장음표시 사용
91쪽
INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA
αυτόκρανον λόγον Anec t. Belch. p. 467 , 9: αὐτόκρανον λόγοπι τον ἐξ Ιαυτοὐ το τέλος ἐπιφέροντα. Ουτως Λἰσχύλος.
oυτοι μ' ἄπειρον τῆσδε τῆς προσωδίας
293 γένος μὲν αἰνεῖν ἐκμαθων ἐπίσταμαι Αἰθιοπίδος γῆς, ἔνθα Νεῖλος επτάρους
92쪽
γαῖαν κυλινδει πνευμάτων ἐπομβρια,
ἔν ηλιος πυρωπὸς ἐκλάμψας χθονὶ
τήκει πετραίαν χιόνα ' πῶσα δ' ευθαλης 5 Αἴγυπτος αγνοῶ νάματος πληρουμένη φερέσβιον ὰ μητρος ἀντέλλει στάχυν.
Anona iniis do Nilo in Atlionaei ed. Dind. p. 165: καὶ Αἰσχυλος γένος μὲν - στάχυν'. Scliol. Apoll. Rlio l. 4, 269: και Αισχυλος δὲ καὶ Σοφοκλῆς υπέλαβον τους υπὲρ υπο L, coreexit H. Keilitis)την Λιγυπτον χιονιζεσθαι τοπους καὶ τηκομένης της χιόνος την χυσιν εις τον μῖλον ἐκδίδοσθαι. Seneca Nat. quaest. IV, 2, 16 cf. Ioh. ILydus de mens. 4, 68 p. 96, 19): Anaaeagoras au eae Aethiopiae uois solutas nives ad Nilum usque decurrere - hoc Aeschylus Sophocles Euripides tradunt. Aristides Vol. 2 p. 443: Αἰγυπτίων μεν οἱ μη ἀποδημησαντες ουδὲ εἶδον χιόνα, αλλ' οὐδ' ἔτερου λέγοντος δυνανται μα
θεῖν - οἱ ἐπι τy της μεσημβρίας ἀρχη χιόνος πλέον η θέρρης
ἔχουσι, και τί γένοιτ αν τουτου τραγικώτερον ψευσμα, αν τ' αρι
λος ὁρμαται --υπερ τους καταρράκτας δυνατον το υdωρ υπερβαλεῖν, εἰ μη κατ' Αἰσχυλον ως αληθῶς ἐξ αἰθέρος τις αυτο κατάπαλτον φέρεσθαι θείη. vs. I ἐκλαθών C, και μαθων Steph. , ἐκμαθων Scli Neigli. vs. 2 ἐντάδε νεῖλος ἔπτάρρους C, ἔνθα νεῖλος ἐπάρρους
απάτης δικαίας ουκ ἀποστατεῖ θεός.
ψευδῶν δὲ καιρὸν ἔσθ' οπου τιμῶ θεός.
Anon nus diss. antiscept. in orellii Opusc. sent. Vol. 2 p. 222:Αἰσχυλου δὲ ταὐτα απάτης - θεος fr. 29 ). ψευδῶν - θεός . Non cohaerere hos versus Vidii Gallus. οποι τιμy cod.
