Quinti Smyrnaei Posthomericorum lib. XIV

292쪽

λινομεναν κραυρ ι καὶ ουνομα κικλήσκονταοῖο καπιγνήτοιο περισπινάχοντο Ζανακτα

' σχεο ειυγαλέοιο πονου, καὶ πώλος ἀνου, ω κος ο γαρ ἔοικε, περίφρονα φῶτα γοωτα, μιρεσθ' οἷ γυναίκα, παρ οὐκ ἔτ άντι πεσών ' o

294쪽

δέρκεται θανατων, ἀλλ απροτίοπτα τέτυκταιαχλυ Θεσπεσίη κεκαλυμμενα, τοις - χερμ

296쪽

νῆας ἐπὶ - τέρας, καί - ποσὶ καρπαλίμωπώρας αλευοιανοι στυγερας καὶ ἀνηλέα ποτμον νειν φύγον οὐδέ τι Θυμ αεινον Εὐρυπυλοι καταντια δεριάψειε,

παμπαν

299쪽

εσο ται, -- γαῖα καλωρανος ηδε Θάλασσα ἀμφὶ σακος -πάνηται, απειρεσίω περὶ κυκλφ' ζωα πέριξ σκηνται, ἐοικοτα κινυμένοισι, Θαυμα καὶ Αανάτοισι βροτων δ' ου τοὐπ- τοια

Ωι φάμενον προσωπεν Ἀχιλλέος βριμος υιος. Ε μὰν δε καλέουσι Θεσπρουσιν Αχαιοὶ, aeto α ριον αἶψα Λωμ ἐπ άρέα βεδεα ποντου,

ην τι φάος Δαμοῖσι λιλαιομάνοισι γενωμαι'm P δομεν ποτὶ δωματ υξεινον τε τράπεζαν,οίην περ ξίοισι Θέμις παρατεκτ'αψαι