ Ἀτυος ανηρ Λυδὸς ἐξείνισε την βασιλέος στρατιην πα- σαν ξεινίοισι μετέστοισι καὶ αυτον Σέρξεα, χρηματα ομαπέλλετο βουλόμενος ἐς το πόλεμον παρέχειν λατ- τελλομένου ει χρηματα Πυθίου, εἴρετο ἐρξης Περσέων του παρεόντας, τίς, ἐών ανδρῶν Πυλας και κόσα χρηματα κεκτημένος ἐπαπέλλοιτο ταυτα. o δε ὐπαπι βασιλευ, συetός ἐστι ος τοι τον πατέρα Λαρεῖον ἐδωρησατο τῶ πλατανίστω τῆ χρυσέη και τs αμπέχω ' ς

και νυν έστι πρῶτος ἀνθρώπων πλorio etων μεῖς δμεν, μετὰ σε, 28. ωυμάσας δε των ἐπέων - τελευταῖον ἐρξης αυτος δευτερα εἰρετο Πυθιον ὁκόσα ι ιη χρήματα ὁδλειπε ω βασιλευ, υτ σε αποκρύφω-- σκηψομαιτο μη εἰδέναι την ἐμεωυτολουσίην, αλλ' πισταμενος τοι ἀτρεκέως καταλέξω. πώ τε γαρ τάχιστα σε ἐπυθόμην ἐπὶ θάλασσαν καταβαίνοντα την Ἐλληέδας βουλό μενός τοι δουναιὰς τον πόλεμον χρηματα ἐξέμαθον, καιευρον λοτιζόμενος αργυρίου με δύο χιλιάδας ἐουσας μοι ταλάντων, χρυσίου ει τετρακοσίας μυριάδας στατήρων αρεικῶν, ἐπιδεουσας επτά χιλιάδων και τουτοισι

σε θῶ δωρέομαι αυτω δ' ἐμοὶ από ἀνδραπόδων τε καὶ γεωπεδίων ἀρκέων ἐστι βίος Ἀμεν αυτ ελετε. 29. ἐρξης δλησθεὶς τῶσι ειρημένοισι εἶπε Eῖνε

32쪽

αιεὶ, πρόσω. υναυα δἐ καλεομένην Φρυγων πόλιν παραμειβόμενος, και λψνην ε της λες γίνονται Αἰ- κετο ε Κολοσσὰς πόλιν μεγάλην Φρυγιης, ω τῆ υκος ποταμὸς εχ χάσμα της σβάλλων ἀφανίζεται επειτα διασταδίων ώς μύλιστά κη πέο αναφαινόμενος εκδιδῶ και

ρευομένω διαβηναι τον Μαίανδρον ποταμόν πασα ανάγκη γίνεται καὶ ἐναι παρὰ Καλλάτηβον πόλιν, ν τῆανΜες δημιοερτο μήλι εὐμουρίκης τε και πυρου ποιευσι,

33쪽

22 HERODOTI

ταυτην Κν ο αρξης η οδον ευρε πλατάνισrον, την κάλλεος εἴνεκα δωρησάμενος κόσμω χρυσέω καὶ μελεδωνω ἀθανάτω ἀνδρὶ ἐπιτρέφας δευτέρο μέρη ἀπίκετο Ἀων

32. πικόμενος δε ἐς Σάρδις πρῶτα με ἀπέπεμπεκηρυκας ἐς την Ἐλλάδα αἰetησοντας γην τε καὶ δωρ και προερέοντας δεῖπνα βασιλέ παρασκευάζειν πλην Ουetsἐς Ἀθήνας ουτε ἐς Αακεδαίμονα πέπεμπε ἐπὶ τῆς αἴτησιν τῆ δε αλλη πάντy τωνδε δε εἴνεκα, δευτερον ἀπέπεμπε επὶ ην τε καὶ ωδωρ ὁσοι πρόπρον - εδG- σανυαρείω πέμφαντι, τουτους πάγχυ ἐδόκεε τότε δώ- σαντας δώσειν βουλόμενος ν αυτ -υτο ἐκμαθεῖν ἀκριβῶς πεμπε. 33. ετὰ δε ταυτα παρεσκευάζετο, ἐλων ἐς Αμ- δον οἱ δῶ ἐν τούτω τον Ἐλλησποντον ἐζευρουσαν ΔΛης υσίης ἐς τηνχυρώπην εστι δἐ της ερσονησου της ἐν Ἐλλησπόντω, Σηστου τε πολιος μεΤαξυ και Μαδυτου, ἀκτη τραχέα ἐς θάλασσαν κατήκουσα υμω καταντίον ἔνθα μετα ταυτα χρόνω πιερον ου πολλω, ἐπὶ Σανθίππου του ρίφρονος στρατηγου θηναίων ΑρT-- κτην ἄνδρα Πέρσην λαβοντες Σηστου παρχον ζῶοαπρος σανίδα διεπασσάλευσαν, ο και ἐς του ΠρωΤεσίλεωτ ιρὸν ἐς Ἐλαιουντα πινεόμενος γυναικας ἀθέμιταῖσα ερδεσκε. 34. Ἐς ταυτην νον κτην ἐξ Ἀβυδου γεώμενοι Φενυρουν τοῖσι προσεκέετο, ην με λευκολίνου Οἰνι