93쪽
τοίτον δ' ἐπόπτ ν ἔποπα τῶν αυτοί κακῶν πεποικίλωκε κἀποδηλώσας ἔχει θρασυν πετραῖον ἔρνιν ἐν παντευχία 'ος ηρι μεν φανέντι διαπάλλει πτερον κίρκου λεπάργοπι δυο γὰρ ουν μορφὰς φανεt 5 παιδός τε χαυτοὐ νηδυος μιας απο 'νεας δ οπωρας ηνίκ' αν ξανθῆ στάχυς, στικτή νιν αυθις ἀμφινωμήσει πτέρυξ. ἀιὶ δὲ μίσει τῶνδ' απ' αλλον εἰς τόπον δρυμοὐς ερήμους καὶ πάγους ἀποικιεῖ. 10 Aristot. ΙΙ. Λ. 9, 49 p. 633 a l9: μεταβάλλει δε καὶ ὁ ἔποφ το
τὀ συγγενὲς γὰρ καὶ φθονεῖν ἐπίσταται Ar. Ritet. 2, 10 p. 1388 a 7: τοῖς γὸρ ἐγγυς καὶ χρόνω καὶ τόπω
διαβρέχεις τ ἀρτύματα Atli. II p. 67 F: δτι ἀρτυματα ευρφαι - παρ' Αἰσχυλω διαβρέ
σφυρας δέχεσθαι κἀπιχαλκεύειν μύδρους, oς ἀστενακτὶ θύννος ώς ὴνείχετο ἄναυδος
94쪽
το σκαιον ρομα παραβαλὼν ira/ου δίκην Atli. VII p. 303 C, quem locum in D. 300 attulimius. Plut . Mor. p. 979 E: ακουσον ηδη την αριθμητικην ἐπιστήμην αυτων se. τῶν θυννων ' προτερον δὲ ναὶ μα ὰσία την οπτικήν, ην ἔοικε μηδ' Αἰσχύλος ἀγνοῆσαι ' λέγει γάρ που ' το σκαιον - δίκην Aelianus N. A. 9, 42 do stynnis: οτι δε τω ἐτέρω τῶν οφ λμων ορῶσιν, τωδε αλλω Ουκέλι. καὶ Αἰσχύλος ομολογεῖ λέγων το σκαιον - δίκην Ε undem V rsunt ex Aeselaylo asserunt Scliol. Oppian. IIal. 4, 504525 Eust. Il. p. 99 , 52. το σκαιονJ Ουτος καὶ Atli., om. Eilat.
303 λευκος τί δ' ουχί; καὶ καλῶς ήφευμένος ὁ χοῖρος. εφου, μηδὲ λυπηθῆς πυρί.
as 4 θυσας δε χοῖρον τόνδε τῆς αυτῆς υός,ῆ κολλά γ' ἐν δόμοισιν εἴργασται κακὰ
95쪽
κλαίεσκον, ἔνθα νυκτερων φαντασματων ἔχουσι μορφὰς απτεροι Πελειάδες. Atli. XI p. 49I A: καὶ Αἰσχυλος δ' ἐκφανέστερον προσπαίζων τῶονόματι Pleia les dicit) κατα την ομοφωνίαν ' αἱ δ' επτ' - Πελεια - δες . απτέρους γαρ αυτας εῖρηκε δια την προς τας υρνεις ομωνυμίαν. Cf. Schol. I l. Σ, 486 p. 567 a 20: τας δὲ Ἀτλαντος ατυχίας κλαιουσας αυτας καταστερισθῆναί φροιν Αἰσχυλος. Ε ist. Od. p. l7l3, 4: καὶ Αἰσχύλος δὲ ἐκφανέστερον προσπαίζων προς την ομοφωνίαν ἀπτέρους Πελειάδας εἶπεν ἐν πτωσει ὀρθν. vs. 2 ουρανός τε γui libri, ουρανοστεγῆ Duille ilius. Versus ex 1Ieliadibus Petitos esse ci. Butier.
- εν καλεῖν Κουρῆτα λαον λεσαν.Ath. XII p. 528 C: τους δε Κουρῆτας Φυλαρχος δια τῆς ἔνδεκάτης των ἱστοριῶν Αἰσχύλον ἱστορεῖν δια την τρυφῆν τυχεῖν τῆς προσ- ψωρίας ' ' χλιδῶν - ῆνεσαν . Eust. I l. p. 1292 , 53: Κουρῆτες δέ, περὶ ων εἰς πλατος προγέγραπται, χλιdῶντα πλόκαμον τρέφοντες ῶστε παρθένου αβρῶς, Αουρῆτες ἐκλήθησαν κουρὰς ἔνεκεν. vs. 1 παρθένοις αβραῖςJ παρθένου αβρῆς C et Eust. v s. 2 λαονὶ λοιπον C.
εἴτ' ουν σοφιστὴς καλὰ παραπαίων χέλυν Atli. XIV p. 632 C: πάντας τους χρωμένους τῆ τέχνρ τουτy se. τῆ μουσικῆ) σοφιστας ἀπεκάλουν, ῶσπερ καὶ Αἰσχυλος ἐποίησεν ' εἴτ' - χέλυν '. ' κάρτα pro καλῶ metri causa scribendum ci . Butier.
τῶ πονουντι δ' ἐκ θεῶνοφείλεται τέκνωμα τοὐ πόνου κλέος. Clemens Alox. Stroni. IV p. 586 allato Pitulari loco sis. 250Boeckli.) pergit: ταύτης τῆς ἐννοίας καὶ Λισχύλος ἐπιλαβόμενός φησις τῶ - κλέος
ἀλλ' ἔστι καμοὶ κλῆς ἐπὶ γλώσσρ φύλαξ.
