장음표시 사용
221쪽
καὶ τῶν κρειιαθρῶν ού πω τρίβων των ἐν-di.
via did- α θυμόσοφός ἐστιν φυσει' γέ τοι παιδάρι- ων τυννουτονὶ ἔπλαττεν ενδον οἰκέας ναυς' ἔγλυφεν,
222쪽
οποι χρήζεις πολὐ γαρ μῶλλόν ο'F τοῖς πολλοῖσι λέγων ἀπολῶ.
ταυτα γαρ ἀνθεῖ διὰ του υσὶ τους ἀνοήτους. -
ος ταδικα λεγων νατρέπει τον κρείττονα.
223쪽
ἀπώνα τρέφω 'γω αυτ δντιλέγων' ουδὲ γαρ εἷναι πάνυ φημὶ δίκην.
νυν δέ γε κόσμος του ἐστὶν ἐμοί.
224쪽
αὐχμεῖς αισχρως. καίτοι πρότερόν γ' ἐπτώχευες, λενος εἶναι --ς φ Muri
της σης πόλεως ,2 ' τις σε τρήφει λυμοι μενον τοῖς μειρακιως.
εἴπερ , αυτ Ἀωθῆναι χρηκα μη λαλια μειον ἀσκῆσαι.
δευρ' ἴθι, τουτον δ' ἔ μαίνεσθαι.
παύσασθε μάχεὶς καὶ λοιJoριος. ἀπ μέδειξαι - τε τους προτέρους
225쪽
το πρόσωπον απα κα ὶ τώφθαλμῶκεντούμενος ἄσπερ α ἀνθ ρ ῶν υπο τῶν γνωμῶν ἀπουλεῖται. νυν δείξετον - πισύνω τοῖς περιδεξέοισι λόγοισι καὶ φροντίσι καὶ γνωμοτυποις μεριμνοις, ὁπότερος αὐτοὶ λέγων ἀμείνων φανήσεται. νυν γαρ - ἐνθάδε κινδυνος ανεῖται σοφίας, 55ης πέρι οἶς ἐμοῖς φίλοις ἔστιν αγῶν μέγιστος. di πολλοῖς τους πρεσβυτέρους θεσι χρηστοῖ -- ορφανώσας, ρῆξον φωνην ἐτινι πιψεις, καὶ ' σαυτου φύσιν εἰστι. εο
226쪽
την σπιθα της κώλης προέχων ἀμελη τις ριτογενειης. sso soς - ὼ μειράκιον θαρρῶν ἐμὲ τον κρειττω λήγον
και μη περὶ τους σαυτοs γονέας σκαιουργεῖν, αλλο τε μηδὲν
μηδ' εις ορχηστρίδος εἰσήττειν, Οα μη προς αὐτα κεχηνὼς μήλφ βληθεὶς ἡπὸ πορνιθίου της ευκλείας ἀποθραυσω ς' μηδ' ἄντειπεῖν τεπατρὶ μηδέν, μηδ' γαπετον καλέσαντα μνησικακῆσαι την λικίαν, ξ ης νεοττοτροφηθης.
227쪽
Hζουν λιπαρός γε και ευανθης ἐν γυμνασιοις διατριφεις, ου στωμυλλων κια α την ἀγορὰν τριβοὶ προυπώ οἷ-ερ
οἱ νυν, Ουδ ελκόμενος περὶ πραγματίου γλισχραντιλογεξεπιτρέπτου '
στηθος λιπαρύν, χροιὰν λευκήν, ἄμους μεγάλοις, γλῶτταν βαιάν, πυγρο μεγάλην, πόσθην μικράν. απερ οἱ νυν επιτηdείης, 1015 πρῶτα μὲν ἔξεις χροιὰν ἀχράν, μους μικρους, στηθος λεπτύν, γλῶτταν μεγάλ , πυγην μικράν, κωλ μεγάλη , ' φιθα μακριν καί ἀναπιέσειτο ὲ αἰσχρον απαν καλον γεῖσθαι 1020το καλΘν αἰσχρόν καὶ προς τούτοις της δεντ μάχου
ω καλλίπυργον σοφιαν κλεινοτάτην πασκῶν, 1024 ος ει σου τοῖσι λ/γοις σῶφρον ἔπεστινἈνθος. ευδαίμονες δ' ησαν ρ' οἱ ζῶντες τότ' εαὶ των προτέρων. προς-υν τάd ὼ κομψοπρεπῆ μοῖσαν χων, 1030 δε σε λέγειν τι κοινόν, ς ηυδοκιμηκεν ανηρ- δεινῶν δέ σοι βουλευμάτων λιαε δεῖν προς αυτόν,
εἴπερ τον ἄνορ' υπερβαλε και η γέλω ὀφλήσεις. 103β καὶ μην πάλαι γ' ἐπνιγόμην - σπλάγχνα κἀπεθύμουναπαντα ταυτ ναντέαις γνώμαισι συνταράξαι.
