Tragicorum Graecorum fragmenta recensuit Augustus Nauck

발행: 1856년

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

ΔIOM. γζς πατρψας χαῖρε φιλτατον πέδον Καλυ Λῶνος, εχ/δ εν αιμα συγγενες φυγὼν Τυδευς, τόκος μεν Οἰνέως, πατὴρ δ' ἐμός, ωκησεν υργος, παῖδα δ' Αδράστου λαβων συνῆψε γένναν 5 Ari , t Ot. Illiot. 3, I 6 p. 1 l7 n l5: ἔτι πεπραγμένα δεῖ λέγειν ῖσα μη πραττόμενα ζ οἶκτον ῆ δείνωσιν φέρει. παράδειγμα δἰ ο Ἀλκίνου ἀπόλογος καὶ ὁ ἐν τω οἰνεῖ πρόλογος. ulli Se liolia flat. 77 vol potitis 7M b 19: ο δε ἐν τto Oἰνεῖ προλογος παρα τῶ Ευριπίδη ἐστὶ τοιουτος

1γὼ δὲ πατρός. αἷμ' ἐτιμωρησάμην

442쪽

42 i

ἀλλ' αλλος αλλοις μῆλλον ηδεται τρόποις. Clomons Alox. Stroni. VI p. 739: Eυριπίδης εν τω οἰνεῖ φροίν

ηαλλ' - τρόποις .

πυκνοῖς δ' ἔβαλλον Βακχίου τοξευμασι κάρα γέροντος ' τον βαλόντα δε στέφεινεγὼ τετάγμην, αθλα κοσσάβων διδους. Atli. XV p. 666 C: κότταβος δ' ἐκαλεῖτο καὶ τὸ τιθέμενον αγλον

τοῖς νικῶσιν ἐν τω ποτω- ως Ευριπίδης παρίστησιν ἐν Οἰνεῖ λέγων Ουτως ' πυκνοῖς - διδους . vs. 3 κοττάβων libri, κότταβον Casaith.

τερπνον το λέξαι κἀποκλαυσασθαι πάλιν. Stob. Hor. II 3, I : Εὐριπίδου Οἰνέως. σχολη - πάλιν . Gai nus Vol. 5 p. 423 vol. 1 p. 28 ed. Basil. , vol. 5 p. l53 Cliart.): λέγεται δὲ καὶ τοιαύτα - εις τὸ κατα την λυπqν αγωγόν ' τοῖς ὁ δυστυχοῖσί πως τερπνον το κλαύσαι καποδυρασθαι τύχας . Ialoni imaboransso ad Aesch. Proin . 637: ως τα κλαίσαι καποδυρασθαι τυχας, recto iudicavit Hii sollicitis.

οταν κακοὶ πράξωσιν, ω ξένοι, καλῶς, ἄγαν κρατουντες κου νομίζοντες δίκην δωσειν ἔδρασαν πάντ' ἐφέντες ηδονῆ. Stoli. Flor. 106, 3: Eυριπίδου Οἰνεῖ οἰνοῖ A). οταν - ηδονῆ .vs. 3 ἡδονq M , ηδον A. Vertia sunt Oenei.

569 AIOM. συ δ' ωδ' ἔρημος ξυμμάχων ἀπόλλυσαι;

443쪽

ως Ουδ ν ἀνδρὶ πιστον αλλο πλὴν τέκνων κέρδους δ' εκατι καὶ το συγγενὲς νοσεῖ. Stob. Hor. 75, 3: Ευριπίδου Οἰνεῖ - - νοσεῖ .

την δόξαν ελκει καὶ μεθίστησιν πάλιν. Pliot. Ibo X. P. 73, 12 ot Sui l. v. Ηρακλείαν λίθον : ῆ ὁε Μαγνῆτις ἀργυρω ομοία ἐστίν, - Ευριπίδης Οἰνεῖ ως ευροι νυν Ι'liot. ' τοῦς - πάλιν '. vs. 2 σκοπῶνJ sori. ἐπωπῶν logeiulurn. respicit Plat. Ion. p. 533 I : ωσπερ ἐν τῆ λίθω, ῆν Ευριπίδης μὲν Μαγνῆτινῶ νόμασεν, οἱ δε πολλοὶ φακλείαν.

φησὶν αυτο.