Clemons Alex. Stroan. V p. 66I: ἔστι μοι πιστον ταμιεῖον ἐπὶ γλώσσας, η ποιφική φησιν. o τε Αἰσχύλος ἀλλ' - φύλαξ . Diuiliaco by C ac le
96쪽
οίκοι μένειν χρη τον καλῶς ευδαίμονα καὶ τον κακῶς πράσσοντα καὶ τοὐτον μένειν. ne in Piis Alex. Stroni. VI p. 739: ακηκοα δὲ Λισχυλου μεν λέγοντος ' οἴκοι μένειν - τοὐτον μένεινvs. I sin poeta nOIIlius liabet Diogenianus 7, 35. Soplioeli D. 8 9 tribuit Stobacus Flor.39, 14, ubi JG pro χρῆ logitiir. Meuanitor Corn. 4 p. III: οἴκοι μένειν χρη καὶ μένειν ἐλεύθερον. η μηκέt' εἰναι τον καλῶς ευδαίμονα.
Tlieopompus Com. 2 p. 806: τἀλλοτρια δειπνεῖν τον καλῶς ευδαίμονα. Cratinus iuri. Com. 3 p. 375: πίνειν μένοντα τον καλῶς ευδαίμονα. IIen auctor Coni. 4 p. 250: πατρῶ εχειν δεῖ τον καλῶς ευδαίμονα. APS b deos Versus sic serition los osso suspicat,ar Intelligenetiit.gur alig. Litt.-Zeit. I 8M p. 49l : A. οἴκοι μένειν χρη τον καλῶς ευδαίμονα. B. καὶ τον κακῶς πράσσοντα; A. καὶ τ τον μένειν. Qitae SI Vera est Suspicio, videnduin au vου. 2 comici sit poetae.
Εtyni. M. p. 15 I, 9: ασαλῆς ' ἡ αφροντις, η μηδενὸς φροντίζουσα. λη γαρ ἡ φροντίς. ασαλῆς. ὁ αμέριμνος. Αἰσχύλος ἀσαλὴς μανία .
Sintiliter Anee l. Belch. p. 45o , 28: ασαλης μανία ' η μηδενος φρον τίζουσα ' σάλη γαρ η φροντίς. ουτως Αἰσχυλος. Hiiic repetituita pii toquod Pliottiis Lex. p. 497, 14 lial,ot: σάλα ' φροντίς. ουτως Αἰσχύλος. cf. Heu cli. 2 P. II 2: σάλα ' φροντίς, βλάβη. Suidas: σάλα ἡ φροντίς.
97쪽
INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA
μάχλον αμπελον Eust. Il. p. 827 , 3l: o 1τω δε και Αἰπύλου μάχλον, φασίν, ἄμπε
ήεομένην ἄμπελον μάχλον ἔφη. 318ος εἶχε πώλους τέσσαρας ζυγηφόρους
φιμοισιν αυλωτοωιν ἐστομωμενας Εust. Il. p. 1157 , 36: Αἰσχυλος δε φησὶ καὶ την τάφρον αυλῶνα, ἔνθα και φιμους λέγει αυλωτους δια τὸ κώδωνας, νισί, προσῆφθαι αὐτοῖς, οἷς ἐμφυσῶντες οἱ ει ι ως φωνην σάλπιγγος προῖεντο. γράφει Ουν ουτως 'δς εἶχε - ἐστομωμένας . Vs. I τέτταρας Εust. vs. 2respieit Pollux 10, 56: ἐκαλουντο δέ τινες καὶ αυλωτοὶ φιμοὶ διά τοκώδωνας ἔχειν προσηρτημένους, οἷς ἐγχρεμετίζοντες θί λποι ηχον ἐποίουν προσόμοιον αυλω. itein IIesych. I p. 618: αυλωτοὶ φιμοί αυλωτοίνιμοι cod.)' οἱ κημοί, δια το τοῖς κημοῖς κώδωνας προσ-ῆφθαι, εἰς οῖς ἐμφυσῶντες οἱ Ἀποι φωνην σάλπιγγος προῖεντο. Glauci Potniensis esse locum coniecit Hormannus.
