Scholia Germani in Pindari Olympia e. cod. Caesareo Vindobonensi

발행: 1861년

분량: 109페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

quibus in lucem preseretulis non solun de Pintharo sed etiam de universa litemii iii republio reuine ineritus es. A Val. B lio lentina abest. Iani cuni tria generi codicialia B, C, D consevitant, προς- quod glossema liliit inios optinios lite libros occupavit, elicere non dubito. In undecini carmine Par G et L. eid c , nonnunquam assentienterii B, saepius ea quae ex solis interpolatis liabellanius tanquani recte emendata confirmani. Ita habent s. 13 17 Ζεφυρί- et 35 - 43' ειων βασιλευς, ut alia nilitani Iani siti. s. - 12 solus Pari

praesia γε τόκος --, ubi nities reliqui veteres Uri ident ii beni sedis omisso, nec Bretantis ὁ τοκος ωρωψ nec G. IIemnai num τόκος --- rein ei tetigisse sed ita scri nilum esse vinum y τόκος ἀνὁρων. Nec furiasse speritendunt seus in Q iod idonopitinus codex uni sol l .eid c s. 21 - 25 pri, παλ- trabei Denique quid Tibi videtur de scriptum, s. 3 7:νεμε γαρ υτρέκεια πόλις - ω quae in sola in Lebl C ante coirectionein Si poeta πόλι eo sensu scripsera ui hccusativunt Pluralis nunieri esse vellet, granimatici muni mii non adimitterent aui non viderent alii as, renni si s i. Ex

Scholiis tantuni constare videtur, veteres τρέκειαν πόλις quod inpaticis laniunt libris est, ut in a P et τραχεῖα πόλις quod in

titillo lilaro est legisse latilinaque invito taetro Sei πόλιν, quoi in

Τἔilit illi ili litvniplis. Ex priniis illitis aliquot locus, si liuius libelli anmitiis capit, in annotatione ii iictat o.

neu ἔπει αwxiλυθον cognitani liallisissetis, non sprevissetis credo, quunt vix ulli vox aptior esset ni inaen adversiana subeuntibus.

12쪽

EPISTOLAE CRITICAM VII

cim str eulantistr. coniuncto. Duillariclitatus Dii ierit latet, deest enim in iis quibus usus stim libris Trii, linianis niaxiina pals liuitis carn inis. PSetia Vl, 7 est iii Tit L et Gott. Supra μνω glossa Bit Slnγρ. καὶ π πων. Idem li alien vetus parapiti a Sis p. 388,l sq. ὁ περτης τω λπων νίκης Πυθιόνικος θησαυρὸς τουτέστιν ὁ μνος . . . cui vertia infra posita 20ὶ τον μνον, ὁ καὶ θησαυρον εἶπεν non versantur. Sei in illo citi lio 22 τον υ των ανων θ' μαυρον St. Vs. 9 νυν, quod Bergicitis scholiasta duce scripsit con natur lectioneVat. B, tui et in textu et in lentinatebo lial, et . - s. 45-47, ubi es. απασα expulit quod redundat, in reliquis ita

excideriis tu, Movypertinere appareat Schol alierum H ουτως ' αντὶ του πάτρω πο ιη ος λέγει -- πάτρω explicat sed πατρωα utpote a poeta a. patrmum, nono putrem relatuni. Eteniin θείω h. l. non libris MSS. sed eiularibus Hesnu chello debetur. Is 50. Vat B σον non Ochet in seli. ἱππείας ἐσόδους, quae non interpretantis sella

ii in codicen Guingensin excuteretis, Ossam ibi non a seeunda sed a vetere niani quae reliqua exari xit supra o 'oo scriptani esse:γρ. καὶ φθονον. Veni manifesto a t eius interpres iuni ανεπίφθο-- meret, duae liunc ioco maxime convenit:

13쪽

vni EPISTOLAE RITICAS.

