Arriani Nicomediensis Scripta Minora Rudolfus Hercher iterum recognovit

발행: 1885년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

ἐμπαγέντος του κοντο καὶ δια μαλθακοτητα του σιδήρου ἐπικαμφθέντος ἀχρεων τον ἀναβάτην ποιήσοντες. αἱ δὲ ἐφεξης τάξεις λογχοφόρων ἔστων ἐνάτη δὲ ἐπ is

5 τουτοις ἔστω τάξις οἱ πεζοὶ τοξοτια, οἱ των Νομάδων καὶ Κυρηναων καὶ Βοσπορανῶν τε καὶ Βουραων.

προσι Ἀναι- των πολεμίων ἐξακοντίζειν, καὶ αυται κατ-1 ύστιν τῆς πάσης φάλαγγος, δε ἱππικον συμπαν κατὰ λας καὶ λόχους Οκτώ 20 συντεταγμένον ἐφεστάτω τοῖς πεζοις, τὐ μὰν τοῖς κερα- σιν ἐκατέροις προβολην ἔχον - ὁπλίτας προ σφων καὶ τους τοξότας, λόχοι δύο το δὲ τη μέση φάλαγγι,105 15 λοχοι ἐξ - μημιον. Ἀοώτων δὲ4σοι μὲν πποτοξότα 21 πλησίον της φάλαγγος ἐφεστάντων, ς περτοξευεννύπὲρ αύτην μοι δὲ λογχοφόροιή κοντοφόροι η μαχαιροφορ0 πελεκοφύροι ς τα πλάγια τε κατέρωθεν ὁρώντων καὶ τ συνθημα προσμενόντων. οἱ δε ἐπί- 22-λεκτοι ἱππῆς ἀμφ τον πινοφῶντα ἔστων, καὶ των ἀπὸ της φάλαγγος πεζῶν ὁσον ἐς διακοσίους, οἱ σωματοφύλακες, καὶ εκατόνταρχοι σοι τοις ἐπιλεκτοι συντεταγμένοι, καὶ οἱ των σωματοφυλάκων γεμονες, καὶ δέκαρχοι οἱ των ἐπωκπων. ἔστων δὲ ἀμφ' αὐτον ---23254κατὸν κουφων λογχοφόρων, , πῆσαν ἐπιφοιτῶν την φάλαγγα οπου τι ἐνδεὲς καταμανθάνοι, ἐκεῖνο ἴδyκαὶ θεραπευρο πείσθω δὲ του μὲν δεμυ κέρως παν- 24 τὰς συν- ωπι- Οὐάλης, σπε - της πεντεκαιδεκάτης φάλαγγος γεμών ἐστιν του δὲ ἀριστερου 106ω ο χιλίαρχοι τῆς δωδεκάτης. ουτω δὲ ταχθέντων σιγὴ ἔστω εστ α πελάσω 25σιν ἐντις βέλους οἱ πολέμιοι πελαζόντων δὲ δη ς

162쪽

ERTUM KAT AMNam μέγιστον καὶ φοβερώτατοι ἀλαλαων σύμπαντα τψἘνυαλίω καὶ βέλη τε ἀπο μηχανῶν καὶ λίθους ἀφίεσθαι καὶ βήλη ἀπο τόξων, καὶ τὰς λόγχας οἱ λογχοφόροι ἀ- αιόντων, οῖ τε ψιλοὶ καὶ οἱ θεικχοτοά. φερέσθωνδε καὶ λίθοι ἐς τοὐς πολεμίους ἀπο του συμμαχικου ἐκ τῶν ὐπερδεξίων, καὶ τὰ πὰν ἀκροβολισμος ἔστω παντα χώθεν, ἔνι πυκνότατος ἐς τάφα ν τε τῶν ῖστατον κάὶ2.ιλεθρον τῶν ἱππων καὶ ἐλπὶς μὲν ωὐτομὰ πήτου πλήθui τῶν βελῶν, επὶ πλεον πελασειν τῆ πεζικῆ φάλαγγι ἐπελαύνοντας τους Σώθας εἰχ-πελικοιεν, 'ἐγχικμψαντας ταῖς ἀππω κάὶ τοῖς ωμοις ἀντερείσαντας δέχεσθαι τῆν προσβολην ς καρτερώτατα καὶ τῆ, in κλείσει πυκνοτάτιὶ τὰς πρώτας τρεῖς τάζεις συνερειδούσας σφίσι ει βιαιότατον οἱών τε τηρο τετάρτη. δὲ περ- 107ακοντίζειν τὰς λόγχας κιὰ τὴν πρωτην παίεινή ἀκοντί- 5

