장음표시 사용
11쪽
PROLEGOMENA.ieleni esse Odices omnes consentiunt; sed cum et dicendi et docendi ratio ab illa philosopho propria nilnium ablio reat, iam Desidem iis Erasmus in praefatione editionis 1530 lautus esse negavit, neque quisquarii contrariam defendit sentensiani praeter L. Leocli, qui nupenim in libro, qui inscriptus est Die Drraeliphilosophie der Alien II p. 280-ω, et pos iam ego illa resulari Zellachrist ni Alterutum sse sellast 18M M. 15.-5ὶ, denuo in iiseo Rhenano Ona. l.
Aristotelem haec colit posuisse sibi m Suasit. Qii nio ius
ipse in commentario quae listant paucis indicare institui, sed cum omnia sere alia esse viderem, nillil veri mio illi conveniret, ne ineptus perspicua tractans tempus perderem,
omisi lii enim philosophi pera plane perdidiei eiusque
morent ei inventionis et elocutionis, quem ex plurimis quae supersunt scriptis tenere dissicile non est, cognitum habet, ubique alium in hoc libro autorem inveniet; qui non lem, eum frustra etiamsi plurima congesseris pinient ii ebis. Haec enim ars in Oratoriis usum, ut in uirantiae sententiam probabiliter dicas, compositi est quo si, ut emini non
curet, verisimile ut imae sectetur Aristotele prorsus in-dimum est; non enini arten do Et, ut Iocun IlIB M in adversariun vincas, sed ut in omniinus causis veriti invenias
ei perspicias, qui si semel iteriunminis illud persuadendi iis delabi videatur ariis levitate, non auioris consilio faciunt esse credas nam longissime abest, si hanc doeendi
rationem prositeatur adde praecepta eorumque nonain alia esse nequB In iis convenire quae in genitunis legunttir Rhetoricis. Autor noster uini exempla ipso singi nec
unum laudatoridorent, Aristoteles nullium de suo dat exemplinu, omnia ex oratoribus collegii, quod tantuni disi ei, principium quarti libri scriptoris ad uerennium d et illudi laetoreni lii ipse petita decet, hoc philosophum, qui praecepta ariis a se pleraque inventa alitoritate confirmare
12쪽
PROLEGOMENA . studet Iani quid de elocutione dicani prorsus at illa Aristotelis aliena v. c. noster diei διειλόμην, διωρισάμ*,
διεξῆλMν ειποι , Aristoteles nunquam in Palam, senipei multitudinis utitur numero, et sic innumerabilia quae enumerare longum est. Aristotelis ergo non esse librum conclai, Anaxinieneni vero auiorem esse minus in praelatione ad Arisi Rhetori Petriis Victorius ex Quintiliani III, 4 constinavit; τι ἐξ ταστικο εὶδo propitiati est iiiii scriptori, ut iiiii tiliani Anaximenem eundem euin nostro autore optimo iure esseonines iudicarent, neque in re iani gravi salii potuit Romanus lictor, qui hunc Aristoteli opponit, ui inanis sit, qui eum hae suxisse ligat quod nun Victorii iudiei aduere batur, duo genera laudaro Quintilianum, ima in nostra libra initio legi, ii nos nulla fraude aut temeritate adhibita rei vimus. Sed sunt alia quae non reticebimus Harpocration
quod de oratore loquitur, rhetoricos libros Alexandro mi
sos intentiga S; Ilia vero nunc superest, unus Si ne illi in eo quidquam maioris momenti desideratur. at nimis dubia
est ista coniectura et Dionysius tradit: τέχνας ἐξενηνοχε. io ipsa arte eap. 4 ἐπιχειρήματα et 29 προομνά--α post morem aetatem prodere existumes, deest vero omnis στει-- mensi rhetoribus tantopere a lata, ut potius illa
iam tum Anaximenis aetate noui ui X Fit , Iulli artem recentiorem esse credamus haec ipsa simplex et nulla dissicultate est limitii inventioni adhaerent app. - 28 iae elocutionem adiuvant, adumbres magis iam elaborata; nemio um nomen ibi invenitur denimi opp. 29- 37 paries orationis, quae ei quales et mi ordine singula sint ponendae, examinat bis dispoilitionen contineri ipse cap. 28 Disjsroci Corale
13쪽
xii PRO LEGUIIENA . indicat ergo inventionein elocutionem dispositionem iraelatauior, ut Aristoteles iselle amen huius libros ei notos
fuisse ullo arguntento constrinari potest quae enim similia fiant, ex re ipsa et Onan lIn omni III rhetor uno i fili lintsumpta Isocratem potius et priores technicos ab omni philosophia alienos probat aperte Archidam in respici cap. 29 adnotavinius, sed Aeschinis violi et Demosthenis uni loci ios secutiis esse videtur noster. Si verba cap. 37 δειδὴ πικρήτω, Θει μη ἐβετάζειi Ἀλλὰ nocte ex Dein Ostlienis oratione de corona g. 265 sumpta sunt: ἐρέτασον τοι ν
neque ortasse orator vulgare arsis praeceptum in usum suum eonversit, iod mi in auiori proprium sit G ἐξεπαυτικον, probabile non videtur, hunc librini post Olymp. XII, 3-330,
quo anno caliga Ctesiphontea acta est, scriptum esse Onstat adde exempla cap. 8 laudata, quorum ultim iis ad Obmp. X, 1 340 pertinet. Eadem ratione, mi hic liber Anaximenis, Aristotelis nobis rhetorica expolita est, io solum, ut saepius ad ea ia ibi congessimus lectores reiiceremus; noluimus
15쪽
μυώπων τοῖς ἐν δ ν-- τοις δε δ so βιος καὶ λόγος. -- Οὐ διαφω-- πάντων πιλήνων καὶ βαρβάρων,
16쪽
τὼ αἴτιον του καλῶς εἶναι δια αθυμίαν φῶμεν κατολιγωρήσαντες. διακελεύομαι δη σοι πάλαι- ακεκλημένω
18쪽
με- ὰς δυνάμεις αυτῶν και τὰς ρήσεις κει τὰς τάξεις.
καὶ μώων με τὰς ροτροπὰς και ἀποτροπὰς, ἐπειπωἐν ταῖς ἰδίαις μιλιαι καὶ ταις κοιναῖς δημηγορίαι ς ἐν οτοῖς μάλιστα αυτῶν χασις ἐστι διέλγωμεν. λου μεν ουν εἰπεῖν, προωοπῆ μέν ἐστιν ἐπὶ προ-
καὶ συμφόροντα καὶ καλα καὶ δία καὶ ράδια noαχ - ναι - δε μή, δυνατὰ τε δεικτέον, διαν - δυσχερῆ παρα-
20쪽
ooντα τὰ τοι γύα ἐστι , - ια, δύναμις προς πὀλερον, χρήματα κει προσμων εὐπορια, συμμάχων - και πλῆθος καὶ συλλήβδην παντα τὰ τούτοις μοιότροπα