αφθονων αἰνέω, ma/αρκες, μετέραις τυχαις. Pyssi XI, 2 -32 πορευ non viti uni nona an i πορευ'), 24 38 δαμαζοιιεναν. sectiones Triclinii elitu a in Vat B; leni 25 - 39εννυχι0 Sc limi lianui in eodem sim si illur 26- 4 αμβλάκιον, laod Selinei de vino litoque ex eo it in relἔittur esse ideo, luana luana illum collatorem pitiinima neglexisse apparet. - Maxime vero nolabilis liuius codicis lectio, quam Fulvius Ursinus suo Illostile e litionis ornanae

exemplo adseripsit, est s. sq. - 86 sq. μέλανος δ' ἐσχατ ναν καλλίονα θανάτου ἐν ... vel *, reliFus ima lore deletis γλυκυτάταγενε', naisso αν' vel M, quod et confirmetionen verborum inpedit neque agnoscitur a Scitoliasta posteriore nam p. 420, 3 est in Vat. But in Bona. μέλανος- ἡάτου του αδου, φησίν.), sirinato vero Genitiv θανατου, quem et Schesiasta saltius se videtur, et Selimulius atque Hermanniis indidem eruemuit E sine dubio conrupium est.

dem repetii supra scripta vetere glossa ρ γάμον. neutrum huic loco aptuna est, quium et ipse γάμος in ipso proximo versu

antecedentia laciant ut repetitio iam niaxinae langueat. Nec apparet

Scitolia stan alteriiti in legisse: υτινος ιος καὶ θαυμάσει την συνοδον εις ὁ ἐκ των θεῶν γενομειος σα νενομος ἔσται τοῖς ουρανίοις θεοις. Alixilio venit Scholion ii od lina a te non ae ex Val. C exscriptum nitia in i aes A quoque invenio: T σεμνον ινήσειν ων τὶ

παρα θεοῖς ἐπαινέσειν. Quos appa Ii' laabuisse in libris sitis NOMON, sed uir in όio an νομόν , ciuiὶe reiit laesilasse Iani vitie ne an leni Scholiastae stipi a lati laticinenten stlisse ex Voce συννομος colligi possit. Egregne opinor poeta Hereuleni quia in deor in societateu recipei e-tur sancta in legena lita laaec societas regeretur probasse atque accepisse dicti. Viit Iala vi iustis sina AINHCEOOMON ex AIΝΗ ΙΛΟΜΟΝ. hiludia noti luplicata, lac illini explicatur, γάμον ex impuriulionalia is correctione ni piixinii antpuli. Nein. II, 1 - 18. Mein inisti rasini Scitini lii, tui Perperani , inquit, ill προλεγομένοις uincomitii Scholiastaura tur: μ τηλόθεν ωαρίων ἀνεῖσθαι . Ille qui letu locus quem au latis in i Protegomena sed ad Nein I, 3 vulg. pertinet. Notes velini esse vere Disitiroci Corale

14쪽

ἀυὴῖσθαι in toinana editione qui piri sitielisSinie illi vpon secilla, itani Viit B αρίων νεῖσθαι Scribit. Eo lena loco Vat. I et noni.olao malo separatiun e lubent. Sed, quod gravius est, dein liber praestantis Sinius at B eunt se Oxrapho Suo Aug. Fod miror non esse ait inietiit versunt II textu dent. II. αρίων ' ἰνεῖσθαι liabet. Quaeritur igitii ii trini Pili laril νεῖσθαι Θ ἀνεῖσθαι dicere voluerit. Prius

- 97 ἀγλαόκρανον.

