Nikandrou Kolophōniou Thēriaka Nicandri Colophonii Theriaca id est De bestiarum venenis eorumque remediis carmen ... emendavit et brevi annotatione illustravit Io. Gottlob Schneider Saxo

12쪽

uod in hac tomporum iniciuitate sperare ausus non eram, fore ut vi uias ipse tandem nomen, ante multosnn1ios factuin, Tibi, Vir doctissime, publice persolue- Perii, id nunc volente Deo ad iii auescentis aetatis reis Maiem atque Oblectationem refereo possum. Reddo igitur Tibipartem fructiuΙm, ciuos O relivilis litteramis Ste-Ρliani Bemiarili peremi, mi ars Tu feliciter ab interitu Viii catas Inihl vlencias triuii disti propria die fecisti. Eriuit in lilii aduersum a modici graeces doctissimi, in

conque collegerat eius industria ad Νicandri carmen ut mi Damio curn si agmentis diligenter undique collectis vel emeruit, tum vel illustrandum: nec deerant indices accuratissilui Et singuloriam clauuinis utriusque.verta Puni et sciriptorum in Scholiis graecis vulgatis nominatoriana. Liuromim scriptor urn sului liis nullis Vsusia sed ingensi ac limine consi sus poetae vaerhia et loca vitiosi Smini 1 a P esstis Orat, et Plui a surae feliciter entetulauerat, nulla elia in aliora Ira et poetarum et scriptorum loca. ulli rariis corriapta Obiter tentaueiat vel cor rexerat, in liuilius viri ingeni missiliti sagacitatem adnurari debui. coniecturas mi idona at sin ernorulatiiones Nicandi ins 1ε- re oro tires, w ;io Vi Iuli et mi Theriaca periinerent, in laroui annotalione carinini sui tecta auctora suo reddidi: alias tacui, ubi lilaronurn manuscriptorum lectio praetereiula esse videbatiir. Supersunt tamen plures viri locli coniecturae et emendationes Nicandi i Alexiphai macis adscaei ptae, tribus Iectores graeci sermonis Nicati lii die stititiosos defratulare nefas duco: ita lue inllac epistola Tua cum venia, vir doctissime, coit 6ctas proponain: fuit iras adiungam alia e 'o1 alii O Henvici Stephani decet pia, Miae ad peculiarem viri egi igii lati- deni Periinent. Is cnim Nicandri carinina duo, pii tuis

13쪽

vx locum inter poetariam princespiam graecorinn reliquias a Se collectas uel t, noli solii ni diligentissime typis cxpressit, seci antea et tum cuin libris scriptis compurata Inliliis in locis cameli lauorat. Clitias operae et laiulis testi nonia P rama Thesaiam Maecae litis: ae loca sparsa hic Collecta requiero non inibito, Guonia in in edendis A I ipharmacis ii astuti meritis Stepliani lati leni redclitani

14쪽

're Velba Postreina, i tuae solus recentior dictioliastes

Goeitingensis habet, Περσείης δε εἶπε το αρχαῖον πὼτοῖ Θεοδοσιακοῖ δεικάνδρου μεταγεγραμμἐνον, CDdu ab H. Stephano inspectus, ipso testante in Thes. II. P. 632. , ita scripta fiat ebat: LI. δἐ εἶχε - Νικανδρωυ. Advocerri cincii ou Stephaniis άντίγραφον intelliget at. Idem COInparauit locitan Theriac. 764. VDi de persea actole est Περσεως τῶ Περσῆος πετάλοισι. Vnde apparet, in Co-Hicem eodosiaco Περσεῖος -I Περσῆος scriptum fuis- e, nou, Vt Vulgatur, Περσείης. Theodosius videtur criticam opeI am Cineiulandis vel describendis Nicandri earnunt hiis his duobus derelisse. Itaque addendus iis, vios enum auit Fabi icit Bibliotheca oraeca, poematum 11omini interprBl thias, e qui biis collecta fragmenta hodio extarii vel in geminis Sclioltis, antimitoribusnetrape et rccentioribtis , vel in Ruteonii pataphrasi, cui Mimilein olim sub Anastasio ina 1atore, seu iambis IZ7o scriptam, Mamanus iiiii daan, teste Suida, edi-

dei'at. Cominis tortos in Nicatust i poeniata veteres Sue-

llidisses dicitur experi 1atia is actus, vi in torpori sicariI Talao residere non in toto corpore, sed celeta eius parie

15쪽

ad V. II.

