장음표시 사용
11쪽
vi . P R A E FATI O. liulbore anilii Vulctoi', cur de liis plane ex insperato anilii oblatis copiis ex iiiiiiiio aut ini sensu laeter. Et in In, ut ne siC Naidem. Sine onani gratia atPie locore pro liret Nonnus Ilio In rus , id debeo unico singillari Et *ere palomano Hermunni mei citrae, qui, Pio est in me ani Ino, non tantum selicissimas Rho-iloni anni maendationes, principi, PIam Possidet, oditioni adscriptas , - Piibusciun an ea PRSsi In teri laniina ConspiraSse Iron sino Voltiptate intellexi, diligenter suppleVit; sed et ipse, si io usus subtili ot subacto i inlicio, alia, miae a. IIIE aut Plane neglecta, aut sine caiisa vel insessitator lentata deprolicti disset, divinitus resti lint utPie sanavit. Quae Vollit Iuniana editionis litii iis, cuIn Sponio siua in oculos inclutant, ineptiis sim et arrogans simili, si ilaginosingula lectori is amonstrare suscipiam. Quam ni eam uti animi significationein Vir Upitinus eo itinera illas, spero, admittet, quo certius sibi persuadere Poluit, me eum cerae non esse, Pii in Suniana, Planae sibi deditum scit, Venerationc et admiratione Plane nunquain meuIn milii Pialecun*1e iudici iunreserVandum existinaeni, Ptippo qui Probe scIaIn, tantis discipulos ansgistris non antlasgiua PDI Petili obsequii testificatione, sed liberi in o demuni et integerrimo veritatis itul agaiulae suusio, si Pud Placuant, unice placere POSSO.Αtvie his ciuidein siibsidiis e patria naea InRIΟΓΟ
12쪽
VIIiti absenteni unior de SutS Suppeditare non detre Ctaturiis sit.
Transeo iani ad ea, quae Νonno Ineo P spere, imo Prosperrime, ceci torrent in liuo, mi urn mihi fata dederiint, altera Patria. Ubi quena tandem Potiore atque antiquiore loco liaberan, quaan Ili stristit num illuli1 varowiurn, Acaderniae Scientia rum Praesidem et Universitatis Petropolitanae, quo non est habitura meliorem, Conditorem atoae Cura torent, ob egregia in bonas literas merita non unius tantuni patriae Splendi luin civem, sed desuleratauito sitis cultioris tereariIDI Octis decus, Vel Seras PO- steris ad limitandurn a nati ira Piopositum, qui, ut inter Peregrinos Patriam milii re idit, ita notiauis sui celebritate in Inedia vano me genuit Patria commendatio Imihi esse posset et patrocinium, quent
in medio patriae sinu constitutus, flebili desiderio lugeremi Hic Vir, anti*1O generis splendore aequo alviis ingenua animi notalitate Vere illustris, qui vir
tutuni suarum laude et erussitionis 1 a1na non pauciores antecellit, quam fortunarunt et dignitatis in quo Constitutus est IOCO ΝOian O Ineo, Inecuin iulius terreas peregrinato, Patronus extitit non tantuni in Oibe literario, Ita ut, edito Petropoli anno 18 17.