575 ἀμηχανῶ δ' ἔγωγε κοὐκ ἔχω μαθεῖν,

444쪽

ΕVRIPIDIS εἴτ' ουν αμεινόν ἐστι γίγ/mεσθαι τεκνα θνοτο ἰσιν, εἴτ απαιδα καρποίσθαι βίον. ὁρῶ γὰρ οἷς μεν ουκ ἔφυσαν, ἀθλίους οσοισι δ' εἰσιν, ουδὲν ευτυχεστέρους. 5καὶ γαρ κακοὶ γεγῶτες ἐχθίστη νόσος,

καν αὐ γενωνται σώφρονες, κακὸν μέγα, λυπουσι τον φυσαντα μη παθωσί τι. Stilb. Flor. 76, 2: Ευριπίδου οἰνομήω. αμηχανῶ - πάθωσί τι . vs. ἔφυσεν Λ. vs. 6 αισχίστη ci. Burghius, sortiis su εσχάrq

εν ἐστι πάντων πρῶτον εἰδέναι τουτί, φέρειν τὰ συμπίπτοντα μη παλιγκότως 'χουτός γ' ἀνηρ ἄριστος αῖ τε συμφοραὶ ησσον δάκνουσιν. αλλα ταυτα γαρ λέγειν επιστάμεσθα, δρῆν δ' ἀμηχάνως εχει. 5

577 ἀλλ' ἐστι γαρ δη κἀιν κακοῖσιν ηδονθθνητοῖς οδυρμοὶ δακρυων τ' επιρροαί ἀλγ, δόνας δὲ ταλα κουφίζει φρενων

καὶ καρδίας ελυσε τους αγαν πόνους. Stol,. Flor. I 22, 8: Ευριπωου Οἰνόμαος. οῦλλ' - πόνους '

τεκμαιρόμεσθα τοῖς παρουσι τἀφανῆ.Clonions Alox. Strona. VI p. 7 6: Eυριπωου δε ἐν μεν τῶ οἰνομόω γράφοντος ' τεκμαιρόμεσθα - τἀφανῆ , ἐν δὲ τω Φοίνικι κτε. ropesiit Titoodorotiis vol. 4 p. 88I: καὶ πεισθῆναι δε γε Ευριπίδητραγωδοποιῶ ἐν Οἰνομόω λέγοντι 'τεκμαιρόμεσθα - τῖφανῆ . Si militor Sopii. Oo l. R. 916: ἀνὴρ ἔννους τὸ καινῶ τοῖς πάλαι τεκμαίρεται. Eiuripidis vorsutia forta Seso respicit Nicopliorus Cliiiiiiiiiis Epist. 84 in Boiss. Anocd. nov. p. 106: τὰ μέλλοντα τεκμαιρόμεθα

τοῖς παρουσιν.

579οστις δὲ θνητῶν βούλεται δυσώνυμον εἰς γῆρας ἐλθεῖν, ου λογίζεται καλῶς

445쪽

μακρος γὰρ αἰών μυρίους τίκτει πόνους.

ὁ πλεῖστα πράσσων πλεῖσθ' αμαρτάνει βροτῶν. Stob. Fnor. 58, 5: Eυριπίδου οἰνόμαος. ό - βροτῶν πλεῖσθ' l

πίπτοντας, εἶναι φημὶ δαιμόνων γένος.

est. Pol rixori. I proli ocu .: οἴον δὲ κἀκεῖνο στρατήγημα 'Oδυσσέως οἱ τραγpδοι αδουσι. Παλαμηδειν ἐνίκησεν οδυσσευς ἐν δικαστηρίω τῶν Αχαιῶν υποβαλ ων αυτου τν σκνιν γῆ βαρβαρικον χρυσίον, καὶ ὁ σοφώτατος τῶν Ελλη νων ἐκεῖνος ῆλω προδοσίας. Euripideant si ivlain rospicit Aristopli alios, qui Mnesilocliuin linoc cli contem tacit Titesna. 770: τίν ουν αν αγγελον πέμψαιμ μ αυτόν; οἶδ ἐγω και ὁ η πόρον ἐκ τοὐ Παλαμηδους - ἐκεῖνος τας πλάτας ρίψω γραφων. et niOX778: αγε δη πινάκων ξεστῶν δΩτοι. δέξασθε σμίλqς ὁλκούς, κήρυκας ἐμῶν μόχθων. ubi extrema verba soriasse, Mino Fritzscli H Ar. Thesin. p. 291 est sententia, ex ipso Elimpide repetita sunt. Rem Duiligod by GOoste

