장음표시 사용
332쪽
334쪽
χιε τον αυτῆς πέπλον, Ἀρυσήλατος
προὐκειτο μαστῶν περονίς ἐκ δ' ἐλωπισε πλευραν πασαν, λέν - ευωνυμον.
335쪽
-ουσα προς του θηρος ἔρξειεν τάδε. κἀντο - ὀ παῖς δυστ ος - δορμάτων ἐλείπετ υδἐν ἀμφι νιν γοωμενος, ου ἀμφιπίπτων στομασιν, αλλἀ πλευρόθεν 4OMεο ν παρεὶς, αι--δε ἀναμένων, ως νιν ματαίως αιτία βάλοι κακdii 'κλαίων θ' υνε, ἐκ δυοῖν ἔσοιθ' ἄμα, πατρός, ἐκεινης, σανψμένος βίου. -ιαιτα τἀνθάδ' ἐστίν. - εἶ τις δύο 945
336쪽
γένοι ἔπουρος ἐστιῶτις ατρα, τον νος ἄλκιμον γονον μ' ταρβαλε θάνοιμι
μουνον εἰσι νου ν' ἄφαρ ἐπεὶ ἐν δυσαπαλλάκτοις θουναι
προ υμων, ut isti in meinbr. At duo alii nostram lectionem
337쪽
9 i. mirmn lirii s versiis uni strophie non emigritiu
338쪽
ψossis nostrae recte exponunt,nθης, eodem sensu, quem huic voci tribuit Henr. Stephanus in Thesauro Verbomini ordo est:
μέμονα, ita, ut, iter ii ἐπ μέμονα, exieographis haudoiaervatum fuit, idern valet, quod sinaplex μεμονα. Honterica phrasis est κραδίη μοι μεμοH. Plus auten hic signis i , προθυμειται, ρμῆ, quius verbis illud exponi solet Benes Lotiustes, Μουσέ. Addere poteriit ταράσσεται. BRUN .
RiIteri iraterpretalio est vocabill ἱδρων, ut apud schol secun
339쪽
φοιτάδα δεινῆν νόοον, ὼ τέκνον. αα αλλ' - μοι μελίφβάρος ἄπλετον ἐμμέμονε φρ . '
589 κ νηπιὶς, κονομηπς. . Quae Primo quidelia solomai uia, si uuleui uruculae ii in cunae sono subiunctio imPinnaeonsilinuntur. Vide ad Oed T. 328 1o75. e l. M. M. s.f. io24. et quae notavimus ad conii L. Pusu. M. Pra rami apud Heauton aiescio qua gratia, reponi placet. A Qμ μονε, ne Graecum quidem esse ei iam ullis huius vis Hucturis eliarias suas onera sit Imaillius, quas minus stipl
340쪽
ποι γῆς ω παρα τοῖσι βροτωνκεῖμαι πεπονημένος αλλ τοις
ψossae nostrae et exponunt,ηθης, eodem sensu, quem huic voe imbuit Henr. Stephi nus in Thesauro Verboluit orito est: