Aristophanis Comoediae

131쪽

ΙΠΠΗΣ

ιζ - γαρ εἰσήρρο σεν ἐς την οἰκιαν, πληγας ἀεὶ προστρίβεται τοῖς οἰκέταις.

A κακοδαιμον πῶς ἔνις;

τι κινυρδμεν ωλως οὐκ ἐχρῆν ζπεῖν τινα σωτηρίαν ψ' ἀλλα μη κλάειν ετι;

συ μὲν οὐ μοι λήγε, ἴνα μη μάχωμαι.

132쪽

πῶς αν - μοι λαειας με χρὴ λήγειν;

dλὰ εἰπὲ θαρρῶν, εἶτα κἀγὼ σοὶ φράσω.

καὶ - λέγω μόλωμεν.

ἐξόπισθε νυν αυτ φάθι του μόλωμεν.

πάνυ καλῶς.ωσπερ δεφόμενος νυν ἀτρέμα πρῶτον λέγε τὸ μύλωμεν, εἶτα δ' αυτό, κατεπάγων πυκνόν.

μή με αυτὸ μόλωμεν αυτομολῶμεν.

διδουκα τουτονὶ τον οἰωνόν.

λιντο ψμα δεφομένων πέρχεται.

κράτιστα τοινυν των παρόντων ἐστὶ τ' θεῶν ἰώντε προσπεσεῖν του πρὸς βρεν--

133쪽

ου χεῖρον εν αυτους παραιτησωμεθα, ἐπιδηλον ημῖν τοῖς προσώποισιν ποιεῖν,ν οἷς ἔπεσι χαψωσι και οἷς πράγμασιν.

πανουργότατον καὶ διαβολώτατόν τινα. 45ουτος καταγνους του γέροντος τους τρόπους, ὁ βυρσοπαφλαγών, υποπεσών τον δεσπότροῖ καλλ' ἐθώσιε ἐκολάκευ ξροτάτα κοσκυλuατοις κροισι τοιαυτὶ λέγων

λ με λουσαι πρῶτον ἐκδιαάσας μιαν, 50ιν ωρόφησον εντρα εχε τριώβολον. βούλει παραθῶ σοι δόρπον εἶ αναρπάσας τι αν τις μῶν σκευάση, φ ψαμη Παφλαγών κεχάρισται τουτο καὶ πρών, ἐμου μῶλ μεμαχότος εν πυέλφ λακωνικήν, 55 πανουργότατά πως παραθραμῶν φαρπάσας ο ὐτος παρι κε την, ἐμου μεμαγμένην.

δειπνουντος στῶς ἀποσοβεῖ τους -ορος, οὐδε δε χρησμους ὁ δὲ γέρων σιβυλλιψ 0 3 αυτον ς ρνμεμακκοακότα, τέχνην πεποίηται τους γαρ ἔ ον αντικρος

134쪽

Ητε ταράττει δωροδοκεῖ λέγων ταδι ὁρῆτε οὐ χαν δἰ ἐμὲ μαστιγουμενον; εἰ μή, ἀναπείσετ ἀποθανεῖσθε τήμερον. hμεῖς δὲ διηομεν - δὲ μή, πατούμεσοισο ἡ του γέροντος Οκταπλάσια χέζομεν. - Ουν ἀνύσαντε φροντισωμεν γαθέ, ποίαν ὁδὸν τῶ τρεπτέον καὶ πρὸς τίνα

κράτιστ αείνην την μόλωμεν γαθέ.

πῶς κτα πῶς γένοι - ἀνορικώτατα; βέλτιστον ημῖν αἷμα, ρειον πιεῖν. Θεμιστοκλέους γαρ θάνατος αἱρετώτατος.