Paullo post Tua sunmeiuli rati non conlpro inii optinus siris, sed Tlisti selisi, iani Bergidus in priore editione secutus erat, nuper vero reiecit, ua: ,Mitto tibi iunilaei temperatum, admixtus vero rosanibi potuin hune, ut Er. Seliiniti reei addidit cantabileui iniri

natus ilii mim - - poetamini inore dicium est, ne quidem ari,i-iro, optime appositione autem lae Tila placebat vereor ne ni is discerpatur nitio. xonienses edi res, qui post γάλακτι plene, post id se coininai distinguebant, piaeiverant Moseliopulus et Triclinius

15쪽

X EPISTOLAE CRITICAE.

interpolaiores. Suni milii cudices et optimi ei marini interpolas, iiii Meunitissime distinguant. - in ininscursu in eo, de s 47 sq.- 824. id rides recte ex viii B Sinneide vino relativi essera inveniri non item uitae scripturi σωμάτια δὲ πὰρ Κρονίων

inere si inicit. In Scholio ad eni. IV, 10 Med Bootipi palimam vindicat. Etenim in si amento Callimaclieo l2lJ ubi at B acutiani indicavit tu χειρας ινα, Med B χεῖρας ἐμοῖς Ἀνα praestat idein clito lToupius coniecerat. - AlituIi locum corruptium, qui p. 452 l loliae e litionis legitur, lirique in illi lietilun: ιο τ στάδιον

Me liere ita restituet e possiun διο καὶ το ἐν Θηβαις γυμνά,ιον ἀα αυτ ολγο λάε ιον καλεῖται καὶ ὁ ἀγων γολάεια Λίδυμος γάρ φησιν μεσθαι Τολά εια Θήβαις αγῶνα γυμνι ηον, αυτ δε μόνον το στάδιον. Exi sileriint igitur inulto plura in vat B Rom. l. - s. 68 ἐς γενεάς νιν coniicio, et s. 90 ἀείσεται ὁ σός. limina lite sine libris. ni. V, 43 - 78 in lae vexatissimo a i coniecturarii in pastini invitiosamini acervuin nova accedit viri stimini Fulvii Ursini. Is ministi exeniplari editionis nonaanae, quo in blibliotheca Vaticana se vati, olim Romae uti licebat, adscripsi μετ' Umaius, cunintuli ex suo codice Vat B deprompta adscriberes, hanc anteii scripturi in indidein non lautii se ipse invenisse exissurandus M. Iani consideranti Scholion eius: μετα τα προειρημένα πω codd.-- σου ἔτι καὶ ἐπὶ του παρόντo apparere initii videtur, Seliosastam habuisse ser et sequens aliquod participium, o αἰνιχθέντα vel sis mile si . Ut hoc initianius, iii si ipsunt illud Ursinianun μετ' δειαν- scribanius lani Miso ad Peleuni reserendunt est, in iolatius loci iasi carito vertitur, ei Πυθέας ciun Dίοις - nitue

Did)iitereunt clioliui uni conlpilaior saepius ueterum Alexamsi in imoplini0 nusicare videtur scribetuliani erit, ita: Postquain tu, uili menes, in has pias imodo nonainavi victolia quasi prinius irritisti,

decorat. Conapara onu ruit in καλλιστος μετ' ἀμυμονα Πηλείωνα. Paulo post v s. 52 optini oriun Ditis,illn Vat. B, Aug.

16쪽

Ρauca tantun cie Isthm. II periniuas ii a luciana. Divi sunt carmen est in Val. B. conii inclum in Med. . in factuna est ut Romam,

inscripssionen quarii qu id seret atur carminis ipse Callidi s a Uidisse videtur. I .aeuua autem in Vat B i scriptiunt patet ui in reliquis Isilinitis, quae causa si nuuimilionis confusae Callirem nini non soluin Vat B adlubilii, sed, quod in alia ostendunt, in posteriore parie eat inuni saepius ipsa Milino usus est. Ita etiani Inseriptionesisuiuii iiii odarum indidem petiti. - Neque reticeniluni est in Med Beuaui istiun u cuin ili ille Isilini V vulg) uinos vulg. nullo discrimine inierposito coniuncta esse, denique iam . m. vli et viii laciunt esse. Selius inimen sitim ui a Sehesiis Isilini III dixisti sunt, sed Isilina IlI 'visi V V ne in Selioliis iiden separantur.