σθέντων-εἰ μὲν φυγὴ λαμπρὰ γένοιτο, διαχωρεῖνέβη τὰς πεζηκὰς τι εις κει ἐπελαένειν τοπις ἱππέας, μη πάντας τους λόχους ἀλλὰ τους μίσεας τειάχθαι δὲ πρώτους ad

28οῖτινες καὶ πρῶτοι ἐπελάσουσιν. τους δε αλλους ημίσεας

ἔπεσθαι μὲν τοῖς ἐπελαύνουσιν, ἐν τάξει δὲ καὶ μη παντελεῖ τῆ διωξει χρωμένους, ώς εἰ μὲν φυγη καρτερὰ

κατάσχοι, εκδεξασθαι την πρώτην θίsoζιν ἀκμνiτοι,τοῖς Ἀποις, εἰ δε τις ἐπιστρον καταλαμβάνοι, ἐπιθέσθαι αει τοῖς ἐπιστρέφουσιν. ὁμο ει ά τε Ἀρμένιοι τοξόται ἐπιλαυνοντες τοξευόντων, ς μὴ παρασχεῖν ἀναστροφην τοῖς φευγουσι, καὶ οἱ λογχοφόροι ι γυμνητες δρόμωέπέσθω- μένειν δὲ μηδε την πεζικην τάξιν ἐν Ἀρριτι, ἀλλὰ προχ ρεδε θει-νη βάδν' ς εἴ τι καρτερώτερον, ἀπαντ η ἀπο τῶν πολεμίων, αυθις εἶναι προβολην προ

τῶν ιππέων.

163쪽

EMA: LAEAT A Nm 85ταδε μὲν γίγνεσθαι, εἰ ἀπο της πρώτης προσβολῆς 30 φυγη κατάσχοι τοὐς ἐναντίους εἰ νἐπιστραφέντες ις κυκλους δε τὰ κέρατα παρελαένειν -οιεν, ἀνατείνεσθαι ἐς τὰ περδεξιώτερα τι τὰ κερατα αυτῆς της κνιλῆς τοξείας ώς ου δοκιμάζω μήποτε ἀσθενῆ τῆ ἀνα--108τ ει τὰ κέρα - γιγνομενα δύντες δι' αυτῶν σωνται καὶ διακόψωσι τὸ αευκόν. περβαλλόντων δὲ τα κέραm a1ἐκάτερα η ὁπότερον ουν, πῆσα η μνάγκη πλαγιους μὲν αυτοῖς γίγνεσθαι τους Ἀπους, πλαγίους δὲ τους κοντου , ἐνταυθα δη ἐμβαλλόντων ἐς αὐτ ς οἱ ἱππῆς, μὴ ἀκοντισμῶ Τι αλλὰ ταῖς σπάθαις α συμφερύμει οι , ο δετοις πελέκεσιν. οι δὲ Σκύθαι γυμνοί τε οντες καὶ τους Ἀπους γυμνοῶς ἐροντες

164쪽

ο ενοφων ἐκεῖνος ἐπὶ θαλάσση,κισμένην, Σινωπέων

κατείδομενJθενπερ καὶ Σενοφῶν καὶ σέ. καὶ οἱ βωμοὶ ' ἀνεστῶσι,4 , λίθου μέντοι γε του τραχέος, καὶ τὰ ζά άγρ μμ τα- τουτο Οὐκ-υδηλα κεχάρακται, τὸ δὲ Ἐλ- Ἀληνικὀν ἐπίγραμμα καὶ ημαρτημένως γεγραπται, οἱα δὴ έπο βαρβήρων γραφέν. ἔγνωκα ουν του τε βωμοὐς λίθου λευκου ἀναθεῖναι, καὶ τὰ ἐπιγράμματα ἐγχαράξαι ευσήμοις τοῖς γράμμασιν ὁ μεν γὰρ ἀνδριὰς στηκεν ὁ σὸς τι μὲν σχῆμα ἐπιτηδείως - ἀποδείκνυσιν γὰρ την,

