Sophoclis Tragoediae septem ...

191쪽

φανεῖτέ μοι τους δρωντας, ἐξερεῖν, - . 325τα δειλἀ κέρδη πημο- ἐργάζεται.

τούτο και πολιο πέραν

πιών τε τἀν περτάταν, αναφθιτον, καμάταν ἀποτρυεται, ιλλομενων ἀρότρων ἔτος ι ἐτος, 40

193쪽

νόσων δ' ἀμπάνων το ς

υμπεφρασται. σοφον τι το μηχανοεν

-μους. erunt non video mi significationem hane versumetino. M induere potat. Alias signiscat insere v. . eiis viiii Mispectus esse possit, tametsi in codd. scripturae nulla ob ib. παρεψων. F. α μιρων, . e. ἀνέχων, φων. V. AHstoplianes Rau. v. 378. albi laua Glossae interpretanti eυψούν, μεγαλύνειν. SCRABR Hennaunus, Postio . verba πα-ρεψε. propriam notionem inserere, a litis,clicula riαρα adsimiscet, praeter illa, in lani adsiliat, a edere id, quod

194쪽

dum esse ex anore octa ut Atticoluit et in toto angitae ieino non videre poteriit Articulus in Denabianis praepostero loco

195쪽

δίκαιος εἰμι - ἀπηλλάχθαι κακῶν AP αγεις δε τηνδε φ τρόπω πόθεν λαβων;

4oo. Interrogationis ni inni post τρόπφ Hluvit Hermannus, idern esse monens, ac si addita copula, tabεν καὶ τίνι τρόπου, aeripiunt esset. GHστασο coniecerat Hermanuus

196쪽

ἐγερ τὸ πινων ἀνδρ ἀνὴρ ἐπιρρόθοις

198쪽

ANTII ONM. 39

χοαῖσι τρισπόνδοισι τον νεκυν στέφει. χῆμεῖς δόντες ἰέμεσθα, σι ει νιν θηρωμεθ εο ς τειν ἐκπεπληγμένην καὶ τάς τε πρόσθεν, τάς τε νυν, ἐλέγχρουν πραξεις απαρνος δ' ἡδεενῶς καθίστατο. 435 το μεν ἀρ-υτὰν ἐκ κακων πεφευγέναι, μιστον εὐκακὰν δι-ους φίλους γειν,

199쪽

ut recte scitoliastes Iaugeria enit justorum mortuis P solvendorum intelligi pol tene, satis docet versus proxime antec edens.

99a Miogr. καὶ πως τα κρείσσω θνητος δε, περδράμω;

E. quena hinc corrige, νῶν τε - εὐύτο - φανῆ Aristot Rhet. Ι. 4. PORS. In νυν-consentiunt L. a. R. ut sic Aristotelis codex optiin . Diuili in by Corale

200쪽

τούτων θω ο εμελλον ἀνδρος ουδενος σειν θανουμένη γαρ ξriδρ τι δ' ου 460 κε μὴ ι προυκήριξας εἰ ει του χρόνου πρόσθεν θανουμαι, κέρδες υτ γω λέγω. ωτι γαρ ἐν πολλοῖσιν, ως εγω , κακοῖς οντως ἔμοιγε τουδε τοι μόρου οχ. iis . 465 παρ οειν αλγος αλλ' ἄν, ε τον ἐξ ἐμ ς μητρος θανόν ἄθαπτον ἐπ- νέκυν, κείνοις ἄν ήλγουν τοιοδ ν οι ἀλγύνομαι. σοι δ ει δοκω νυν μωρ δρωσα τυγχάνειν, σχεδόν τι μωρ Ο μωρίαν ὀφλισκάνω. 470