πάντα καὶ διiam .

34쪽

τε και αλ ρω ποταμω 'ν τε δη θάλασσαν ἐνετελ-λετο τουτοισι ζημιουν, κα των ἐπεστεώτων τη ζευξι του Ἐλλησπόντου αποταμεῖν τα κεφαλάς. 36. και ἱ μεν αυτα ἐποίεον τοῖσι προσεκέετο αυτη ταχαρις τιροὶ, τας δε αλλο αρ τεκτονες ε πνυ- σαμ ἐζευρουσα δἐ δε πεντηκοντερους καὶ τριηρεας συνθέπιες - μεν την προς του υξείνου Ποντου ἔξηκοντά τε καὶ τριηκοσίας -ο δἐ την τέρην τεσσερεσκαέ- δεκα καὶ τριηκοσίας του μεν Ποντο επικαρσίας του δῶ

λησπόντου κατωρόον ἴνα ἀνακωχευν τον τόνον τωνοπλων, συνθέντες ει ατάρας κατηκαν περιμηκεας, τας μεν προς του Ποντου της ἔτερη των ανεμων εἴνεκεν των

ἔσωθεν ἐκπνεόντων της ὁ ἐτέρης της προς ἔσπερης τε

νοισι τα οπλα --ετι χωρὶς κάτερα τάξαντες, αλλα δυομεν λευκολίνου δασάμενοι ες κατερον, τέσσερα δε των

35쪽

24 HERODOTI βυβλίνων παχυτης μεν ν η υτη καὶ καλλονη, κατἁ λόγον δε- μβριθέστερα τὰ λινεα, του τάλαντον Ο πηχυς εῖλκε επειμ δε θεφυρωθη πόρος, κορμους λλων

καταπρίσαντες καὶ ποιησαντες σου της σχεδίης ωευρεῖ κόπω ἐπετίθεσαν κατύπερθε, των πλων χου τόνου, θέντες δε πεξης ἐμαυτα υτι επιγωρουον. ποιησαντες δε ταυτα υλην πεφόρησαν, κόσμω δε θεντες

καὶ την - ην πεφόρησαν, κατανάξαντες δε καὶ τηντην φρανὸν παρει σανἈνθεν καὶ σθεν, να μη O- βίηται τὰ -οζπια - θάλασσανἈπερορῶντα καὶ ἔ

37 21 δε τά- των γεφυρέων κατεσκευαστο καὶ τὰ περὶ τον 'χθων, ἔ- χυτοὶ περι τὰ στόματα της διώρυχος ο της πιης εἴνεκεν εποιηθησαν, ἴνα μη πίμπληται τὰ στόματα του ορύνατος, καὶ αυτ η διώρυξ παντελέως πεποιημένη πέλλετο, ἐνθαυτα χειμερισας, ωμα τω εαρι παρεσκευασμένος ὁ πιρατὸς ἐκ των Σαρδίων ἡ ματο ἐλῶν δε υβυδον. σημένω δε οἱ ὁ ηλιος ἐκλιπων την ἐκ του ουρανο εχην φανης ην - ἐπι- νεφέλων ἐόντων αἰθρίης τε τὰ μάλιστα, ἀντὶ γερης τε νυξ rένετο ἰδόντι δἐ καὶ μαθόντι τουτο τ αρξηεπιμελἐς γένετο, καὶ εἰρετο τους μάγους το θέλοι προ- ψαίνειν το φάσμα οἱ δἐ εφραζον Ἐλλησι προδεικνύει ὁ θεός εκλειν των πολίων, λέγοντες λιον εἶναι ἘUηνων προδέκτορα, σελ ην δε σφέων πυθόμενος δῶταυτα ὁ Ξέρξης περιχαρης ἐών ἐποιέετο4ην εχασιν. 38. Q δ' ἐξηλαυνε τηρ στρατω, Πυθιος ὁ Λυδος καταρρωδησας τὸ ἐκ του τρανου φάσμα ἐπαρθει τs