ἰδού γ κρατον περὶ πότου οὐν ἐστι σοι; πῶς ὁ α μεθύων χρηστόν τι βουλεύσαιτ ἀνήρ;

135쪽

ΙΠΠΗΣεὐδ σικχυσιν ἄ-κῶσι τοῖς φίλους. oia' ἐξένεγκέ μοι ταχέως οἴνου χόα,

Hαι μοι Παφλαγών, deq;

ἐπίπαστα λείξας δημιόπραθ' ὁ βάσγωνος

rθι νον ἄψ-ον ἐγκάναξόν μοι πολυν

λαβε η καὶ σπεῖσον ἀγαθου δαίμονος.

φέρε νυν ἐγὼ μαντε οσαγάγω τὸν χόα

ος μεγά ὁ Παφλαγὼν πέρδεται και ἐγκεται,

136쪽

54 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣωστ λαθον αυτὸν τον ἱερον χρησμον λαβών,ονπερ μάλω ἐφύλαττεν.

1, g μιαρὲ Παφλαγῶν ταυτ δε φυλάττον πάλαι,

τον περὶ σεαυτου χρησμον ὀρρωdῶν;

μετα τουτο --θις προβατοπώλης εὐτερος.

G τώδε πώλα. καὶ τί τόνδε χρη παθεῖν;

137쪽

τον προβατοπώλην, ὁ ἀπολέσθαι χρεῶν

Ολλ' ὁδὶ προσέρχετοι

μακάριε ἀλλαντοπῶλα, εὐρο ευρ, φιλτατε ἀνήβαινε σωτηρ ν - καὶ - φανεις.

138쪽

μῶρε στοέας κοιλέας δευρὶ βλέπε. τὰς στιχας ὁρει τὰς τῶνd των λαῶν;

τώτων απάντων αυτὸς ἀπέλας ἔσει,1s καὶ της πορῶς καὶ των λιμένων καὶ της -κως βουλην πατήσεις, καὶ στρατηγους κόλαστάσεις δεήσεις φνλώζεις, ἐν πρυτανεω λαικάσει.

τι δαι τἀμπόρια καὶ τὰς ὁλκάδας;

ἔγωγε.

πῶς Ουν ου μεγάλως ευδαιμονεῖς;

139쪽

ΙΠΠΗΣ 57

οὐκ ἀλλα διὰ σολτ τα πάντα πέρναται. γιγνει γαρ ος ὁ χρησμος ουτοσὶ λέγει, AVὶ μέγιστος.

εἰπέ μοι καὶ πῶς ἐγὼ ἀλλαντοπώλης νώνη γενήσομαι;

Γ Mτο γαρ τοι ἡτο καὶ γίγνει μέγας, πονηρὸς κἀξ αγορας εἶ καὶ θρασυς. ἀζιῶ 'γὼ 'μαυτον ἰσχνειν μέγα.

ει με, πονηρῶν -

οσον πέπονθας ἀγαθὸν ἐ4 τὰ πρήγματα.

πλην γραμμάτων, καὶ ταὐτα μέντοι κακα κακῶς.

τουτὶ μόνον σ' ἔβλαψεν - καὶ κακα κακῶς. 1s0ὴ δημαγωγια γαρ - προς μουσικουλ ἐστὶν ἀνδρος οὐdὲ χρηστο τους τρύπους,

α σοι διεια ἐν τοῖς λογιοισιν οἱ θεοί.

HX οπόταν μάρφη βυρσαιετος ἀγκυλοχήλης γαμφηλῆσι δράκοντα κοάλεμον αἱματοπώτη , d τότε Παφλαγόνων μὲν ἀπόλλυται η σκοροδάλμη,

140쪽

βυρσαίετος μὲν ὁ Παφλαγών ἐσος ουτοσι.

τι ὁ ἀγκυλοχήλης ἐσιέν:

αυτί που λέγει,

D - ἀγκύλαις ταῖς χερσὶν ἡρπάζων φέρει.

ὁ δράκων δὲ σιρος τι;

ὁ δράκων γάρ ἐστι μακρον - ἀλλας α μακρόν.