ros reportata eaqtie priore non lutinantes sol asse idem legemini. In us proxiuio suturiin κωμάξομαι iam a mimpluribus ex Selioris erutiun consolatur Me l. B, M. E al. Ilaec habeo, vir praestansissime Pauca sunt, sudor, sed aineno diligensi libramini inspectione conquisita. uae Tibi excerpta sim, ut et reui ipsani proserant ei miniuim Tuuii meae operi e coameitiem, non ui gl-0lani inde opimi uuam si sectaturiis erant, maiore sessinatione usi oportuisset, quoniam plurimi iam ante hos duodecim annos collecta liabebant. At quum ita ianus lilii iniuitis emininis obnoxia sim it quae uim patriae nostrae calamitate uiliaerentes diu te non Muni a civilius naeis sed etiani ab iis

situlus extilaro iussemini, curabo tamen ne innino pereant Ii autein ago ni traditionen camilliu in Pindarici huna, quae ex di enu

17쪽

limi oriun collatione essici possit, alios editores di edain; non quo id lituod ipse probavero vel eonieceri, extum aere perenni mi sere opuner. Quo acto eventuriun esse spem ut sis qui in doctrina atque ingenio superant porrigam ii qui biis uirilinilii exemere possini. Vale ei lavd auilii. Dabani prid. Mi 0et.

THEODORO BERSATO S.

tioni iiii iii sereres lilii titile non ita extillauisti ut scripta esse vole-lbam. Nam seselli Te vel potius ivpographiam uiana epistolae meae quod atramen luna nescio an pallidanaenium sicani, paratum nolsis

Capitolinis a viro insigni et perquati hi limano, quem lana sata innilius invitis abripueriint, cunisque sodales illius teinporis dilectissina benenteminerint. Haec aerula corrrigere atque universalia libri retiniani scripturana tibiici liris sacere in animo erat. Sei inmit clades Stesvla Hii luitu a. ua iam impendente quum literis me iuviorem saceres ut dii collationes ineas irailarem, non respondi Ciuiis siselentii veniam ex ipsis imitoreius peto, nam eum iam in eo esset iii evaderemus quod nunc sumus gens periliu et nomen exstinciunt, inorosior sui. Postea, ut peccatuni confitear, scribere me pudet mi Quod rogo te atque Misecro ne graviter seras lain Euripideuin illud quaniverunt esset videbain:

Post hoc nihil resere videbatur, in quo Gei inaniae an=lo vitam di cerent. Procul ab olxiiipo, primul al, monilitia. Sed nonnimo leui olim rapi calida iuvenias, Beselero ei eveniluuio coss. Ten poro sanantur vulnera ei labore. Anglieanos poetas scenicos veteres

ad leges granimaticas, metricas, criticas rectius quam a lilii factuin erat expetulere conatii etiarnsi perant ineant iiiiiiiis lani perbonis viris ut Delio, Maignero aliis Itie pauci proliavi, tonici plurimorilinsocietate in latu invitiis ilestigio at Ille rentilicio, praesertim una antiquitatis inoliuntenta tu Sibi Vetele aniore leviticiunt et constrictum Disitiroci Corale

18쪽

su exstani inina ii a centu gin i), MI ei ciui quid irinii uinexpendere nec ad modun Tifcbendi rinioliolesta coincunt numerationis lectorein biniere volet, pi in uim curandunia est, ut genera milia an sitimos cuiusquo generis codices praetereat Id intur in odisione quana paraturiis sunt faciain. uae Fuin eoinpar erit, nimiione singula loces,u nunc, ut Titsi aliisque viris p imi tum saluam

19쪽

liquet. Spero lare ut de quilitis iam qui bi lasse maxinii nonienti sunt proximo anno Tibi in praelatione mea accurati ias resim re possim . iuuantum nunc scio, quatuor tantum genera: A D GI oninia Pindari mimplectitntur, sed ita, it integerrima sint, Vin qui laus lana, in nullis lacunosuum sit. - D ait Olyinpia, Pithia et inea mora ita pertinent, ut D Nein I- IV, ill vilis cuna si agniento