36쪽

διαταμόντας ὁ τὰ μίτομα λαθεῖναι, το μἐν επὶ δεξιώ

37쪽

26 HERODOTI Wς οδου το δ' ει αριστερα, και ταύτη διεξιέναι τον

στρατόν.

Σέρξης α αρματος ἴππων ισαίων παραβεβηκε δέ οἱ ἰοχος τω -- ην Πατιράμφης, πιτάνεω παιδεανδρος Περσέω.41. Ἐξηλασε με δη υτ ἐκ Σαρδίων Ξέρξης, μετεκβαίνεσκε δἐ, κως μιν θος αιρέοι ἐκ του ἄρματος ἐς ὁρμάμαξαν αυτο ὁλοπισθεν αἰχμοφόροι Περσέωνοι ἔριστοι του και γενναιότατοι χίλιοι, κατά νόμον τὰς λύπας εχοντες, μετά δἐ ἴππος ἄλλη χιλ' ἐκ Περσέων ἀπολελεγμένη, μετά δἐ την ἴππον ἐκ των λοιπῶν Περσέων ἀπολελεγμένοι μέριοι οὐτος πεζὸς ν' και τούτων χίλιοι μεν ει τοῖσι δόροσι αντὶ των σαυρωτηρ- ροιὰς

38쪽

LIB. II CAP. 39 - 43. 27 εἶχον χρυσέας καὶ περιξ συνεκληῖον Ους αλλους, ι δἐεινακισχίλιοι ἐντὸς τούτων ἐόντες ἀργυρέας ροιὰς εἶχον.ειχον δἐ χρυσεας ροιῶ καὶ ο εις η ' τρέποντες τάς λόπας, καὶ μηλα οι πιστα επόμενοι Σερξην τοῖσι ει μυρίοισι ἐπιτέτακτο ἴππος Περσέων μυριη μετὰ δἐ ἔλπον διέλειπε καὶ δυο σταδίους, και επειτα ὁ λοιπος ομιλος ηῖε αναμίξ.42. ποιέετο δἐ την οδὸν ἐκ της Λυδίης ὁ στρατος επι τε ποταμον Καῖκον καὶ ' την Μυσίην, απο δἐ κατ- κου ὁρμεώμενος, κάνης ορος χων ἐν αριστερy, δια τουωταρνέος ες Καρίνην πόλιν. - ει ταυτης διαχη ς πεδιου ἐπορεύετο υτραμύττειόν τε πόλιν καγυντανδροντηρ Πελαστιδα παραμειβόμενος την Ἀ- δἐ λαβών ἐς ἀριστερρον χερα ηῖ 'Iλιάδα την. καὶ πρῶτα μενοι - τῆ γυ νύκτα ἀναμείναντι βρονταί τε καὶ προ-

ομιλον διεφθειραν. 43. 'Aπικομένου δῶ του στρατοῖ ἐπὶ τον Σκάμανδρον, ς πρῶτος ποταμῶν, ἐπεί τε ἐκ Σαρδίων ὁρμηθεν- τες επεχείρησαν τῆ ὁου, ἐπέλιπε, ρέεθρον Ουδ' ἀπέχρησε τη στρατου τε καὶ τοισι πιεσι πινόμενος, ἐπὶ τουτον - τον ποταμον λ ἀπίκετο Σέρξης, ἐς το Πριάμου Πέργαμον ανψη ἴμερον χων θεησασθαι θεησά-usνος δῶ καὶ πυθόμενος κείνων καστα τλ'Adφαίη νυλιάδι ἔθυσε βοῆς χιλιας, χοὰς δἐ οι μάγοι τοῖσι ρωσιθέαντο ταλα δἐ ποιησαμένοισι νυκτὸς φόβος ἐς τοστρατόπεδον ἐνέπεσε αμα μέρη δἐ ἐπορεύετο ἐνθεὐ-τεν, ἐν ἀριστερῆ με απεπων Ῥοίτειον πολιν καὶ πιφρύ-