16쪽

fuit eo conseremi uin, ut e spisso comventario hiatu VO- lumine ea excet perem, Maae ad scripturam ct ane PO- sita in vel alictoritate Iu 1 orum scalptor uin , vel testi- Inonio scriptorum et Grammaticorurn veteriun,i Vel denique iudicio uti ortim doctoriarn et meo stabiliemiam, consona uiana continenda 1 auulue pertinere Viderentur. Remina enim ipsamam a poeta traditarum notitiani et doctri iam exarninaro at Pie iuustrare Inaioris longe operae erat, quani hic liber capeI'et: quaniram sunt loca non pauca huius carminis, quae longiorem disputationem exigebant, va a scripturarii a me TeCe-Ptam tuerer atque explicarem. Eaderra CalaSa Para

ad comi nodiora et salubriorii liis studiis tempora rele- ea, quoniam fides eius et auctoritas OmnIs o cona mentariis apta est et ita sicari debet.

17쪽

Praeter Ion im bestiariun venefiatariam et hectarum cognoscendamHn stii lium subsidia noua ad apparatum criticum lin Praefatione ad Alexiphamnacorum editione in descriptum postea haec fere accesseriant. Ex horeditate Stephani Bermariti, medici doctissimi et celebei rirmi, ad sororem eius Boi oliniuri delata, beneficio doctissimi et amicissim viri, Polis soni, medici Berotinensis, in manus ineas prevenit, liuidquid Bermarcius clim ad vaIios scriptores graecOS, turn inprimis ad Fica utririn enteiulairitum illustran- lum1ue collegerat et tu cli artas bene inultas contulerat. Hinc delegi viligenter suo apposui viri docti Ob- Seruatiotios coniecturasciue, quae milii tanti nominis Dina diguae visae ossent. Ciniit tumeti ope Idnor nacmplomina, nec ipsas editiones prinias inspexerat. Supplementum insigne Solioliorum graecoriim, Ptiae lectorena in extrenio carruli1e destituebaut, e Coclice Vaticano Gallus De Ia Ρoeso du Theti in Notitiis ot Exeerptis Cossic una MStor ni regior iuri Parisiensitim piiblicauit, quo cum fructu ut Ineo ut, ut spero, lectomirn etiam VANA A un. Nuperrime riciniam Museum Cantabrigiense publici iuris focit annotationes Rich. Bonticii ad Nican- m Tli emam adseri pias: cptibus si milvi contigisset uti, an earnaeu hoc Emendatius proditurus missent, ipsa

lectorena comparatio docelsit, ciliana equtilem non cletrecto, Neque itineo, ne etiiquam iactantius Iocutus esso vulea P. Sunt en in1 In liis studiis quaedam non sunt a quid eam, sua tamen latitae non carentia, PIam etiam sine talito ingenio, viantiani fuit Benueii, attulio at aetii liis tri a liceat conseU i. . Si Plancio, felicitate temporiam pristina in Gem Inania nostia restituta, hominum doctoriina fauor liis eis situlus aspirauerrit, et si Dei benignitas huic vitae

18쪽

Ineae annos aliquot a Uiderit, spem sore, ut co rimentariis uberiora inis editis fiagnaetita Nicata iri ieliquoi uua carini nutu satis multa et insignia, passim enien- lata, possim aditurgere. Quod quo maiore cum lecto-Phina fluctu siem Possit, inprimis opullulum est, Vt, qui in Italiae et Gassilie Britanitiai uinque bibliothecis recoluliti latent medicoriun gmiecorii in et latiuoru inde venenis bestiisque venenatis liliri, tali lem in lucem protrpcti us duis labiistium doctoriani faciliolem acti turn Praebeant. Aetium gia uni, Aelium Pron1otuna, Maginum Iairosopli istiina alios pio dico, cirri medicomam aliti littomim scripta de venetius compilaiunt, equnaus sua otiani Nicander duxerat. De Aelio P1o motu lioc unum addere nunc liccat iis, quae dicta sunt in Plaetatione ad AleXipliamnaea. Tarulein naCtus

lita irin Ioli. a Bona praefationem Aelii Pio moti legi, quain ille praeposuit Λυναμερω e Codice 295. Bibli illecae u Maici essito tisi P. 229 seqq. unde excerpam

postrema vecta: εἰ δέκτι των νοσημάτων κακοηθευοιτο

μήτε διαγνώσει μήτε τ' διὰ τῆς υλης ειχον θεραndia, δείτερον προ ταξε πλοῆν βιβλίον Τὶ την των φυσικῶς ἐνεργοίντων καὶ ωράστω τινὶ αιτία καὶ 3nνάμει συναγω- γῆν, περιεργότερον μεν ἡ κατὰ την καθ ' ἡμἁς ἰατρικὴν, οὐδὸν δῖ. δμως των μελεἴν εγνωσμένων πα-ρατέον. Unde discimus, Iduum in tabliotheca Louleiisi assor vatum periinere Veluti Illa in secundum seu parieIn altoraim ad lioc Aetii Piomoti Bυναμερόν. Post Pompeia M. tempora ViXisso Romotiun, Posse uinus coiiset in Bil,liouioca selecta XIV. 17. qui librilini a Mercu- inali laudatum περι ιοβξλων potius Aeschmonis Empirici a Galeno laudati osse putat. Aliter Posseu inilocum accepisse Fal rictum Bilii. Gr. T. XII. p. 78O.,