228쪽
IM APΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ἐν τομι φροντισταῖσιν, τι πρώτιστος ἐπενόησα 104 τοῖσιν νόμοις ἐν αἱς δίκαις τἀναντι ἀντιλέξαι. καὶ τομο αλετ η μυρίων ἔστ' ἄξιον στατήρων, αἱρουμενον του ηττονας λύγους λωιτα νικῶν. ἐφαι - την ταωευσιν η πέποιθεν ἐλέγξω, oστις σε θερμου φησι λοὐσθαι πρῶτον ου ἐάσειν.
iοι καιτοι τι, γνώμη ἔχων ψέγεις τὰ θερμὰ λουτρά;
ιαιονς ευθος γαρ- ἔχω μέσον λαβών αφνακτον. καί μοι φράσον των του Λιος παίδων τέν ανδρ αριστον ψυχην Ῥιζεις, εἰπέ, καὶ πλειστους πόνους πονησαι.
a τῶν νεανισκων ἀεὶ δι μέρας λαλούντων πλῆρες το βαλανεὶον ποιεῖ, κενὰς δὲ τας παλαίστρας.
105 εἶτ' ἐν ἀγορῆ γη διατριβον ψέγεις ἐγὼ δ' ἐπαινῶ. εἰ γαρ πονηρὸν ην, Ῥμηρος Ουδέα- θ ἐποίει τον ἐστορ' ἀγορητην αν οὐδὲ τους σοφους παντ se νειμι - ντευθεν ἐς την γλῶτταν, ἰδνμὸν - φησι χρῆναι τους νέους ἀσκεῖν, ἐγὼ ει φημι 108 καὶ σωφρονεῖν, φησι χρῆναι δύο κακὼ μεγίστω. σὐ δια τὸ σωφρονεῖν φ πώποτ' ἐδες δ' ἀγαθόν τι γενόμενον, φράσον, καί μ' ἐν ζον εἰπών.
μάχαιραν ἀστεῖόν γε κέρδος λαβεν ὁ κακοδαίμων. 7, 1065 πέρβολος ὁ Ουκ των λύχνων πλειν η τάλαντα πολλα εἴληφε δια πω ρων, αλλ' - μα ι μάχαιραν.
229쪽
καὶ την θέτιν γ' ἔγημε διὰ τὸ σωφρονεῖν ὁ φλεος.
κρα ἀπολιπουσά V αυτὸν λετ' οὐ γαρ ην βριστης δ' εις ἐν τοῖς στρώμασιν - νύκτα παννυχιζει 'ris' ' σιναμωρουμένη χαψει - δ' εἶ κρόνιπταος. 1070σκέψαι αὐ μειράκιον ἐν τω σωφρονεῖν απαντα ανεστιν, doνῶ ν οσων μέλλεις ἀποστερεισθαι, παιων γυναικῶν κοττάβων - πότων κυχασμῶν. καιτοι τί σοι ζῆν αξιον, τούτων ἐαν στερηθηὶς; εὶεν. πάρειμ εντευθεν ἐς τὰς της φύσεως ἀνάγκας. 075
τι ν ὴν αφανιδωθη πιθόμενός σοι τέφρρ τε ταθῆ, ἔζει τινα γνώμην λέγειν τὸ μ εὐρύπρωκτος εἶναι;
230쪽
ηττημεν λβινο υμενοι προς των θεῶν ἐζασθέ μου θοἰμάτιον, ς ξαυτομολῶ προς Ῥῆς. 1105 ὁ α πότερα τουταν αππε- λαβών βούλει τον οἱήν η διδάσκω σοι λέγειν;
ώχρὸν μὲν οὐ οἶμαι γε καὶ κακοδαιμονα. χωρεῖτέ νυν Αμαι δέ σοι ταυτα μεταμελ σε -