in lingua mihi patria egregio de Panopolitano poetalilaro, viani et ad eruditos aperiret, et Variis eum. observationibus mecum communicatis tam quani toti-
deni ingenii sui luminibus coiulecor ei ; sed ut
13쪽
in ipsam tuleo Caesareaur Augiratissiani Imreatoris
audaria coanniendatione In ei et adithun pararet atque conciliaret. Cium enim Illusti issimi LIDamioli auctoritalo perimothis, Celsissi in iis Princeps Alexarider Gobretu, viae est eius mirifica in PromoVendis, quae Putat, rei literariae coan inodis benignitas almie nicilitas, benevole pro nio intercessisset, Duperator Clementissi nus atque Hiarnanissisnus non tantum munificentia Sua res meas SustentaVit, Sed SIImnia etiam
indulgentia perinisit, ut Caesareae Suae Maiestati
Nonnus lito meus deVole colaseCratus, amplissimum lioc et Itonorificentissimum nomen in fronte gestaret. QuanI AIunmain Innyertitoris clenientiani ut sentio
Planii facere debeam, ita noPie propensissimae illius voliinlatis oblitumis Sitin, via tanti me beneficu Participos red sideriint, Princeps Gobtetin, et qui suasor ei et auctor Oxtitit, Illustrissimus Ursamiti iuS. Qi1ibus DulimVims yran ipit iis iam bene nailii et poetae meo Cupienti ius accensendus est tertius, Illustrissimiis Genin, Praeses Academiae artiuIn eri ditissinius, mii studia antiquitatis ipse magni faciens,
et in explicandis artium anti Piariam monumentis ingeniosissinius, aliis quoqwe Circa IIaS TOS OCCUP-tis lubentissimo antimo adesse solet. Atque ita Vir Illustrissimus non contentias ex Publica cui Prospicit bibliotheca libros, P1os desideraSSem, Tariores utendos benevole mihi concessisse, ex antiviis etiam Graeconiam picturis alaisque monumentis, quae MiNonnum, sibi non minus, PIam ZOegae, cum V
14쪽
Possidet, libromam suppellectile, neque de Vastae Iectionis et exPalatiis circa Arcliaeologiam copiis walalumn, quo uti Possean, mihi invidens, vel in itinere suo, nuper feliciter Peracto, ΝOnni mei absens recordatira est. Denique Fraeliniani liabui amicissimum, quI nunc inter iPSOS SEXCentos, quos Praesidi suo debet Academia Pet politana, Coclicus Arabicos, Persicos, Turcicos, et naulta millia nu retiorum orientalium delitiaS agens doctas, Passina, i haerebam, orientis sui, ImiliI Occlusi, repagula honeVole aperiret. Quibus tot alii'e tantis nominilnis utinaIn ex
parte saltern respondisse existiniari possit id, *aod in liac poetae diti neglecti essitiotie, niinis fortasse diu promissa, Praestam nlinc Piidem a Ine potuit lΙn quo dum ab aequis Iudicibus, tota ante, quod velint, editione absoluta, iusta stratur sententia, liceat nailii hac corrigere, ip1ao editos lios XXIV. libros perlegenti se ultro obtulera1nt Peccata notabiliora, sive Scliaelem, Viri Eximii, et Hermanni, wios plagulas typographicas tam diligenter coreexisse
in acceptis resem, exerCitatissimum aci1Inon effugisse paucula, sive Potius a me negligenter et oscitanter aut animo aut Calamo concepta esse Censenda sint,
15쪽
reiectas ad continenlariuIn, Piae dubia videri possint, alit longiore deImonstratione opus ti erct: Cuius generas nonnulla tempus Sane protulit, longius illud, quod scriptuni Itoc Volumen et typis impressuim ratintercederet satale erat. Brevitatis causa sevior or lineam libromam et Versitum, promiscue Positis typograpiti et o litoras
Carmine Lia . L. I 46. Iege φυτευστὶ, addito tota. V. 46 i. Ieg αστραίην pro ἰστραίαν. V. 476. si legendum iam suspicor ουτιδανῆ γὰρ α ιγιδι θ. V. 5o4. κλεῖνε mata ulum in x τεῖνε. Lia . u. IOI. Debetana: μη φυτα Βίφνης τέμνετε δειλαίης τετιημεν , nou τετμημένα. V. I99. μακραι mulandum in μακροὶ, ut Particip. συναιχμάζονtες V. 2Ο1. Postulat. Quidni enim Nonnus δοκός pro masculino habeto potuit ZV. 423. Certissimam est, eum dedisse ὼ η ται , non ὰληται. Ventis enim viatuor cardinalibus sertur Iupiter, et is est eius πτερόεις τετρίγξ δίφρος. V. 449. Lege χευμαrta pro χείματα. V. 457. Pro mγλύδει ς legendum εις ἐiοπὴν πάλι δεινος ἀνοωρ. cf. vv. 45 I. 463. 466. 469. 47 I. Idein error erat V. 537. cf. 653. - V. 64 I. Uerlγa φυλλοχου, ἴτε μηνί,
16쪽
PRAEFATIO. XIllit, et ταφών s uena est, ut IV. 357. - V. 339. Si sanurn δίζοι χαλκω de cymbalis, os. IX. III. XIV. 4ou. neque post hunc Versunt aliquid excidit, necessario recipi debebat V se. γεγηθότα κουρ. etsi non multo minus prohatale est, cum a ripsisse δίων παλμω παιδοκόμων - oxων. - V. 388. Legend. διδυμ η τόκος Pro διδυματ. Lib. IV. I i5. Fortasse arνὸν ἐίδωρ. V. 28 I. Post διχόμηνις comma ponendum. V. 4a I. Lege αυταρ pro αὐτά. V. 438. kράσσων Πuitandum erat in ὰ φ άσσων, quam formam N. habet XXIX. 154. Lib. V. 43. Legend. εκυκλώθη Pro ἐκυκλωδq. V. 77. Post αἴγλη commatis loco puncitam in cornu ponendum. VV. 158. sqq. Ι,ocus hic transponendus: V. 158. 16o. 159. 16 i. isti Iegendum videtur πτερύγων διδύμων ε τερόζυγε
par est, lusciniam, noctu Canentem, PerParum dormire. .
