Anecdota Græca e codicibus regiis descripsit annotatione illustravit J. Fr. Boissonade

381쪽

Basilitis Graminatica, et auctor non vlnus supra t. III, p. 330, utenuata proposita sunt persequuti. Scriptor saepius barbara oratione est Isus; videtur tamen ad Annae Comne nae tena Porn PE- emendus. Narn. V. 55, Annam imperatricem compellat : αναα- πα, συθαι. Rura is. Via 185, DP tionena ad Angelum Coinnenumque utilani virigere videtur, quem

et epitheto divini vim ornavit v. 188 : δ φθογγον κάφε, θέε. In locis aliis plura ni is φιλε cssmpia

382쪽

Tου λεγιν, ἐτυμολογεῖν, ασόλοι - παντοίως, 'Αcάρζαρα, αναίτια, μαλλον χροσιομιμήτως.

tienten , nec a recentioris Corin

miptelae vitiis liberaim. Et conis iunctione inuti non veretur. Cf.vv. 125, 359, 443, 50 , 5 is, 806. Si sitit Anna, sernina doctissima, talis inagistri cliscipula, non fuit magister ipse dignus qui soret discipulae discipulus. Alleo ver Ina est quod vulgo dicunt : Πολλοι μMηm Vt Amri e

383쪽

i Si, I 85, 196, 306, &c. &c. Sic coniunctione A utitur, quod

suo loco inscii notabitur. Ilomosuit valde in peritus, Pii in me iro iacillinio , fis labar m nu Ine rum ut in pleret, γαρ Rc A contra usum, Et ri ad nausea n , nec sine absurilitate saepius, inserineiebat. Illud γαρ παρ πληρωματ notavit e re e litissiniis scriptoribus ac damnavit Coravus Ata t. t. I, pp. το, 97.

γm, adverbia sunt in usu pro αυάκα, ταχως. Vide Coravi Ata-eta, t. II, pP. 6, 113. Adiecti-Vum ' bc pro rapido Ra eum modum usurpatur Rb eis , quo ipsi Delm aicere solemus de homine Macri, mobili. Scribunt etiani, icique, ni fallor, bene n linnus, γλήγεις. In odis P. S., quaenii hi quidem, sed judici non idoneo, Placerent magis, si plus haberent antiquitalis, legere H e-naini : αν, σαν γλ γνω. δε--ια, λυμαm in rie .

384쪽

Anal. t. XIII, p. 634.

385쪽

Γι'ντες, οἱ πανθαύμασιοι - τῆς ἀνθείας οντως. Γίγαρτα, τα τῆς σι αφυλας γενόμενα κοκκία. Κῶ γροφε τοίνυν, φίλε μου, ταυτα μετα ἰωτα.

Γειώρος, φίλε, λέγεταε ὁ φύλαξ ὁ της γαίας.

Γεῖσσον ἐσι ιν Θεμέλιον. Γείτων, .s ὁ πλησίον, Κ - κλινετ του γείτονος, ἄλλα - του γειτόνου. Γείνω δε το υν τό γεννω. Γειτνιω, πλησιάζω.

386쪽

Γεωμέτρης, οέ ο μετρων τὴν γαῖαν μετα τέχνης. Γεννέτης τοίνυν λέγετα ό πατ ρ του αν μου. Γενειάς τε, τὸ γένειον, κλίνεταs γενειάδος. Γεθσχμαν , χωρ ον τε οι ω ἡ Θεοτόκος

Πλη, του γαισσός, κοντάριον γαῖα τε, κ, ἡ γη τε Γαίω δε, οροι το γαυυω. Γαιτουλος εο ιν ἔθνος.Tό δε γε δέλτα, φίλε μου, εἴπωμεν μετεμπόνως.

Δοσίθεός τε, ὀνομα. Δόμα τε, το δωρον.

si Cons. V. 140. 3ὶ Hunc versum affert Cania

387쪽

tae non en -πιπν. Quod nuper in Τheocrito XIII, 41 , Intra stra viro d. intellectum fuisse de Dianilio Prolisero ta, viasi Mi- quid soret commune inter Aαν- θος et Diamreri Bene intellexeratntalia de Ac tanto Capillo.Veneris L. sin Est versus aptui Cang. in

388쪽

. mὐ εταχήλου δεσμός. Querri Cor rigas ex hoc loco, et e codice etiam regio 2599, ubi 8J Εadeni est in Mowhopulo paradisi e ymologia. Νotum est nomen esse ex orientalibus lingaeis derivamlum. Vide Bos. Dass. de et nol. p. 4; a non unaus t v, delicet I. Ph. Pseisseriis i in O,serv. Halen . t. VIII, P. 88 seqq.; Uelatet n. acl Origen. p. 16 ἔDrusi is Aniinai v. II, 5 ; Ast. ad Plat. Symp. p. 263; et quae notavi ad Ara laen. I, 3, p. 263.

389쪽

aninia tueriisset turbatum esse soli mi in orati ne in , et poema,

continuari.

ponendi fiunt. 4ὶ Forsan Hetros et mox πλῆ.ρες. Seci recentiores lilafictilino ametroc utuntur : vide Corari Atacta, t. H . p. 245.

6ὶ Longilis est prius lierni stichiunt. An habuit βια pro una

svllaba, ut recentiores saepius lCons. iom. III, Pag. 228, n. 2; et v. 208. Facilius naedebor ni iniae longitii lini versiis opi rii n-tnatis tertii de horto, nuctoris αδε λου , in editio ite Moi ellianasi in Pravo accentii Verris dors. scripsit Philae siIi versium p. 310 a tam ών τα. . . . Epigramna Philete, uirile illa versia recito,suit a me, post Duilicilliani, edi. tum l. III, p. 8, sub Theodori

Prodromi non ine. Quomun aucto tu in non ina sueriant non se.

mel a librariis confusa; verbi gratia, iliqvie lain signis cavi, in poenant' ite anu libi linosa, quod Thoriae ius ecli St. Ibi v. 86 in

accentu pui iter peccatu in est, cliuoci sarpius librariis graecistis acuriclit: 'O Hκρόπομπος τήν πιλω σπορον δεχυ. Libriimus graecus Cindicis 283i recte scripsit rixροπομπὸς, P. 152, I. Pagiliani di ligenter noto, Diillieiti uni priDpter, lai, Notit. Mss. t. VIII, II, p. 18l, poenia in illo codice nonii tegmina esse ilixit, quoci non

390쪽

n. IG09 , sed Theodori Prodromi in codice 283l , et alitii : viile

λα παντα , et pessini R άπὸ α conjectura Reishu lnerito ex plodetur.