θάλασσα - την δὲ ἐργαοίαν-- ὁμοιος - ουτε ἄλλως καλός τε πέμψον ἀνδριάντα αξιον ἐπονομα ζεσθαι σὰν ἐν--αυτω τούτω σχήματι το γὰρ χωρίον επιτηδειότατον ες μνήμην αἰώνων. πεποίη- δὲ καὶ ὁ νεὼς λιθου τετραγώνου - αὐ- ο ηλως ἀλλὰ - του μου παλμα ουτε του νεὼ ἄξιόν ἐστιν ουτ αυτου του χωρίου. εἰ δέ σοι δοκεῖ, πέμψον μοι πεντάπουν μάλιστα ' μου ἄγαλμα τηλικουτον γάρ μοι δοκεῖ ἔσεσθαι-ς γε πρις τον νεών συμμετρον καὶ 2 αλλο του Φιλησίου τετράπουν, οὐ γὰρ π τρύπου ει

165쪽

Π ΙΠΛΟ EINO II TOT 87 δοκε μοι σύνναος καὶ συμβωμος ἔσεσθαι τμπροπάτορι καὶ ο μέν τις τω Ἐρμη, ὁ δὲ τω Φιλησίω, - κάὶ ἀμφοῖν θυσε παριών χαριουνται δε καὶ ουτοι κἀκεῖνοι φ τε Ἐρμῆ καὶ τ-Φιλησίμ Ἀρμὲν Ερμῆ, τι - θρονον αὐτοστιμωσιν τω 4 Φιλησίω Θ, -- τ προπάτορα φι ἐγωγε καὶ βουθυτησα νταυθα, υχ ῶσπερ ὁ Σενοφῶν κεῖνος ἐν Κάλπης λιμένι φ' μαξης' βουν λαβὼν δι' ἀπορίαν εμίων, αλλὰ των ραπεζουν τίων αυτῶν παρασκευασάντων ἱερεῖον οὐκ ἀγεννές. καὶ i ἐσπλαγχνευσάμεθα αυτόθι καὶ τοῖς σπλάγχνοις ἐπεσπείσιφεν ειφυε πρῶτ' ἀγαθὰ νυχύμεθα, οὐ λα- λειομέν σε τόν τε τρόπον τὸν μέτερον οὐκ ἀγνο ντα καὶ σαυτῶ συνειδότα μι αξιος εἶ περ του πάντες ανευξαιντο τἀγαθὰ καν σοι μῶν ἐλαττον - σου υἐκ --ουντος δὲ ρμηθέντες τῆ μὲν πρωτη ς 3

ἐγυμνάσαμεν - γα τάξις αὐτη, ψι οισθα, πεζῶν ἐστιν καὶ ἱππέας εἴκοσιν ἐς διακονίαν ἔχει ἀλλὰ καὶ τουτους -τας λόγχας ἀκοντίσαι ἐδέησεν. ἐνθώδε ἐπλέομεν, τὰ

μὲν πρῶτα ταῖς αυραις ταῖς κ των ποταμῶν πνεου- β)σαις ωθεν καὶ - ταῖς κωπαις διαχρώμενοι ψυχραὶ

μὲν γὰρ η - αἰ αυραι, - λέγει καὶ ' ηρ- ουχ

ίκαναὶ δὲ τοῖς ταχυναυτεῖν βουλομενοις εἶτα γαληνηει ἐπέλαβεν, στε τῆ εἰρεσία μόνη ἐχρώμεθα. Ἀπειτα δὲ φνω νεφέλη μα-στασα ζερράγη μάλιστα, κοὰ ἐπηνεγκεν πνεsμα ἐξαίσι- κά τουτοιαακριβῶς ἐναντίον, περ καν μόνον ἀπώλεσεν μῶς' κοίλην μεν γὰρ δι' ὀλιγου την θάλασσαν ἐποίησεν, ε ώς--πὰ τὰς κώπας μον ἀλλὰ κοὰ πὲρ τὰς παρεξειρεσίας ἐπεσρεω μω κατέρωθεν ἀφθόνως του υδατος, τοὐτο δη- τραγικόν,

166쪽

88 καὶ την μὲν ἐξηντλωμεν, η δ' ἐπεισρέει

ἀλλ' οὐ κλάγι , ni o κλυδώνι- ταέτη κιἀχνυτο μεν ολις καὶ χαλεπῶς τῆ ειρεσία, καὶ μέντοι πολλὰ παθοντες ηκομεν ἐς τὰς Ἀθήνας

ούτω καλουμενον, καί τι κάνω νῆς ἱερόν ἐστι, αυτόθι Ἐλληνικόν οθεν μοι δοκεῖ καὶ τλονομα εἶναι τοsτο

τ χωρίφ. καὶ φρουρῶν τι ἐστὶν μελημένον. ὁ δὲ ὁρμος οἷος - ἔτους δέχεσθαι ο πολλὰς αὐ καὶ

σκέπην ταυται παρέχειν ἀπο νύτου νεμο και αυδεο

το ευρον σωζοιτο δ' ἀν καὶ του βορρὰ τὰ ὁρμουνταπλοῖα, ἀλλ' ἡ του γε ἀπαρκαίου οὐδὲ - θωκίου μὲν ἐν--Πώτω, σκίρωνος δὲ ἐν τῆ Ἐλλάδι καλουμέ-

νου ' την νέκτα βρονταί τε σκληραὶ καὶ ἀστρα-5H παὶ κατεῖχον, καὶ νε- ου τι αυτ ετι, ἀλλ' ἐς Ἀνότον μεθειστήκει - δι ὀλίγου - του νότου ἐς λίβα ανεμον, καὶ ταῖς ναυσιν ουκέτι ἀσφαλης λορμος ην πρὶν ουν παντοπτασιν ἀγριωθῆναι την θάλασσαν,οσας μὲν αὐτὸ τὸ χωρίον α -- δα θαι ἐδύναντο, ταύτας τ- ενεωλκήσαμεν, πλην της τριηρους πια υτ η γὰρ πέτρα τινὶ φορμουσα ἀσφαλῶς ἐσάλευεν.5 τὰς η πολλὰς ἐδόκει πέμπεν ἐς τους ιγιαλοί τους πλησίον νεωλκηθη γνομένας καὶ ἐνεωλκή σαν στεἀπαθεῖς διαγεν λαι πάσας πλην μιῆς, ντινα ἐν μὁρμίζεσθαι προ του καιρο επιστρέψασαν πλαγίαν, υπολαβον τὸ κω ἐξήνεγκεν ἐς την θόνα καὶ συνέτρι - ψεν ἀπε- μέντοι πάντα, οὐ τὰ στία μόνον κὰὶ τὰ σκευη τὰ ναυτικὰ καὶ οἱ ανθρωποι, αλλὰ καὶ οι λοι, καὶ ὁ κηρος ἀπεξύσθη, ς μηδενὸς αλλου η ξύλων δε σθαι ναυπηγησίμων ἐς τὴν κατασκευήν, ἄν--πύλλη, a, oro , ἀφθονία ἐστὶν κα- τον Πόντον ού- ὁ χειμῶν ἐπὶ δυο μερας κατειχεν, καὶ ην νάγκη μένειν