et paulo ante v. 42. f. νεύοντε κ&ρήτω. V. 1o8. I.ege διέτμαγεν pro διέτμαγον. V. 24O. Recipienda erat certissitna Scaligeri emendatio Aoνιησιν; non Bliodornanni Aἰγέι- σιν : Ilain. in Asopo Semele lavabatur, CL 18o. II. I 42. non in Aegaeo mari. Ad Aόνιος lacu IV. 337. U. 37. XII. 15 I.
17쪽
TII PRAEFATIO. Lib. VIII. 73. Vecta ἄξονα βαίνω intonogative aecipienda; sequitur deinde responsio resutantis. Idem color, eadem striactura XXXIV. II. Sqq. Lib. IX. 77. Post oλλυμένοιo conrana ex idit, necessarium illud, no clitas κονίην Πεν δέος iungat. - V. 176. Ve-xum et integriun puto: ἁρπάξας δ' ἐά τέκνα etc. lioc Verautinio versum I75. Posito, ut tigIidis catulos Iaabearniis. V. dii 5. 'Anόλλωμα eoi rigo 'Ἀπολλωνα. V. Ω79. Scribendum ridetur φειδομέναις παλάμ σι οοφης επλήξατο - φνης, manus castae et sobriae Daphnes, in IauIum mutatas, sunt lauri s oneses, quilaus Apollo Ieniter corpus Inus serit, ut BOInniam inducat. Lib. X. 94. Post δεδε εται punctum in cornu; sed post ἀνίγκη conima ponendum. V. 3O5. post ἀείρειν signum interrogationis esse clebebat, cf. I. 428. 3q. Versiis praecedens, si totiun cuin Hermanno resiligere liceret ita, ut μουνον Ξn κοῖρος mutaretur, Punoto in fine posito, non inepte soLaberet. L n. XL. 262. E corrupta editt. lectione Grεφήνοις στέ-σος incere debeba n κεφαλης οτέφος, ut haec Vocc. Sese excipiunt XXXII. I9. - V. 328. Legendum διδυμόχροί πυρσω ;xit de Taeni sermo esse POSset, alior tu quoque naenaluomani desurriptio requirebatiar, ut IV. 13 I. Lib. XLI. Ω99. Lege πολυγνάμπτοισιν ὁ λίνοις, non σελί
Lib. XV. In nota ad V. 63. I. 3. scribe χερσιν ὰφειδού- ονοι , Pro ἄφειδήσασι. Lib. XVI. 45. Restituenda optima lectio e I. pr. 71ada, Κέρνη a Falhenburgio obscurata. Nicaea Astacia pulcia itudine sua vincit Auroram, quae circa Cernen , vid. XXXIII.
18쪽
Et ξ perni utatae in ed. pr. XVII. 6. XXVI. 317. XXXIII.
bebat κυανέοι - λαω, ut vel ex Sudiecta Varietato lectionis . intelligitur. Deinde nullus dularito, reponendirin esse έκὼς Ρro τηλόθεν : niniimina sensiti rectaetulo unico intentus 1istraxius inter duo Piae idem dicebant vocabula ereavit.