39쪽

ιδέσθαι πάντα τον στρατόν. καὶ προεπεποίητο γὰρ ἐπὶ κολωνοῖ επίτηδες αυτ ταύτη προεξέδρη λίθου λευκου εποίησαν δε υβυδηνοὶ ἐντειλαμένου πρότερον βασιλέος , ἐνθαυτα ς ἔζετο, κατορῶν ἐπὶ της ψῖόνος ἐθηεῖτο καὶ τον πεζον καὶ τάς νέας θηεύμενος δε ἱμέρθηἈων νεωναμιλλαν γινομένην ἰδέσθαι με δ θένετό τε καὶ ἐνίκων Φοίνι ς ΣιδώHοι, σθη τε τη μέλ- καὶ τῆ

45. H. δἐ ρα πάντα μεν ον Ἐλλησποντον ποτων νεῶν ἀποκεκρυμμένον, πάσας ει τας ἀκτὰς και ταυμδηνῶν πεδία ἐπίπλεα ανθρώπων, ἔνθαλα ἐρξης μυτον ἐμακάρισε, μετὰ δε τουτο ἐδάκρυσε. 46 Μαθών δέ μιν Ἀρτάβανος ο πάτρως, - τοπρῶτον γνώμην ἀπεδέξατο λευθέρως ου συμβουλεύων Σερο στρατεύεσθαι ἐπὶ την Ἐλλάδα, ουτος,νη φρα- σθει Σερξεα δακρύσαντα εἴρετο τάδε ω βασιλεῖ, ς πολ αλληλων κεχωρισμενα πάσα νυν τε καὶ λόγου προτερον μακαρίσας ταρ σεωυτο δακρύεις. δἐ stas ἐσηλθε γάρ, λογισάμενον κατοικτεῖραι, βραχυς ει ηὐπῶς ανθρώπινος βίος, εἰ τουτων τ ἐόντων-δεὶς εὐέκατοστον ἔτος περιέσται. D δἐ ἀμείβετο λε-γων Irερα τούτου παρὰ την ζόην πεπόνθαμεν οἰκτρότερα ἐν γάρ οπι βραχέν' ουδεις - ἄνθρωπος

πίπτουσαι καὶ αἱ νοῖσοι συνταράσσουσι καὶ βραχενέοντα μακρον δοκέειν εἶναι ποι σι - μον Ουτω

με θάνατος μοχθηρος ἐούσης της ζόης καταφπη ἔ-

40쪽

MB. VII. CAP. 44 - 49, 1. 29

βια οέα εἶναι, παυσώμθα, μηδἐ κακῶν μεμνεωμεθα χρηστα χοντες πρηνατα ἐν χερσι ςράσον δέ μοι τόδε ε τοι η σφι του ἐνυπνίου μη ναρρος ουτ έφά--νη, εἶχες αν την ἀρχαίην γνώμη , υκ ἐων με στρατευε- σθαι επι την Ελλάδα η μετέστης - φέρε μοι τουωἀτρεκέως εἰπέ. πι δε αμείβετο π- ω βασιλευ, φήμεν η ἐπιφανῶσα του ὀνείρου, ς βουλόμεθα Νότεροι, τελεωτησειε ετ δ αι και ες τόδε δεψατός εἰμι ὐπόπλεος -δ' εντὸς ἐμεωυτου, αλλα τε πολλα επιλπόμενος, και η και ρέων τοι δυο τα μετιστα πάντων ἐόντα πολεμώτατα.48. ἐρξης δἐ προς ταυτα μενετο τοῖσδε ' Λαμμόνι ανδρῶν, κοῖα ταυτα λέγεις μοι εἶναι δυο πολεμιώτατα κότερά τοι -εως μεμπτὸς κατά- πληθος

ἐστι, και το Ἐλληνικόν στράτευμα φαινεται πολλαπλη- σιον εσεσθαι του μετέρους το ναυτικὸν - μέτερον λείψεσθαι τολμώνων, η και συναμφότερα ταπια; tτάρ τοι ταυτηὶ ενδεέστερα φαινεται ἀναι τὰ μειερα ηνατα, στρατου ανήλλου τις την πιπι. περσαν

SEARCH

MENU NAVIGATION