167쪽

III PIΠΛΟΥΣ ΕΥΣΕΙΣ ΟΥ ΠONTOT 89 ἐχρῆν γαρ ἄρα μηδὲ τὰς ν τω Πόντω Αθήνας παραπλεῶσαιχμῆς σπερ τινὰ ορμον ερημον καὶ ἀνωνυμον. ἐνθένδε ἄμαντες ὐπωμεν τηνί πλαγίου του κλμ 6δωνος ἐπειρώμεθα, προ υoης δε της μερα βοορὰς ' ο ἐπι πνευσας λίγος κατεστησε την θάλασσαν καὶ ια-εH. τρεμησα ἐποίησεν. εἰ ηλθομεν πρὸ της μεσημβρίφου σταδίους πλείους η πεντακωνίους ἐς Ἀψαρον, ναπερ αἱ πέντε σπεῖρα εισιν ἱδρυμεναι καὶ την μισθοφορὰν 2 στρατια ωκα καὶ τὰ πλα ido καὶ το τεῖχος καὶ ρ την τάφρον καὶ τους κάμνοντας καὶ του σίτου την παρασκευὴν την ἐν σαν. ντινα λε περ αὐτῶν την γνώμην ἔσχον, ἐν τοῖς ΡωμαΓκοῖς γράμαασιν γέγραπται. ὁ δ 'ADxρος τὸ χωρίον λέγουσιν τι υφυμος ἐκ χλεω πάλαι ποτέ ἐνταυθα γὰρ τὸν Ἀψυρτον - τῆς

15 Μηδείας ἀποθανειν , καὶ τάφος φυοτου δείκνυται.επειτα ιαφθαρῆναι, το νομα πλτων πεοιοίκων βαρβάρων, καθάπερ καὶ ἄλλα πολλὰ διέφθαμαι ὁπότε ι καὶ τὰ Τυανα τὰ ἐν τοῖς Καππαδόκαις Θόανα λέγουσιν ὀτι, νομάζετο επὶ Θόαντι τω βασιλεῖ των Ἀώρων, ςmτους ἀμφ υρέστην καὶ Πυλάδην -- αχρι τῆσδε τῆς ἐλθεῖν φημίζεται καὶ ἐνταμα -- ἀπο- ποταμοὐς δὲ παρημείψαμεν ἐν φ παράπλωτω ἀπο Προεγυντο τον τε 'σσον, του ἐπωνυμος ποσου πια λιμήν ος απέχει ραπεζουντος σταδίους ογδοήκοντα κάὶεκατόν, καὶ τον 'υφιν ος ἀπέχει ' σου λιμένος ες ἐνενηκοντα σταδίους μάλιστα καὶ ὁρίζει τη- λχων χω- ραν ἀπο της Θιαννικης ἔπεα τον νυχιμ καλ- aμενον ποταμον διέχοντα σον τριάκοντα σταδίους απὸ7H. τοὐπιφιος ἔπειτα τον Καλον ποταμον καὶ οὐτος τριάκοντα διέχει - του νυχροῶ ἐχόμενος δέ ἐστιν ὁ μυος ποταμός, ἐκατ- - εἰκοσι σταδίους διέχων ἀπο

168쪽

ΡΙΠ- Emo Marmae 3 του καλου καὶ απὸ τούτου τριάκοντα υσκουρος αλλος ποταμίς, καὶ Ἀδιηνός τις ἀπλτου Ἀσκουρου ἐξηκοντα ἐνθένδε ἐς Ἀθήνας γδοηκοντα καὶ κατόν. ταῖς μναις Ζάγαπις ποταμος ἔπτὰ μάλιστα στ-oυς ἀπ' αυτῶν διεχων πρόσκειται. π δε των Ἀθηνῶν ὁρμη , θέντες τον Πρυτανιν παρημειψαμεν, ναπερ καὶ τὰ Ἀγχιάλου βασίλειά ἐστιν. καὶ οὐτος ἀπέχει τεσσαρά 4 κοντα σταδιους απὸ των ' νῶν του Πρ-άνεως δε ἐχεται ο Πυξίτης ποταμός στάδιοι ἐνενήκοντα ἐν μέσω

Ἀψάρου ραντες τον καμψιν παρημείψαμεν νύκτω9,5 ἐς πεντεκαίδεκα σταδίους πέχοντα του 'Aφάρου.