446쪽

EURIPIDIS illustrant Sestolia us.77l cs. Sui l. v. Παλαμ ὁ ς): ό γαρ Ευριπίδης ἐν τῶ Παλαμηδει εποίθσε τον οἴακα τον αδελφον Παλαμ δους ἐπιγρά

ωσπερ οῖας τω Λαυπλίω γραφει ἐν τω Παλαμηδει Ευρι πχου. o γαροῖαξ ἐγχαραττει πολλαῖς πλαταις τα περὶ τον Παλαμηδην καὶ αφίησιν εἰς θάλασσαν, ωστε μια γέ τινι τον Ναυπλιον προσπεσεῖν. A lde iudiciti in Aristoplianis Titosin. 8 8: Euripi tes) τον Παλαμήδην φυ- χρον ὁντ αἰσχύνεται. Versus a Stola. Mori 9, 2l traditos similis e. D. I) ex hoc draiianto potitos osso ci. Moinoicitis. Id in il o liis trai nocliti Palaino leni λώπει indutiis inscito ogorii iii tollegit I l. IIesycliti 2 p. 515: λωπιστος ο Παλαμηdης' ἐκ τῆς των ἱματίων ἐπιρράφεως

αφωνα καὶ φωνουντα συλλαβάς τε θεις ἐξευρον ἀνθρώποισι γράμματ' εἰδέναι, ωστ' ου παρόντα ποντίας υπὲρ πλακος τακεῖ κατ' οἴκους πάντ' ἐπίστασθαι καλῶς, 5 παισίν τ' ἀποθνήσκοντα χρημάτων μέτρον γράψαντας εἰπεῖν, τον λαβόντα δ' εἰδέναι.

ἁ δ' εἰς ἐριν πίπτουσιν ἀνθρώποις κακὰ δέλτος διαιρεῖ, κουκ ἐῶ ψευδῆ λέγειν.

σχολή μ' ἀπεῖργε

447쪽

φέλαι πάλαι f. πάλαι πάλαι γ διὸ προσμένουσα την τυχην καραδοκῶ.

μορφὴν ἔχουσι, συντρέχει δ' εἰς εν τόδε τούτων δε πάντες, οῖ τε μουσικῆς φίλοι ἶσοι τε χωρὶς ζῶσι, χρημάτων υπερ μοχθοὐσιν, ος δ αν πλεῖστ' εχθ σοφώτατος. 5

Aristoplianos Ran. I 46: εἰ τῶν πολιτῶν οἷσι νυν πιστευθμεν τούτοις ὐπιστήσαιμεν, οἷς ὁ ου χρώμεθα, τουτοισι χρησαίμεσθα, σωθείθμεν αν. Ita Euripidein ilicontoni tacit Aristopliaues; respoli tui I ionysiis v s. lGI: ευ γ , ω Παλαμηδες, ω σοφαπατη φυσις. II inc apparero videt ir v rsus si pra scriptos ex Eliri pictis Pnlainoilo osso it proni-ptos Qtino liis interposita stitit vortia , εἰ νῶν γε δυστυχουμεν ἐν τούτοισι, πῶς ταναντία πράξαντες ου σωζοίμεθ ἄν ; Apitriti OKso iiiiii nisi intellexeriunt. Eiiripi lis aerii non ridero vi letiir Λr. unu . t 3:οταν τα νῶν ἄπιστα πίσθ' ηγώμεθα, τα δ οντα πίστ απιστα.

ὶ Iil illicid iani votores coniecerunt interpretes. Selaol. Ar. Riin. 145l:

πλασθαι ταυτα.

448쪽

εις τοι δίκαιος μυρίων Ουκ ἐνδίκων κρατεῖ τὸ θεῖον την δίκην τε συλλαβων. Stoli. IIur. 9, 13: Ευριπίδου Παλαμήδει. εἶς - συλ βωνvs. 2τό θεῖονl τό θ ῖσιον ci. Me inekius.

