Quinti Smyrnaei Posthomericorum lib. XIV

352쪽

νύκτα βαλαν καθυπερ& καὶε κα- τος ἐρυξας.

ἀντία δυσμεώων,4 μὰν φοβέοντο κιόντα. ἀὐτὸ κυμ α γεινον πεσσύμναν τρομέουσι ναυται, τε ἀνέμω δαγρομενω φορ-

τοῖον Γ ἔκφατο μυθον, ποτρύνων, τά σι' - φίλοι, καὶ Θάρσος ἐνὶ δεσσι βάλα λ

354쪽

αυτοῖ, ο ου καὶ προσειν Ἀχιλλέα του αρα Θυμον οἰωνοὶ κατέρυκον αρατ ρα κεκληροπις, αλλα - ματα πολλά. χάλα δέ οἰ ου ετ εμελλε πεδέψαι τεραεοπι το νωα ε Κυποχαίτην, ηψ Θεσπεσιη κεκαλυμμένον ἀμφὶ δὲ ποσώ, aio νισσομένοιο ατακτος, ἐρυμνη κίνυτο γαῖα

355쪽

πίσυνοι στονῶντος αποιχομήνοι πολέμοιο, Ἀτρεῖδε προέηκαν ἐυκτι κην ποτὶ Λημνον

πέρθοντές πο-γῶα ἀρηῖφίλων Θρηίκων' αἰ δὲ μέγα, ζηλω περὶ κραδίη Π πεσαντος, Θυμὸν ἀκίδεσαντο, φίλους ἐν αα-- κοίτας εο

356쪽

καὶ τα μὲν αρ κατέδαπτε, α δ ἔλκεος οὐλομη οιο ἀμφετμι καθύπιψε μελαινης αλκαρ ἀνίης αὐαλα δε ο αμφὶ κάμαι πιρὶ κρατὶ κεχυντο Θηρος ὁπως ὀλοοῖο τον αργα ς δάλος αγρης μαρψη νυκτος ἰάντα Θοος ποδός ο α - ανάγκης τεφομπος, ποδος ἀκρον ἀταρτηράισι Που κόψας, εἰς ἐον ἄντρον αφίκεται, αμφὶ δέ οἱ κῆρ τείρει μου λιμός τε καὶ ἀργαλέαι μελδίναι. 'Ως ο ὐπο σπέος - κακη- ιιδάμνατ ἀνιη καί οἱ παν μεμάραντο-μας, η λδ οστεα μουνον ρινος ην, ὀλο δ παγίδας ἀμφέχυτ αὐχμηλυγαλέον ρυπρωντος αναρον δέ μιν αλγος δαμνατο κάῖλαι δ' ἴσκανίου φρύσιν ἀνδρὸς ὀπωπαὶαινω τειρομένοιο γώς δέ μιν -- λειπεν,

άυνεκ οἱ ἔλκος ἔμελλεν ἐς ὀσπέον ἄχρι λίψαι, πυθόμενον καθύπερθε λυγρά δίχρωτον ανίαι.

357쪽

χηραμα υιλαυνωται λτο βρωθέντα Θαλάσσης ως του - νιαν ἔλκος ἀέξετο πυθομενοιο ἰου απο στυφελοῖο, τῶ οἱ ἐνομόρξατ οδουσι λυγρὸς υδρος ' ' φασιν πιαλθέα τε στυγερον τε, 385

φάρμακον αἰνομοροιο πάροψ δε οἱ μέγα τοξο aque

358쪽

ην στρατα εἰσαφίκητα Αχαιῖκὸν, ωρα καὶ αυτον φάντο,ο ἀσχαλάαν παρα- σιν. y καὶ αυτοῖς Ἀτρείδας ἄμα τοῖσι κακου δέ οἱ μην Αχαιων αἴτιον ἔμμεν ἔφαντο κατα στρατον, ἀλλ' ἀλεγεινας i5Mοίρας, ων ἐκ- ουτις ἀνηρ ἐπινίσπιται αἶαν, αλ αἰὲν μωροῖσον ἐπ ἁνδασιν προτίοπτοι στρωφωντ ματα πάντα, βροτων μένος αλλοτε μέν που βλάπτουσαι κατα Θυμα αμάλιχον, αλλοτε χ αυτεὼ- κυάαίνουσαι ε- μέγα πάντα βροτοῖσι 4 et o

ηδὲ καθ αντιθέου Διομηδος, αὐτίκα Θυμον μ1ῖα κατεπαυσεν ἀννροῖο χο ιο, ἔκπαγλον τοπάροδε χολουμενος, πισο's i. 4 et 5 O g. Λ αἶ ν ἐπὶ νῆα καὶ ἡῖονας βαρυδούπους,καγχαλοωντες, ἔνεικαν ὀμως σφετεροισι βελέμνοις κα ρά οἱ ἀμφεμάσαντο δεμας, καὶ ἀμείλχαν έλκος, σπόγγω ἐγρέτω, καταδέκλυσαν Πατι πολ- αρα τυτθον ἄφαρ δε οἱ κονέοντες, 3 οδορπον ἐυ τευξαιτο μεμαρτι σὸν δε καὶ αὐτοὶ δαίνυντ νυι-ος επηλυθέ ἀμβροσίη νύξ