Βα ς ποταμος ἐβδομηκοντα καὶ πέντε ἀπέχει το του, καὶ ὁ Ἀκινάσης ἀπλτου Βαθέος ἐνενήκοντα , με- sνήκοντα δὲ κώ απ Ἀκινάσου Ισις ναυσίποροι δε εἰσιν ὁ τε υκαμψις καὶ ὁ Ἱσις, κάναύρας-- ω νὰς ἰσχυρὰς ἐκπέμουσιν, ἀπὸ δὲ Ἱσιος τὸν Μῶγρον παρημείψαμεν ἐνενήκοντα στάδιοι μεταξ του Μώγρου εἰσὶν καὶ του Ισιος καὶ Οὐτος ναυσίπορος.

8 ἐνθένδε ἐς τον Φῆσιν ἐσεπλεύσαμεν ἐνενήκοντα ' - Μώγρου διέχοντα, ποταμῶν, ἐγὼ ἔγνων κουφότατον δωρ παρεχύμενον καὶ την χρόαν μαλιστα ἐξηλλαγμένον την μὲν γαρ κουφύτητα τω τε σταθμφτεκμαίροιτο αν τις, κοὰ προ τούτου Ἀτι ἐπιπλε τη θα αλαωρ, ουχὶ δὲ συμμίγνυται , καθάπερ τω Πηνειῶ τονTιταρήσιον λεγε ἐπιρρεῖν πιμηρος καθυπερθεν ηυτ'a ἔλαιον καὶ ην κατὰ μὲν του ἐπιρρέ-- βάψαντα γλυκυ τλυδωρ ἀνιμήσασθαι, εἰ δὲ ἐς βάθος τις καθηκεν την κάλπιν, άλμυρόν. καίτοι ὁ πῶς Πόντος πολλιο τι γλυκυτερου του θατος ἐστιν περ η ἔξω θάλασσα καὶ τούτου τλαίτιον οἱ ποταμοί εἰσιν, οὐτε πλῆθος ομε

169쪽

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΕΥaMNO ΠONTO 91 μέγεθος σταθμητοὶ δντες τεκμηριον της γλυκυ--τητος, εἰ τεκμηρίων δε - τοῖς - με φαινομένοις, - πάντα τὰ βοσκήματα, προσοικοsντες τῆ θαλάσσηἐπὶ την θάλασσαν κατάγουσιν καὶ ἀπ ύτης ποτίζουσιν ὐτὰ δὲ πίνοντά τε δέος ὁρῆτια - λόγος κατέχει μικαὶ μέλιμον αὐτοῖς τομο τι ποτέ ἐστιν του γλυκέος μαλλον η 'πιχροα φ Φάσιδι οῖα απωμολίβδου κα Ἀσιτέρου βεβαμμένου τορματος καπαστὰν δὲ καθαρω-

τατον γίγνεται. οὐ τοίνυν νενόμισται ἐσκομίσαι δωρ1 ἐς τον ἀσιν του ἐσπλέοντας, ἀλλ' ἐπεQὰν σβάλωσιν δ' ἐς - ρουν, παραγγέλλεται πῆν ἐκχέαι τοἐν- υδωρ ἐν τα δε ναυσίν εἰ δὲ μή, λόγος κατέχει - οἱ τούτου ἀμελησαντες οὐκ εὐπλοοωιν. - μωρsnτου Φάσι/ος οὐ σήπεται, ἀλλα μένει κραιφνὲς καὶ 15 ἡπὲρ δέκατον ἔτος, πλην γε δη τι ἐς τὸ γλυκύτερον

μεταβάλλει. ἐσβαλλύντων δὲ ἐς τον ἀσιν ἐν ἀριστερὰ δρυται η Φασιαν θεός. εἴη δ' αὐαπό γε του σχηματος ii