19쪽

mutaro coegit copia emendationum Beniteri facta mihi nupororne subiuisso Museo Cantabrigiensi a viro eruditisvi ino, Bibliotlaecae rectiste nunc ΡIaesecto, Belget i o Dros lensi. Inter im ali dii l otii nactus animo

etiam, Variis hucus*1e cui is i. 'bato, consistere coepi:ituisue lithenter ad maram editionis Nicandi eae renouandam redii, et, Paantum tu , annis LIS sum, Vt hanc poematurri Nicaiulii reliquoriim paItena posteriorem priore, ante annos Plias viginti publicata, non itiferio-xeni Ied Ieron . Annotationem igitur copiosiorem, metaptu asiit Eutectili integi am, Flaginento1um Nicari 11 ipoematum praecip11Oriun collectionem et Indicem veris horum graecorvin utriusqDe CaI minis et Fragmentoria in aditim. 111 hoc nulla e litionis prioris i. e. AlexipliaI'ana coriirri et huius T heliacorum vitia scripturae vel aneae vel OperaILun COITecta OInter lector Teperiet. In notitia Anonyrni de Vita et genere supersuntorrores aliqui vel scriptoris vel auctoris ipsius, quos liac Ohiter conitiricam aut emendatam. Vitium sc1iptuarie manifestum in nominu Aυσιακηρ, filiae Hippoda-aniae, demonstrat locus Plutarchi In Stieseo c. 7, I. ubi Tli Oi cognatio et Herculis explicatur his veri,is:

cti ni Alcmenen peperisse dicitur: in recentiore Scholio ait versitan 46. male Pelopis soro usi dice vocatur. Filiam dicit etiam Pausanias 8, 14, 2. iten1

Apollodoriis 2, 4, Α. sed hic Mestori nuptam Hippothoen pepetiisse nareat. Error sc1 iploris ipsius aut interpolato is esse videtur in nota teinporis, quo Nicatulor vixisse dicitur κατἁ Ατταλον τον τελευταῖον ἄρξαντα Περγαμου, Oς κατελύθη sis 'Pωμαίων. Huic carmen Inscripsisse dici

20쪽

tur, cuius initium appositiam genealogiam ab Herculex opetitarn Anali ii adit. Postremus Attesoriani, Pr 'ni

me dici potest καταλυθῆναι υπὼ ' μαiων, VictuS ut regIro priuatus esse. Ne pio id dici potest de patrito eius, lai per viginti annos regnum pupilli ad ininiis

strauit, tandem ab eo dolose interi ectus aiano a. C. N. 158. Hic fuit medicitiae valde stititiosus, litteraI umstitilia egregie Iouit: vrulo sactum est, ut auctores Inubii Imbros suos nomini Altali lursius v. inscriptos ederent. Hunc igitur inteIligi a Dionysio Phaselite, notitiae

auctore, censuit Tironi. Gale in Dissextat. ad Sc1iptores histor. Poeticae P. 46. Errorem Diotius ii auxit Suidas, haec repotens: γεγονώς κατὰ τον νέον ' τταλον ηγουν τον τελευταῖοντον Γαλατονίκην, ον Σωμαῖοι κατίλυσαν. Attalus enim I. anno A. C. Ν. 258 Gallos victos 1 epulit et intia Ga Iatiam coties usit.

Auctor vitae Arati demonstrans euorem eoriam, qui Arato Νicaii Imam a Ndialetn teinpore fecerant, nil Ptolemaeum quioam relegat Νicandri aetatem. Ptoalemaeus autem ttic, Epipharius cognomine, ala aNDO MC. Ν. 9O4. regnauit. Vides, auctolitate vetemam scriptot uni aetatem Nicandri icitra annium a. C. Ν. 2O4. et I 58. coiiclusam dulatos nos relin saero, cui leonino virilem poetae aetatem et morteria amignemus. Quodsi Attalii in I. seu Galatonicen intelligamus eiu Pae term- 'pora curia aetate PtoleImaei V. comparemus, Vita Νι- candi i intra iiiiii a regni Attali I. circa antium a. C. N. 242. et moriem Ptolemaei V. circa annum a. C. N. I 8 I. igitur per interuallum annonam 61 incerta laetatun

Mors autem Attali I. incidit in annum a. C. N. I98. Ptolemaei in annum I 8 I. Ab anno igitux 198. a. C.