Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

11쪽

m Neapoli, ubi iacent hac literae fGela ap. Mart. 5. 78, 4o3pua Musia ap. Sil. Ital. 12, 31J, repertum iri credo, qui Codicis conserendi laborem et libenter suscipiat et accurate conficiat.'' - Sic scribens ille ma am mihi exspectationem codicis moverat, in Agamemnone Imm. Bmeer denuo excusserat

Haupi Praes. Ed. G. Herm. p. XJ. Ut fit, plurima exigui ac

nullius pretii cominenta inveniebam, notata tamen a me ut suum cuique iudicium esset. Verum, quod maxime in ea intererat, praeter illa 4μέτερα, quae Eluisl. et Haupi memoraverant, incidebam in Oroλια παλαιὰ, accurato ab illis distincta. quorum pars maxima nondum edita suerat. Descriptis autem a me iam

quo continentur σχολια παλαιὰ εἰς τὰν Ἀγαμ. Ρauca, quae ex eo descripsit, pertinent ad um. 114, 206, 286, 413. 472 667, 702 sq. et congruunt cum Pari ., ex quo videntur descripta esse. Accessurus ad editiones, non possum silentio praeterire quae Salmanus Epist. Dedic., quae praece sit libellum de ΙΙellenistica. a. 1643 scripsit, quo tempore iam dudum Victoriana et Can- terrana prodierant: quis Aere lum porail adsrmare Graeo nune 3cienti magia palere e lieabilem, quam Euangelia aut Epistolao Apostolicaa I Unua miis Agamemnon obgeuritate M eraι quantum Gl l Grorum aacrorum eum ora Helu ainnis es Sy aamis et tota Bellenistisae avellaelite, uel farragine. Idem in Plin. Exerc. p. 418 Αgam. v s. 881 egmine Corrigens, vS. Sest.

edidit εἱμώτων βαφος pro βαφὰς . Fieri potest ut typothetae

sit vitium; at ita. p. 78 vs. 638 legitur εκ τῶν ἁβροπήνων προκαλιμην τῶν ἔπλευσεν ζεφύρου γίγαντος ωρ . Id quidem nisi ex corruptissimo codice descripserit, nescio quid statuam; si inde sua hausit coque solo usus est, plane intelligo quo iure tantam Aganielia nonis obscuritatem prii edicaverit. Post eum crevit sensim meliorum editionum copia, nec desuerunt qui commentariis criticis et exegeticis Aesclaylum explicarent. Quae omnia nillil iam attinet commemorare, suo pretio habere par est; modo ne quis existimet prope abesse ut omnia plana facta

12쪽

sint. Sunt multa etiam nunc obscura; sed obscuritas illa minus e loci nim corruptela quam ex loquentium, maxime lacte et ambigue dicendi consilio orta. Sed, ut dicam quod verum est. illos studiorum mictus, quos maxime auxit aequalium cura et diligentia, obseurat prorsus miserresina ipsorum dramatum conditio. Editiones enim nuperintne paratae scatent innumeris coniecturis levissiuae et sine ulla veteris scripturae reverentia textui illatis. Nec tantum nova ubi vis verba iii truduntur, et integri

saepe versus mutantur, sed etiam passim commovetur versuum

ordo, passim lacunae pro arbitrio implentur. Ut brevi complectar unus hic vultus in orbe, quem dixere chaos. Ρrofecto Aeschylus ipse, si pauculas illas ex mamo naufragio tabulas ei liceret inspicere, tempori diffsus cum Prometheo suo vincto exclamaret: καὶ φίλοις ἐλεινὰς εἰρορῶν ἐγώ. Equidem hunc Editorum in re pessimi exempli consensum

maxime aversatus, collectis sedulo omnibus scriptorum Graecorem indicias ac testimoniis quae ad ADmemnonein pertinerent,

ne latum quidem unguem a Codicum auctoritate discedendum mihi arbitratus sum, singularein ortitoris prudentiam ad intratus. Mirabitur fortasse aliquis obstinatum animum, qui ne iis quidem locis v. c. vs. 645.881,11 I9,I462, 1563 , ubi Aeschyli manus laui pridein communi iudicio restituta suit, me demoveri de consilio passus sivi: haud mirabitur qui reputaverit, quam issicile sit in eo modum servare et non admittere nisi

ea quae in controversiani venire non amplius possint. Rem exemplo illustratii; vs. 1303 πρεποντων , omnium interpretum consensu corruptum, quum maxime genuinum sit, corrigam eum Herm. restituens πρέπον τῶδ'; Intercedet Martin. iubens me legere pro π ρ ε πὼ ν τω ν ωστ' πρέπον τω σῶστρ'

obstabit Kech, monituriis, simplicius legi debere πρέποντα

σῶστρ' Nilebit me Aeschnus, ad sua me non sine stomacho revo ans et AP memnonis memor me monens: τὼ μἐν καλῶς

ἔχον οπως χρονίζον εὐ μενεῖ βουλευτέον.

14쪽

Ἀγαμέμνων ε ς Iλιον ἀπιων τῆ Κλυταιμνήστρα εἰ πορ

χορος συνίσταται ' Οἴτινες ἀκούσαντες παιανίζουσι εεὶμ μετ'

15쪽

κτονίαν, καὶ εἰςπηδώ ῶς θανουμένη, ἡίφασα τὰ στέμματα. Toὐτο δε τό μέρος του δραματος θαυμάζεται δὶ, ως καὶεκπληξιν εχον καὶ Οiκτον ἱκανον ἐμποιεῖν γε). Vδίως δi Aiσχtaop τὀν υ γαμέμνονα ἐπὶ σκηνῆς ἀνα*εῖσθαι ποιεῖ, τον, δε Κασανδρας σιωπήσας θανατον, νεκρὰν αυτὴν υπεδειξε ληὶ, πεποίηκέ τε Αἴγισθον γηὶ καὶ Κλυταιμνήστραν ἐκατερον διῖσχυριζόμενον περὶ τῆς ἀναιρέσεως ἐνὶ

'Aγαμέμνονι, ποηφοροις, Ευμενίσι, Πρωτει σατυρικῶν'

εχορήγει Ξενοκλῆς υφιδνεύς

17쪽

καὶ τοὐς φέροντας χεῖμα καὶ θέρος βροτοῖς j. λαμπροῖς δυναστας, ἐμπρέποντας αι θέρι

αστέρας οταν φθίνωσιν ἀντολὰς τε τῶν.

18쪽

oταν δ' ἀει δειν η μινύρεσθαι δοκῶ, υπνου τοδ' ἀντίμολπον εν τέμνων ῶκος,κχαίω τοτ' οι κου τοὐδε συμφορὰν στενω. ,ουχ ώς τὰ προσθ' ἄριστα διαπονουμενου. i . in ' 'μν ευτυχης γένοιτ' ἀπαλλαγὴ πονωνευαγγελου φανεντος ὀρφναίου πυρος. χαῖρε, λαμπτηρ νυκτὀς, ημερήσιον

19쪽

αυτός τ' εγωγε φροίμιον χορεύσομαι '

τὰ δεσποτῶν γὰρ εὐ πεσδντα θήσομαι,

τρὶς ἐξ βαλούσης τῆςδέ μοι φρυκτωρίας.

20쪽

ἐπὶ τῶν αλάλων ἐστι τῶν μὴ λαλουντων διά τινα αιτίαν λέγει Ουν καὶ