Nihil muto. Mox vero, V. 325. Cum Hermannus, nimis scilicet ab audacra mea abhooens, satis speciose reponeret μελιζομένου Λιονύσω, non ol SerVaVit, somnonen1 hic non esse
de Sileno Bacclii, ad MIein Poeta V. 326. demum transit; sed de MarsVa, Mia, etsi Vv. SIS. 323. et ipso Silenus Vocatur, tanten secundum sabulam et totam hilius loci oecono iniani nihil commune halbebat cum Bacclio. Neque Marsyas μελιζόμενος Λιονυσω dici nunc poterat, nisi et ante, cuna contenderet cum Apolline, laiules Bacchi cecinerat. Praeterea participium μελιζομένου , Vix satis apto ad genit. Σειληνοῖ V. 323. reserendum, hic niti e Sic poni, duriuscu- Ium videtur. Ita Pae, nisi magnopere salior, Veriun tartienerat, quod scripseram, μελιζομένοιο νομ ηος , ut V. 3uo. cf.I. 44. si Daidem certum est, in extremis versuum vocabulis Nonnum saopo alienissima habere. Ba clii alit In nomilia, cum sexcenties sic occvoant, Pata miretur, aIionis etiam Iocis passim illata esse, ut, Cum Bιονύσου enore apertisainao
19쪽
XIV PRAEFATIO. Pro ελαίου, XXII. 26. ut mox videbimus. Similiter vulga
piunt, cui accusativi absoluti αυχ. μέGoν adduntur, μιIρω- δέντα , Lycurgum respicit. Lib. AAN. II. In nota huic versui subiecta Volebam 9ρτιτόμος, active, de sentinetis, qliae paulo ante etianIniam pungebant. Mox v. u6. scI diere debebam iuθέωτος ἐπ' ακρεμόνεοσιν ελαιου pro Avaso D, IitI vers. seq aperie postulat. Quod in aureae aetatis descriptioniblis seri solet, si intoinnia lacte, Vino, melle, oleo. - V. 68. Legend. ἐτρεμ apro ἐτρεχε. - Post V. III. mihi nihil videtur deesse; sed scribendum erat ἐφ' ημείων in fornHila, ali toties ita orationi subiecta, ut XXIX. 36 I. - V. 368. In editt. est σύρετο κυματόενrι etc. atque haec deInmn lectio, copula carens, lacrinam prol abilem redde 3at. Recepta eniendation osυρετο δ' υδατ. asteris i poni non debebant. - V. 382. Scribo 'Aoτεροπαῖον, maioI o ab initio litera. Nimimim ut ante v. 379. antulit mirgus ad II. φ . I 4o - uO4. Iam vere elegans est: oυχ ετα Αυκάο χι, καὶ πολυν Αστεροπαῖον. Lib. XXIII. 59. Lege 'δόντην pio 'δόντης. - V. 88. Pro abs tu do επλεον debebaia1 ε ξεον - ἱήρμασιν, CL 159.
20쪽
Sed haec nunc sussicianti Superest, ut Vectuandicam do iis, quae in Iaac oditione o consilio nostro PDa tanda supersint. Vol unen itavio Secundum, Prope si In diVulgandiam, re liquam carminis Graeci Pari in continet: in cilio constituendo etsi niatorena addere potuissem upparatum CritiCum, IIv liii tamen eani lena, ut in ' Olimnino Primo, ratio non SerVare, ne, si miid nunc tu medio opere Ia ovarem, sine omni utilitate sui dissintilis fieret editio, reiectis subsidiis onanibus ad hiberiorem Conamentamiam. CII ius Commentarii, ilicioni duobus Voluminibus absoru Vendi, laneo erit ratio, iat in praemissa dissertatione de Nonno, citis actate, ingenio et scriptis, de casentinis nostri natura, noxii et fonti,1s, de seranonis ot metricae artis sive vitiis sive Virrutilarus, denique, collectis sis omnitriis, viae semel in unum locum aptius coniici posse Videantvi', quam centies repeti, inprimis Prae Communeni uliviam in crisi rationena spectent, ut de usu, Plantitate et positione Promun lirn Vocatalloruim, de lacunis et luxationi trias, decora iiptelis Patruasdam solemnituas, et vitae sunt ii iusmodi, primunt lu'eViter dispaltetur, Suhuecta sinitu, quae de Nonni Cinlicitais, editionibus, otii nimie Critico apparatu supplenda Videantiar, narreatione Su cincta ; deinde Vero ca1naen ipsi in Conrinenturus perpetuis ita pertractetur, ut, in usum Vocatis Ch