κόραν, ος αν' Ἱδαν τέρπεται συν ματρὶ φίλα ' τυμπάνων ἰάκχοις Strab. X p. 470: τὴν κοινωνίαν τῶν περὶ τον Λιονυσον αποδειχθέν- των νοήμων παρὰ τοῖς Ελλησι καὶ τῶν παρα τοῖς Φρυξὶ περὶ την μητέρα τῶν θεῶν συνοικειῶν ἀλληλοις. EυριπίδVς τε ἐν ταῖς Βάκχαις τα παραπλήσια ποιεῖ - καὶ ἐν Παλαμ ὁγὶ παλαμήdει Dhi) φησὶν ό

... κώπqν χρυσόκολλον Pollux Io, 1 5: Eυριπ&qς μὲν ἐν Παλαμήδει λέγει κώπqν χρυσόκολλον, Μένανδρος δε κτέ.

ἐκάνετ ἐκάνετε τὰν πάνσοφον, ω Λαναοί, τὰν Ουδέν α λγύνουσαν αηδόνα Μουσῶν. Pliilostr. Heroi c. p. 3I3, 13: Q. σοφώτερόν τε καὶ ὐνδρειότερον ἐαυτου τὸν Παλαμήδην ὁ 'Oδυσσεὐς ἀπέκτεινεν, ικανῶς ἐκ τούτου διδάσκει ὁ Πρω-εσίλεως, ὁθεν καὶ τὸν θρῆνον τὸν παρ αριπίδν ἐπαινεῖ, ὁπότε Ευριπίδης ἐν Παλαμήδους μέλεσιν ἐκάνετε ' φησίν ' ἐκάνετε--υσῶν . Diog. L. 2, M: Eυριπίδης δε καὶ ο νειδίζει αὐτοῖς ἐν τῶ Παλαμήδει λ/γων ἐκάνετ' - Μουσῶν . TZetZ. Exog. II. P. 44, i 4: τοὐ Παλαμήδους τὸν ἄδικον θάνατον, ω καὶ τον τραγικον Eυ- ριπίδην φιλῶ περὶ τούτου εἰπόντα ' ἐκάνετ - μοὐσαν . TLot g. in L inoptir. 3M: τῶδε περὶ τὸν Παλαμήδην καὶ Εὐριπίδεε ἐν τω ὁράματι Παλαμήδους φησίν ' ἐκάνετ' - Μουσῶν ', ἐκάνετ ἐκάνετε τον ἄριστον 'Aχαιῶν. vs. 1 ἐκτάνετε v. l. in Pliit Ostr. et Diog. L. ταν

) Avieniens*iis propter clananatii ut Socrateiu: ita Diogenes, quod salauin esse tenipomitra rntiones docent.

449쪽

593 ἔμβολα

594 ἐμοὶ πατρὶς μὲν εργος, ἄνομα δ' Ηρακλῆς,

θεῶν δε πάντων πατρὸς εξέφυν Λιός

ωῆ γαρ ηλθε μητρὶ κεδνον εἰς λεχος

450쪽

EURIPIDIS Zεύς, ως λέλεκται τῆς ἀληθείας υπο.ηκω δε δεὐρο προς βίαν Ευρυσθέως. 5Greg. Cor. in Illieu. vol. 7 p. I 3I2: καὶ Ευριπίδης Zεῖς -

595ῖνα πλημοχόας τάσδ' εἰς χθόνιον χάσμ' εὐφήμως προχεωμεν

Atli. XI p. 496 B: πλημοχόη, σκεὐος κεραμεουν βεμβικῶδες χρῶνται δε αυτῶ ἐν Ελευσῖνι τ γῆ τελευταία των μυστηρίων ἡμέρα, ἐν καὶ α π αυτου προσαγορευουσι πλημοχόας' ἐν η δυο πλημοχόας πλη

ρωσαντες την μεν προς ανατολας την δε προς δυσιν ανισταμενοι α να-

τρέπουσιν ἐπιλέγοντες ἐῆσιν μυστικήν. μνημονεύει δὲ αυτῶν καὶ ὁτον Πειρίθοον γραψας, εἴτε Κριτίας ἐστὶν ὁ τύραννος ἡ Συριπίδης.

σε τον αυτοφυῆ τον ἐν αἰθερίωὐύμβω πάντων φύσιν ἐμπλέξανθ', ον πεδι μεν φως, περὶ δ' ορφναία νύξ αἰολόχρως, ακριτός τ' ἄστρωνἴχλος ἐνδελεχῶς ἀμφιχορευει 5

597 ἀκάμας τε χρόνος περί γ' ἀενάω

SEARCH

MENU NAVIGATION