τεκμαιρομένω ψῬέα καὶ γαρ κέμβαλον μετὰ χεῖρας ἔχει - κά λέοντας, Ἀφ θρόνω καὶ κάρηται σπερ ἐν φM ρω Ἀθήνησιν του Φειδίου ἐνταυθα καὶ φάαγκυρα δείκνυται της επως καὶ η μὲν σιβηρ ονκ ἔδοξέ μοι εἶναι παλαιά - καίτοι τὸ μέγεθος ἡ κατὰ τὰς νυν ἀγκυρας ἐστίν, και το σχημα ἀμηγέπη ἐξηλλαγ-s μένη - ἀλλα νεωτέρα μοι ἐφάνη εἶναι του χρύνου λιθίνει δέ τινος αλλης θραύσματα ἐδείκνυτο παλαιά, ς ταμ μαλλον εἰκάσαι ἐκεῖνα εἶναι τὰ λείψανα της ἀγκυ- ρας της Ἀργοsς αλλο δε οὐδὲν υπόμνημα ην ἐνταὐθατων μύθων τῶν ἀμφὶ τον γάσονα τι μέντοι φρουριον δ' αὐτό, ναπερ κάθηνται τετρακόσιοι στρατιωται ἐπίλε in κτοι, τῆ τε φύσει του χώρου ὀχυρώτατον εἶναί μοι ἐδοξεν, καὶ ἐν ἐπιτηδειοτάτω κεῖσθαι προς σφάλειαν των

170쪽

92 EPI OT E TEEINOΤ ΠΟΣΤΟΥ ταύτη πλεόντων. καὶ τάφρος διπλῆ περιβέβλητα τωὐτείχει, υρεῖα κατέρα πάλαι μὰν ουν γρονον το τε χ0 ην, καἰ πυργοι ξυλινοι ἐφειστήσασαν νυν ἐκοῦ πλίνθου ὀπτης πεποίηται καὶ αυτὰ καὶ οἱ πυργοι καὶ

τεθεμελίωται ἀσφαλῶς, καὶ μηχαναὶ ἐφεστῶσιν, καὶ ἐνὶ ολήγει πῶσιν ἐξηρτυται πρὸς τὸ μηδὲ πελάσοι - τινα αὐτφ των βαρβάρων, μήτι γε δη ἐς κίνδυνον καταστο

Οαι πολιορκίας τους ἐν αυτω φρουρουντας ἐπειδὴ δὲ καὶ το ορμον ἐχρῆν ἀσφαλῆ εἰναι ταιου ναυσὶ κανοσα ἐξω του μυρίου καπροεῖτο - τε των πεσταυμένων οτης στρατιὰς καί τινων καὶ αλλων ἐμπορικῶν --ω-

πων, δοξέ μοι απὸ της Οιπλῆς τάφρου η περιβψληται τφ τείχει, λλη. τάφρον ἐμβαλεῖν ώ. ἐπὶ αὀν ποτιγύν,ῆ τό τε ναυσταθμον περιέξει κά ντας ἐξῶ του τείχους

οἰκίας. 15

10 αὐ-του Φάσιδος χαρίεντα ποταμῖν παρημείψα ναυσίπορον στάδιοι μεταξ ἀμφοῖν ἐνενήκοντα. καὶ ἀπο-- χαρίεντος ες -ον ποταμν ἐσεπλε μαμεν αλλους ενενήκοντα, ναπερ καὶ ἁρμισ μεν ων δὲ ενεκα, καὶ ο Ἀνταsθα ἐπράξαμεν δηλωσει σοι τὰ Ῥαγ- μαῖκὰ γράμματα. πο δὲ τορ βου Σιγγάμην ποταμον παρημείψαμεν ναυσίποροπι διέχει δὲ Ου Σώβου σταδίους ἐς δέκα καὶ διακοσίους μάλιστα ἔχεται δὲ του Σιγγάμου αρο ραςποταμις στάδιοι εἴκοσι καὶ λατιν μεταξ ἀμφοῖν ὁ δε Ἱππος ποτα ς το Ἀρσουρου,

πεντήκοντα σταδίους καὶ εκατον διέχει, καὶ του Ἱππου ὁ στέλεφος τριάκοντα. παρ- είψαντες δὲ τον Ἀστέ-

η Σωβου ὁρμηθέντες, σταδίους εἴκοσι καὶ κατὰ τους ἀπι Ἀστελέφου, ς καὶ την μισθοφορὰν τοῖς στρατι - κταις μυναι της αὐτῆς ὴμέρας, καὶ τους Ἀπους καὶ τὰ - ωεω καὶ τοὐς ἱππέας αναπηδῶντας ἐπὶ τους Ἀ-

SEARCH

MENU NAVIGATION