πρὶν αν σταλαγμοῖς αῖματος χοιροκτόνου αυτός σε χράνy Ζευς καταστάξας χεροῖν. Eust. II. p. II 83, 18: ἐπιτηδειος ἐδόκει προς καθαρμον ὁ συς, λδηλοῖ Αἰσχύλος ἐν τω πρὶν αν - χεροῖν Vs. I παλαγμοῖς Ελ1St., σταλαγμοῖς Ρau vitis. vs. 2 χρῆναιJ χράνI Porsonus. Perellaebi lum
lios esse versus ei. Hemann IS.
98쪽
321 πότερα γυνή τις Αἰθίοψ φανθσεται;
λεοντοχόρταν βουβαλιν νεαίτερον Eust. Od. p. 1625 , M: Σοφοκλης ἔφη γηγενῆ βουβαλιν καὶ Αἰ
Herodot. 2, 156: Αἰγυπτιστὶ δε υπόλλων μὲν Ωρος, Λ μήτηρ δὲ Ισις, Αρτεμις δὲ Βουβαστις. ἐκ τουτου δὲ του λογου καὶ Ουδενος ἄλλου Αἰσχυλος ο Ευφορίωνος ηρπασε το ἐγω φράσω, μουνος δη ποιητέων τῶν προγενομένων' ἐποίησε γαρυρτεμιν εἶναι θυγατέρα Λημητρος. Pausan. 8, 37, 6: Aήμητρος δὲ υρτεμιν θυγατέρα εἶναι καὶ ΟυAητοῖς, οντα Αἰγυπτίων τον λόγον, Αἰσχυλος ἐδωαξεν Εὐφορίωνος τοὐς Ελλ νας.
ἄειλα πεδία Hosycli. I p. 106: αειλα πεδία ' ανήλια αειλαπεδίας ' ανήδια codex . εΠη γὰρ ἡ του ἡλίου αυγή. Apsciano a linoc osso docuit Berghius ex Anecd. Behic. Ρ. 347 , 32: δειλα τα πολύσκια χωρία, κατὰ στέρησιν τῆς ἔλης. ουτως Αἰσχυλος.
ἄνω ποταμῶν Hesycli. I p. 4lI: ἄνω ποταμῶ παροιμία ἐπὶ τῶν ἐπ' ἐναντία γινομένων. κέχρηνται καὶ Αἰσχυλος καὶ Ευριπίδης. Euripidos Mod. 10: ανω ποταμῶν ἱερῶν χωροῶσι παγαί. Duili os by Coosl
99쪽
υπόσκοπον χερα Hesycli. 2 p. 1 75: υποσκοπον χέρα υποσκεπόνχερα eod. . . i-Gχυλος. ωσπερ οἱ αποσκοποίντες ουτω κελεύει σχηματίσαι την χεῖρα, καθαπερ τους Πῶνας ποιουσι. σχῆμα δέ ἐστιν ὀρχηστικὸν ὁ σκοπός. Cf. ih. 74.
Libanius Epist. I75: ακουων δε Αἰσχύλου λεγοντος ἐκ τῶν πόνων τίκτεσθαι γρετας βροτοις. Veni Epist. 61l: εἰ δ' ουν και πονοὐντα δεησει διατελειν, Αισχύλος σε παραμυθείσθω τὰς ὐρετὸς ἐκ πόνων τικτεσθαι λέγων. illo in Epist. 35I: ει δ' Οιει δειν δ φαμεν ποιειν, μημέλλε πειθόμενος Αισχυλω και ἔτι πρότερον Ἐσιόδω. Λoselibrii quae verba fuerint imoro: 11 Mio enitu credit ille est D. 308 resse ei.
332 ὁ κισσευς Ἀπόλλων, ὁ Βακχεῖος, ὁ μάντις
. 333δέσποινα νύμφη, δυσχιμων ὀρῶν ἄναξ Orion Elym. p. 26, 5: τα δε εἰς Ξ μη οντα ἐθνικὰ ομοίως λεγεται
100쪽
θον μαργῶσαν εις λαους πέρις φέρων ἔπλησε, σώματ ευνάζων νεκρῶν. Pitulo illitor Me inolcitis: δειiως ὁ ε λοιμος . . . γνάθον κενqν μ 9γῶ σαν ἐν λαοῖσιν ἐνδατούμενος πίμπλησι θνητῶν σώματ' ἐγκρύπτων πιφαῖς.