Nem Vs. Fieni I-Πl , D Nena lulial, vii. - lyinpia et Psilua iniena, Glynpia et pariem Pylli trulla cuui illi. Deci coni prehendit. - et His sola litupia pertinent. - Nonduim igitur Moschopuloni receiisti,neni ultra Nevi. ni persequi licuit, nec de Timesiniana in timidia parte Isilinii iiii e instat Thouianonim scripturi, nam Thoniani etiani interpolatorent eu raro egisse ei iuni est; es Scholion diluui in hoc hibello ad 0l. Vii, 47 Vitlg. ianti tui non in solis olyimpiis nulli nota est. - Maxilue autem doleuiluni est quod secundi generis textus paene intus inieriit, quodque ieiqii iani niuiui desideriantur. Thoniani ex Vaticano-Gotiiugensilius, Tricliniani ex hovianis, Coimpilai ex Triclinianis, Moselii pulei ex Parisiui, euetis, collectivi mariniani parten ex Med B pendent, sed hi excepi Pur. C, qui per

alia carmina Moschopuliun per alia Triclini una Sequitur. Oinnia genera mixta ex pluribus libris conflata, ii tot lina ex E, F, G Iloin alia ex Illa FDii titui ex ipsa Mina, sed fuit quoque tritiSiste editorispi plia. Iam StelIiiIla accipe:

Moneo nutoui ne corrum qiua in Philoloi via D . p. bi0--53 dρPhidari codidit, is cuspiituta siuit Himinin fiducinii habens. Nonnulli optimillibri silotitio praetermissi, multi falsis nil in oris indicati, alii ua ut non con-tilionii quae eontia iere narrantur, alii no exstant quidem, ut in bibliothoi na Osrinno mino nunc Ost Untiennae, unus tantum in Ottolloniana duo Bli it, ilii ninylius Uinini nil 'rana illi Oil radiculum est. Par io sertur sul, Duna. 2403, idolii libet tanquan Pn r. rectirrit sui, nulli. 27sq. Scilice eius-

20쪽

Vetustissima exempla sunt freneris primi et tertii, at B et Par Riiterque liber duodeclini saeculi. Ad ius e Iuarto genere nixinaea cedit Ginitis usis, s XIII tunitar A, Val. D, at si Caes. A, m. Plurimi hoc genus libri ad re saeculum pertinent. De aetate Parim satis consis et ex ipso libri habitu et ex instimonio peritissimi iudicis . . nassi, qui ut inulta alis, - φθονέων πα-ς ξ ἰνω 'ν --τυς ποτηρ, ii hoc nulli praestiui Alteruti lit,imini Ru R ipse Mi saeclitum palaeographicis aliisque rationiblis permnus retuleram, donec semipuluin iniecit naenti Deirae, sine in mediis Seliolus ad Isilini. I, i vulg. ita uociniit sol. 258, B ... υ πατηρ θμιος. Tζιτζου κουε, σίγα, a μάτην λαβ οστόμει Θηβῶν μέν ἐμιν υρχομενος η πόλις ἐγκωμίου τρόπω ὁ Θqβαῖον γράφει ires

pessimi versimili Ioeleta linea tra lucta a lilii trio deleni sunt. Pars eorum allacia a C;illierge sei vata est ita δε πατηρ Θhβαιος η κατά τινος οτι Θηβῶν μέν ἐστιν κτλ. 'ilidolia inus hunc eo dies ii ΤZflZR-r in sere ae Iiuileia esse plurimis in liciis constat, ea lenaque e si et Quarti re neris proprium est subscriptionen ulli citulust iriniΙli sidere. Quia subscripta cum partii antiquitatis spe fient piae es erant et a cisatorii ius neglecta sint, quotquot hucusque reperi Pr

SEARCH

MENU NAVIGATION