Aisōpou Phrygiou mythoi r'.

31쪽

l FEDRO , lib. 2. Iav. a.

- C. g. 228. 4. - Si allopra u sui. , Parione det medicare do vendo

not. - D. g. 220, e g. 230. - S. pag. 112. g. 60.

32쪽

ESOPO FRIGIO

Ημέρας gen . di tempO. - D. g. 19l. - S. pag. 101. g. 33. 4. - g. 426. 2.

33쪽

πιμελης γενομενη, οὐδ' ἄπαξ τῆς ἡμερας τεκεῖν ἡδύνατο . O μύθος δηλοι , οτι οἱ δια πλεονεξίαν των πλειόνων επι- Θυμούντες, καὶ τὰ παρόντα ἀποβάλλουσι.

Ἀλώπηξ καὶ πάρδαλις περι κάλλους εριζον . Tῆς δε παρ

δάλεως παρ' εκαστα τὴν τοὐ σώματος ποικιλίαν προβαλλομέ- , ἡ ἀλώπηξ ὐποτυχοῖσα εzη ,, καὶ πόσον εγώ σου καλλίωνι πάρχω, ἡτις οὐ το σῶμα, τεν δἐ ψυχεν πεποίκιλμαιο λογος δηλοῖ, οτι τοὐ σωματικοὐ κάλλους αμείνων ε'στινθ τῆς οιανοίας κόσμος.

34쪽

ESOPO FRIGIO

οiηθεὶς ώον εἶναι. Βαρουμενος δεδ τα σπλάγχνα και ὀουνωμενος, ελεγε ' ,. δικαια εγωγε πέπονθα, εἴρο πάντα τὰ περιφερῆ ώὶ πεπίστευκα Διοάσκει ἡμάς ὁ λόγος, ὁτι οἰ ἀοικάστως πραγμα προσιόντες, λανΘάγουσιν ἐαυτοῖς περιπείροντες ἀτόποις.

35쪽

CENTO FAVOLE SCELTE

pag. 1 s. g. 12. - D. g. 42. .

36쪽

ESOPO FRIGIO

Τράγος ε ν τῆ ἐκβολῆ τῆς ἀμπελου τεν βλάστην ἔτρωγε .Tοὐτω δε προσεῖπεν ἡ αμπελος' ,,τι με βλαπτεις; μη οὐκ εστι χλόης ομως οσον σου Θυομένου οινον χρηζουσιν , εγω παρεξω 'Tοῖς ἀχαρίστους καὶ βουλομενους τους φιλους πλεονεκτελελέγχει ὁ λόγος.

37쪽

cENTO FAVOLE SCELTE

φυσεως, ποτε μεν αρσενας, ποτἐ δἐ θηλείας γίνεσθαι. Καὶ ο κ Γαινα Θεασαμένη ἀλώπεκα μέμρετο αὐτην , οτι Φίλην Θέλουσαν αυτῆ γενεσθαι ου προσίεται. Κἀκείνη bποτυχουσα εἶπεν '

107. g. 39.

C. g. 202.

38쪽

U μογος δηλοῖ, οτι οὐκ ἐν τῶ τάχει τα πράγματα , ἀλλ' εν

τελειότητι κρίνεται.

g. 141. i' line. - C. g. 426. 2. - S. pag. 105. g. 33. 4.

39쪽

Κυων εἰσπηδήσας εiς μαγειρεῖον καὶ τοὐ μαγείρου ἀσχολου- μενου καρδίαν ἁρπάσας , εφυγεν . D δε μάγειρος ἐπιστραῖεὶς, ῶς ειδεν αὐτον Φεύγοντα, εἶπεν ' , , ω ουτος , ἴσθι ώς, οπουπερ, φυλάξομαί σε οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοὐ καρδίαν ειληφας, ἀλλ' ε'μοι καρδίαν δέδωκας G μsθος δηλοῖ, οτι πολλάκις τα ποεματα τοῖς ἀνθρω- 'ποις μα ματα γίνονται.

40쪽

εαυτῆς σκιαν κατὰ τού ἴδατος , bπέλαβεν ετεραν κύνα εἶναι, μεῖζον κρεας εχουσαν ' διόπερ ἀφεῖσα το Πιον ωρμησεν Δς τοε κεινης ἀΦαιρησομενη. Συνέβη δ' αὐτῆ ἀμφοτέρων στερη ναι,τοὐ μεν μη εφικομενη, διότι μηδἐ ην, τοῖ δ' , οτι bπο τοὐποταμοῖ παρεσύρη . Προς ανδρα πλεονέκτην ὁ λόγος εἴκαιρος.

Γυγη χηρα φιλεργος, Θεραπαινίδας εχουσα, ταύτας εἰ ει

νυκτος ἐγείρειν ἐπὶ τα εργα προς τας των ἀλεκτρυόνων ὐδάς . Κατὰ, ton gen. 3οιιο. - D. g. 137. s. - S. pag. 119. g. 81.